ในวันนี้ มีนิทาน มาขานไข ดูหุ้นไทย ช่างห่างไกล ไร้ความหวัง
นั่งคอยลุ้น เห็นหุ้นหด หมดพลัง เปลี่ยนมานั่ง ฟังนิทาน สำราญใจ
มีเศรษฐี มั่งมีมาก อยากสอนลูก เขาดูถูก ความยากจน ทนไม่ไหว
อยากให้ลูก เห็นกับตา จึงพาไป ยังแดนไกล ในป่าเขา เจ้าจงดู
เมื่อเสร็จสรรพ ก่อนกลับไป พ่อไถ่ถาม เห็นไหมความ ยากจน คนอดสู ?
ลูกตอบว่า ที่ป๊ะป๋า พามาดู ทำให้หนู รู้นิยาม ความยากจน
แล้วบอกว่า เรามีหมา แค่หนึ่งตัว เขามีสัตว์ เป็นเพื่อนทั่ว ทุกแห่งหน
บ้านเรามี จากูซซี่ สระน้ำวน แต่เขามี น้ำท่วมท้น ล้นลำธาร
กลางคืนเรา ก็เห็นแต่ แค่แสงไฟ แต่ของเขา ดาวน้อยใหญ่ ช่างไพศาล
ยามเราหิว ต้องซื้อหา รับประทาน แต่อาหาร เขาเต็มไร่ และในนา
เราต้องล้อม กำแพงใหญ่ ให้มิดชิด เขาผูกมิตร ใช้เพื่อนพ้อง ป้องกันหนา
ขอบคุณค่ะ ที่ป๊ะป๋า พาหนูมา จึงเห็นว่า เราตะหาก ที่ยากจน
ในมุมมอง ของเด็กน้อย จ้อยจิ๊ดริด กลับได้คิด จิตเห็นได้ ไม่สับสน
เงินมีค่า แต่ด้อยกว่า ค่าของคน จะรวยจน ตัดสินดี ที่มุมมอง
ถึงวันนี้ เราจะมี เงินไม่มาก ถึงลำบาก อยากบอกเจ้า เม่าทั้งผอง
แค่ขยับ ปรับความคิด บิดมุมมอง เมื่อได้ลอง อาจครองสุข ไร้ทุกข์เอย
สถานการณ์ทั้งโลกมาคุสุดๆ ไม่รู้วันนี้จะถล่มอีกสักแค่ไหน
เห็นพอร์ต เห็นหุ้น เห็นตัวเลขที่ขาดทุนแล้ว ทั้งเซ็ง ทั้งเบื่อ ทั้งเอียน ทั้ง...ครับ
เลยอยากแต่งกลอนเพื่อให้ชาวสินธรได้อ่านแล้วสะกิดใจ รู้สึกดี คลายเครียดกันบ้าง
กลอนอาจไม่เกี่ยวกับหุ้นเลย เพราะชาวสินธรคงติดตามแต่ข่าวหุ้นกันจนจะอ้วกเป็นหุ้นอยู่แล้ว
เผอิญเห็นเรื่องนี้ใน website พวกสร้างแรงบันดาลใจอะครับ
เลยเอามาแปล แต่งเป็นกลอน ให้อ่านแก้เบื่อกันครับ
(ต้นฉบับเป็นลูกชาย แต่กลอนของผมเปลี่ยนเป็นลูกสาวนะครับ)
ไม่ว่าวันนี้ตลาดหุ้นจะเป็นอย่างไร ขอให้ทุกท่านโชคดีนะครับ
ในวันนี้ มีนิทาน มาขานไข.....ดูหุ้นไทย ช่างห่างไกล ไร้ความหวัง
นั่งคอยลุ้น เห็นหุ้นหด หมดพลัง เปลี่ยนมานั่ง ฟังนิทาน สำราญใจ
มีเศรษฐี มั่งมีมาก อยากสอนลูก เขาดูถูก ความยากจน ทนไม่ไหว
อยากให้ลูก เห็นกับตา จึงพาไป ยังแดนไกล ในป่าเขา เจ้าจงดู
เมื่อเสร็จสรรพ ก่อนกลับไป พ่อไถ่ถาม เห็นไหมความ ยากจน คนอดสู ?
ลูกตอบว่า ที่ป๊ะป๋า พามาดู ทำให้หนู รู้นิยาม ความยากจน
แล้วบอกว่า เรามีหมา แค่หนึ่งตัว เขามีสัตว์ เป็นเพื่อนทั่ว ทุกแห่งหน
บ้านเรามี จากูซซี่ สระน้ำวน แต่เขามี น้ำท่วมท้น ล้นลำธาร
กลางคืนเรา ก็เห็นแต่ แค่แสงไฟ แต่ของเขา ดาวน้อยใหญ่ ช่างไพศาล
ยามเราหิว ต้องซื้อหา รับประทาน แต่อาหาร เขาเต็มไร่ และในนา
เราต้องล้อม กำแพงใหญ่ ให้มิดชิด เขาผูกมิตร ใช้เพื่อนพ้อง ป้องกันหนา
ขอบคุณค่ะ ที่ป๊ะป๋า พาหนูมา จึงเห็นว่า เราตะหาก ที่ยากจน
ในมุมมอง ของเด็กน้อย จ้อยจิ๊ดริด กลับได้คิด จิตเห็นได้ ไม่สับสน
เงินมีค่า แต่ด้อยกว่า ค่าของคน จะรวยจน ตัดสินดี ที่มุมมอง
ถึงวันนี้ เราจะมี เงินไม่มาก ถึงลำบาก อยากบอกเจ้า เม่าทั้งผอง
แค่ขยับ ปรับความคิด บิดมุมมอง เมื่อได้ลอง อาจครองสุข ไร้ทุกข์เอย
สถานการณ์ทั้งโลกมาคุสุดๆ ไม่รู้วันนี้จะถล่มอีกสักแค่ไหน
เห็นพอร์ต เห็นหุ้น เห็นตัวเลขที่ขาดทุนแล้ว ทั้งเซ็ง ทั้งเบื่อ ทั้งเอียน ทั้ง...ครับ
เลยอยากแต่งกลอนเพื่อให้ชาวสินธรได้อ่านแล้วสะกิดใจ รู้สึกดี คลายเครียดกันบ้าง
กลอนอาจไม่เกี่ยวกับหุ้นเลย เพราะชาวสินธรคงติดตามแต่ข่าวหุ้นกันจนจะอ้วกเป็นหุ้นอยู่แล้ว
เผอิญเห็นเรื่องนี้ใน website พวกสร้างแรงบันดาลใจอะครับ
เลยเอามาแปล แต่งเป็นกลอน ให้อ่านแก้เบื่อกันครับ
(ต้นฉบับเป็นลูกชาย แต่กลอนของผมเปลี่ยนเป็นลูกสาวนะครับ)