พลอยตอบซันไปว่า
“ตอนนี้ไม่ได้คิดอะไร แค่ตามดูสิ่งที่เกิดขึ้นไปเรื่อยๆ คือตอนนี้ยังไม่อยากคิดอะไรมาก”
ซันนั่งลงแล้วหันมามองพลอย
“ผมรู้สึกว่าเขากำลังลงโทษผม”
“ใครเหรอซัน” พลอยถามด้วยความสงสัย
“ก็คนที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งไง เขากำลังลงโทษผม เขาอยากให้ผมรู้ว่าเขารู้สึกยังไง”
พลอยปลอบซัน
“มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้”
คำปลอบโยนของพลอยไม่ได้ทำให้ซันดีขึ้นมาเลย สักพักซันก็บ่นขึ้นมาอีก
“ตอนนี้ผมเหมือนกำลังอยู่ระหว่างทฤษฎีสัมพัทธภาพและกลศาสตร์ควอนตัม”
พลอยเข้าใจประโยคที่ซันพยายามจะสื่อได้ทันที ซันกำลังยกตัวอย่างสองทฤษฎีทางฟิสิกส์ของโลกที่เข้ากันได้ยาก ทฤษฎีนึงก็มักจะถูกนำไปใช้กับสิ่งที่ใหญ่มากๆ อีกทฤษฎีก็มักจะถูกนำไปใช้กับสิ่งที่เล็กมากๆ ทำให้ตัวเขาเองติดอยู่ท่ามกลางสองทฤษฎีที่ไปด้วยกันไม่ได้
พลอยพยายามปลอบโยนเขาต่อ
“ซันอาจกำลังจะพบทฤษฎีซุปเปอร์สตริงก็ได้ แค่มองอนุภาคเล็กๆพวกนั้นเป็นเส้นเชือกเล็กๆ ไม่ได้มองเป็นจุดเหมือนที่ผ่านๆมา ทุกอย่างมันก็จะเข้ากันได้”
การปลอบโยนครั้งนี้เหมือนจะทำให้ซันคิดอะไรออก
“ใช่แล้วพลอย นั่นเป็นคำแนะนำที่ดีมาก”
“พลอยว่าซันเครียดเกินไปกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ แต่ซันอย่าลืมว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้อาจจะทำให้ซันพบคำตอบของสิ่งที่กำลังสงสัยอยู่ก็ได้”
ซันเงียบไปพักนึงก่อนจะหันมาพูดกับพลอยว่า
“ผมเองก็อยากแน่ใจว่าผมกำลังเผชิญอยู่กับอะไร คงต้องยอมรับว่าสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่มันเหลือเชื่อมากๆ”
พลอยยิ้มก่อนจะพูดว่า “แต่เราก็รู้อยู่แก่ใจนะว่ามันสามารถเป็นไปได้”
ซันหันมายิ้มให้พลอย “ใช่ มันเป็นไปได้ และสามารถนำเราไปสู่คำตอบทุกอย่างที่เราอยากรู้”
ซันรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น เขารู้สึกว่าพลอยเข้าใจเขามากกว่าคนอื่น เขาตัดสินใจไม่ผิดที่พาพลอยมาคุยกันที่ห้องนี้
พลอยกับซันคุยกันเรื่องสัพเพเหระอยู่พักใหญ่ ก่อนจะกลับไปที่ห้องปฏิบัติการ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
พอกลับไปที่ห้องปฏิบัติการ ทุกคนก็รอส่งการบ้านให้กับซัน ซันเลือกดูจากง่ายไปยาก
เขาดูสิ่งที่เชนส่งให้ก่อน เชนเขียนแผนภาพง่ายๆของเส้นประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้น
แล้วเขาก็มาดูของคิม คิมเขียนแผนภาพคล้ายๆรูปเพชร โดยด้านบนเขาเน้นแนวคิดของอานักซิมันเดร์ พิธากอรัส ดีโมคริตุสและเพลโต ส่วนตรงกลางเขาเขียนทฤษฎีสามทฤษฎีคือสัมพัทธภาพทั่วไป กฎของนิวตันและกลศาสตร์ควอนตัม ซันสงสัยว่าทำไมตรงกลางนี้คิมถึงไม่ใส่ทฤษฎีซุปเปอร์สตริงลงไปด้วย ตรงส่วนล่างของแผนภูมิเพชร คิมเลือกใส่แนวคิดของดาลตัน ทอมสัน รัทเทอร์ฟอร์ดและแฟร์มี
ซันสงสัยว่าทำไมคิมถึงไม่เอาแนวคิดของดีโมคริตุสไว้ล่างสุด หรือเขาคิดว่ามันไม่เกี่ยวกัน
ซันพอเข้าใจคิม ส่วนที่เขาสงสัย เขาก็ยังไม่ถามอะไร
แล้วเขาก็มาดูงานของหญิง หญิงวาดวงกลมแปลกๆแปดวงเรียงซ้อนกันไปมา แต่ละวงหญิงเขียนว่าแทนเรื่องกำเนิดมนุษย์แบบแพนสเพอร์เมีย สมมติฐานไกอา สสารมืด หลักแอนโทพิก เอกภพคู่ขนาน เอคไพโรติก หลักการของออคคัม และสมมติฐานโลกใบเล็ก
การเลือกแค่แปดทฤษฎีนี้มาวิเคราะห์ทำให้ซันเข้าใจแนวคิดของหญิงเป็นอย่างดี ส่วนมากซันก็เห็นด้วย
ซันมาดูผลงานที่เขาคิดว่าน่าจะซับซ้อนที่สุด นั่นคือผลงานของรอน เด็ก ม.1 หน้าตาบ้านๆ
ซันเห็นแล้วถึงกับทึ่งเพราะรอนเขียนสมการคณิตศาสตร์ที่ค่อนข้างซับซ้อน และเขียนเยอะกว่าคนอื่นโดยมีทั้งหมด 8 หน้า ซันพลิกดูคร่าวๆพบว่ามันแทรกหลักคณิตศาสตร์ไว้หลายระบบมาก บางระบบซันเองก็ยังไม่เคยเจอ เขาคาดว่ารอนก็น่าจะค้นพบระบบใหม่ๆทางคณิตศาสตร์จากการมอบหมายงานชิ้นนี้
ซันประมวลงานที่แต่ละคนทำ รวมกับวามคิดของเขาและพลอย ทำให้เขาเห็นภาพบางอย่างแจ่มชัดขึ้น
ซันรู้สึกว่าตัวเองพร้อมแล้วที่จะเผชิญกับประสบการณ์แปลกใหม่ด้วยวัยเพียง 15 ย่าง 16 ปี
รอนยังส่งกระดาษอีกปึกหนึ่งให้ซัน มันเป็นข้อมูลเกี่ยวกับประชาชนทั้ง 135 คนและข้อมูลที่น่าสนใจหลายอย่างเกี่ยวกับอาณาจักรแอลฟ่า
ขณะที่ซันกำลังดูข้อมูลที่รอนส่งให้ เฉินก็เข้ามาพอดี
พอเฉินเห็นข้อมูลเป็นปึกๆในมือซัน เขาก็นึกออกว่ามันคืออะไร
“พระองค์คงต้องเหนื่อยหน่อยนะในการดูข้อมูลพวกนี้ เพราะพระองค์เป็นมนุษย์ พระองค์จะไม่เหนื่อยเลยถ้าพระองค์เป็น ... เออ ...”
แล้วเฉินก็หยุดพูดไป ซันเลยต้องถามย้ำ
“เป็นอะไรเหรอ”
แต่เฉินดันเปลี่ยนเรื่อง
“ตอนนี้ได้เวลาแต่งองค์แล้วนะครับ ทุกท่านต้องแต่งองค์ให้สมกับอิสริยยศที่ทรงได้ ไม่ว่าจะเป็นองค์ราชา ราชินี เจ้าชายเชน เจ้าชายคิม เจ้าชายรอนและเจ้าหญิงหญิง”
เฉินให้แม่บ้านแอนดรอยพาทุกคนแยกไปแต่งองค์โดยให้แยกคนละห้องไปเลย เนื่องจากพระราชวังวิเวียนเป็นพระราชวังที่ใหญ่โตมาก ห้องหับจึงมีมากมายหลายห้อง ทำให้สะดวกในการใช้สอยมาก
ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะชุดที่เฉินจัดมาให้นั้นเลิศหรูอลังการมากและน่าจะมีราคาแพงมากทีเดียว
ชุดที่หรูและอลังการมากที่สุดคงเป็นชุดของซันกับพลอย ชุดของซันออกแบบมาเหมาะกับชุดของราชามาก ถึงจะมีเครื่องประดับไม่มาก แต่การลวดลายเพชรที่อยู่ที่เสื้อและกางเกงนั้น ทำให้พระราชาพระองค์น้อยองค์นี้ดูดีมีระดับมากทีเดียว
แต่ที่อลังการที่สุดเห็นจะเป็นชุดของราชินีพลอยที่อลังการมาก ชุดของพลอยมองเผินๆก็คือุดราตรีขาวที่สวยสง่า แต่ทั้งชุดประดับประดาไปด้วยดิ้นเพชรที่จัดตกแต่งอย่างดูดี ประกอบกับพลอยนั้นมีรูปร่างและหน้าตาที่ดีอยู่แล้ว พอแต่งชุดนี้ไปทำให้เด็กสาวอายุ 14 ปีมีความพร้อมที่จะเป็นราชินีขึ้นมาทันที
-------------------------------------------------------------------------------
ณ ท้องพระโรงของพระราชวังวิเวียน ตอนนี้ถูกประดับตกแต่งด้วยของเลอค่า แขกเหรื่อจาก 7 อาณาจักรก็มากันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ไม่ค่อยมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยนักในอาณาจักรโพซิตรอน ทุกคนตื่นเต้นมากที่จะได้ยลโฉมราชาและราชินองค์ใหม่ของอาณาจักรแอลฟ่า
พระราชวังวิเวียนเองก็สวยงามและใหญ่โตมากกว่าพระราชวังของทั้ง 7 อาณาจักร แขกที่มาในงานต่างคุยกันว่าจะต้องมีใครสักคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้ แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร
ตอนนี้พวกเขามายืนรออย่างเป็นระเบียบในท้องพระโรงต่อหน้าบัลลังก์ขององค์ราชาและองค์ราชินี ตัวบัลลังก์เองก็ออกแบบได้งดงามอย่างไม่มีที่ติ
เฉินเดินนำทุกพระองค์มา โดยให้คิมกับหญิงอยู่ทางซ้าย เชนกับรอนอยู่ทางขวา
ส่วนองค์ราชาและราชินีให้ยืนตรงกลาง
พอทุกคนเห็นองค์ราชาและราชินีก็ถึงกับส่งเสียงอื้ออึง เพราะซันก็นับว่าหล่อมาก แต่ที่ทุกคนตกตะลึงคือความงามอย่างไม่มีที่ติของพลอย
คิมกับหญิงเองก็ดีมาก ส่วนเชนกับรอนก็ดูหล่อมากๆเช่นกัน
พอเฉินได้สัญญาณจากทหารแอนดรอยว่าหัวหน้าประชาชนทั้ง 135 คนเอ่ยพระนามของราชาและราชินีแล้ว เฉินก็เริ่มพิธีการต่อไปอย่างตื่นเต้น
เฉินกล่าวนำแขกเหรื่อทั้ง 700 คนว่า
“เกล้ากระหม่อมและประชาชนจาก 7 อาณาจักรรวม 700 คนที่เป็นตัวแทนของชาวโพซิตรอนขอถวายความเคารพต่อมหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส”
ทุกคนที่ได้ยินพระนามนี้ต่างตื่นเต้นไม่แพ้กัน ไม่เว้นแม้กระทั่งซันกับพลอย
คิมสงสัยว่าทำไมต้องเป็นพระนามสองพระนามนี้ มันดูแปลกๆ
เมื่อมีการเอ่ยพระนามแล้ว ซันกับพลอยจึงนั่งบนบัลลังก์ ราชาดาสการ์ดและราชินีเดรสดรานจากอาณาจักรวีนัสได้สวมมงกุฏให้มหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส
หลังจากสวมมงกุฎแล้ว ประชาชนทั้ง 700 ถวายคำนับ
เฉินได้เชิญประชาชนกิตติมศักดิ์ประมาณ 50 คนมาจับพระหัตถ์แสดงความยินดี
เชนเองเข้าใจเหตุการณ์ต่างๆดี แต่เขาก็อดน้อยใจไม่ได้ที่ไม่ได้เคียงคู่พลอย เขาเองไม่ได้อยากเป็นราชา แค่อยากจะเคียงคู่กับพลอยแค่นั้น
ซันยังรู้สึกแปลกใจกับพระนามที่เขาได้มา
พอเสร็จพิธีก็ต่อด้วยงานเลี้ยงในอีกห้องหนึ่งที่หรูหราสง่างาม มีอาหารเลิศรสไว้บริการแขกทุกคน มีดนตรี มีการเต้นรำ ห้องจัดเลี้ยงของพระราชวังวิเวียนดูใหญ่โอฬารมาก
เฉินเนรมิตดอกไม้หลากสีเป็นหมื่นๆดอกมาตกแต่งทั่วห้องจัดเลี้ยง
พอซันกับพลอยเสวยพระกระยาหารจนอิ่มหนำสำราญแล้ว เฉินก็ปล่อยให้ทุกคนสำราญกันอย่างเต็มที่ แต่ได้ทูลเชิญซันกับพลอยมาพักผ่อนที่ห้องพักส่วนพระองค์และได้แจ้งหมายกำหนดการสำคัญของคืนนี้ให้ซันกับพลอยทราบ
“ข้าแต่มหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส อีกประมาณหนึ่งชั่วโมงจะมีแขกคนสำคัญมาเข้าเฝ้าทั้งสองพระองค์เป็นการส่วนพระองค์ ตอนนี้พวกทหารและแม่บ้านได้จัดห้องเพื่อการนี้ทั้งสองห้องแล้วพะยะค่ะ”
ซันสงสัยเป็นอย่างมากว่ามีใครจะมาพบเขา
“ใครจะมาพบเราสองคนเหรอท่านเฉิน”
“ข้าแต่มหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส ผู้ที่จะมาเข้าเฝ้าทั้งสองพระองค์เป็นการส่วนพระองค์คือหุ่นแอนดรอยต้นแบบมนุษย์จากอาณาจักรนิวตรอนพะยะค่ะ สองท่านนั้นก็คืออดัมและเอวา”
โปรดติดตามตอนต่อไป
นิวตรอน : โลกที่ไม่มีอยู่กับศัตรูที่ไม่มีเงา ตอนที่ 20
“ตอนนี้ไม่ได้คิดอะไร แค่ตามดูสิ่งที่เกิดขึ้นไปเรื่อยๆ คือตอนนี้ยังไม่อยากคิดอะไรมาก”
ซันนั่งลงแล้วหันมามองพลอย
“ผมรู้สึกว่าเขากำลังลงโทษผม”
“ใครเหรอซัน” พลอยถามด้วยความสงสัย
“ก็คนที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งไง เขากำลังลงโทษผม เขาอยากให้ผมรู้ว่าเขารู้สึกยังไง”
พลอยปลอบซัน
“มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้”
คำปลอบโยนของพลอยไม่ได้ทำให้ซันดีขึ้นมาเลย สักพักซันก็บ่นขึ้นมาอีก
“ตอนนี้ผมเหมือนกำลังอยู่ระหว่างทฤษฎีสัมพัทธภาพและกลศาสตร์ควอนตัม”
พลอยเข้าใจประโยคที่ซันพยายามจะสื่อได้ทันที ซันกำลังยกตัวอย่างสองทฤษฎีทางฟิสิกส์ของโลกที่เข้ากันได้ยาก ทฤษฎีนึงก็มักจะถูกนำไปใช้กับสิ่งที่ใหญ่มากๆ อีกทฤษฎีก็มักจะถูกนำไปใช้กับสิ่งที่เล็กมากๆ ทำให้ตัวเขาเองติดอยู่ท่ามกลางสองทฤษฎีที่ไปด้วยกันไม่ได้
พลอยพยายามปลอบโยนเขาต่อ
“ซันอาจกำลังจะพบทฤษฎีซุปเปอร์สตริงก็ได้ แค่มองอนุภาคเล็กๆพวกนั้นเป็นเส้นเชือกเล็กๆ ไม่ได้มองเป็นจุดเหมือนที่ผ่านๆมา ทุกอย่างมันก็จะเข้ากันได้”
การปลอบโยนครั้งนี้เหมือนจะทำให้ซันคิดอะไรออก
“ใช่แล้วพลอย นั่นเป็นคำแนะนำที่ดีมาก”
“พลอยว่าซันเครียดเกินไปกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ แต่ซันอย่าลืมว่าสิ่งต่างๆเหล่านี้อาจจะทำให้ซันพบคำตอบของสิ่งที่กำลังสงสัยอยู่ก็ได้”
ซันเงียบไปพักนึงก่อนจะหันมาพูดกับพลอยว่า
“ผมเองก็อยากแน่ใจว่าผมกำลังเผชิญอยู่กับอะไร คงต้องยอมรับว่าสิ่งที่เรากำลังเผชิญอยู่มันเหลือเชื่อมากๆ”
พลอยยิ้มก่อนจะพูดว่า “แต่เราก็รู้อยู่แก่ใจนะว่ามันสามารถเป็นไปได้”
ซันหันมายิ้มให้พลอย “ใช่ มันเป็นไปได้ และสามารถนำเราไปสู่คำตอบทุกอย่างที่เราอยากรู้”
ซันรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น เขารู้สึกว่าพลอยเข้าใจเขามากกว่าคนอื่น เขาตัดสินใจไม่ผิดที่พาพลอยมาคุยกันที่ห้องนี้
พลอยกับซันคุยกันเรื่องสัพเพเหระอยู่พักใหญ่ ก่อนจะกลับไปที่ห้องปฏิบัติการ
--------------------------------------------------------------------------------------------------
พอกลับไปที่ห้องปฏิบัติการ ทุกคนก็รอส่งการบ้านให้กับซัน ซันเลือกดูจากง่ายไปยาก
เขาดูสิ่งที่เชนส่งให้ก่อน เชนเขียนแผนภาพง่ายๆของเส้นประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้น
แล้วเขาก็มาดูของคิม คิมเขียนแผนภาพคล้ายๆรูปเพชร โดยด้านบนเขาเน้นแนวคิดของอานักซิมันเดร์ พิธากอรัส ดีโมคริตุสและเพลโต ส่วนตรงกลางเขาเขียนทฤษฎีสามทฤษฎีคือสัมพัทธภาพทั่วไป กฎของนิวตันและกลศาสตร์ควอนตัม ซันสงสัยว่าทำไมตรงกลางนี้คิมถึงไม่ใส่ทฤษฎีซุปเปอร์สตริงลงไปด้วย ตรงส่วนล่างของแผนภูมิเพชร คิมเลือกใส่แนวคิดของดาลตัน ทอมสัน รัทเทอร์ฟอร์ดและแฟร์มี
ซันสงสัยว่าทำไมคิมถึงไม่เอาแนวคิดของดีโมคริตุสไว้ล่างสุด หรือเขาคิดว่ามันไม่เกี่ยวกัน
ซันพอเข้าใจคิม ส่วนที่เขาสงสัย เขาก็ยังไม่ถามอะไร
แล้วเขาก็มาดูงานของหญิง หญิงวาดวงกลมแปลกๆแปดวงเรียงซ้อนกันไปมา แต่ละวงหญิงเขียนว่าแทนเรื่องกำเนิดมนุษย์แบบแพนสเพอร์เมีย สมมติฐานไกอา สสารมืด หลักแอนโทพิก เอกภพคู่ขนาน เอคไพโรติก หลักการของออคคัม และสมมติฐานโลกใบเล็ก
การเลือกแค่แปดทฤษฎีนี้มาวิเคราะห์ทำให้ซันเข้าใจแนวคิดของหญิงเป็นอย่างดี ส่วนมากซันก็เห็นด้วย
ซันมาดูผลงานที่เขาคิดว่าน่าจะซับซ้อนที่สุด นั่นคือผลงานของรอน เด็ก ม.1 หน้าตาบ้านๆ
ซันเห็นแล้วถึงกับทึ่งเพราะรอนเขียนสมการคณิตศาสตร์ที่ค่อนข้างซับซ้อน และเขียนเยอะกว่าคนอื่นโดยมีทั้งหมด 8 หน้า ซันพลิกดูคร่าวๆพบว่ามันแทรกหลักคณิตศาสตร์ไว้หลายระบบมาก บางระบบซันเองก็ยังไม่เคยเจอ เขาคาดว่ารอนก็น่าจะค้นพบระบบใหม่ๆทางคณิตศาสตร์จากการมอบหมายงานชิ้นนี้
ซันประมวลงานที่แต่ละคนทำ รวมกับวามคิดของเขาและพลอย ทำให้เขาเห็นภาพบางอย่างแจ่มชัดขึ้น
ซันรู้สึกว่าตัวเองพร้อมแล้วที่จะเผชิญกับประสบการณ์แปลกใหม่ด้วยวัยเพียง 15 ย่าง 16 ปี
รอนยังส่งกระดาษอีกปึกหนึ่งให้ซัน มันเป็นข้อมูลเกี่ยวกับประชาชนทั้ง 135 คนและข้อมูลที่น่าสนใจหลายอย่างเกี่ยวกับอาณาจักรแอลฟ่า
ขณะที่ซันกำลังดูข้อมูลที่รอนส่งให้ เฉินก็เข้ามาพอดี
พอเฉินเห็นข้อมูลเป็นปึกๆในมือซัน เขาก็นึกออกว่ามันคืออะไร
“พระองค์คงต้องเหนื่อยหน่อยนะในการดูข้อมูลพวกนี้ เพราะพระองค์เป็นมนุษย์ พระองค์จะไม่เหนื่อยเลยถ้าพระองค์เป็น ... เออ ...”
แล้วเฉินก็หยุดพูดไป ซันเลยต้องถามย้ำ
“เป็นอะไรเหรอ”
แต่เฉินดันเปลี่ยนเรื่อง
“ตอนนี้ได้เวลาแต่งองค์แล้วนะครับ ทุกท่านต้องแต่งองค์ให้สมกับอิสริยยศที่ทรงได้ ไม่ว่าจะเป็นองค์ราชา ราชินี เจ้าชายเชน เจ้าชายคิม เจ้าชายรอนและเจ้าหญิงหญิง”
เฉินให้แม่บ้านแอนดรอยพาทุกคนแยกไปแต่งองค์โดยให้แยกคนละห้องไปเลย เนื่องจากพระราชวังวิเวียนเป็นพระราชวังที่ใหญ่โตมาก ห้องหับจึงมีมากมายหลายห้อง ทำให้สะดวกในการใช้สอยมาก
ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะชุดที่เฉินจัดมาให้นั้นเลิศหรูอลังการมากและน่าจะมีราคาแพงมากทีเดียว
ชุดที่หรูและอลังการมากที่สุดคงเป็นชุดของซันกับพลอย ชุดของซันออกแบบมาเหมาะกับชุดของราชามาก ถึงจะมีเครื่องประดับไม่มาก แต่การลวดลายเพชรที่อยู่ที่เสื้อและกางเกงนั้น ทำให้พระราชาพระองค์น้อยองค์นี้ดูดีมีระดับมากทีเดียว
แต่ที่อลังการที่สุดเห็นจะเป็นชุดของราชินีพลอยที่อลังการมาก ชุดของพลอยมองเผินๆก็คือุดราตรีขาวที่สวยสง่า แต่ทั้งชุดประดับประดาไปด้วยดิ้นเพชรที่จัดตกแต่งอย่างดูดี ประกอบกับพลอยนั้นมีรูปร่างและหน้าตาที่ดีอยู่แล้ว พอแต่งชุดนี้ไปทำให้เด็กสาวอายุ 14 ปีมีความพร้อมที่จะเป็นราชินีขึ้นมาทันที
-------------------------------------------------------------------------------
ณ ท้องพระโรงของพระราชวังวิเวียน ตอนนี้ถูกประดับตกแต่งด้วยของเลอค่า แขกเหรื่อจาก 7 อาณาจักรก็มากันอย่างอุ่นหนาฝาคั่ง ไม่ค่อยมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยนักในอาณาจักรโพซิตรอน ทุกคนตื่นเต้นมากที่จะได้ยลโฉมราชาและราชินองค์ใหม่ของอาณาจักรแอลฟ่า
พระราชวังวิเวียนเองก็สวยงามและใหญ่โตมากกว่าพระราชวังของทั้ง 7 อาณาจักร แขกที่มาในงานต่างคุยกันว่าจะต้องมีใครสักคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องพวกนี้ แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร
ตอนนี้พวกเขามายืนรออย่างเป็นระเบียบในท้องพระโรงต่อหน้าบัลลังก์ขององค์ราชาและองค์ราชินี ตัวบัลลังก์เองก็ออกแบบได้งดงามอย่างไม่มีที่ติ
เฉินเดินนำทุกพระองค์มา โดยให้คิมกับหญิงอยู่ทางซ้าย เชนกับรอนอยู่ทางขวา
ส่วนองค์ราชาและราชินีให้ยืนตรงกลาง
พอทุกคนเห็นองค์ราชาและราชินีก็ถึงกับส่งเสียงอื้ออึง เพราะซันก็นับว่าหล่อมาก แต่ที่ทุกคนตกตะลึงคือความงามอย่างไม่มีที่ติของพลอย
คิมกับหญิงเองก็ดีมาก ส่วนเชนกับรอนก็ดูหล่อมากๆเช่นกัน
พอเฉินได้สัญญาณจากทหารแอนดรอยว่าหัวหน้าประชาชนทั้ง 135 คนเอ่ยพระนามของราชาและราชินีแล้ว เฉินก็เริ่มพิธีการต่อไปอย่างตื่นเต้น
เฉินกล่าวนำแขกเหรื่อทั้ง 700 คนว่า
“เกล้ากระหม่อมและประชาชนจาก 7 อาณาจักรรวม 700 คนที่เป็นตัวแทนของชาวโพซิตรอนขอถวายความเคารพต่อมหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส”
ทุกคนที่ได้ยินพระนามนี้ต่างตื่นเต้นไม่แพ้กัน ไม่เว้นแม้กระทั่งซันกับพลอย
คิมสงสัยว่าทำไมต้องเป็นพระนามสองพระนามนี้ มันดูแปลกๆ
เมื่อมีการเอ่ยพระนามแล้ว ซันกับพลอยจึงนั่งบนบัลลังก์ ราชาดาสการ์ดและราชินีเดรสดรานจากอาณาจักรวีนัสได้สวมมงกุฏให้มหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส
หลังจากสวมมงกุฎแล้ว ประชาชนทั้ง 700 ถวายคำนับ
เฉินได้เชิญประชาชนกิตติมศักดิ์ประมาณ 50 คนมาจับพระหัตถ์แสดงความยินดี
เชนเองเข้าใจเหตุการณ์ต่างๆดี แต่เขาก็อดน้อยใจไม่ได้ที่ไม่ได้เคียงคู่พลอย เขาเองไม่ได้อยากเป็นราชา แค่อยากจะเคียงคู่กับพลอยแค่นั้น
ซันยังรู้สึกแปลกใจกับพระนามที่เขาได้มา
พอเสร็จพิธีก็ต่อด้วยงานเลี้ยงในอีกห้องหนึ่งที่หรูหราสง่างาม มีอาหารเลิศรสไว้บริการแขกทุกคน มีดนตรี มีการเต้นรำ ห้องจัดเลี้ยงของพระราชวังวิเวียนดูใหญ่โอฬารมาก
เฉินเนรมิตดอกไม้หลากสีเป็นหมื่นๆดอกมาตกแต่งทั่วห้องจัดเลี้ยง
พอซันกับพลอยเสวยพระกระยาหารจนอิ่มหนำสำราญแล้ว เฉินก็ปล่อยให้ทุกคนสำราญกันอย่างเต็มที่ แต่ได้ทูลเชิญซันกับพลอยมาพักผ่อนที่ห้องพักส่วนพระองค์และได้แจ้งหมายกำหนดการสำคัญของคืนนี้ให้ซันกับพลอยทราบ
“ข้าแต่มหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส อีกประมาณหนึ่งชั่วโมงจะมีแขกคนสำคัญมาเข้าเฝ้าทั้งสองพระองค์เป็นการส่วนพระองค์ ตอนนี้พวกทหารและแม่บ้านได้จัดห้องเพื่อการนี้ทั้งสองห้องแล้วพะยะค่ะ”
ซันสงสัยเป็นอย่างมากว่ามีใครจะมาพบเขา
“ใครจะมาพบเราสองคนเหรอท่านเฉิน”
“ข้าแต่มหาเทพโอซิริสและเทพีไอซิส ผู้ที่จะมาเข้าเฝ้าทั้งสองพระองค์เป็นการส่วนพระองค์คือหุ่นแอนดรอยต้นแบบมนุษย์จากอาณาจักรนิวตรอนพะยะค่ะ สองท่านนั้นก็คืออดัมและเอวา”
โปรดติดตามตอนต่อไป