"รัก...เจ้า...หนาว...ใจ
เมื่อ...ใด...จาง...หาย
เมื่อ...เจ้า...กลับ...กลาย
มิ...คลาย...เศร้า...ตรม"
"รัก"เจ้าทุกค่ำเช้า............รำพึง
"เจ้า"จ่อจิตใจตรึง...........แน่งน้อย
"หนาว"ใดไม่หวั่นถึง.........เคียงคู่ เจ้านา
"ใจ"รักเพียงร่วมร้อย.........รักนี้ร่วมเรือน
"เมื่อ"ใดเจ้าเหว่ว้า............ระทม
"ใด"กลับทำเจ้าขม...........ขื่นช้ำ
"จาง"เถิดอย่าเศร้าตรม......เลยแม่
"หาย"จากทุกข์กรายกล้ำ....พี่พร้อมเจ็บแทน
"เมื่อ"ใดสุขยิ่งแล้ว............ทูนหัว
"เจ้า"ไม่หมองหม่นมัว........ยั่วยิ้ม
"กลับ"เป็นดั่งดอกบัว.........บานยั่ว
"กลาย"กลีบงามยามพริ้ม....พี่ยิ้มยินดี
"มิ"อาจร้างรักซึ้ง...............คนึงครวญ
"คลาย"คิดจิตรัญจวน.........นิ่มน้อง
"เศร้า"เพราะรักเนื้อนวล......หวงห่วง
"ตรม"ข่มไว้อย่าร้อง...........หวั่นน้องหมองมัว
"รักเจ้าหนาวใจ"
เมื่อ...ใด...จาง...หาย
เมื่อ...เจ้า...กลับ...กลาย
มิ...คลาย...เศร้า...ตรม"
"รัก"เจ้าทุกค่ำเช้า............รำพึง
"เจ้า"จ่อจิตใจตรึง...........แน่งน้อย
"หนาว"ใดไม่หวั่นถึง.........เคียงคู่ เจ้านา
"ใจ"รักเพียงร่วมร้อย.........รักนี้ร่วมเรือน
"เมื่อ"ใดเจ้าเหว่ว้า............ระทม
"ใด"กลับทำเจ้าขม...........ขื่นช้ำ
"จาง"เถิดอย่าเศร้าตรม......เลยแม่
"หาย"จากทุกข์กรายกล้ำ....พี่พร้อมเจ็บแทน
"เมื่อ"ใดสุขยิ่งแล้ว............ทูนหัว
"เจ้า"ไม่หมองหม่นมัว........ยั่วยิ้ม
"กลับ"เป็นดั่งดอกบัว.........บานยั่ว
"กลาย"กลีบงามยามพริ้ม....พี่ยิ้มยินดี
"มิ"อาจร้างรักซึ้ง...............คนึงครวญ
"คลาย"คิดจิตรัญจวน.........นิ่มน้อง
"เศร้า"เพราะรักเนื้อนวล......หวงห่วง
"ตรม"ข่มไว้อย่าร้อง...........หวั่นน้องหมองมัว