[CR] กาลครั้งหนึ่ง ณ ดินแดนลับในหุบเขา "วังเวียง" ตอนที่ 2

มาต่อกันตอนที่ 2 ทั้งๆที่ไม่ได้มีสาระเลย แต่เพ้อยืดยาวไปเรื่อย


อ่าาาา ไปชิลกับ Tubing กันดีกว่า นอนลอยห่วงยาง ดูภูเขา น้ำไหลไปเรื่อย ๆ เบื่อก็แวะบาร์ริมน้ำ ตีปิงปองกับฝรั่ง จิบเบียร์ ภาพที่เราสะสมไว้ก่อนมา นี่แหละ ได้เวลาแล้ว


แอ๊คถ่ายรูปอีก 5555

ล่องไปก็เจอคนพายเรือ

ฝรั่งกลุ่มนี้เกาะได้เป็นกลุ่มก้อนเลย
เรากะเพื่อนนี่แยกกันตลอดทาง เจอกันอีกที ตอนขึ้นจากน้ำ 555555555555


ลอยไป ลอยไป ชิลมาก
วิวโค-ตะ-ระ สวยยยยยยยยยยยย แบบที่เราวาดไว้เลยอ่ะ
สองชั่วโมงแรกมันดีมากเลยแกรรรรร

เราล่อง Tubing ตั้งแต่บ่ายโมงครึ่ง ไหนดูนาฬิกาสิ๊
อื้มม นี่ก็จะ 4 โมงเย็นแล้ว
เริ่มแบบเมื่อไหร่จะถึง ด้วยความที่แม่น้ำไหลไม่ค่อยแรง ห่วงยางเลยไปแบบ เรื่อย มากกกกกกกก
เราทั้งใช้แขน ขา ช่วยพาย 5555555 เจ้าห่วงยางมันก็ไม่ยอมจะเคลื่อนตัว
คิดในใจ นี่มันชิวไปป่ะวะ
อ่ะ อ่ะ คงใกล้แล้วแหละ
เราเห็นธงห้อย ๆ ตามต้นไม้ เป็นสีแดง ก็สงสัย เพื่อนบอกตรงนั้นคือที่ ๆ มีคนตายหน่ะ (แอบขนลุก)
และแล้วก็ถึงโค้งแม่น้ำที่สวยมาก ริมข้างทางเคยเป็น บาร์เก่า และมีฝรั่งเสียชีวิต
ห่วงยางเราก็คงรู้แหละมั้งว่าเราแอบกลัว มันก็ดันลอยเข้าไปตรงนั้น ตรงโขดหินที่เป็นบาร์เก่า
แม่เจ้า!!! อยากจะว่ายน้ำไปทะลุขึ้นบกจริง ๆ
ด้านหน้ามีผู้ชาย 3 คนยืนอยู่ในบาร์ร้าง พร้อมยื่นไม้ยาว ๆ มาให้เรา และดึงเราเข้าฝั่งไป
เราก็ด้วยความที่เหนื่อยกับการพายห่วงยาง (เปลี่ยนชื่อให้มันและ เพราะมันไม่ลอยเลย เราพายซะส่วนใหญ่)
เราก็จับไม้ที่เค้ายื่นมาให้ ขึ้นไปยืนบนหิน ผู้ชายคนนึงพูดกะเราว่า "เอาเบียร์มั๊ย"
(คิดในใจโอ้ยยย ใครจะไปกิน ตรงที่เคยมีคนเสียชีวิตและบาร์ปิดไปเนี้ยนะ ฮืออออออออออ TT)
สักพักเคราะห์ซ้ำ กรรมซัด ตอนจะขึ้นห่วงยาง ลื่นหิน หัวเข้ากระแทกอีกจ้า

ทำตัวแข็งแรงก้าวลงห่วงยาง
เพื่อนตูหายไปไหนวะเนี้ยยยยย

พายห่วงยางต่อ อ่ะ คิดกับตัวเองว่า ตูคงถึงค่ำนั่นแหละ ไม่ต้องทำอะไรกันแล้วววว
สักพักเราก็มาถึงสะพานเล็ก ๆ เริ่มเจอคน เริ่มเจอบ้าน โอ้ย โล่งใจ
เพื่อนเรายืนโบกมืออยู่ แต่ไกล

เรารีบจั้มๆๆๆๆๆๆ เหมือนกำลังขวิดอะไรสักอย่าง เพื่อให้ถึง 555555

ถึงสักทีเว้ยยยยยย รู้มั๊ยที่เราลอยมานี่ยังไม่ถึงครึ่งทางเลยนะ เค้าบอกที่เหลืออีกครึ่งทางนู่นนนน
แต่ตอนนี้มัน จะหกโมงแล้ว กลับเถอะ ชิลมามากพอแล้ว

เราเหมารถสองแถวกลับมาคืนห่วงยาง และมุ่งตรงไปหาพิซซ่ากินต่อเลย
ปล. รูปที่ถ่ายมาไม่สวย เพราะไฟในร้านมืดมากกกกกก

คืนนี้เราก็เดินเล่นสำรวจเมืองกันรอบ ๆ แล้วก็กะว่าจะกลับไปจิบเบียร์ที่ ที่พักอีกตามเคย
แต่ก่อนกลับที่พัก เราก็ไปเดินหาตั๋วเพื่อจะลงไปเที่ยวเวียงจันทร์กันต่อ
เราได้ตั๋วรถรอบ 9 โมง จะมารับเราที่ ที่พัก ซื้อตั๋วเสร็จเรียบร้อย
และที่พลาดไม่ได้ ถ้ามาที่นี่ ร้านโรตี เบอร์เกอร์ต่าง ๆ รอบเมือง
สั่งไป 2 อย่าง โรตีกล้วย และแฮมชีสอีกตามเคย ค่าเสียหายทั้งหมด 80 บาท


แฮะ ๆๆ
เดินถึงหน้าที่พักแล้ว


วันที่สี่

วันสุดท้ายแล้วที่เราจะได้สัมผัสที่นี่ วันนี้เราตื่นเช้าไปตามหาบอลลูนกัน
ความจริง เมื่อวานตอนเช้าเราก็ออกมาเดินเล่นเพื่อถ่ายบอลลูนนะ แต่กว่าจะได้เห็นตอนมันใกล้ ๆ ก็เดินตั้งแต่อีกฝั่งไปอีกฝั่ง ไกลเหมือนกัน
บอลลูนจะมาจบที่ฝั่งบาร์ริมน้ำ ตรงแม่น้ำซอง
เย้!!! ได้แล้ววว


ค่าขึ้นบอลลูนประมาณ 80 ดอลล่า นะ อยากขึ้นเตรียมเงินไปกันโล้ดดดด

ระหว่างเดินริมแม่น้ำซอง
ก็ดูเค้าถักแหดักปลา วิถีชีวิตชาวประมงของที่นั่น เพลิน ๆ ไป



ไปเดินตลาดเช้ากันต่อดีกว่า ตลาดในวังเวียงมี 2 ที่ มีตลาดในตัวเมืองวังเวียงเลย กับนั่งรถหรือเดินไปอีกนิด
ไปตลาดในเมืองใกล้ๆกันก่อน
มีของขายเล็ก ๆ น้อย ของป่า สัตว์ต่าง ๆ



ตลาดเล็กเดินไม่กี่ก้าวก็หมดแล้ว

เดินไปตลาดใหญ่กันบ้างดีกว่า
ระหว่างทางที่เดินไป เจอนักเรียนกำลังไปโรงเรียนกัน



เด็กนักเรียนที่นี่ นิยมปั่นจักรยานไปโรงเรียนกัน เป็นกลุ่ม ๆ ใส่ผ้าซิ่นปั่นจักรยาน ฮ่า ๆ น่ารัก
เดินถึงตลาดแล้ว

รูปนี้เห็นแล้วแบบ แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวงจริง ๆ

เข้ามาเดินในตลาดกัน ดูสิ๊ว่ามีอะไรบ้าง



ที่นี่เค้ากินข้าวเหนียวกันจริงจังมากกกกกกก ฮ่าๆ




เดินเล่นเสร็จ ท้องก็ร้อง จ๊อก ๆ ไปหาเฝอกินดีกว่า
เฝอที่เราตามหาต้องมีกะปิกับซอสพริก และแล้วเราก็เจอ ร้านนี้อยู่ตรงข้ามวัดกลาง
เป็นร้านที่ชาวบ้านกินกันเยอะมาก เอาหล่ะ ขอลองหน่อย
มาแล้วววววว น่ากินมาก

ใส่กะปิกับซอสพริกให้สมใจ อร่อยดีนะ ถือว่าให้ผ่านค่ะ

อิ่มท้องแล้ว เดินกลับที่พัก เก็บกระเป๋า
ใกล้จะ 9 โมงแล้ว รถกำลังจะมารับ
เตรียมร่ำลาพี่เจ้าของที่พัก เจ้าของที่พักเป็นกันเองและน่ารักมาก ๆ
เอาหล่ะ ลาแล้ววังเวียง

รอ รอ รอ ทำไมรถไม่มีสักที นี่แหละจุดต้นตอที่เราบอกไปเมื่อตอนที่ 1 ว่า แนะนำให้ซื้อตั๋วกลับไว้จะดีที่สุดน้า
รถไม่มารับ เราให้พี่เค้าโทรตาม 3 รอบ จนจะ 11 โมง รถก็ยังไม่มาจ้า
สุดท้ายเราก็รอไม่ไหวละ ปั่นจักรยานไปตาม
เจ้าของบริษัทรถบอก รถกำลังไปรับ
สักพักรถก็มารับจริง ๆ

เห้ออ เลทไป 2 ชั่วโมง
พอเราขึ้นรถได้ก็ขอจัดการต่อว่าเหน่อยเถอะ ช้ามาก แพลนเวียงจันทร์เราพังหมดแล้วววว TT
สักพักรถตู้ก็ออก พาเรามาจอดที่ ลานแถวๆหน้าตลาด ละบอกเราว่า ต้องรอคนเต็มถึงจะออกได้
ถ้าไม่อยากรอ ให้เหมาเค้าเลย 2,000 บาท จะลงไปเวียงจันทร์ให้เลย
เห้ย!! เดือดเลยเดือด บ้าแล้ว เราจองไว้ 9 โมง
ไม่ไหวแล้ว จัดการไปชุดใหญ่ และบอกไปว่า ขอเงินคืน ถ้าไม่คืนเงินโดนรีวิวแน่ จะบอกคนอื่นให้รู้หมดเลยว่าเป็นยังไง ไม่ต้องมาใช้บริการ
สักพัก คนขับก็โทรศัพท์ไป และคุยกับใครสักคน
พอวางเราก็ได้เงินคืนมา

เรากะเพื่อนลงจากรถทันที
จะไปยังไงต่อยังไม่รู้เลย
ขอให้ได้เงินคืนมาพอ ไม่อยากรออะไรแล้ว
สักพัก เหมือนสวรรค์เข้าข้างเรา
นึกกันได้ว่า เมื่อวานตอนเช้า เราเจอรถ 2 แถว โดยสารลงไปเวียงจันทร์
โชคชั้นที่ 2 คือ มันจอดอยู่ตรงข้ามเราพอดี
เราเลยเดินไปถาม สรุปเราก็เปลี่ยนมาขึ้นรถ 2 แถวแทนจ้า
ค่ารถคนละ 140 บาท

เอาวะ หัวแดงก็ยอม เพื่อเวียงจันทร์ โดยคุณลุงคนนี้

เราใช้เวลา 4 ชั่วโมง แว๊น 2 แถวไป เก็บภาพชาวบ้านไปด้วย



ตอนแรกบนรถมีแค่เรากะเพื่อน และชาวบ้านอีก 2 คน
แต่ 2 แถว จอดรับตลอดทางจ้า สุดท้ายแน่นแอี๊ยดดดดดดดดดดดดด 55555
แต่ก็อบอุ่นน่ารักดี ชาวบ้านก็ใจดี ยิ้มให้ หอบกระสอบ เสื้อผ้า ข้าวของ เสน่ห์ชาวบ้านจริงๆ

16.30 น. เราลงมาถึงเวียงจันทร์ รถไปส่งเราที่บขส. ที่ไหนสักแห่ง
สรุปเราต้องต่อรถ 2 แถว อีกคันไป บขส.รถบัสใหญ่
จบกันทริปเวียงจันทร์เรา
พอไปถึงเรากะเพื่อนตัดสินใจ ซื้อตั๋วกลับหนองคายเลย

เรานั่งรถจากบขส.เวียงจันทร์ ไปหนองคาย ทำเรื่องผ่านด่านเสร็จเรียบร้อย
ใช้เวลาไม่ถึง 1 ชม. จ้า
มาถึงบขส.หนองคาย เราก็หารถกลับกรุงเทพ เราได้รอบ 1 ทุ่ม
หาข้าวกินแล้วเตรียมกลับกรุงเทพกันดีกว่า

บ๊าย บาย ประเทศลาว แล้วพบกันใหม่นะ

เพราะสิ้นปีนี้ เรามีแพลนจะไปอีกครั้ง เอาให้เต็มที่กว่าครั้งก่อน

สำหรับเราเมืองวังเวียงเป็นเมืองเล็ก ๆ มีทั้งธรรมชาติ และ สีสัน แต่สำหรับเรามันก็ยังคงสวยงาม แฝงการท่องเที่ยว เราว่ามันไม่ค่อยน่าเบื่อ เพราะมันมีครบดี เหมาะกับการที่ใครอยากมาเติมพลัง แต่ไม่อยากได้ธรรมชาติอย่างเดียว อยากสนุกสลับกันไปบ้าง เราแนะนำที่นี่เลย
ใครที่ชอบถ่ายรูปที่นี่ก็จะทำให้ได้ภาพที่หลากหลายมาก ไม่น่าเบื่อแน่นอน คอนเฟิร์ม

ขอสรุปค่าใช้จ่ายแบบรวม ๆ ให้นะคะ
ค่ารถไป-กลับ ค่าที่พัก ค่าอาหาร ค่าเบียร์ ค่าTubing ค่าทุกeverything
เรากับเพื่อนหมดไปคนละ 3,700 บาทจ้า

อ่านตอนที่ 1 ได้ตามลิ้งค์นี้เลยน้า http://pantip.com/topic/34698112

และสุดท้าย ท้ายสุด ขอฝาก
Page Facebook ของเราด้วยน้า นะนะ เข้าไปติดตาม ไปอ่านรีวิวอื่นกันได้นะคะ
https://www.facebook.com/Journey-With-Me-1544172655872842/?pnref=lhc

รีวิวอื่น ๆ
// เมื่อเราได้เที่ยวไป ทำงานไป สุขใจจริงเอย ตอนที่ 1 จังหวัดระนอง//
http://pantip.com/topic/34520091
// เมื่อฉันทำงานไป เที่ยวไป สุขใจจริงเอย ตอนที่ 2 จังหวัดพังงา //
http://pantip.com/topic/34591041
// เมื่อฉันทำงานไป เที่ยวไป สุขใจจริงเอย ตอนที่ 2 จังหวัดพังงา (ต่อ) //
http://pantip.com/topic/34598180

ขอบคุณ ที่สละเวลามาอ่านกันนะ หวังว่าจะได้อะไรกลับไปกันนิด ๆ หน่อย ๆ เน้อออออออออ