สวัสดีครับ เพื่อนสมาชิกทุกท่าน
ลุงได้มีโอกาสไปเที่ยวเรือสำราญที่อลาสก้า สหรัฐอเมริกา
เลยจะมาเล่าเรื่องตามความรู้สึกที่ได้รับ
ซึ่งอาจแตกต่างหรือเหมือนกันสำหรับคนที่เคยไปท่องเที่ยวในทริปแบบนี้มาแล้ว
ซึ่งคิดว่าคงการไปกันตามกรรม ต่างวาระครับ

ย้อนไปสักนิดนึงเพราะการท่องเที่ยวลักษณะนี้ไม่ค่อยมีบริษัท ที่จัดขายทั่วไป
(หรืออาจมี แต่ลุงไม่ทราบได้ครับ)      มีเพื่อนในกลุ่มเตรียมการกันแต่ต้นปี
ว่าเคยใช้บริการของ.            ++++ บริษัท ซูพิเรีย@พารากอนฯ ++++
เลยตกลงให้บริษัทฯนี้ดำเนินงาน
อ้อเบอร์โทรของบริษัทตามนี้ครับเผื่อใครอยากทราบรายละเอียดมากกว่านี้
02-6109818. ถามไถ่กันเอาเองเลยครับ

++++++++(ลุงไม่ได้มีส่วนได้เสียหรือโฆษณาให้กับบริษัทฯ แต่เพื่อความสดวกหากเพื่อนอยากทราบรายละเอียดมากว่าที่ลุงทำรีวิวนะครับ จะได้ถามไถ่ได้เลยครับ)++++++++++++++++

จากส่วนตัวลุงการท่องเที่ยวทริปลักษณะแบบนี้ ลุงจะเลือกใช้บริการ(ที่ตัวเองคิดว่าเชื่อถือได้)
เพราะหากไม่ใช่มืออาชีพและมีการผิดพลาดเกิดขึ้น ผู้จะเสียหายคือตัวเรา!
ลุงใช้บริการของ ซูพิเรียฯ ครั้งนี้เป็นครั้งแรก.  หลังจากได้ยินชื่อมากว่า 20 ปี ครับ

เริ่มตามนัดหมายที่สุวรรณภูมิ ตีสี่ ของเช้าวันแรก
ความที่มาเร็วเพราะวิตกว่าการตรวจกระเป๋าของสายการบินที่จะไป อเมริกา
จะล่าช้า เพราะจะตรวจขันเป็นพิเศษ.      แต่ความกังวลก็หมดไป ไม่ช้าอย่างที่คิดครับ






ส่วนทัวร์ลีดเดอร์คือ คุณมงคล   เจ้าของซูพิเรียฯ  เป็นผู้นำคณะในทริปนี้ครับ


ลุงได้ทำการ โรมมิ่ง  เจ้าตัวน้อย น้องอุ่นใจ. ไปในครั้งนี้ด้วย
เพราะการติดต่อจากในเรือสดวกครับเพราะใช้ดาวเทียมในการสื่อสาร(แต่แพง ลุงใช้ไวไฟไป 400 us$ !!)
แต่ยังไงก็ขอเอาไปด้วย. เผื่อเหนียวไว้ก่อนนะ



หกโมงตรงไม่ดีเลย์


อาหารเช้าบนเครื่อง


ใช้เวลาบินสู่ญี่ปุ่น นาริตะ เกือบ หกชั่วโมง
ก่อนเครื่องลงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง
อาหารว่าง



ถึงนาริตะ ตรงเวลา แต่คนเยอะมากใช้เวลาเปลี่ยนเครื่องพอดี ไม่มีเวลาให้แวะ ช้อป!


กับเจ้าลำนี้ใช้เวลา เกือบสิบชั่วโมง ถึงซีอาเทิล


กับอาหารหลักและของว่างก่อนเครื่องลง
ที่ ซีอาเทิล


ต่อรถไฟภายในสนามบิน เพื่อไปยังจุดตรวจคนเข้าเมือง ของ อเมริกา


ออกมาบริเวณที่จอดรถของทางเรือที่ส่งมารับคณะของเรา


สู่บริเวณตัวเมือง


แวะชมหอสูงประจำเมือง. แต่ไม่ได้ขึ้นไปเพราะ คนแยะคิวยาว



ซึ่งรอบหอชมวิว มีสวนประดิษฐที่ทำจากแก้วเป่า
โดยฝีมือของช่างศิลป์ ที่มีชื่อเสียง(เค้าบอกมาอีกที ว่านายคนนี้เป็นศิลปินชื่อดัง)


และสมกับคำเล่าลือ สวยมากครับ




ภายใต้ของหอชมวิวมีขายของที่ระลึก. แต่ลุงมาสนใจ. ร้านนี้มากกว่าครับ

ร้านชอคโกแลคครับ