สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
เขียนทิ้งไว้หลายสัปดาห์แล้ว...ตั้งใจว่าจะตั้งเป็นกระทู้ว่า ..."หมาน้อยแคสเปอร์" เธอกินเหล็กกินปูนมาจากไหน?... เลยขอมาแปดไว้ในกระทู้คุณอ้อมนะครับ
......ผมไม่เคยนั่งรถ bts ในกรุงเทพฯ เลยสักครั้ง “อ้อม”ขออาสาจะพาผมขึ้นจากสถานี “อารีย์” ไปลงสถานีที่ใกล้โรงแรมที่ผมพัก ตรงนั้นทำให้ผมได้มีโอกาสได้พูดคุยและรู้จักเธอมากขึ้น การพบปะสังสรรค์ของกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า “ฝั่งประชาธิปไตย” ในวันนั้น ผมเป็น “น้องใหม่” ที่พึ่งจะเข้าไปแนะนำตัวทำความรู้จักกับผู้อาวุโสและรุ่นน้องหลายท่าน ผมคุ้นเคยและรู้จักทุกคนผ่านตัวอักษรในห้องราชดำเนินแห่งนี้มาระยะหนึ่ง และคนที่ผมแอบทึ่งอยู่เงียบๆ ในวันนั้นก็คือ “อ้อม” อ้อมผู้ที่เปล่งพลังออกมาอย่างไม่หยุด อย่าถามเลยว่าพลังอะไร? ผมไม่รู้จริงๆ บอกได้เพียงสั้นๆ ว่า ผู้หญิงคนนี้เปี่ยมไปด้วยพลัง(ซึ่งผมเชื่อว่าใครต่อใครที่รู้จักอ้อมก็คงมีความรู้สึกไม่ต่างไปจากผม) ดีใจ.....ที่ได้มายืนอยู่ฝั่งเดียวกับเธอ และดีใจแทนเพื่อนๆ หลายคนที่เธออยู่ฝั่งเดียวกันกับพวกเรา
อ้อมเล่าสถานการณ์ด้านการเมืองให้ผมฟังอย่างมุ่งมั่นและเปี่ยมพลัง(ไม่รู้ล่ะ...ผมรู้สึกว่าเธอคนนี้เวลาพูดหรือจะทำอะไรดูมีพลังไปหมด) โดยไม่แคร์ว่าผู้โดยสารที่ยืนอยู่ข้างๆ อาจจะเป็นฝ่ายที่มีความเห็นตรงกันข้ามแล้วนึกหมั่นไส้เอา ผมเสียอีกที่เป็นฝ่ายห่วงหน้าพะวงหลัง...แต่เห็นเธอกล้าพูดกล้าใช้สิทธิ์ของตัวเองที่จะพูดในกรอบกฏหหมาย เห็นแววตาและได้ยินน้ำเสียงอันมุ่งมั่นและจริงใจ ผมก็เริ่มคลายความพะวงและกล้าที่จะพูดมากขึ้น
อ้อมเคยเป็นนักเรียนที่อยู่ระหว่างทำปริญญาเอก แต่เหตุการณ์ทางการเมืองทำให้เธอเปลี่ยนใจ แล้วหันมาทุ่มเทให้กิจกรรมทางการเมือง เธอบอกว่าเธอเกลียดความอยุติธรรม....เธอทนเห็นไม่ได้ที่คนกลุ่มหนึ่งถูกปฏิบัติอย่างหนึ่ง แต่กลับอีกกลุ่มถูกปฏิบัติอีกคนละมาตรฐาน ยิ่งในช่วงที่นายสุเทพออกมาประท้วงไล่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ เธอไม่ชอบการถือดีและอวดเก่งของคนกรุง(ซึ่งตัวเธอก็คือคนกรุง)ที่ไปตีกรอบและกดความคิดของคนต่างถิ่น ตอนเธอพูดประโยคนี้ ผมรู้สึกสะท้านไปถึงข้างใน (เพราะพลังของเธออีกนั่นแหละ)
ก่อนแยกกันที่สถานีราชเทวี ผมแตะไหล่อ้อมมองหน้าเธอ
“อ้อม...ในฐานะคนต่างจากชนบท ผมขอบคุณอ้อมนะสำหรับทัศนะคติดีๆ ที่มีต่อคนชนบท และขอบคุณทุกอย่างที่อ้อมได้ทำเพื่อคนชนบท”
ผมนัดเจอกับอ้อมอีกในวันถัดมา เธอบอกว่าจะเอาหนังสือ “คิดอย่างยิ่งลักษณ์” ที่มีลายเซ็นต์กำกับมาให้ผม และจะฝากของไปให้คุณป้ารักแมว คุณลุงโอลด์ คุณนพฯ และคุณอาฟที่เชียงใหม่ โดยผมขอนัดเจอกับเธอที่ใหนก็ได้ และกินข้าวเที่ยงด้วยกัน เธอบอกว่าเดี๋ยวอ้อมไปหาที่โรงแรมที่ผมพักเลย (อย่าเข้าใจผิดนะครับ ผมพักอยู่กับครอบครัวและลูกๆ)
บ่ายของวันถัดมา อ้อมหอบของพะรุงพะรังมาหาผมที่โรงแรมตามนัดหมาย ผมบอกภรรยาและลูกๆ ว่าขอเวลาส่วนตัวคุยกับเพื่อน เพราะลูกๆ และภรรยาพูดไทยไม่ได้ เรานั่งคุยกันบนโต๊ะอาหารติดสระว่ายน้ำบนชั้น๑๒ ดาดฟ้าของโรงแรม ลมโกรกตลอดเวลา แลกเปลี่ยนความคิดการเมืองหลายแง่หลายมุมในเชิงลึก พูดถึงวันที่ท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ พูดถึงความดีและความชั่วร้ายของการเมืองไทยในระยะผ่านมา ยิ่งนานก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ คนดังๆ อาจารย์ดังๆ ในแวดวงการเมืองเธอไม่ได้แค่กระทบไหล่ แต่เธอร่วมงานกับพวกเขาด้วย
เห็นอ้อมหอบของพะรุงพะรังฝากผมทั้งปฏิทิน(ยิ่งลักษณ์กับทักษิณ)ทั้งหนังสือ แล้วยังอุตส่าห์มีน้ำใจฝากของไปให้คนที่เชียงใหม่อีกสี่คน ผมรู้สึกเหนื่อยแทนเธอ....ทั้งที่ทราบมาว่า ก่อนหน้านี้ไม่นานเธอก็พึงจะพบปะพี่น้องคนเหล่านั้นมาหมาดๆ อ้อมจัดการนัดแนะบอกกล่าวคนที่เชียงใหม่ให้รู้ว่าผมจะไปเชียงใหม่ตอนไหนเพื่อที่จะได้จัดตารางเวลาว่างนัดแนะเจอกันได้ ดูเอาเถิด....ไม่รู้ว่าเธอเอาพลังมาจากไหนนักหนา? วันนั้นพวกเราคุยกันซะเพลินจนพลบค่ำ ผมเชิญอ้อมอยู่ทานอาหารเย็นพร้อมกับภรรยาและลูกของผม แต่เธอปฏิเสธ เพราะต้องเตรียมสัมภาระไปไหว้บรรพบุรุษที่ชลบุรีในวันรุ่งขึ้น ตรงนั้นผมพึ่งจะรู้ว่าอ้อมมาจากครอบครัวคนจีน
วันผมบินกลับ.....ผมพยายามที่จะโทรเข้ามือถืออ้อมเพื่อที่จะเซย์กู๊ดบาย พยายามโทรหลายครั้งตั้งแต่รถออกจากโรงแรมแต่ไม่เคยติด เริ่มรู้สึกเป็นห่วง เหลือเวลาอีกชั่วโมงกว่าๆ ที่จะต้องขึ้นเครื่อง ผมเพียรโทรฯ จนสุดท้ายสัญญาณก็ติด
“พี่วัชรานนท์เหรอ...ตอนนี้อ้อมอยู่ที่ธิเบตนะ “ อ้าว ! ....รู้สึกว่าเราพึ่งจะเจอและพูดคุยกันอยู่หลัดๆ ไม่ทันไรก็ไปโผล่ที่ “หลังคาโลก” นู่นแล้ว......คนอาไร้? พลังเต็มเปี่ยมจริงๆ ผมถือโอกาสขอบใจอ้อมอีกครั้งหนึ่งสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างและการวิ่งเต้นเรื่องการจัดมีทติ้งของคนรักประชาธิปไตยแทบจะทุกงานที่ผ่านมา
ขอสารภาพว่า ตั้งแต่กลับมาจากเมืองไทยผมฝันเห็นเธอสองครั้ง.....เปล่าหรอก...ไม่ได้คิดกับอ้อมในเชิงชู้สาวแม้สักนิด อาจจะเป็นเพราะความประทับใจในการกระทำและจิตอันมุ่งมั่นของเธอ และที่สำคัญก็คงจะด้วยพลังอันไร้ขอบเขตของเธอนั่นแหละที่มาเข้าฝันผม ฝันว่าเธอประสบอุบัติเหตุบนรถยนต์....ตื่นเช้ามาก็รีบหลังไมค์ไปบอกคุณกบฝากบอกอ้อมให้ระมัดระวังเรื่องยานพาหนะ
อยากจะขอบใจอ้อมหรือล็อคอิน “หมาน้อยแคสเปอร์” ณ ตรงนี้อีกครั้ง....เฝ้ามองการจัดมีตติ้งของคนเสื้อแดงที่ผ่านๆ มาอย่างชื่นใจและชื่นชมการประสานงานของอ้อม เป็นกำลังใจให้เสมอมานะครับ
......ผมไม่เคยนั่งรถ bts ในกรุงเทพฯ เลยสักครั้ง “อ้อม”ขออาสาจะพาผมขึ้นจากสถานี “อารีย์” ไปลงสถานีที่ใกล้โรงแรมที่ผมพัก ตรงนั้นทำให้ผมได้มีโอกาสได้พูดคุยและรู้จักเธอมากขึ้น การพบปะสังสรรค์ของกลุ่มคนที่เรียกตัวเองว่า “ฝั่งประชาธิปไตย” ในวันนั้น ผมเป็น “น้องใหม่” ที่พึ่งจะเข้าไปแนะนำตัวทำความรู้จักกับผู้อาวุโสและรุ่นน้องหลายท่าน ผมคุ้นเคยและรู้จักทุกคนผ่านตัวอักษรในห้องราชดำเนินแห่งนี้มาระยะหนึ่ง และคนที่ผมแอบทึ่งอยู่เงียบๆ ในวันนั้นก็คือ “อ้อม” อ้อมผู้ที่เปล่งพลังออกมาอย่างไม่หยุด อย่าถามเลยว่าพลังอะไร? ผมไม่รู้จริงๆ บอกได้เพียงสั้นๆ ว่า ผู้หญิงคนนี้เปี่ยมไปด้วยพลัง(ซึ่งผมเชื่อว่าใครต่อใครที่รู้จักอ้อมก็คงมีความรู้สึกไม่ต่างไปจากผม) ดีใจ.....ที่ได้มายืนอยู่ฝั่งเดียวกับเธอ และดีใจแทนเพื่อนๆ หลายคนที่เธออยู่ฝั่งเดียวกันกับพวกเรา
อ้อมเล่าสถานการณ์ด้านการเมืองให้ผมฟังอย่างมุ่งมั่นและเปี่ยมพลัง(ไม่รู้ล่ะ...ผมรู้สึกว่าเธอคนนี้เวลาพูดหรือจะทำอะไรดูมีพลังไปหมด) โดยไม่แคร์ว่าผู้โดยสารที่ยืนอยู่ข้างๆ อาจจะเป็นฝ่ายที่มีความเห็นตรงกันข้ามแล้วนึกหมั่นไส้เอา ผมเสียอีกที่เป็นฝ่ายห่วงหน้าพะวงหลัง...แต่เห็นเธอกล้าพูดกล้าใช้สิทธิ์ของตัวเองที่จะพูดในกรอบกฏหหมาย เห็นแววตาและได้ยินน้ำเสียงอันมุ่งมั่นและจริงใจ ผมก็เริ่มคลายความพะวงและกล้าที่จะพูดมากขึ้น
อ้อมเคยเป็นนักเรียนที่อยู่ระหว่างทำปริญญาเอก แต่เหตุการณ์ทางการเมืองทำให้เธอเปลี่ยนใจ แล้วหันมาทุ่มเทให้กิจกรรมทางการเมือง เธอบอกว่าเธอเกลียดความอยุติธรรม....เธอทนเห็นไม่ได้ที่คนกลุ่มหนึ่งถูกปฏิบัติอย่างหนึ่ง แต่กลับอีกกลุ่มถูกปฏิบัติอีกคนละมาตรฐาน ยิ่งในช่วงที่นายสุเทพออกมาประท้วงไล่รัฐบาลยิ่งลักษณ์ เธอไม่ชอบการถือดีและอวดเก่งของคนกรุง(ซึ่งตัวเธอก็คือคนกรุง)ที่ไปตีกรอบและกดความคิดของคนต่างถิ่น ตอนเธอพูดประโยคนี้ ผมรู้สึกสะท้านไปถึงข้างใน (เพราะพลังของเธออีกนั่นแหละ)
ก่อนแยกกันที่สถานีราชเทวี ผมแตะไหล่อ้อมมองหน้าเธอ
“อ้อม...ในฐานะคนต่างจากชนบท ผมขอบคุณอ้อมนะสำหรับทัศนะคติดีๆ ที่มีต่อคนชนบท และขอบคุณทุกอย่างที่อ้อมได้ทำเพื่อคนชนบท”
ผมนัดเจอกับอ้อมอีกในวันถัดมา เธอบอกว่าจะเอาหนังสือ “คิดอย่างยิ่งลักษณ์” ที่มีลายเซ็นต์กำกับมาให้ผม และจะฝากของไปให้คุณป้ารักแมว คุณลุงโอลด์ คุณนพฯ และคุณอาฟที่เชียงใหม่ โดยผมขอนัดเจอกับเธอที่ใหนก็ได้ และกินข้าวเที่ยงด้วยกัน เธอบอกว่าเดี๋ยวอ้อมไปหาที่โรงแรมที่ผมพักเลย (อย่าเข้าใจผิดนะครับ ผมพักอยู่กับครอบครัวและลูกๆ)
บ่ายของวันถัดมา อ้อมหอบของพะรุงพะรังมาหาผมที่โรงแรมตามนัดหมาย ผมบอกภรรยาและลูกๆ ว่าขอเวลาส่วนตัวคุยกับเพื่อน เพราะลูกๆ และภรรยาพูดไทยไม่ได้ เรานั่งคุยกันบนโต๊ะอาหารติดสระว่ายน้ำบนชั้น๑๒ ดาดฟ้าของโรงแรม ลมโกรกตลอดเวลา แลกเปลี่ยนความคิดการเมืองหลายแง่หลายมุมในเชิงลึก พูดถึงวันที่ท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ พูดถึงความดีและความชั่วร้ายของการเมืองไทยในระยะผ่านมา ยิ่งนานก็ยิ่งรู้สึกว่าผู้หญิงตัวเล็กๆคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ คนดังๆ อาจารย์ดังๆ ในแวดวงการเมืองเธอไม่ได้แค่กระทบไหล่ แต่เธอร่วมงานกับพวกเขาด้วย
เห็นอ้อมหอบของพะรุงพะรังฝากผมทั้งปฏิทิน(ยิ่งลักษณ์กับทักษิณ)ทั้งหนังสือ แล้วยังอุตส่าห์มีน้ำใจฝากของไปให้คนที่เชียงใหม่อีกสี่คน ผมรู้สึกเหนื่อยแทนเธอ....ทั้งที่ทราบมาว่า ก่อนหน้านี้ไม่นานเธอก็พึงจะพบปะพี่น้องคนเหล่านั้นมาหมาดๆ อ้อมจัดการนัดแนะบอกกล่าวคนที่เชียงใหม่ให้รู้ว่าผมจะไปเชียงใหม่ตอนไหนเพื่อที่จะได้จัดตารางเวลาว่างนัดแนะเจอกันได้ ดูเอาเถิด....ไม่รู้ว่าเธอเอาพลังมาจากไหนนักหนา? วันนั้นพวกเราคุยกันซะเพลินจนพลบค่ำ ผมเชิญอ้อมอยู่ทานอาหารเย็นพร้อมกับภรรยาและลูกของผม แต่เธอปฏิเสธ เพราะต้องเตรียมสัมภาระไปไหว้บรรพบุรุษที่ชลบุรีในวันรุ่งขึ้น ตรงนั้นผมพึ่งจะรู้ว่าอ้อมมาจากครอบครัวคนจีน
วันผมบินกลับ.....ผมพยายามที่จะโทรเข้ามือถืออ้อมเพื่อที่จะเซย์กู๊ดบาย พยายามโทรหลายครั้งตั้งแต่รถออกจากโรงแรมแต่ไม่เคยติด เริ่มรู้สึกเป็นห่วง เหลือเวลาอีกชั่วโมงกว่าๆ ที่จะต้องขึ้นเครื่อง ผมเพียรโทรฯ จนสุดท้ายสัญญาณก็ติด
“พี่วัชรานนท์เหรอ...ตอนนี้อ้อมอยู่ที่ธิเบตนะ “ อ้าว ! ....รู้สึกว่าเราพึ่งจะเจอและพูดคุยกันอยู่หลัดๆ ไม่ทันไรก็ไปโผล่ที่ “หลังคาโลก” นู่นแล้ว......คนอาไร้? พลังเต็มเปี่ยมจริงๆ ผมถือโอกาสขอบใจอ้อมอีกครั้งหนึ่งสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างและการวิ่งเต้นเรื่องการจัดมีทติ้งของคนรักประชาธิปไตยแทบจะทุกงานที่ผ่านมา
ขอสารภาพว่า ตั้งแต่กลับมาจากเมืองไทยผมฝันเห็นเธอสองครั้ง.....เปล่าหรอก...ไม่ได้คิดกับอ้อมในเชิงชู้สาวแม้สักนิด อาจจะเป็นเพราะความประทับใจในการกระทำและจิตอันมุ่งมั่นของเธอ และที่สำคัญก็คงจะด้วยพลังอันไร้ขอบเขตของเธอนั่นแหละที่มาเข้าฝันผม ฝันว่าเธอประสบอุบัติเหตุบนรถยนต์....ตื่นเช้ามาก็รีบหลังไมค์ไปบอกคุณกบฝากบอกอ้อมให้ระมัดระวังเรื่องยานพาหนะ
อยากจะขอบใจอ้อมหรือล็อคอิน “หมาน้อยแคสเปอร์” ณ ตรงนี้อีกครั้ง....เฝ้ามองการจัดมีตติ้งของคนเสื้อแดงที่ผ่านๆ มาอย่างชื่นใจและชื่นชมการประสานงานของอ้อม เป็นกำลังใจให้เสมอมานะครับ
miraclec ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 3439983 หลงรัก, ขัวมิตรภาพ3 ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 2958031 ถูกใจ, Trunnion ถูกใจ, กุลมิตรา ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 3175025 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 3362849 หลงรัก, สมาชิกหมายเลข 2642600 ซึ้ง, อุบลแมน ถูกใจรวมถึงอีก 4 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เรื่องเล่า จากงานมีทติ้ง.....Liberally
ว่าจะตั้งเมื่อสองวันที่ผ่านมาแล้ว แต่พอดียุ่ง เลยมาตั้งเอาวันนี้นี่แหล่ะ เพราะว่าง
วันนั้น จขม ไปสาย ไปเกือบๆบ่ายสองแล้ว พอดีติดงาน พอไปถึงก็มีสาวน้อยน่ารัก " น้องอ้อม นามล๊อคอินหมาน้อยแคสเปอร์ "
มาต้อนรับ น้องอ้อมเป็นนักกิจกรรมคนเก่ง เป็นมือประสานระหว่างเสื้อแดงในแต่ละกลุ่ม เป็นทีมจัดงานที่น่ารักและเก่งมากค่ะ
บอกก่อนเลยไม่เคยไปมีทติ้งคนเสื้อแดงที่ไหน งานนี้เป็นงานแรกจริง ๆ รู้สึกเขินนิดๆ เพราะไม่รู้จักใคร แต่ก็พอรู้จักชื่อล๊อคอินที่เล่น
มานาน จากบอร์ดนี้มาบ้าง พอมาเจอตัวตนจริงๆ บอกเลยทุกคนน่ารักนะ มีอัธยาศัยไมตรีดี แต่แอบมีแปลกใจ เพราะเท่าที่เจอกัน
บางคนบุคคลิก ไม่เหมือนในบอร์ดเลย ถือว่าเป็นการพบปะบนเส้นทางสายมิตรภาพจริงๆ
ความจริงงานนี้ จขม คิดนานเหมือนกันว่าจะไปดีมั๊ย แต่ด้วยความปรารถนาดี ของเพื่อนสนิท คืออาร์ต ที่คอยบอกและแนะนำว่า
ควรจะมา พบปะเพื่อนๆบ้าง ก็เลยตัดสินใจมา และที่ซึ้งที่สุด คือเพื่อนสนิท ก็มาร่วมงานด้วย เพราะกลัวเราเก้อ ดีใจมากที่เพื่อน
ให้ความสำคัญ จนบินมาร่วมงาน ขอบคุณนะอาร์ต
อีกเรื่องคือ ก็หวังว่าจะได้เจอ ล๊อคอินดังๆหลายท่าน เช่นพี่ไทโร เสียหล่อขวัญ คุณลุงโอลด์ คุณตุ้ม คุณอาฟ พี่กาแฟยามบ่าย
คุณนางฟ้าฯ พี่ทอง พี่สาวเหลือน้อย คุณมีสติฯ พี่โรส คุณจิ้งจก คุณจูกัดหลง คุณเพชรน้ำนิล ฯลฯ และอีกหลายท่าน
และก็ได้เจอจนได้ ดีใจที่ได้เจอพวกท่านนะคะ
แต่แอบเสียดาย ที่ไม่เจอ พี่ไทโร กับขุ่นพี่หล่อ อันนี้ จขม เข้าใจว่าที่ขุ่นพี่หล่อแกไม่มา น่าจะเพราะติดภาระกิจซักผ้าให้เมียทั้งห้า
หลังจากตื่นมาจากเมายาดองแล้ว ถ้ามีโอกาสครั้งหน้า มีมีทติ้งอีก รบกวนขุ่นพี่ซักผ้าให้เมียซะให้เรียบร้อย แล้วแว้นซ์มาอย่างด่วนนะเฮีย
มีทติ้งครั้งนี้ ถือเป็นการได้ทำความรู้จักกันในตัวตนจริงๆ อาชีพการงานจริงๆ ในโลกจริงที่ไม่ใช่ มายาคติในบอร์ด ดังนั้นเราจะเห็น
สายตาที่เป็นมิตร เสียงหัวเราะที่มีความสุข และขำขัน และเมื่อมีใครพูดถึงสลิ่ม อย่างลุงโจ ลุงห่าน ซักเล็กน้อย ก็จะเรียกเสียงหัวเราะ
อย่างมีความสุข มากกว่า เสียงก่นด่าด้วยความเกลียดชัง นั่นเพราะเราแยก บอร์ดออกจากชีวิตจริง เพราะทุกๆคน แม้จะต่างฝ่ายต่างสี
ล้วนเป็นคนไทยทั้งนั้น
อีกคนที่เซอร์ไพร์คือ คุณเซีย ไทยรัฐ เห็นภาพวาดการ์ตูนของแกมานาน เห็นอุดมคติทางการเมืองแกมาก็มาก ถึงวันนี้แกก็ไม่เปลี่ยน
ไปเลย นอกจากพุง ที่เปลี่ยนไปเท่านั้น
แกยังเป็นนักเขียนนักวาดการ์ตูนที่คงเอกลักษณ์ และมีฝีไม้ลายมือที่มี คมของงานวาดมาก ( หลายท่านได้รูปวาดจากแก จนปลื้มปริ่ม )
ความไม่ถือตัวและเป็นกันเองของคุณเซีย ถือว่าเป็นเสน่ห์ ในสายตา จขม นะคะ เสียดายที่ไม่มีเวลาได้สนทนา ไว้โอกาสหน้า
คงได้สนทนากัน
มีอีกหลายท่านที่อยากพูดถึง แต้มู้ก็คงจะยาวเกินไป จขม ขออนุญาติสรุปเป็นท่านๆไปในความรู้สึกที่ได้พบปะกันครั้งนี้
พี่สาวฯ ยังเป็นสาวสูงวัย ที่กระชับกระเฉง และสนใจเหตุการณ์บ้านเมืองอย่างสม่ำเสมอ ทุกครั้งที่พูดถึงคนในบอร์ด
พี่สาวแกจะมีความสุข และพี่สาวเองก็จะเป็นอีกคนที่ พวกเรา สามารถเรียนรู้ประวัติศาสตร์ย้อนหลังของ รดน ได้ดี เพราะข้อมูล
ที่ยาวนานของแก ถือว่าเป็นบันทึกความทรงจำที่สุดยอด ของสาววัย 70 ที่ทำกิจกรรมอย่างสม่ำเสมอ นับถือพี่สาวนะคะ
พี่ทอง เป็นพี่สาวใจดี อบอุ่น จริงใจ ใจเย็น เพราะด้วยที่ผ่านการพบปะมาหลายกลุ่ม พี่ทองเป็นคนที่หลายคนให้ความนับถือ
ในมิตรภาพและน้ำใจ รวมถึง จขม ด้วย
ท่านลุงโอลด์ คนนี้ ก็ไม่ธรรมดา เป็นทนายมีชื่อ เก่ง และหล่อ อีกคน ที่มีแนวความคิดที่มั่นคงของอุดมการณ์ในหลัก ปชต ที่ชัดเจน
ท่านลุงโอลด์ เป็นคนอ่อนหวานทั้งในบุคคลิกและจิตใจ จนรู้สึกว่าถ้าอยู่ใกล้ท่านลุงนานๆ มดจะเดินขบวนมาหา เพราะความหวาน
ของเจ้าพ่อโรงน้ำตาลคนนี้ ท่านลุงโอลด์เป็นอีกคนที่เขียนบทกวี ได่ไพเราะ กินใจ โรแมนซ์มาก รออ่านวรรณกรรมของท่านลุงนะคะ
คุณจกฯ มือวางอันดับหนึ่งของห้องราชฯ คุณจกมีความตั้งใจสูง จริงใจ และรักเพื่อนร่วมอุดมการณ์ ทุกครั้งที่เข้าประเด็นการเมือง
แกจะมีอารมณ์ร่วมในแบบที่แกเป็นคือ ไม่ชอบการป้ายสี ของฝั่งสลิ่ม ที่สำคัญแกเป็นคนที่รู้จักทุกล๊อคอินทั้งหมดในบอร์ด ว่าใครเป็นใคร
ใครสงสัยอะไร คุณจกฯ จะเป็นแหล่งข้อมูลอย่างดีเลยค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้คุณจก ในทุกเรื่องให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ
พี่โรส ทีมจัดงานอีกคนที่น่ารักมาก พี่โรสเป็นคนยิ้มง่าย ดูๆแล้วใจดี รับผิดชอบ เห็นพี่ดื่มแล้ว ความรู้สึกบอกเลยว่า เป็นคนแกร่ง
พอสมควร ถ้ามีโอกาสครั้งหน้าเราคงได้คุยกันมากกว่านี้
คุณเพชรน้ำนิล สาวน้อยน่ารัก หลายคนที่เคยเจอคุณเพชรในงานเลี้ยงก็พอจะเห็นบุคคลิก คุณนิดเธอมาบ้างแล้ว เธอเป็นอย่างไร
ที่หน้าบอร์ด ตัวจริงก็คือแบบนั้น สำหรับ จขม เธอเป็นเพื่อนอีกคนที่น่ารัก ตัวจริงก็สวยนะ
คุณอาฟ คนนี้ไม่เคยสนทนากันเลย แต่เคยอ่านกระทู้ผ่านตามาบ้าง ถือว่าเป็นคนเก่งติดอันดับต้นๆเลยทีเดียว
คุณหมอ บิโกเนีย ท่านนี้เห็นล๊อคอินบ่อย แต่ไม่ค่อยโพสไร คุณหมอถือว่าเป็นล๊อคอินระดับคุณภาพ สุขุม ยิ้มเก่ง ตามแบบฉบับของ
หมอนั่นแหล่ะ คราวหน้าคงได้ทีโอกาสสนทนากับคุณหมอนะคะ
สุดท้าย คุณนางฟ้านะยะ คนนี้แหล่ะ เซอร์ไพร์ของจริง ( สำหรับความรู้สึกของจขม นะ) คิดว่าแกต้องมาในลุค หนุ่มหน้าใสแก้มแดง
ปากแดง แต่เอาเข้าจริง โห หล่อมว๊าก ทั้งความรู้เรื่องการเมือง ทังหน้าที่การงานที่ค่อนข้างมีศักยภาพ และกว้างขวาง
แกเป็นนักธุรกิจอีกคน ที่ฝ่าฟันมาได้จนทุกวันนี้ ไม่ว่าจะทำข้าว ทำทัวร์ หรือ ทำกิจการอื่น ถือว่าเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ ที่มีแนวความคิด
ในระบอบ ประชาธิปไตยอย่างไม่ผิดเพี้ยน ถือเป็นล๊อคอินฝ่ายแดงที่มีคุณภาพอย่างยิ่ง
และหากไม่ได้เอ่ยถึงล๊อคอินท่านใด ต้องขอภัยด้วยนะคะ นั่นเพราะอาจไม่ได้สทนนากัน คราวหน้าคงได้พบกันอีก
สรุปคือ จขม ดีใจที่ได้ไปร่วมงานมีทติ้งนี้ และถือว่าเป็นโชคดี ที่มีเพื่อนร่วมอุดมการณ์เดียวกัน แม้บางเรื่องจะต่างความเห็น
แต่ในระบอบ ประชาธิปไตย ก็เคารพความเห็นต่างนั้น แม้จะเถียงกันบ้าง ถกกันบ้าง ก็ถือว่าเรามาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
รู้สึกอบอุ่นที่เพื่อนร่วมทางยังคอยห่วงใย และสานไมตรี แม้ว่าบ้านเมืองจะเปลี่ยนผ่านไปกี่สมัย แต่ละคนก็ยังเลือกที่จะรักษา
ระบบ-ระบอบประชาธิไปไตย ภายใต้กติกา อย่างไม่เปลี่ยนแปลง
ขอคาราวะ ต่อเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนที่ยึดมั่นและผูกพันกันบนเส้นทางสายนี้ค่ะ
สุดท้ายของฝาก จากคุณนางฟ้าฯ ที่นำมาฝากทุกๆคน รวมทั้ง จขม
เป็นของฝากที่ถูกใจมากกกกกก ( เพราะเหมาะกับสาวๆ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน
ขอบคุณพันทิป ที่มีบอร์ดสาธารณะ ให้ได้เขียนส่งต่อความคิด ความรู้สึกค่ะ
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพของเพื่อนร่วมบอร์ดทุกท่าน ( ทั้งสองฝั่ง)
หาก กระทู้นี้จะมีความเสียหายหรือผิดพลาดประการใด ทั้งต่อบุคคล และ เนื้อความ
จขม ต้องขอโทษมา ณ ตรงนี้ และขอรับผิดชอบหากเกิดความเสียหายตามมา
ขอบคุณอีกครั้งจากใจค่ะ...
ขออนุญาตลบรูปนะคะ มีคนบอกว่าอาจเกิดความเสี่ยง