1."<>&
良药苦口。
Liángyào kǔ kǒu
(เหลียงเย่า ขู โข่ว)
แปลว่า ยาที่ดีกินแล้วมักมีรสขม
ความหมาย : การวิจารณ์อย่างตรงไปตรงมาเป็นเรื่องที่ฟังแล้วอาจจะขัดหู ไม่อยากฟัง แต่มักจะมีประโยชน์หากนำไปปฏิบัติ เหมือนสุภาษิตไทยว่า “หวานเป็นลม ขมเป็นยา”
2.
当局者迷，旁观者清。
Dāngjúzhě mí, pángguānzhě qīng
(ตังจวี๋เจ