สักวา มาคุยเฟื่อง เรื่องของหอย ณ เมืองน้อย ในดินแดน แสนสุขสันต์
พระตื่นเช้า บิณฑบาต ญาติโยมกัน เดินทุกวัน ผ่านคันนา มาเข้าเมือง
ข้างทางหรือ คือไร่นา ของชาวบ้าน พระเดินผ่าน ละลานตา ด้วยผ้าเหลือง
เรียงแถวมา บนคันนา อยู่เนืองๆ แล้ววันหนึ่ง ก็เกิดเรื่อง ขุ่นเคืองกัน
พระชุดแรก ตื่นเช้าดี ตอนตีห้า บนคันนา น่าสงสัย อะไรนั่น
มีหอยทาก อยู่มากมาย กว่าทุกวัน พระช่วยกัน จับหอย ปล่อยเข้านา
ด้วยกลัวว่า ถ้าทิ้งมัน ตามครรลอง พระชุดสอง ต้องเหยียบแน่ แย่เลยหนา
อาจผิดศีล ปาณา ติปาตาฯ ท่านจึงช่วย ด้วยเมตตา ไม่ฆ่ามัน
พระชุดสอง บิณฑบาต ออกยาตรา เห็นหอยทาก มากในนา จนน่าหวั่น
กัดกินข้าว ชาวนา อย่างดุดัน ได้แต่ปลง สงสารกัน เท่านั้นเอง
พอตอนสาย พวกชาวนา มาที่วัด หอยทากกัด จนนาล่ม ถูกข่มเหง
มีคนหา ว่าเป็นพระ ที่ละเลง ด้วยกลัวเกรง ผิดศีลห้า ไม่ฆ่ามัน
พระโยนหอย ปล่อยเข้านา หายนะ เป็นเพราะพระ พวกชาวนา มาหุนหัน
มาร้องเรียน เจ้าอาวาส กราดเกรี้ยวกัน แพะต้องจับ ในฉับพลัน มันคือใคร
หลวงพ่อจึง ถามชาวนา ว่ามีหอย กี่มากน้อย คอยกัดกิน ข้าวพันไร่
ชาวนาว่า น่าเป็นพัน เป็นหมื่นไง ระบาดใหญ่ ไร่นาล่ม ถล่มเลย
หลวงพ่อถาม ชาวนา ว่าเห็นพระ ลองนับซะ ว่าพระมี กี่รูปเอ๋ย
นับไม่ถึง สิบรูปได้ ไฉนเลย โยนหอยได้ อย่างไรเอ่ย เป็นหมื่นพัน
ไม่อยากโทษ โกรธคือโง่ โมโห-บ้า โกรธบังตา ชาวนาอยู่ ดูหุนหัน
เมื่ออารมณ์ ข่มสมอง สยองพลัน เหมือนหมอกควัน มันบังอยู่ ดูโง่งม
ตัดอารมณ์ ความกลัวเกลียด เครียดโมโห เล่นหุ้นได้ จะหายโง่ หายขื่นขม
บังคับใจ ใช้เหตุผล เหนืออารมณ์ จะสุขสม ได้ชมเชย เสยกำไร
เผอิญว่า เรื่องมันยาว เล่าไม่จบ ยังไม่ครบ พบอีกที พรุ่งนี้ไหม
เรื่องของหอย ใช่น้อยนิด หากคิดไป ทำเป็นกลอน ช่วยสอนใจ ก็ได้เอย



ขอโทษทีนะครับ วันนี้มาช้าหน่อย งานเข้าตั้งแต่บ่ายเมื่อวาน ยังติดพันถึงเช้าวันนี้
บางครั้งเรา ถูกอารมณ์ ความโกรธ ความเกลียดชังบังตาอยู่
เลยลืมนึกถึงเหตุผล ลืมนึกถึงหลักความจริง ว่ามันเกิดขึ้นได้หรือไม่
พระโยนหอยทากเข้านา จะโยนได้สักกี่ตัว จะทำให้นาตั้งเป็นพันไร่ล่มได้หรือ
ในนาก็มีหอยทากระบาดไปทั่วอยู่แล้ว พระโยนหอยลงไป ก็คล้ายกับเติมเกลือลงทะเล มันไม่เค็มเพิ่มหรอก
แต่ชาวนาถูกอารมณ์ ความโกรธ เข้าครอบงำ จนลืมนึกความจริงไป ว่ามันเป็นไปได้หรือไม่
คล้ายๆ สถานการณ์การเมืองในประเทศสาระขันอยู่เหมือนกันนะครับ !!!
ถ้าเราเล่นหุ้น ก็ต้องพยายามไม่ให้ถูกอารมณ์ ความโลภ ความกลัว เข้าครอบงำนะครับ
ยาวเกินไปแล้ว แต่เรื่องหอยนี้ยังไม่จบนะครับ พรุ่งนี้มีต่อ ติดตามอ่านกันนะครับ

ขอให้ทุกท่านโชคดี สามารถเล่นหุ้นได้โดยไม่ตกอยู่ภายใต้อำนาจแห่งอารมณ์นะครับ
<[^_^]> สักวา มาคุยเฟื่อง เรื่องของหอย.....ณ เมืองน้อย ในดินแดน แสนสุขสันต์
พระตื่นเช้า บิณฑบาต ญาติโยมกัน เดินทุกวัน ผ่านคันนา มาเข้าเมือง
ข้างทางหรือ คือไร่นา ของชาวบ้าน พระเดินผ่าน ละลานตา ด้วยผ้าเหลือง
เรียงแถวมา บนคันนา อยู่เนืองๆ แล้ววันหนึ่ง ก็เกิดเรื่อง ขุ่นเคืองกัน
พระชุดแรก ตื่นเช้าดี ตอนตีห้า บนคันนา น่าสงสัย อะไรนั่น
มีหอยทาก อยู่มากมาย กว่าทุกวัน พระช่วยกัน จับหอย ปล่อยเข้านา
ด้วยกลัวว่า ถ้าทิ้งมัน ตามครรลอง พระชุดสอง ต้องเหยียบแน่ แย่เลยหนา
อาจผิดศีล ปาณา ติปาตาฯ ท่านจึงช่วย ด้วยเมตตา ไม่ฆ่ามัน
พระชุดสอง บิณฑบาต ออกยาตรา เห็นหอยทาก มากในนา จนน่าหวั่น
กัดกินข้าว ชาวนา อย่างดุดัน ได้แต่ปลง สงสารกัน เท่านั้นเอง
พอตอนสาย พวกชาวนา มาที่วัด หอยทากกัด จนนาล่ม ถูกข่มเหง
มีคนหา ว่าเป็นพระ ที่ละเลง ด้วยกลัวเกรง ผิดศีลห้า ไม่ฆ่ามัน
พระโยนหอย ปล่อยเข้านา หายนะ เป็นเพราะพระ พวกชาวนา มาหุนหัน
มาร้องเรียน เจ้าอาวาส กราดเกรี้ยวกัน แพะต้องจับ ในฉับพลัน มันคือใคร
หลวงพ่อจึง ถามชาวนา ว่ามีหอย กี่มากน้อย คอยกัดกิน ข้าวพันไร่
ชาวนาว่า น่าเป็นพัน เป็นหมื่นไง ระบาดใหญ่ ไร่นาล่ม ถล่มเลย
หลวงพ่อถาม ชาวนา ว่าเห็นพระ ลองนับซะ ว่าพระมี กี่รูปเอ๋ย
นับไม่ถึง สิบรูปได้ ไฉนเลย โยนหอยได้ อย่างไรเอ่ย เป็นหมื่นพัน
ไม่อยากโทษ โกรธคือโง่ โมโห-บ้า โกรธบังตา ชาวนาอยู่ ดูหุนหัน
เมื่ออารมณ์ ข่มสมอง สยองพลัน เหมือนหมอกควัน มันบังอยู่ ดูโง่งม
ตัดอารมณ์ ความกลัวเกลียด เครียดโมโห เล่นหุ้นได้ จะหายโง่ หายขื่นขม
บังคับใจ ใช้เหตุผล เหนืออารมณ์ จะสุขสม ได้ชมเชย เสยกำไร
เผอิญว่า เรื่องมันยาว เล่าไม่จบ ยังไม่ครบ พบอีกที พรุ่งนี้ไหม
เรื่องของหอย ใช่น้อยนิด หากคิดไป ทำเป็นกลอน ช่วยสอนใจ ก็ได้เอย
ขอโทษทีนะครับ วันนี้มาช้าหน่อย งานเข้าตั้งแต่บ่ายเมื่อวาน ยังติดพันถึงเช้าวันนี้
บางครั้งเรา ถูกอารมณ์ ความโกรธ ความเกลียดชังบังตาอยู่
เลยลืมนึกถึงเหตุผล ลืมนึกถึงหลักความจริง ว่ามันเกิดขึ้นได้หรือไม่
พระโยนหอยทากเข้านา จะโยนได้สักกี่ตัว จะทำให้นาตั้งเป็นพันไร่ล่มได้หรือ
ในนาก็มีหอยทากระบาดไปทั่วอยู่แล้ว พระโยนหอยลงไป ก็คล้ายกับเติมเกลือลงทะเล มันไม่เค็มเพิ่มหรอก
แต่ชาวนาถูกอารมณ์ ความโกรธ เข้าครอบงำ จนลืมนึกความจริงไป ว่ามันเป็นไปได้หรือไม่
คล้ายๆ สถานการณ์การเมืองในประเทศสาระขันอยู่เหมือนกันนะครับ !!!
ถ้าเราเล่นหุ้น ก็ต้องพยายามไม่ให้ถูกอารมณ์ ความโลภ ความกลัว เข้าครอบงำนะครับ
ยาวเกินไปแล้ว แต่เรื่องหอยนี้ยังไม่จบนะครับ พรุ่งนี้มีต่อ ติดตามอ่านกันนะครับ