เที่ยวกันวันละสองเมืองจนเหน็ดเหนื่อยทั้งกายและเหงาทั้งใจค่ะ แต่ลูกฮึดยังมีอยู่นะคะแม้ว่าเท้าจะพองไปแล้วก็ตาม ไอเท็มสำคัญดังต่อไปนี้ค่ะ
เสื้อกันหนาวขนเป็นสีชมพูแปร๋น....ตัวเดียวอยู่รอดสิบห้าวันค่ะ ไม่ว่าจะแดด ฝน ลมหนาว หรือพายุหิมะถล่ม ภายในก็แห้งสนิท ไม่หนัก ไม่เหม็น อาจไม่สวยงามอย่างโค้ทสุดหรู แต่พาหนูรอดค่ะ
รองเท้าบูธหุ้มข้อ...คู่นี้ได้มาโดยบังเอิญค่ะ ราคาเกือบสองพัน (ลดแล้ว) สวยดี ใส่สบาย ที่เหลือเชื่อคือเห็นเป็นสักกะหลาดแต่ย่ำหิมะได้ค่ะ แม่เจ้า คุ้มสุดๆ
ลองจอนและแฮชแท็ก...ใส่นอนก็ได้ ตื่นมาก็สวมเสื้อนอกทับ ซกมกและสะดวกสบายค่ะ อิอิ
นี่คือสิ่งติดตัวตลอดสองสัปดาห์ค่ะ แต่ถ้าใครไปชิวๆ จะไปสวยแข่งกับสาวเจแปนก็ได้นะคะ ฝั่งนั้นนี่ลบห้าเธอยังกระโปรงสั้นจู๋ได้เลยค่ะ นับถือจริงๆ
กลับมาที่การเดินทางของเราค่ะ
ใครอยากเริ่มตั้งต้นการเดินทางกัน ไปที่
http://pantip.com/topic/31803274
ตอนที่ 1 มัทสึโมโตะ
http://pantip.com/topic/31812434
ตอนที่ 2 ชิราคาว่า-คานาซาว่า
http://pantip.com/topic/31807590
ตอนที่ 3 เป็บปุ - ยุฟุอิน
http://pantip.com/topic/31812384
ตอนที่ 4 อะโสะ - คุมาโมโตะ
http://pantip.com/topic/31816159
เนื่องจากอัดเที่ยวมาเป็นปริมาณมาก เย็นนี้เพื่อนเลยพาไปเก็บที่ต่างๆ ในฟุคุโอกะค่ะ อธิบายเส้นทางและวิธีการเดินทางไม่ได้นะคะ เพราะให้เพื่อนพาไปหมดเลย ในฟุคุโอกะ หลักๆ เดินทางกันทางรถบัสค่ะ
ตั้งต้นกันที่สถานีฮากาตะ ช่วงนี้เป็นเทศกาลคริสมาสต์พอดีค่ะ
ที่สถานีนี้เป็นแหล่งรวมความเจริญเลยค่ะ สามารถเดินช้อปปิ้งในนี้ได้สบาย แถมเพื่อนยังพาไปเที่ยวที่ๆ รับรองว่ายังไม่มีนักท่องเที่ยวไทยได้ไป ยกเว้นเด็กไทยเจ้าถิ่นอิอิ
อยู่ในห้างในสถานีนี้เองค่ะ เพียงขึ้นไปชั้นบนสุด
มีตั้งบุธกันพอดีค่ะ เดินเข้าไปหน่อยจะมีศาลเจ้าเล็กๆ น่ารัก
ที่เด็ดที่สุดคือนี่ค่ะ
sunset at HAKATA
ห้างนี้สร้างขึ้นใหม่ค่ะ ปัจจุบันเป็นตึกที่สูงที่สุดในเมือง บนดาดฟ้าจะมียกพื้นที่ทุกคนอยากจะขันไปยืน
สัมผัสคำว่า "สูงที่สุด" กันค่ะ
เฝ้ามองเครื่องบินขึ้น-ลง ค่ะ
จุใจแล้วกลับลงมาข้างล่างอีกครั้ง ไฟประดับประดาสวยงามมากค่ะ
จากนั้นเพื่อนก็พาเดินทางไปย่านเท็นจินค่ะ เพื่อกิน "สิ่งนี้"
"อิจิซันราเม็ง" ของแท้ต้นฉบับดั้งเดิมค่ะ สำหรับคนที่ข้าวคือชีวิตจิตใจอย่างเรา และไม่เคยรับรู้ความแตกต่างของก๋วยเตี๋ยวมาก่อน ขอยกนิ้วให้ที่นี่เป็นอันดับหนึ่งในใจเลยค่ะ เข้าไปจะเจอตู้นี้ก่อนนะคะ กดไปเลยค่ะ เพราะเขาขายอยู่อย่างเดียวคือราเม็ง เพียงแต่จะใส่อะไรเพิ่มก็กดแล้วจ่ายตังค์เลยค่ะ
เข้าไปข้างในจะมีล็อกของตัวเองให้นั่งพร้อมฉากกิน บอกให้รู้ว่ากินได้อย่างเดียวค่ะ ไม่ว่าจะมากับใครก็ตามทำได้แค่ก้มหน้าก้มตากินค่ะ (ถึงกับกระซิบคุยกับเพื่อนเลยทีเดียว)
นั่งปุ๊บจะมีกระดาษอยู่ข้างหน้าเราคล้ายๆ แบบสอบถามค่ะ (ลืมบอกไปว่าใบนี้ภาษาอังกฤษจะอยู่กับตู้กดข้างหน้า อย่าลืมหยิบติดมือเข้ามานะคะ) แต่จะเป็นสอบถามความนุ่มของเส้น ความข้นของซุบ ใส่โรยหน้า อะไรประมาณนี้ค่ะ กรอกเสร็จวางพร้อมตั๋วที่กดมา กดกริ่งจะมีมือลึกลับมาคว้าไปค่ะ
พอเขาเอาราเม็งมาวางเสร็จปุ๊บ ช่องติดต่อข้างหน้าก็จะถูกปิดลง Isolate ท่านกับราเม็งเท่านั้น เพื่อดื่มด่ำกับรสชาติอย่างลึกล้ำ (555 ตรูเกร็งแทบตาย)
รสชาติดีมากจริงๆ ค่ะ บรรยายไม่ถูก บอกได้คำเดียว "ต้องลอง"
อิ่มท้องก็ออกมาเดินชมแสงสีค่ะ
ในฟุคุโอกะ จะมีของกินโบราณพวกยากิโทริที่เป็นรถเข็นขาย เป็นจุดขายของเมืองค่ะ มีอยู่สองย่าน
อิ่มท้องแล้วเลยได้แต่เดินผ่านค่ะ ไม่รู้จะช้อปอะไร เตรียมบอกลาฟุคุค่ะ พรุ่งนี้จะโบกมือบ๊ายบายเพื่อนไปเที่ยวคนเดียวอีกละ
พรุ่งนี้ไปทาคายาม่าล่ะค่ะ อีกเมืองที่ปักหมุดไว้ว่าต้องกลับไปเก็บอีกรอบ เจอกันพรุ่งนี้นะคะ
[CR] @@ ลุยเดี่ยวญี่ปุ่นหน้าหนาว ไปให้ไกลต้องเอาให้คุ้ม (15 days 14 nights) @@ ตอนที่ 5 Fukuoka
เสื้อกันหนาวขนเป็นสีชมพูแปร๋น....ตัวเดียวอยู่รอดสิบห้าวันค่ะ ไม่ว่าจะแดด ฝน ลมหนาว หรือพายุหิมะถล่ม ภายในก็แห้งสนิท ไม่หนัก ไม่เหม็น อาจไม่สวยงามอย่างโค้ทสุดหรู แต่พาหนูรอดค่ะ
รองเท้าบูธหุ้มข้อ...คู่นี้ได้มาโดยบังเอิญค่ะ ราคาเกือบสองพัน (ลดแล้ว) สวยดี ใส่สบาย ที่เหลือเชื่อคือเห็นเป็นสักกะหลาดแต่ย่ำหิมะได้ค่ะ แม่เจ้า คุ้มสุดๆ
ลองจอนและแฮชแท็ก...ใส่นอนก็ได้ ตื่นมาก็สวมเสื้อนอกทับ ซกมกและสะดวกสบายค่ะ อิอิ
นี่คือสิ่งติดตัวตลอดสองสัปดาห์ค่ะ แต่ถ้าใครไปชิวๆ จะไปสวยแข่งกับสาวเจแปนก็ได้นะคะ ฝั่งนั้นนี่ลบห้าเธอยังกระโปรงสั้นจู๋ได้เลยค่ะ นับถือจริงๆ
กลับมาที่การเดินทางของเราค่ะ
ใครอยากเริ่มตั้งต้นการเดินทางกัน ไปที่ http://pantip.com/topic/31803274
ตอนที่ 1 มัทสึโมโตะ http://pantip.com/topic/31812434
ตอนที่ 2 ชิราคาว่า-คานาซาว่า http://pantip.com/topic/31807590
ตอนที่ 3 เป็บปุ - ยุฟุอิน http://pantip.com/topic/31812384
ตอนที่ 4 อะโสะ - คุมาโมโตะ http://pantip.com/topic/31816159
เนื่องจากอัดเที่ยวมาเป็นปริมาณมาก เย็นนี้เพื่อนเลยพาไปเก็บที่ต่างๆ ในฟุคุโอกะค่ะ อธิบายเส้นทางและวิธีการเดินทางไม่ได้นะคะ เพราะให้เพื่อนพาไปหมดเลย ในฟุคุโอกะ หลักๆ เดินทางกันทางรถบัสค่ะ
ตั้งต้นกันที่สถานีฮากาตะ ช่วงนี้เป็นเทศกาลคริสมาสต์พอดีค่ะ
ที่สถานีนี้เป็นแหล่งรวมความเจริญเลยค่ะ สามารถเดินช้อปปิ้งในนี้ได้สบาย แถมเพื่อนยังพาไปเที่ยวที่ๆ รับรองว่ายังไม่มีนักท่องเที่ยวไทยได้ไป ยกเว้นเด็กไทยเจ้าถิ่นอิอิ
อยู่ในห้างในสถานีนี้เองค่ะ เพียงขึ้นไปชั้นบนสุด
มีตั้งบุธกันพอดีค่ะ เดินเข้าไปหน่อยจะมีศาลเจ้าเล็กๆ น่ารัก
ที่เด็ดที่สุดคือนี่ค่ะ
sunset at HAKATA
ห้างนี้สร้างขึ้นใหม่ค่ะ ปัจจุบันเป็นตึกที่สูงที่สุดในเมือง บนดาดฟ้าจะมียกพื้นที่ทุกคนอยากจะขันไปยืน
สัมผัสคำว่า "สูงที่สุด" กันค่ะ
เฝ้ามองเครื่องบินขึ้น-ลง ค่ะ
จุใจแล้วกลับลงมาข้างล่างอีกครั้ง ไฟประดับประดาสวยงามมากค่ะ
จากนั้นเพื่อนก็พาเดินทางไปย่านเท็นจินค่ะ เพื่อกิน "สิ่งนี้"
"อิจิซันราเม็ง" ของแท้ต้นฉบับดั้งเดิมค่ะ สำหรับคนที่ข้าวคือชีวิตจิตใจอย่างเรา และไม่เคยรับรู้ความแตกต่างของก๋วยเตี๋ยวมาก่อน ขอยกนิ้วให้ที่นี่เป็นอันดับหนึ่งในใจเลยค่ะ เข้าไปจะเจอตู้นี้ก่อนนะคะ กดไปเลยค่ะ เพราะเขาขายอยู่อย่างเดียวคือราเม็ง เพียงแต่จะใส่อะไรเพิ่มก็กดแล้วจ่ายตังค์เลยค่ะ
เข้าไปข้างในจะมีล็อกของตัวเองให้นั่งพร้อมฉากกิน บอกให้รู้ว่ากินได้อย่างเดียวค่ะ ไม่ว่าจะมากับใครก็ตามทำได้แค่ก้มหน้าก้มตากินค่ะ (ถึงกับกระซิบคุยกับเพื่อนเลยทีเดียว)
นั่งปุ๊บจะมีกระดาษอยู่ข้างหน้าเราคล้ายๆ แบบสอบถามค่ะ (ลืมบอกไปว่าใบนี้ภาษาอังกฤษจะอยู่กับตู้กดข้างหน้า อย่าลืมหยิบติดมือเข้ามานะคะ) แต่จะเป็นสอบถามความนุ่มของเส้น ความข้นของซุบ ใส่โรยหน้า อะไรประมาณนี้ค่ะ กรอกเสร็จวางพร้อมตั๋วที่กดมา กดกริ่งจะมีมือลึกลับมาคว้าไปค่ะ
พอเขาเอาราเม็งมาวางเสร็จปุ๊บ ช่องติดต่อข้างหน้าก็จะถูกปิดลง Isolate ท่านกับราเม็งเท่านั้น เพื่อดื่มด่ำกับรสชาติอย่างลึกล้ำ (555 ตรูเกร็งแทบตาย)
รสชาติดีมากจริงๆ ค่ะ บรรยายไม่ถูก บอกได้คำเดียว "ต้องลอง"
อิ่มท้องก็ออกมาเดินชมแสงสีค่ะ
ในฟุคุโอกะ จะมีของกินโบราณพวกยากิโทริที่เป็นรถเข็นขาย เป็นจุดขายของเมืองค่ะ มีอยู่สองย่าน
อิ่มท้องแล้วเลยได้แต่เดินผ่านค่ะ ไม่รู้จะช้อปอะไร เตรียมบอกลาฟุคุค่ะ พรุ่งนี้จะโบกมือบ๊ายบายเพื่อนไปเที่ยวคนเดียวอีกละ
พรุ่งนี้ไปทาคายาม่าล่ะค่ะ อีกเมืองที่ปักหมุดไว้ว่าต้องกลับไปเก็บอีกรอบ เจอกันพรุ่งนี้นะคะ