ขอย้ายกระทู้นะครับผมว่าเริ่มยาวและเรื่องที่ผมจะเล่าก็มีอีกเยอะ

ย้ายมากระทู้นี้เด้อ http://pantip.com/topic/32012078


สวัสดีครับ เพื่อนๆ ผมหายไปนาน เพราะ ยุ่งมาก วันนี้พอจะว่างผมจะมาเล่าประสบการณ์ที่ตัวผมนั้นเคยมีโอกาศใช้ชีวิตอยู่ในบ้านผีสิ่งนานเกือบ 10 ปี

บ้านหลังนี้เป็นตึกแถวอยู่ริมถนน และตรงข้ามบ้านเป็นซอย พอดิบพอดี เข้าตำราทางสามแพร่ง ครอบครัวผมได้ย้ายมาอยู่ตั้งแต่ผมเด็กๆ ครอบครัวผมมีกันทั้งหมด 5คน พ่อ แม่ ผม น้องชาย น้องสาว และ บ้านหลังนี้เป็นบ้านสร้างใหม่ พอเข้าไปอยู่แรกๆ ยังไม่มีอะไร การเงินในบ้านผมก็เริ่มดีขึ้นจากการที่แม่ผมเปิดร้านช่วยพ่อผมหาเงินอีกทางเลยจ้างแม่บ้าน มาเพิ่ม 1 คน ในช่วงแรกๆคนในบ้านผมจะยังไม่เจออะไร จะมีบ้างได้ยินเสียง แปลกๆ หรือเห็นอะไรหางตาแวบๆ จนกระทั้งมีคืนนึงแม่ผมฝันว่า มีวิญญานเร่ร่อน ดูทนทุกข์ทรมาณมายืนที่ปลายเตียงและขออยู่ด้วย เขาบอกว่าเขาทรมาณเขาไม่มีที่สิ่งสถิตเลยไม่มีไครเอาของมาไหว้ เขาขออยู่กะแม่ด้วยขอกินบุญของคนในบ้านนี้ ในฝันแม่ผมกลัวก็กลัว แต่ส่งสารมากกว่า เลยตอบกลับไปว่า ได้ . . . . ผมฝังแม่เล่าดังนั้นผม อึ้งเลย ไม่ถามกันสักคำ  และต่อมาก็มีวิญญานพวกนี้มาขออยู่ด้วยเยอะขึ้นๆ แม่ฝันทุกวันๆไม่ซ้ำหน้า แม่ผมใจดีให้อยู่หมด สงสัยมันไปปากต่อปากว่าบ้านนี้เขาให้อยู่ จนกลายเป็นบ้านผีสิงในที่สุด คนในบ้านพบเจอสิ่งแปลกๆ มาโดยตลอดและก็หนักขึ้นๆ ทุกวัน เพราะแม่ผมไม่คัดวิญญานเลยบางตัวก็ดีบางตัวก็กวนทีน คนที่จะเจอบ่อยๆ ช่วงแรกจะเป็นผม และก็แม่ ส่วนพ่อกับ น้องชายน้องสาวผมไม่ค่อยเจอ เจอบ้างปะปลาย มาถึงตรงนี้เรื่องผีที่ผมจะเล่าอาจไม่ต่อเนื้อง สลับช่วงเวลาบ้างเพราะมันหลายเรื่องมากและมันก็นานมาแล้ว ผมจะเล่าเท่าที่จำได้นะครับ

เรื่องแรก ผีเปิดประตู
บ้านผมการที่พวกแอร์พัดลมวิทยุทีวีเปิดเองเปลี่ยนช่องเองได้นั้นเป็นเรื่องปกติมากจนคนฝนบ้านไม่มีคนกลัวแล้วครับ แต่มีครั้งนึงมันแสดงอภินิหารอยู่พอควร คืนนั้นผมกะน้องๆนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนอน อยู่ดีๆประตูก็เปิดเอง แอด.....ด.ด.ด...ด.. น้องๆผมกระโดดมากอดผมแน่น ผมบอกไม่มีไรๆพี่ปิดประตูไม่แน่นเอง ผมพูดปลอบใจน้องผมไปงั้น แต่จริงๆผมปิดแน่นแล้ว ผมโมโหที่มันมาทำให้น้องผมกลัว ผมเดินไปปิดประตู ดังปั้ง !! แล้วก็ล็อคประตู แก๊ก
แล้วผมก็พูดเสียงดังว่าแน่จริงเมิงเปิดล็อคแล้วเปิดประตูให้ได้ดิ 555  แล้วก็เดินไปนั่งดูทีวีกะน้องๆต่อ ผมนั่งไม่เกิน30วิ ก็ได้ยินเสียงดัง แก๊ก ผมหันไปที่ประตูตัวล็อคถูกแก้และลูกบิดประตูก็ค่อยๆหมุน กึก แอ๊ดดด.ด.ดด..ด เปิดอย่างช้าๆ น้องผม2คนร้องลั่น ผมรีบลุกไปปิดประตูอีกครั้ง และ ล็อก บวก ใส่กรอนประตูด้วย แล้วผมก็วิ่งมาปลอบน้องว่าไม่มีไรๆพี่ปิดไม่ดีเอง กว่าน้องจะหายจากตกใจผมปรอบอยู่นานพอควร จบเรื่องแรก จากที่ผมเล่าพวกคุณคงรู้แล้วว่าผมเป็นคนไม่กลัวผีไม่ใช่ว่าไม่เคยเจอเลยไม่กลัวแต่เจอบ่อยจนชิน

เรื่องสอง วิญญานเด็ก
มีอยู่วันนึง ลูกค้าในร้านเห็น เด็กวิ่งเล่นในร้านและ วิ่งขึ้นไปบนบ้าน ก็เลยถามแม่ผมว่า เด็กที่ไหน แม่ผมก็งง เพราะวันนั้นไม่มีไครอยู่บ้าน แต่แม่ก็กลัวลูกค้าจะกลัวไม่มาก็ไม่ตอบอะไร จนมีคนเห็นหลายครั้งเข้า จนทำให้คนงานที่บ้านผมขวัญผวา และ ช่วงนั้น คนในบ้านก็จะได้ยินเสียงเด็กหัวเราะอยู่บ่อยครั้ง จึงเกิดความสงสัยขึ้นว่าเด็กพวกนี้มากจากไหน ถามแม่แม่ก็บอกว่าไม่มีวิญญานเด็กมาขออยู่ด้วยเลยนะ แม่ผมก็เชิญ ลุงผมมาลุงผมเป็นอาจารย์ด้านนี้ ลุงผมมาถึงหน้าบ้าน ตั้งจิตสักครู่เดียว ก็เดินตรงดิ่ง ไปที่หลังบ้าน งั้นกระจกบานเกล็ด ออกแล้วก็เอามือลวงไปหยิบอะไรบางอย่างออกมา แล้วลุงก็บอกว่า เจอแล้วอยู่นี้ไง พอลุงแบมือสิ่งที่อยู่ในมือของลุงคือ รูปปั้นเด็กหรือที่เรียกว่ากุมาร 2 องค์ แม่ผมตกใจมาก และก็งงมากด้วยว่ามันมาอยู่หลังบ้านเราได้ยังไง
ลุงผมบอกว่าเด็กบ้านข้างๆไปขโมยมาจากวัดแต่กลัวไม่กล้าเก็บไว้เลยเอามาวางไว้หลังบ้าน พอไปถามเด็กข้างบ้าน มันก็ยอมรับสารภาพว่ามันทำแบบนั้นจริงๆ ลุงผมก็ถามแม่ผมว่าจะเลี้ยงไว้เลยไหม จำบอกให้ แม่ผมก็ตามสไตลเขา ใจดีตลอด วันนั้นผมเลยได้น้องมา เพิ่ม2ตน

ว่างๆมาต่อเน้อ