ขออนุญาตแบ่งปันเรื่องราว..เพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเองและพี่-น้อง-พองเพื่อน ที่ร่วมกันทำกิจกรรมอยู่นะครับ
>>ในอำเภอของเราไม่มีอะคาเดมี่ฝึกสอนฟุตบอล ซึ่งหากเด็กๆจะเรียนก็ต้องไปเรียนอีกอำเภอหนึ่ง หรือข้ามไปเรียนที่หัวหิน ซึ่งมีระยะทางและค่าใช้จ่ายมากพอควร จุดเริ่มต้น..เราไม่ได้คิดจะทำอะคาเดมี่ฝึกสอนฟุตบอล เราเพียงแค่ต้องการให้เด็กกลุ่มหนึ่ง(ก็ลูกของพี่ในกลุ่มเรานี่แหละครับ) มีเบสิคบอลพื้นฐานเท่านั้น คิดกันว่าจะสอนสัก 2-3 เดือนก็พอ  แรกเริ่มเราก็ดึงเด็กๆที่พอรู้จักและอยากเล่นบอลมาฝึกซ้อม ได้มา 4 คน (ก็เยอะอยู่นะ อิอิ)  เราใช้ริมสนามเป็นที่ฝึกซ้อม ส่วนพื้นที่ในสนามมีทีมผู้ใหญ่เล่นทีมอยู่ เราฝึกเด็กชุดนี้อยู่หลายสัปดาห์ครับ จนอาจารย์ในโรงเรียนแห่งซึ่งอยู่ข้างๆเห็นและชักชวนเด็กๆในโรงเรียนมาฝึกซ้อมด้วย จากเด็ก 4 คน ก็เพิ่มเป็น 12 คน ...
           ในช่วงนี้ อุปกรณ์การฝึกซ้อมต่างๆ ต้องทำเองเลยครับ  ใช้ขวดน้ำมัดรวมกันแทนกรวยสำหรับฝึกซ้อม ทำบันไดสำหรับเด็กวิ่งสเต็ปเท้า  ก็เอาที่ง่ายๆแต่ใช้ประโยชน์ได้ก่อน  จนวันเด็กแห่งชาติเมื่อต้นปี 2559 พี่ในกลุ่มซึ่งทำงานเทศบาล อยากให้เราใปจัดกิจกรรมวันเด็กที่เทศบาล เราคิดอยู่นานเลยครับว่าจะไปหรือไม่ ในที่สุดเราก็ไปจัดกิจกรรมกัน โดยใช้ชื่อว่า "ไร่ใหม่อะคาเดมี่"  ผลการตอบรับค่อนข้างดีเลยครับ เด็กสนใจและเข้าร่วมกิจกรรมที่ซุ้มเป็นจำนวนมาก หลังจากวันนั้นเรามีเด็กเพิ่มขึ้นเป็น 18 คน ส่วนใหญ่อยู่ในกลุ่ม 6-10 ปี  พอเด็กเยอะขึ้น..พวกเราทีมผู้ฝึกสอนก็ลำบากสิครับ เพราะทุกคนมีงานประจำ (เป็นเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาล 4 คน, ตำรวจ 1 คน, เทศบาล 1 คน) เข้าเวรบ้าง ประชุมบ้าง ติดภาระกิจบ้าง..แต่ต้องแบ่งเวลาและจัดคนเพื่อมาสอนเด็กๆทุกวัน  พวกเราทำแบบนี้ประมาณเดือนกว่าๆครับ จนเด็กๆเพิ่มเป็น 25 คน  จึงตกลงคุยกันในกลุ่มว่าจะทำอย่างไร จะทำกี่เดือนหรือตลอดไป จะเอางบจากไหนมาซื้ออุปกรณ์ เพราะส่วนใหญ่เราก็ขอจากโรงพยาบาล จากเจ้าหน้าที่ที่รู้จัก หรือจากเพื่อนๆ แต่ก้อเพียงส่วนหนึ่งในระยะสั้นๆ เท่านั้น...
             ผลสรุปคือเราขอเรียกผู้ปกครองเด็กๆทุกคนประชุมขอความคิดเห็น ซึ่งส่วนใหญ่อยากให้ทำกิจกรรมต่อไปในระยะยาว พวกเราเห็นด้วยครับและเต็มใจเป็นอย่างมาก  กิจกรรมดำเนินต่อไปในรูปแบบของ...ทีมงานจิตอาสา  พวกเราเริ่มวางกิจกรรมให้เด็กๆและผู้ปกครองทำกิจกรรมเป็นช่วงๆ เช่น ไปจูงมือนักเตะทีมประจวบเอฟซี ลงสนามแข่งขัน  ส่งทีมแข่งขันในพื้นที่ กิจกรรมตามวันสำคัญ อบรมเรื่องระเบียบวินัยมารยาท เป็นต้น  ทำกิจกรรมแบบครอบครัวเล็กๆ อุปกรณ์บางส่วนพวกเราก็สนับสนุนบ้าง มีผู้มอบมาบ้าง หากไม่เพียงพอก็ให้ผู้ปกครองช่วยกันหาบ้าง...
             เราส่งทีมเข้าแข่งขันครั้งแรก ถือเป็นประสบการณ์ที่ดีของทั้งเด็กๆและผู้ฝึกสอน เราส่งเด็กที่เรามีซึ่งส่วนใหญ่อายุ 6-10 ปี ลงแข่งขันกับทีมอะคาเดมี่ และโรงเรียนต่างอำเภอ ในรุ่น U12 บอกเลย..เราแพ้เยอะครับ แต่เด็กๆ ผู้ปกครอง และพวกเราไม่ได้ถอดใจเลย (ไปแข่งครบทุกแมต) เด็กๆได้ลงสนามเกือบทุกคน ผู้ปกครองขนกันไปเชียร์มากมาย..ประหนึ่งว่าเราจะเป็นผู้ชนะ แต่ป่าวเลย เขาไปให้กัำลังใจเด็กตัวเล็กๆที่มีโอกาสได้ลงสนามแข่งขันเป็นครั้งแรก  เราถือว่าเราได้สร้างเด็กที่ไม่เป็นบอลให้ได้มีประสบการณ์ในเกมการแข่ง...ก็พอใจในระดับหนึ่งแล้ว  
            สำหรับทีมผู้ฝึกสอน บอกก่อนเลยนะครับ เราไม่ใช่นักบอลอาชีพ เราเป็นตำรวจ นักวิชาการสาธารณสุข  เวชกิจฉุกเฉิน เจ้าหน้าที่โรงพยาบาล นายช่างเทศบาล เราศึกษาจากยูทูปครับ ดู ศึกษา แล้วไปถ่ายทอดสอนให้กับเด็กๆ เราอาจเล่นบอลไม่เก่งแต่สามารถสอน และถ่ายทอดต่อได้...พวกเราซ้อมบอลกันทุกวันจันทร์-วันเสาร์ เวลา 17.00-18.30 น. ก็ใช้สนามของโรงเรียนเป็นที่ฝึกซ้อม จากใช้พื้นที่ริมๆสนาม เริ่มขยับเป็นครึ่งสนาม ตอนนี้เรายึดเป็นสนามของเราเรียบร้อยแล้วครับ ทีมวัยรุ่น ทีมผู้ใหญ่จะใช้สนามซ้อมต้องหลังเด็กๆเลิกซ้อม (อิอิ)
            วันนี้..พวกเราสามารถปลูกต้นกล้าไว้ 50 ต้น..ที่ไร่ใหม่อะคาเดมี่ เรียบร้อยแล้ว เรารวมกลุ่มเพื่อน เพื่อนของเพื่อน น้องๆที่ทำงานเพื่อดึงเข้ามาช่วยกันสอนเด็กๆ จนมีทีมงานจิตอาสา 12 คน หมุนเวียนเปลี่ยนกันมาฝึกสอนเด็ก  ตามชุดที่เราแบ่งไว้ 4 ชุด คือ  ชุดเล็ก ชุดกลาง ชุดใหญ่ และผู้รักษาประตู มีผู้ฝึกสอนประจำทีมทุกชุด.."จากกิจกรรมยามว่าง เลยกลายเป็นช่วงเวลาหลัก...แห่งความสุข" ไปโดยปริยาย...ผู้ฝึกสอนหลายคนผมก็ไม่ได้รู้จัก หรือสนิทอะไร บางท่านเป็นครูอาสาของคริสตจักร บางท่านเป็นนักฟุตบอลเป็นกรรมการบอล บางท่านเป็นอาจารย์ของ กศน. ก็เข้ามาช่วยเติมเต็มให้กับอะคาเดมี่ของเรา...
           ก้าวสั้นๆ..แต่มั่นคง เราถือเป็นสโลแกนครบรอบ 1 ปี ที่เพิ่งผ่านไป กิจกรรมชมรมจิตอาสา..เราทำด้วยใจเพียงอย่างเดียวไม่ได้ ยังต้องอาศัยทีมผู้ปกครองเด็กเข้ามาช่วยเหลือเพื่อให้เรายืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง ระหว่างเราทำทีมเด็กๆ เราก็ได้ทีมผู้ปกครองที่น่ารักเกิดขึ้น ทั้งทีมแม่บ้าน ทีมพ่อบ้าน เข้ามาทำกิจกรรมออกกำลังทุกเย็น  เราทำสนามใหม่โดยอาศัยทีมผู้ปกครอง คนในชุมชน ช่วยกันคนละเล็กละน้อย ทำสนามที่ไร้หญ้าให้เขียว สวยงามอีกครั้ง....แต่ความยั่งยืนเป็นเรื่องสำคัญของกิจกรรมชมจิตอาสา เราอยากให้กิจกรรมแบบนี้อยู่ไปนานๆ เราอาจยืนอยู่ได้ด้วยตัวเอง แต่หากชุมชน คนในชุมชนสนับสนุน เราอาจไปได้ไกล หรือก้าวเดินได้ง่ายขึ้น  เด็กๆทุกคนที่เข้ามามีฝัน พาพวกเขาให้ถึงฝัน>>ฝันของเราจึงสำเร็จ  ช่วยๆกันนะครับ