เรื่องมันมีอยู่ว่า .......... ขอเท้าความก่อนนะ เราคุยกะคนๆ นึง (สมมติชื่อ) มิก รู้จักประมาณ กย 54 ถ้าจำไม่ผิด ก้อคุยมาเรื่อยๆ จนว่าเขาบอกว่ามันชอบ ช่วงนั้นเราก้อใช้รูปอะไปเรื่อยเปื่อย พอมา ปลาย กพ 55 มิก ก็บอกเลิกเรา บอกว่าอยากห่างกับเราเพราะที่บ้านมิกไม่ชอบ (แต่เรายังไม่เคยเจอกันนะ) และก็ห่างกันไปจนว่ามิก กลับมาคุยกับเราอีกที ตอนวันเกิดเราปลาย พค 55 ก้อคุยมาจนถึง ตค 55 มิกก็หาย ไปอีกรอบ ด้วยที่ว่าเรายังไม่ได้ไปเจอเขา เพราะเราปิดบังบางอย่างอยู่ ทุกครั้งที่จะหายไปมิก จะพูดจาไม่ค่อยดีใส่มาก แต่ ณ ช่วงนั้นมิกก็คิดว่าเราเป็นอีกคนตลอดมา โดยที่เราไม่เคยบอกเลยว่าใช่ไม่ใช่ แต่ก็ไม่เคยบอกว่านั้นคือเรา (แต่จริงๆแล้วเราอ่ะผิดเต็มๆเลย) จนกระทั่ง วันที่ 22 มีค เราไปแต่งงานเพื่อน มิก ทักเรามาในไลน์บอกให้ช่วยงานหน่อย เราก็ไม่เข้าใจว่าเราทำใจได้แล้วนะ กลับมาอีกรอบทำไม
มิกกลับมาครั้งที่สาม มาบอกว่า ตั้งใจคบจริงจังนะ กลับมาอยากแก้ไข สิ่งต่างๆๆที่ได้เคยทำไป และก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนมิกเปิดเทอมงานเยอะ มิกก็หายไปโดยไม่บอกไรเลย
เราก็ งง บางทีก็หนูเหมือนบลอคไลน์เรา พอเราโทรหา ไลน์กลับเข้าได้เฉย เลยถามมันว่าทำไมถึงหายไป มิกบอกเหนื่อยเพราะทุกครั้งที่คุยกันทะเลาะกันตลอด
คิดดูนะจะไม่ให้ทะเลาะได้ไงอ่ะ มิกเป็นคนที่กวนตีนหนักมาก
พอเราพูดดี มิกจะกวนตีนให้เราด่า มิกเลยบอกว่า มันเหนื่อยนะ
มิกพยายามจูนหาแล้วนะ ไม่ได้สักที เพื่อนผญ คนสนิทมิกซึ่งเราก็คุยเหมือนกัน แต่ไม่เคยเจอเราเหมือนกัน ก็อยากให้มาเจอกานสิ้นเดือนนี้ จะได้เอาให้รู้ไปเลย เจอกันยังไงดีกว่า คุยกันแค่โทรศัพท์ เพราะอะไรอาจจะดีขึ้นก็ได้ มิกเค้าจริงจังกับเธอมากนะ (หมายถึงเรา) ตามที่เพื่อนของมิกพูดมา ที่บ้านของมิกอยากให้มิกรีบมีแฟน และประเด็นสำคัญ ทางบ้านกลัวลูกจะไม่มีแฟน เพราะเป็นลูกชายคนเดียว คนจีน ด้วย และอยากให้มาสืบกิจการที่บ้าน มิกมีพี่สาวอยู่แล้วด้วยสองคน แต่คือว่ามิก เค้าไม่สมประกอบ มิกเดินขากระเผลก ในขณะที่เราก็ตาเสียข้างนึง
** ประเด็นอยู่ที่ว่า ช่วงมาๆ หายเป็นเพราะมิก คิดว่าเราเป็นคนนั้น ที่น่ารัก สดใส เลยกลับมาหา ใช่ไหม? แต่ความจริงที่เราควรรับให้ได้ เพราะแค่เรื่องรูปนั้นเองที่มันไม่ใช่ตัวเรา แต่การคุย ทุกสิ่งทุกอย่างเรื่องราวต่างๆ ความรู้สึกต่างๆ มันคือตัวตนเราจริงๆที่เราคุยกับมิก
ที่เราเครียดเพราะว่า เพื่อนของมิก บอกอยากให้มาเจอกัน โดยที่เค้าสองคนไม่รู้ว่าตัวตนเราเป้นยังไง เพราะเพื่อนของมิกบอกว่า มันอาจจะดีแบบที่ไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้ แต่เราก็บอกทางเพื่อนมิกไปแล้วว่า และถัาเราไม่น่ารักเอาซะเลย ยังอยากที่จะเจอเราไหม เพื่อนเค้าก้อบอกว่าเจอสิ มันไม่ใช่ประเด็นเลยนะ แต่ตัวมิก ยังไม่รู้เรื่องนี้ บางคนอยากให้เราบอกความจริงให้จบไปเลย ถ้าบอกแล้วยังอยากเจอก็ไปเจอ แต่ถ้าบอกแล้วหาย เราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ทำและสัจธรรมที่เกิด หรือไม่ไปเจอก็อาจได้อะไรดีๆ กลับมาแทนที่จะกังวลไปมากมาย ขนาดนี้ เราควรทำยังไงดีอ่ะคะ เสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำมาก !!
เราควรทำยังไงดี??
มิกกลับมาครั้งที่สาม มาบอกว่า ตั้งใจคบจริงจังนะ กลับมาอยากแก้ไข สิ่งต่างๆๆที่ได้เคยทำไป และก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนมิกเปิดเทอมงานเยอะ มิกก็หายไปโดยไม่บอกไรเลย
เราก็ งง บางทีก็หนูเหมือนบลอคไลน์เรา พอเราโทรหา ไลน์กลับเข้าได้เฉย เลยถามมันว่าทำไมถึงหายไป มิกบอกเหนื่อยเพราะทุกครั้งที่คุยกันทะเลาะกันตลอด
คิดดูนะจะไม่ให้ทะเลาะได้ไงอ่ะ มิกเป็นคนที่กวนตีนหนักมาก
พอเราพูดดี มิกจะกวนตีนให้เราด่า มิกเลยบอกว่า มันเหนื่อยนะ
มิกพยายามจูนหาแล้วนะ ไม่ได้สักที เพื่อนผญ คนสนิทมิกซึ่งเราก็คุยเหมือนกัน แต่ไม่เคยเจอเราเหมือนกัน ก็อยากให้มาเจอกานสิ้นเดือนนี้ จะได้เอาให้รู้ไปเลย เจอกันยังไงดีกว่า คุยกันแค่โทรศัพท์ เพราะอะไรอาจจะดีขึ้นก็ได้ มิกเค้าจริงจังกับเธอมากนะ (หมายถึงเรา) ตามที่เพื่อนของมิกพูดมา ที่บ้านของมิกอยากให้มิกรีบมีแฟน และประเด็นสำคัญ ทางบ้านกลัวลูกจะไม่มีแฟน เพราะเป็นลูกชายคนเดียว คนจีน ด้วย และอยากให้มาสืบกิจการที่บ้าน มิกมีพี่สาวอยู่แล้วด้วยสองคน แต่คือว่ามิก เค้าไม่สมประกอบ มิกเดินขากระเผลก ในขณะที่เราก็ตาเสียข้างนึง
** ประเด็นอยู่ที่ว่า ช่วงมาๆ หายเป็นเพราะมิก คิดว่าเราเป็นคนนั้น ที่น่ารัก สดใส เลยกลับมาหา ใช่ไหม? แต่ความจริงที่เราควรรับให้ได้ เพราะแค่เรื่องรูปนั้นเองที่มันไม่ใช่ตัวเรา แต่การคุย ทุกสิ่งทุกอย่างเรื่องราวต่างๆ ความรู้สึกต่างๆ มันคือตัวตนเราจริงๆที่เราคุยกับมิก
ที่เราเครียดเพราะว่า เพื่อนของมิก บอกอยากให้มาเจอกัน โดยที่เค้าสองคนไม่รู้ว่าตัวตนเราเป้นยังไง เพราะเพื่อนของมิกบอกว่า มันอาจจะดีแบบที่ไม่เคยรู้มาก่อนก็ได้ แต่เราก็บอกทางเพื่อนมิกไปแล้วว่า และถัาเราไม่น่ารักเอาซะเลย ยังอยากที่จะเจอเราไหม เพื่อนเค้าก้อบอกว่าเจอสิ มันไม่ใช่ประเด็นเลยนะ แต่ตัวมิก ยังไม่รู้เรื่องนี้ บางคนอยากให้เราบอกความจริงให้จบไปเลย ถ้าบอกแล้วยังอยากเจอก็ไปเจอ แต่ถ้าบอกแล้วหาย เราก็ต้องยอมรับในสิ่งที่ทำและสัจธรรมที่เกิด หรือไม่ไปเจอก็อาจได้อะไรดีๆ กลับมาแทนที่จะกังวลไปมากมาย ขนาดนี้ เราควรทำยังไงดีอ่ะคะ เสียใจกับสิ่งที่ตัวเองทำมาก !!