เมื่อโชคชะตาเล่นตลกให้เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างฉันได้มีโอกาสไปเรียนถึง 4 ประเทศ (นิวซีแลนด์,ญี่ปุ่น,อังกฤษ,และจีน)
และได้ออกไปท่องโลกกว้าง เรื่องราวที่แสนสุดมันส์ฮาน้ำตาเล็ดจึงได้เกิดขึ้นในพื้นที่เล็กๆแห่งนี้…….
ก่อนอื่นเลย ขอแนะนำตัวนะคะ เราชื่อ ‘เช้า’ (ที่มาจาก กระเช้า) อยู่ในวัยยี่สิบต้นๆ ชอบอ่านๆเขียนๆ อยู่ดีดีก็คิดว่าเราน่าจะมาเล่าเรื่องที่เราได้มีโอกาสไปเรียนต่างประเทศให้คนที่สนใจได้อ่านเป็นวิทยาทาน โดยเราจะพยายามเล่าตั้งแต่การสมัครเรียน ค่าเล่าเรียน ชีวิตในต่างแดน ฯลฯ เลยค่ะ จะเริ่มตั้งแต่ไฮสคูลที่นิวซีแลนด์ ปริญญาตรีที่ญี่ปุ่นและอังกฤษ และเรียนภาษาที่ประเทศจีนกับประเทศออสเตรเลียค่ะ
อันนี้เป็นกระทู้แรกของเราในพันทิป ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วนะคะ
ในวัยเด็กของเรา เราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าในชีวิตนี้จะได้มีโอกาสไปเรียนที่ต่างประเทศกับเขาบ้าง เราเรียนโรงเรียนไทยมาตลอด ตอนอนุบาลเราเรียนที่อนุบาลยุคลธร ประถมถึงมัธยมเรียนที่โรงเรียนเอกชนย่านบางนา ไม่เคยคิดเลยว่าชาตินี้จะได้โกอินเตอร์กับเขาเลย จนเมื่อช่วงมัธยมโรงเรียนของเราประกาศว่าจะให้ทุน50% เป็นทุนลดราคาครึ่งนึงจากค่าใช้จ่ายทั้งหมดในการไปเรียนซัมเมอร์ที่ประเทศออสเตรเลียเป็นเวลา 1 เดือน โดยนักเรียนที่สอบผ่านข้อสอบภาษาอังกฤษ และสัมภาษณ์ก็จะได้ทุนลดราคานี้
ซึ่งแน่นอนเราได้ทุนนั้นมา (เราค่อนข้างถนัดวิขาภาษาอังกฤษค่ะ จากการดูภาพยนต์แบบไม่อ่านซับฯ ไว้ว่างๆมาแชร์วิธีเรียนภาษาอังกฤษด้วยตนเองนะคะ) ถึงตอนนี้เราก็ยังรู้สึกขอบคุณผู้อำนวยการโรงเรียนอยู่เลยที่ทำให้เราได้ไปเปิดประสบการณ์ เพราะถ้าต้องจ่ายราคาเต็มพ่อกับแม่เราคงไม่ให้ไปแน่ๆ โอกาสที่ได้ไปออสเตรเลียในครั้งนั้นได้จุดประกายความฝันของเราที่จะไปเรียนเมืองนอกจากเดิมที่ใหญ่อยู่แล้วให้ยิ่งใหญ่ไปอีก
หลายๆคนอาจจะเคยได้ยินโครงการแลกเปลี่ยน AFS เราเองก็เป็นหนึ่งในผู้สมัครสอบ และปรากฏว่าเราผ่าน! เราได้ไปประเทศเยอรมัน แต่ตอนนั้นประเทศเดียวที่เราอยากไปมากๆคือสหรัฐอเมริกาเลยสละสิทธิไปและไปสมัครอีกโครงการแทน ประมาณไม่กี่เดือนก่อนที่จะได้ไปแลกเปลี่ยน เราทำวีซ่า เตรียมตัวทุกอย่างเรียบร้อย แต่ยังไม่ได้โฮสฯ เราดันไปโม้เพื่อนในห้องอีกตะหาก เพื่อนก็ไปสมัครตามๆกัน
ใครจะไปรู้ว่าหลังจากนั้นไม่นานกรรมจะซัด อเมริกาเศรษฐกิจไม่ดี โฮสไม่ค่อยรับนักเรียนแลกเปลี่ยน (โฮสตามโครงการแบบนี้เค้าต้องแบกรับค่าใช้จ่ายในการรับเด็กเองค่ะ แต่เค้าก็จะได้เรียนรู้ศึกษาวัฒนธรรมเด็กต่างชาติ ถือว่าวินวินค่ะ) สรุปว่าเราไม่ได้โฮสค่ะ แล้วก็ไม่ได้ไปประเทศอเมริกาในฝัน เพื่อนๆที่ไปสมัครตามเราได้ไปกันหมดเลย (ฮา แต่น้ำตาไหลพรากๆๆ) ใจเราตอนนั้นไม่ได้อยู่ที่ไทยแล้วล่ะค่ะ มันลอยไปอยู่อเมริกาตั้งแต่วันที่ไปโม้เพื่อนแล้ว ถ้าจะให้กลับไปเรียนคงจะอายเพื่อนตายเลย แต่แล้วฟ้าก็ลิขิตให้เรามาเรียนที่ประเทศที่เต็มไปด้วยฝูงแกะนับล้าน(ถึงล้านหรือเปล่าไม่รู้ ไม่เคยนับ) นั่นก็คือประเทศนิวซีแลนด์นั่นเองค่ะ
_____________________________________________________________________________
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เช้ายินดีให้คำปรึกษาทุกคนไม่ว่าจะเป็นเรื่องการศึกษาต่อต่างประเทศ หรือท่องเที่ยวด้วยตัวเองค่ะ จะพยายามตอบเท่าที่จะตอบได้นะคะ ถามในเพจ
https://www.facebook.com/chawable
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้/ หรือ จะอีเมลล์มาก็ได้ค่ะที่
chawadesu@gmail.com
คำปรึกษาไหนที่เช้าเห็นว่าเป็นประโยชน์จะนำมาแชร์ในเพจเพื่อที่ทุกคนที่อาจจะอยากรู้เหมือนกันจะได้อ่านด้วยค่ะ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนเด็กตัวเล็กๆอย่างเราและหวังว่าเรื่องราวของเราจะเป็นแรงบันดาลใจ หรือเป็นประโยชน์แก่ทุกคนไม่มากก็น้อยนะคะ
New Zealand "เมื่อฉันได้มีโอกาสเป็นนักเรียนไทยในดงแกะ" - แนะนำการศึกษาต่อนิวซีแลนด์ระดับไฮสคูล
และได้ออกไปท่องโลกกว้าง เรื่องราวที่แสนสุดมันส์ฮาน้ำตาเล็ดจึงได้เกิดขึ้นในพื้นที่เล็กๆแห่งนี้…….
ก่อนอื่นเลย ขอแนะนำตัวนะคะ เราชื่อ ‘เช้า’ (ที่มาจาก กระเช้า) อยู่ในวัยยี่สิบต้นๆ ชอบอ่านๆเขียนๆ อยู่ดีดีก็คิดว่าเราน่าจะมาเล่าเรื่องที่เราได้มีโอกาสไปเรียนต่างประเทศให้คนที่สนใจได้อ่านเป็นวิทยาทาน โดยเราจะพยายามเล่าตั้งแต่การสมัครเรียน ค่าเล่าเรียน ชีวิตในต่างแดน ฯลฯ เลยค่ะ จะเริ่มตั้งแต่ไฮสคูลที่นิวซีแลนด์ ปริญญาตรีที่ญี่ปุ่นและอังกฤษ และเรียนภาษาที่ประเทศจีนกับประเทศออสเตรเลียค่ะ
อันนี้เป็นกระทู้แรกของเราในพันทิป ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วนะคะ
ซึ่งแน่นอนเราได้ทุนนั้นมา (เราค่อนข้างถนัดวิขาภาษาอังกฤษค่ะ จากการดูภาพยนต์แบบไม่อ่านซับฯ ไว้ว่างๆมาแชร์วิธีเรียนภาษาอังกฤษด้วยตนเองนะคะ) ถึงตอนนี้เราก็ยังรู้สึกขอบคุณผู้อำนวยการโรงเรียนอยู่เลยที่ทำให้เราได้ไปเปิดประสบการณ์ เพราะถ้าต้องจ่ายราคาเต็มพ่อกับแม่เราคงไม่ให้ไปแน่ๆ โอกาสที่ได้ไปออสเตรเลียในครั้งนั้นได้จุดประกายความฝันของเราที่จะไปเรียนเมืองนอกจากเดิมที่ใหญ่อยู่แล้วให้ยิ่งใหญ่ไปอีก
ใครจะไปรู้ว่าหลังจากนั้นไม่นานกรรมจะซัด อเมริกาเศรษฐกิจไม่ดี โฮสไม่ค่อยรับนักเรียนแลกเปลี่ยน (โฮสตามโครงการแบบนี้เค้าต้องแบกรับค่าใช้จ่ายในการรับเด็กเองค่ะ แต่เค้าก็จะได้เรียนรู้ศึกษาวัฒนธรรมเด็กต่างชาติ ถือว่าวินวินค่ะ) สรุปว่าเราไม่ได้โฮสค่ะ แล้วก็ไม่ได้ไปประเทศอเมริกาในฝัน เพื่อนๆที่ไปสมัครตามเราได้ไปกันหมดเลย (ฮา แต่น้ำตาไหลพรากๆๆ) ใจเราตอนนั้นไม่ได้อยู่ที่ไทยแล้วล่ะค่ะ มันลอยไปอยู่อเมริกาตั้งแต่วันที่ไปโม้เพื่อนแล้ว ถ้าจะให้กลับไปเรียนคงจะอายเพื่อนตายเลย แต่แล้วฟ้าก็ลิขิตให้เรามาเรียนที่ประเทศที่เต็มไปด้วยฝูงแกะนับล้าน(ถึงล้านหรือเปล่าไม่รู้ ไม่เคยนับ) นั่นก็คือประเทศนิวซีแลนด์นั่นเองค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
คำปรึกษาไหนที่เช้าเห็นว่าเป็นประโยชน์จะนำมาแชร์ในเพจเพื่อที่ทุกคนที่อาจจะอยากรู้เหมือนกันจะได้อ่านด้วยค่ะ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณทุกคนที่สนับสนุนเด็กตัวเล็กๆอย่างเราและหวังว่าเรื่องราวของเราจะเป็นแรงบันดาลใจ หรือเป็นประโยชน์แก่ทุกคนไม่มากก็น้อยนะคะ