ลูกแรก มุ้ยส่งบอลไปให้เกริกฤทธิ์ ที่ยืนอยู่คนเดียวโล่งๆ ตรงหน้ากรอบเขตโทษของเวียดนาม
ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ (ไม่ใช่ตำแหน่งของเกริกฤทธิ์ด้วย) เกริกฤทธิ์ตั้งท่ารับบอลจากมุ้ย แตะบอล
แล้วหันหน้าไปทางขวาเหมือนจะออกบอลไปให้เพื่อนทางนั้นเลยทำให้หลังเวียดนามไม่เข้าไปแย่ง
แต่ผิดคาดเกริกฤทธิ์แต่งบอลเข้าซ้าย เหลี่ยมไฟเข้าตา ซัดเข้าหลุมไกลไปเต็มๆ ด้วยเจตนายิง

ลูกเกือบจะได้ลูกสอง ปกเกล้ายิงฟรีคิกไปชนคาน ไทยซ้ำไปอีก2ทีแต่ไม่เข้า น่าเสียดาย

ลูกที่ได้ลูกสองจริงๆ จำไม่ได้ว่าใครส่งให้เกริกฤทธิ์ แต่ตอนที่บอลพุ่งมาหา เกริกฤทธิ์ได้มองหาเพื่อน
แล้วเห็นเพื่อนอยู่กลางประตู 1คน วิ่งเติมมาที่เสาสอง 1คน คือมงคล เกริกฤทธิ์แตะบอลเข้าซ้าย
แล้วตวัดบอลด้วยความแรงไปที่เสาสองทันที บังเอิญเบอร์5 เวียดนามตักทางบอลได้ก่อน
วิ่งเข้าไปจะสกัดบอล แต่ลูกจ่ายแบบตวัดของเกริกฤทธิ์มันแรงทำให้ผิดเหลี่ยมบอลเข้าไปนอน
ที่ตาข่ายของทีมเวียดนาม ด้วยเจตนาส่ง

ลูกสามสุดท้าย ต่อบอลกันหลายที จำไม่ได้ใครบ้าง ที่จำได้จังหวะสุดท้ายก็ปกเกล้าดีดต่อให้อุ้ม
อุ้มตั้งท่าจะซัดด้วยซ้าย แต่มีกองหลังที่อยู่ใกล้อุ้ม อุ้มคิดในเสี้ยววิ. ถ้าซัดไปติดเต็มๆ อุ้มเลยง้างขา
ตั้งท่าสับไกแต่ไม่ยิง ปล่อยบอลชนข้างเท้าเบาๆ บอลออกซ้ายไปอีกนิด เปิดช่องเต็มๆ ไม่มีตัวบัง
ซัดเข้ากลางแสกหน้าประตูเวียดนาม ลูกบอลตุงตาข่ายทันที ด้วยเจตนาเน้นๆ

จบครับ 3ลูกแห่งความสุขของกองเชียร์ ตรงไหนที่ผิดแก้ไขเพิ่มเติมได้ครับ