๏๏๏๏ อย่า...ให้เลือดต้องหลั่ง...ดั่งน้ำยาง ๏๏๏๏

ม็อบสวนยาง...เกิดจากความล้มเหลว
ของการแก้ไขปัญหาพืชผลทางการเกษตร...ราคาตกต่ำ  
และการบริหารความขัดแย้งของรัฐบาล

ความเดือดร้อนของเกษตรกรชาวสวนยาง
ที่รัฐบาล...รับรู้ปัญหามาเป็นปี ๆ
รับปาก...ให้ความหวัง ...ไม่รู้สักกี่ครั้ง

แต่...ก็ไม่ได้รับการแก้ไขและเข้ามาช่วยเหลือจริงจัง
อาจเพราะ...เป็นปัญหาความเดือดร้อน
ของประชาชนฐานเสียงขั้วการเมืองตรงข้าม
ความเคลือบแคลงสงสัย...???
ต่อท่าทีปัญหาความเดือนร้อนของประชาชน

แต่สำหรับชาวบ้าน...
เมื่อความเดือนร้อนถึงขีดสุด
เข้าตาจน....ร้องตะโกนบอกใคร ก็ไม่ได้รับสนใจ
ปิดถนน   คือเครื่องมือของชาวบ้านผู้เดือดร้อน
เพื่อสื่อสารให้สังคมและผู้มีหน้าที่...ได้รับรู้
และหันมามองปัญหาของเขาเลย...เท่านั้นเอง

แต่...แทนที่รัฐบาลจะเร่งแก้ไขปัญหา
กลับเติมเชื้อไฟ...
ด้วยการใส่ร้ายป้ายสีประชาชนผู้เดือนร้อน
ด้วยกลไกอำนาจรัฐ แบ่งแยกประชาชนในพื้นที่
จนกลายเป็นเงื่อนไขความขัดแย้งที่รุนแรงมากขึ้นในวันนี้  

เหมือนดัง...
เชิญชวนผู้คนออกมาบนท้องถนน....!!!

อย่าให้เลือด...ต้องหลั่งดั่งน้ำยาง
อย่าได้สร้าง...เงื่อนไขและใส่ร้าย
อย่าได้เห็นผู้ยาก.....อยากทำลาย
อย่าได้หมายปิดฟ้า.....ด้วยฝ่าตีน