เมื่อความอิ่มตัวจากทริปเก่าสิ้นสุดลง ความต้องการที่จะออกไปข้างนอกก็มากขึ้น อยากแบกกระเป๋าใบโต อยากสะพายกล้อง อยากนอนดูดาว อยากนั่นนี่นู้น แต่นี้มันหน้าฝนนะ จะไปไหนดี... ทะเลหรอ? งบสูงไป เรายากจนวุ้ย ไม่เอาๆ
ซึ่งก็แน่นอนประเทศไทยไม่ทะเลก็ภูเขา เมื่อตัดทะเลจึงเหลือแต่ภูเขา ว่าแต่จะเอาเขาไหน? ดอยอ่างขางไปแล้ว ดอยอินทนนท์ไปแล้ว ช่างเคี่ยน,ดอยสุเทพ ใกล้แค่นี่ขี่มอไซค์ไปเอาก็ได้
อ้อ...ดอยติ ที่ลำพูนไง หึ้ยยย...จะบ้าเร้อออ!!
จะไปทำไมดอยติ ต้องหาอะไรที่มันพิเศษมากกว่าภูเขาหน่อยฟร่ะ คิดสิคิด คิดไม่ออกก็ซื้อคิดแคทกินแล้วค่อยๆคิด
สตรอว์เบอร์รี่ ดอกนางพญาเสือโคร่ง เมเปิ้ลเปลี่ยนสี มันก็ต้องรอหน้าหนาวน่อ นั่งเปิดไฟล์รูปเก่าๆดู ไปเจอรูปทริปเขาค้อของปีที่แล้ว อ่อ หมอกไง ทะเลหมอกมันต้องหน้าฝนนี่แหละที่จะมีโอกาสเห็นสูง
"ก็พึ่งไปมาปีที่แล้วนิ?" อ่า...ตอนนั้นไปเที่ยวสั้นๆเอง นอนคืนเดียวเอารถไปเองด้วย เที่ยวไม่เยอะเลย
ภูทับเบิกยังไม่ได้ไป อยากไปภูทับเบิกอะ เห็นเขาว่าบนนั้น มองหมอกได้เป็นทะเลเลย ใกล้ฟ้าด้วย ในรูปตามเพจ ตามทู้อื่นๆก็สวยมาก อยากแบ็คแพ็ค
โอเค แบกเป๋าไปภูทับเบิกกัน แต่แนวร่วมยังไม่มี และหลังจากที่ชวนแล้ว ก็ยังไม่มี
"คนเดียวก่ได้บะ!"
สวมจิตวิญญาณ Backpacker แล้วลงมือหาข้อมูลการเดินทาง ที่หลับที่นอน คำนวณงบประมาณ ต่างๆนาๆอย่างหมักเม่นๆให้พร้อม
และขอขอบคุณ
http://pantip.com/topic/32316702
กระทู้ที่ให้ข้อมูลต่างๆได้ดีมาก ช่วยผมได้เยอะเลย
https://www.facebook.com/groups/486496408154333/
กลุ่มชมรมคนรักเขาค้อ - ภูทับเบิก ที่ให้ผมได้คอยอัพเดตสถานการณ์ต่างๆได้ตลอด
หลังจากวางแผนอะไรๆ เรียบร้อยแล้ว ดูสภาพอากาศแล้ว(ซึ่งสุดท้าย มันไม่ช่วยอะไรเลย
) ก็ได้กำหนดวันอยู่ที่ 23 ก.ค.
แต่ก็ยังขาดความชัดเจนในการจะขึ้นไปบนภูทับเบิก (ไปถามทางคนแถวๆหล่มสัก เขาเรียกแค่ 'ทับเบิก' ) รู้ว่าจะโบกรถแถวหล่มเก่าไป
แล้วถ้ามันไกลล่ะ แล้วถ้าไม่มีรถล่ะเห้ย ถัดจากเวลานั้นไม่นาน ก็ไปเจอพี่ท่านนึง พี่ดิวอะ โพสต์ในกลุ่ม ว่าจะเดินทางขึ้นภูทับเบิกวันที่23 เลยเปรยๆขอติดรถขึ้นไปด้วย พี่เขาก็ใจดีจริงๆ แต่ติดที่เวลาเดินทางจะตรงกันไหมนี่สิ สุดท้าย หลังจากดูตารางรถแล้ว มีแค่กลาคืนอะ เวลาถึงก็ประมาณ ตีสอง ตีสาม
โบกรถเอาก็ได้ จะได้สมกับ backpack หน่อย
และแล้วกำหนดการก็เลื่อน เป็นวันที่ 21 ก.ค. ที่ต้องเดินทาง
เวลา 20.00 น. วันที่ 21 กรกฎาคม 2558 ณ อาเขต3 เชียงใหม่ ผู้โดยสารทุกท่านกำลังใช้บริการ เพรชประเสริฐทัวร์ สาย 874 ต้นทาง เชียงใหม่ - ปลายทาง อุบลราชธานี และที่ 'ทิ้งไว้กลางทาง' หล่มสัก รถจะจอดแค่หน้าตลาดนะคะ ไม่เข้า บขส ค่ะ ขอบคุณค่ะ
อ้าว แกะโดนขโมยละไง! ข้อมูลนี้ข้าไม่ได้เตรียมมา 'รถจะจอดแค่หน้าตลาด' มันตรงไหนละเห้ย เวลาถึง ตีสอง ตีสาม คนมีไหม ไฟสักดวงล่ะจะมีเปิดไหม กลัวโดนฉุดจุง
ตัดฉับมาที่ ตลาดหล่มสัก ในห้องรอรถโดยสารของเพรชประเสริฐ เวลาประมาณ ตีสาม ของวันที่ 22 ก.ค. รู้สึกโล่งใจที่เราไม่ได้ทิ้งไว้กลางทางเหมือนพี่ปั๊ป ก่อนหน้านั้นแอบไปดูท่ารถ ไปหล่มเก่ามาละ ไม่ไกลเท่าไหร่แต่คงต้องรอตอนเช้า เวลานี้ก็มีแค่สามล้อ
นั่งในห้องรอรถประมาณครึ่งชั่วโมง ดูสารคดีสัตว์โลกไปเพลินๆ ฝนข้างนอกเริ่มหยุดแล้ว ออกไปดูตลาดดีกว่า ตอนอยู่บนรถเห็นมีตลาดขายผักอยู่ไม่ไกล เผื่อจะหารถพี่ม้งขึ้นภูได้เลยไม่ต้องรอรถตอนเช้าไปหล่มเก่า (ตอนนั้นคิดว่า ตลาดหล่มสัก คือตลาดผักที่สามารถโบกรถได้ แหะๆ) ฝนตกเริ่มตกลงมาปรอยๆอีกละ จะหยิบกล้องขึ้นมาก็ไม่ได้
เดินไปเรื่อยๆ ตามตลาดก็ไม่เห็นวี่แววใครจะเป็นรถจากภูทับเบิกเลย แล้วก็ไม่เข้าเค้ามองอะไรกัน เดินไปเรื่อยๆ จนตัดสินใจนั่งสั่งโอวัลตินที่ร้านกาแฟเช้า ร้านนึง ถามพี่คนขายว่า แถวนี้มีคนมาจากภูทับเบิกไหม?
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
พี่คนขาย : โหย ภูทับเบิกหรอ เค้ากลับไปกันหมดแล้วน้อง ถ้าน้องมาไวกว่านี้พี่จะขอเขาให้ติดรถไปได้เลย เค้าพึ่งกลับไปเมื่อกี้นี่เอง
ไอ้เรา : ...ครับ.... 
เค้ากลับกันหมดแล้วงั้นหรอ?! ข้อมูลที่ตัวข้าหาได้มันมีถึงบ่ายเลยนี่ นี่ถึงตีสี่เองนะ!!
ถ้าน้องมาพี่ขอเค้าให้ติดรถไปด้วยได้เลย?! ตูไม่น่านั่งดู 'สัตว์โลกน่ารัก' เป็นนานสองนานเล้ยยย พลาดมากกก เพราะแกเลยไอ้หมีขั่วโลก!!
ไม่เป็นไรๆ ตามข้อมูลที่หามา(แต่ไม่แน่ใจที่จะเชื่อ) ยังมีอีกหนทาง นั่งรถไปหล่มเก่ายังได้อยู่ๆ / ณ ตอนนั้นก็ยังไม่รู้ ว่าที่นี่ไม่ใช่ตลาดผัก
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
เดินแบกเป๋าคอตกกลับมาที่หน้าท่ารถ ตั้งใจจะกลับไปดู สัตว์โลกน่ารักต่อ ฆ่าเวลารอรถไปหล่มเก่า ก็ไปเจอลุงสามล้อถาม จะไปภูทับเบิกใช่ไหม เอาวะ คุยด้วยสักหน่อย ก็สรุปการสนทนาได้ว่า ลุงเขาให้นั่งรถลุงไปที่ตลาดผัก ห่างจากตรงนี้ประมาณ 5 กิโลเมตร คิดเงิน 100บาท แล้วหลังจากนั้นเราก็หาโบกรถผักในตบาดไปภูทับเบิกเอง (ไม่งงใช่ไหม?) ก็เอาวะ รอคิวรถไปหล่มเก่าก็อีกนาน จะเข้าไปนั่งดูสารคดีสัตว์โลกต่อ ก็กลัวทนคุณป้าที่ไอโครกคราก เหมือนจะขากขี้เต๋อตลอดเวลาบ่าไหว เสียร้อยบาทไปหารถเลยดีกว่า
ใช้เวลาไม่นาน ลุงสามล้อผู้ไม่ยอมหลับยอมนอน ก็พาลูกหมูตัวน้อยๆมาถึงตลาดผัก ฝนยังคงตกลงมาประปราย ลูกหมา เอ้ย หมาก็ได้ หาได้แคร์ไม่ เดินเข้าไปถามรถขนผักคันแรก (รู้สึกว่าจะขนผักกาดมา)
"ขอโทษครับ ขึ้นภูทับเบิกไหมครับ?" เจ้าของรถขนผักมามองหน้าลูกหมาเปียกน้ำอย่างสงสัย
"อ่อ ไม่อะ" คำตอบเพียงสั้นๆ ทำให้ลูกมาถึงกับอยากร้องเพลง 'จำเลยรัก'ขึ้นมาทันที เอาวะ ทุกอย่างมันไม่คำว่าง่ายอยู่ละ คันถัดไปละกัน
""ขอโทษครับ ขึ้นภูทับเบิกไหมครับ?" เจ้าของคันที่สอง มองหน้าเจ้าลูกหมาไม่ต่างจากคันที่พึ่งจากมา
"ไม่ไป นู้นๆ ลองไปถามผู้หญิงคนนู้นดู" พูดจบก็เผยอปากชี้ไปอีกฝากของตลาด ในใจของลูกหมาที่มองตามทิศทางไปนั้นใจชื้นขึ้นมานิดนึง เหมือนจะได้ความหวังที่ปลิวมากับสายลมแรง...มันกลัวซะที่ไหนล่ะ เจ้าหมาน้อยเดินต้านลมเข้าไปหาท่านสุภาพสตรีศรีตลาดผักทันใด
"ขอโทษครับ ขึ้นภูทับเบิกไหมครับ?" คำถามเดิมเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สุถาพอ่อนน้อม
"อ่อ คือ...จะไปไม่ถึงทับเบิกน่ะสิ"
"จะขอติดรถไปด้วย ได้ไหมครับ" เจ้าหมาน้อยกระโดดงับความหวังที่ลอยคว้างกลางอากาศดุจดั่งขนนก
"ก็...ก็เดียวขนผักเสร็จ จะไปโรงเรียนลูกอีก ก็ถ้าจะไป ก็ช่วงสายๆนะ ถ้ามาเจอ ก็เดียวพาไปด้วย" ช่างโชคร้ายเสียกระไร เจ้าหมาน้อยรู้ดี...ว่าความหวังน้อยๆนั้น ไม่เพียงพอที่จะทำให้เป้าหมายมันสำเร็จได้ จึงตอบกลับไปสั้นๆว่า
"อ่อ ครับ" แล้วเดินจากไปอย่างท้อแท้
ไม่ได้นอนทั้งคืน ง่วงก็ง่วง กระเป๋าก็หนัก ท้อก็ท้อ หุ้ยยยยย หมาน้อยจะไม่ทน!!
หลังจากนั้น อิหมาน้อยที่เริ่มจะไม่แอ๊บล่ะ ก็ยังคงเดินไปถามไถ่กับรถขนผักอะไรก็ช่างที่หักพวงมาลัยเข้ามาในตลาดนี้อีกสามสี่คัน จนคันสุดท้ายบอกให้ใจเย็นๆ เดียวรถจากทับเบิกก็มา ให้ดูรถที่ขนกระหล่ำเอา ยืนๆนั่งๆ แถวนี้ไปก่อน
หมาน้อยจึงเดินเป็นหมาหงอยไปยืนรอรถที่หน้าห้องแถว
และทำให้หมาน้อยที่เปลี่ยนเป็นหมาหงอยได้เจอกับหมาแดงที่นอนเหงาอยู่หน้าห้องเห่าหมาหงอยเข้าให้
หมาหงอยไม่อยากตอบโต้หมาเหงา เพราะหมาหงอยกำลังคีบลุคเรียบร้อยไม่มีพิษมีภัยอยู่ (เขาจะได้ให้ติดรถไปด้วย)
แต่หมาเหงาก็ยังไม่พอใจ เหมือนจะโกรธที่หมาหงอยไปแย่งสติ๊กชิ้นสุดท้ายของสัปดาห์มาอย่างนั้น เลยเห่าใส่หมาหงอยไม่หยุด
5 นาทีผ่านไป หมาเหงาก็ยังไม่หยุดเห่าหมาหงอย จนคนในห้องแถวเปิดประตูออกมาถลึงตาใส่หมาเหงาอย่างมุ่งร้าย
และนั่นทำให้หมาเหงาเลิกเห่าหมาหงอยลงได้ หมาหงอยอยากบอกว่ามันทั้งเหงาทั้งหงอยและเหนื่อยซะเหลือเกิน
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
06.00 น. ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้ว สว่างๆขึ้นเรื่อยๆ ตัวผมที่สวมบทเป็นหมาหงอยอยู่ตรงนั้นยังคงไม่มีความหวังใดๆ มองรถขนผักใดๆ ก็ไม่มีคันไหนพอจะฝากความหวังได้ ฮือออ ตะเตือนไต หันหลังไปดูอิหมาเหงา
นอนสบายซะจริง หึ่มมม แค้นนะจะบอกให้ อยากเคลียร์ๆ อยากจะถามว่า ฉันไปทำอะไรให้เธอ!!? ถ้าคนให้ห้องไม่เปิดประตูออกมา ก็จะไม่หยุดเห่าเลยใช่ไหม ห๊าาา!!
มันมองหน้าตอบแปปนึง แล้วก็หลับต่ออย่างไม่ใส่ใจ ฮึ้ยยยยย
เวลาผ่านไปอีกเล็กน้อย ผมยังคงถามรถกระหล่ำที่เริ่มมีเข้ามาแล้วหลายคัน บางคันก็ไม่อยากให้ไป
บางคันก็ขายผักไม่ออก ก็ไปไหนไม่ได้ สักแปปก็มีผู้หญิงสองลุดนักศึกษาออกทริปเที่ยวเดินเข้ามาในตลาด ก็ใจชื้นขึ้นมาอีกนิด ที่ไม่ใช่คนแปลกแยกคนเดียวในนั้นแล้ว เวลานั้นมีแต่ชาวบ้านแล้วชาวเขาที่เอาผักมาขายกัน ทั้งน้านนน มีที่ประหลาดก็คือผม กับไอ้หมาเหงาข้างหลังนั้นแหละ
ตลาดผักที่หมาหงอยยืนรอรถ cr. jarintip_p
ก่อนที่เธอทั้งสองจะเดินผ่านไป เราเกือบจะประสานสายตากันแว๊บๆ เมื่อเดินผ่านไปไม่กี่ก้าวทั้งสองคนก็เดินกลับมา และเรานั้นก็ไปทางเดียวกัน
เราเชวนข้าไปนั่งที่แคร่กันแปปนึง ผมก็ได้วางกระเป๋าที่เล่นเอาซะเจ็บเอวด้วย ซิวกับอ้อ รุ่นน้องที่อายุห่างจากผม ปีกว่าๆ ก็ขอตัวไปหารถบ้าง ไอ้ผมนั้นขอพักก่อน เมื่อยล้า
ทั้งสองคนเดินคนเดินไปไม่นาน ก็เดินกลับมาพร้อมคำตอบว่า
"รอตรงนี้ เดินเขาจะมารับ" โว้วววววว ไอ้เราเดินถามตั้งแต่ตี4 กว่า ยัน 6โมง ไม่เห็นมีคันไหนพูดแบบนี้เลย ทำไมโลกช่างโหดร้ายกับผู้ชายตัวเล็กอย่างโผ๊มมมมม!!
ไม่นานเราก็ได้ขึ้นรถจากน้ำใจของคุณพี่ทั้งสองที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ โดยพี่เขาอาสาไปส่งที่ปากทางขึ้นภูทับเบิกที่หล่มเก่าซึ่งเป็นทางผ่านพี่เขาพอดี
แล้วเราต้องโบกรถต่อขึ้นไปบนภูทับเบิก
สาวน้อยผู้ร่วมทริปครั้งนี้ ซิว และ อ้อ สาวใต้ไม่พายเรือ
ไกลมากเหมือนกันนะเนี่ย กว่าจะถึงปากทางขึ้น ตอนนั้นฝนหยุดตกแล้ว หยิบกล้องมาถ่ายรูปได้ บรรยากาศสองข้างทางสวยดี เห็นแล้วนึกถึงทริปขี่แมงกะไซไปอ่างขางเลยครับ
[CR] ภูทับเบิก - ปาย สะพายกล้อง : บันทึกการเดินทาง เที่ยวภูเขาหน้าฝน
เมื่อความอิ่มตัวจากทริปเก่าสิ้นสุดลง ความต้องการที่จะออกไปข้างนอกก็มากขึ้น อยากแบกกระเป๋าใบโต อยากสะพายกล้อง อยากนอนดูดาว อยากนั่นนี่นู้น แต่นี้มันหน้าฝนนะ จะไปไหนดี... ทะเลหรอ? งบสูงไป เรายากจนวุ้ย ไม่เอาๆ
ซึ่งก็แน่นอนประเทศไทยไม่ทะเลก็ภูเขา เมื่อตัดทะเลจึงเหลือแต่ภูเขา ว่าแต่จะเอาเขาไหน? ดอยอ่างขางไปแล้ว ดอยอินทนนท์ไปแล้ว ช่างเคี่ยน,ดอยสุเทพ ใกล้แค่นี่ขี่มอไซค์ไปเอาก็ได้
อ้อ...ดอยติ ที่ลำพูนไง หึ้ยยย...จะบ้าเร้อออ!!
สตรอว์เบอร์รี่ ดอกนางพญาเสือโคร่ง เมเปิ้ลเปลี่ยนสี มันก็ต้องรอหน้าหนาวน่อ นั่งเปิดไฟล์รูปเก่าๆดู ไปเจอรูปทริปเขาค้อของปีที่แล้ว อ่อ หมอกไง ทะเลหมอกมันต้องหน้าฝนนี่แหละที่จะมีโอกาสเห็นสูง
"ก็พึ่งไปมาปีที่แล้วนิ?" อ่า...ตอนนั้นไปเที่ยวสั้นๆเอง นอนคืนเดียวเอารถไปเองด้วย เที่ยวไม่เยอะเลย
ภูทับเบิกยังไม่ได้ไป อยากไปภูทับเบิกอะ เห็นเขาว่าบนนั้น มองหมอกได้เป็นทะเลเลย ใกล้ฟ้าด้วย ในรูปตามเพจ ตามทู้อื่นๆก็สวยมาก อยากแบ็คแพ็ค
โอเค แบกเป๋าไปภูทับเบิกกัน แต่แนวร่วมยังไม่มี และหลังจากที่ชวนแล้ว ก็ยังไม่มี
"คนเดียวก่ได้บะ!"
สวมจิตวิญญาณ Backpacker แล้วลงมือหาข้อมูลการเดินทาง ที่หลับที่นอน คำนวณงบประมาณ ต่างๆนาๆอย่างหมักเม่นๆให้พร้อม
และขอขอบคุณ
http://pantip.com/topic/32316702
กระทู้ที่ให้ข้อมูลต่างๆได้ดีมาก ช่วยผมได้เยอะเลย
https://www.facebook.com/groups/486496408154333/
กลุ่มชมรมคนรักเขาค้อ - ภูทับเบิก ที่ให้ผมได้คอยอัพเดตสถานการณ์ต่างๆได้ตลอด
หลังจากวางแผนอะไรๆ เรียบร้อยแล้ว ดูสภาพอากาศแล้ว(ซึ่งสุดท้าย มันไม่ช่วยอะไรเลย
แต่ก็ยังขาดความชัดเจนในการจะขึ้นไปบนภูทับเบิก (ไปถามทางคนแถวๆหล่มสัก เขาเรียกแค่ 'ทับเบิก' ) รู้ว่าจะโบกรถแถวหล่มเก่าไป
แล้วถ้ามันไกลล่ะ แล้วถ้าไม่มีรถล่ะเห้ย ถัดจากเวลานั้นไม่นาน ก็ไปเจอพี่ท่านนึง พี่ดิวอะ โพสต์ในกลุ่ม ว่าจะเดินทางขึ้นภูทับเบิกวันที่23 เลยเปรยๆขอติดรถขึ้นไปด้วย พี่เขาก็ใจดีจริงๆ แต่ติดที่เวลาเดินทางจะตรงกันไหมนี่สิ สุดท้าย หลังจากดูตารางรถแล้ว มีแค่กลาคืนอะ เวลาถึงก็ประมาณ ตีสอง ตีสาม
โบกรถเอาก็ได้ จะได้สมกับ backpack หน่อย
และแล้วกำหนดการก็เลื่อน เป็นวันที่ 21 ก.ค. ที่ต้องเดินทาง
เวลา 20.00 น. วันที่ 21 กรกฎาคม 2558 ณ อาเขต3 เชียงใหม่ ผู้โดยสารทุกท่านกำลังใช้บริการ เพรชประเสริฐทัวร์ สาย 874 ต้นทาง เชียงใหม่ - ปลายทาง อุบลราชธานี และที่ 'ทิ้งไว้กลางทาง' หล่มสัก รถจะจอดแค่หน้าตลาดนะคะ ไม่เข้า บขส ค่ะ ขอบคุณค่ะ
อ้าว แกะโดนขโมยละไง! ข้อมูลนี้ข้าไม่ได้เตรียมมา 'รถจะจอดแค่หน้าตลาด' มันตรงไหนละเห้ย เวลาถึง ตีสอง ตีสาม คนมีไหม ไฟสักดวงล่ะจะมีเปิดไหม กลัวโดนฉุดจุง
ตัดฉับมาที่ ตลาดหล่มสัก ในห้องรอรถโดยสารของเพรชประเสริฐ เวลาประมาณ ตีสาม ของวันที่ 22 ก.ค. รู้สึกโล่งใจที่เราไม่ได้ทิ้งไว้กลางทางเหมือนพี่ปั๊ป ก่อนหน้านั้นแอบไปดูท่ารถ ไปหล่มเก่ามาละ ไม่ไกลเท่าไหร่แต่คงต้องรอตอนเช้า เวลานี้ก็มีแค่สามล้อ
นั่งในห้องรอรถประมาณครึ่งชั่วโมง ดูสารคดีสัตว์โลกไปเพลินๆ ฝนข้างนอกเริ่มหยุดแล้ว ออกไปดูตลาดดีกว่า ตอนอยู่บนรถเห็นมีตลาดขายผักอยู่ไม่ไกล เผื่อจะหารถพี่ม้งขึ้นภูได้เลยไม่ต้องรอรถตอนเช้าไปหล่มเก่า (ตอนนั้นคิดว่า ตลาดหล่มสัก คือตลาดผักที่สามารถโบกรถได้ แหะๆ) ฝนตกเริ่มตกลงมาปรอยๆอีกละ จะหยิบกล้องขึ้นมาก็ไม่ได้
เดินไปเรื่อยๆ ตามตลาดก็ไม่เห็นวี่แววใครจะเป็นรถจากภูทับเบิกเลย แล้วก็ไม่เข้าเค้ามองอะไรกัน เดินไปเรื่อยๆ จนตัดสินใจนั่งสั่งโอวัลตินที่ร้านกาแฟเช้า ร้านนึง ถามพี่คนขายว่า แถวนี้มีคนมาจากภูทับเบิกไหม?
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
พี่คนขาย : โหย ภูทับเบิกหรอ เค้ากลับไปกันหมดแล้วน้อง ถ้าน้องมาไวกว่านี้พี่จะขอเขาให้ติดรถไปได้เลย เค้าพึ่งกลับไปเมื่อกี้นี่เอง
ไอ้เรา : ...ครับ....
เค้ากลับกันหมดแล้วงั้นหรอ?! ข้อมูลที่ตัวข้าหาได้มันมีถึงบ่ายเลยนี่ นี่ถึงตีสี่เองนะ!!
ถ้าน้องมาพี่ขอเค้าให้ติดรถไปด้วยได้เลย?! ตูไม่น่านั่งดู 'สัตว์โลกน่ารัก' เป็นนานสองนานเล้ยยย พลาดมากกก เพราะแกเลยไอ้หมีขั่วโลก!!
ไม่เป็นไรๆ ตามข้อมูลที่หามา(แต่ไม่แน่ใจที่จะเชื่อ) ยังมีอีกหนทาง นั่งรถไปหล่มเก่ายังได้อยู่ๆ / ณ ตอนนั้นก็ยังไม่รู้ ว่าที่นี่ไม่ใช่ตลาดผัก
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
เดินแบกเป๋าคอตกกลับมาที่หน้าท่ารถ ตั้งใจจะกลับไปดู สัตว์โลกน่ารักต่อ ฆ่าเวลารอรถไปหล่มเก่า ก็ไปเจอลุงสามล้อถาม จะไปภูทับเบิกใช่ไหม เอาวะ คุยด้วยสักหน่อย ก็สรุปการสนทนาได้ว่า ลุงเขาให้นั่งรถลุงไปที่ตลาดผัก ห่างจากตรงนี้ประมาณ 5 กิโลเมตร คิดเงิน 100บาท แล้วหลังจากนั้นเราก็หาโบกรถผักในตบาดไปภูทับเบิกเอง (ไม่งงใช่ไหม?) ก็เอาวะ รอคิวรถไปหล่มเก่าก็อีกนาน จะเข้าไปนั่งดูสารคดีสัตว์โลกต่อ ก็กลัวทนคุณป้าที่ไอโครกคราก เหมือนจะขากขี้เต๋อตลอดเวลาบ่าไหว เสียร้อยบาทไปหารถเลยดีกว่า
ใช้เวลาไม่นาน ลุงสามล้อผู้ไม่ยอมหลับยอมนอน ก็พาลูกหมูตัวน้อยๆมาถึงตลาดผัก ฝนยังคงตกลงมาประปราย ลูกหมา เอ้ย หมาก็ได้ หาได้แคร์ไม่ เดินเข้าไปถามรถขนผักคันแรก (รู้สึกว่าจะขนผักกาดมา)
"ขอโทษครับ ขึ้นภูทับเบิกไหมครับ?" เจ้าของรถขนผักมามองหน้าลูกหมาเปียกน้ำอย่างสงสัย
"อ่อ ไม่อะ" คำตอบเพียงสั้นๆ ทำให้ลูกมาถึงกับอยากร้องเพลง 'จำเลยรัก'ขึ้นมาทันที เอาวะ ทุกอย่างมันไม่คำว่าง่ายอยู่ละ คันถัดไปละกัน
""ขอโทษครับ ขึ้นภูทับเบิกไหมครับ?" เจ้าของคันที่สอง มองหน้าเจ้าลูกหมาไม่ต่างจากคันที่พึ่งจากมา
"ไม่ไป นู้นๆ ลองไปถามผู้หญิงคนนู้นดู" พูดจบก็เผยอปากชี้ไปอีกฝากของตลาด ในใจของลูกหมาที่มองตามทิศทางไปนั้นใจชื้นขึ้นมานิดนึง เหมือนจะได้ความหวังที่ปลิวมากับสายลมแรง...มันกลัวซะที่ไหนล่ะ เจ้าหมาน้อยเดินต้านลมเข้าไปหาท่านสุภาพสตรีศรีตลาดผักทันใด
"ขอโทษครับ ขึ้นภูทับเบิกไหมครับ?" คำถามเดิมเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สุถาพอ่อนน้อม
"อ่อ คือ...จะไปไม่ถึงทับเบิกน่ะสิ"
"จะขอติดรถไปด้วย ได้ไหมครับ" เจ้าหมาน้อยกระโดดงับความหวังที่ลอยคว้างกลางอากาศดุจดั่งขนนก
"ก็...ก็เดียวขนผักเสร็จ จะไปโรงเรียนลูกอีก ก็ถ้าจะไป ก็ช่วงสายๆนะ ถ้ามาเจอ ก็เดียวพาไปด้วย" ช่างโชคร้ายเสียกระไร เจ้าหมาน้อยรู้ดี...ว่าความหวังน้อยๆนั้น ไม่เพียงพอที่จะทำให้เป้าหมายมันสำเร็จได้ จึงตอบกลับไปสั้นๆว่า
"อ่อ ครับ" แล้วเดินจากไปอย่างท้อแท้
หลังจากนั้น อิหมาน้อยที่เริ่มจะไม่แอ๊บล่ะ ก็ยังคงเดินไปถามไถ่กับรถขนผักอะไรก็ช่างที่หักพวงมาลัยเข้ามาในตลาดนี้อีกสามสี่คัน จนคันสุดท้ายบอกให้ใจเย็นๆ เดียวรถจากทับเบิกก็มา ให้ดูรถที่ขนกระหล่ำเอา ยืนๆนั่งๆ แถวนี้ไปก่อน
หมาน้อยจึงเดินเป็นหมาหงอยไปยืนรอรถที่หน้าห้องแถว
และทำให้หมาน้อยที่เปลี่ยนเป็นหมาหงอยได้เจอกับหมาแดงที่นอนเหงาอยู่หน้าห้องเห่าหมาหงอยเข้าให้
หมาหงอยไม่อยากตอบโต้หมาเหงา เพราะหมาหงอยกำลังคีบลุคเรียบร้อยไม่มีพิษมีภัยอยู่ (เขาจะได้ให้ติดรถไปด้วย)
แต่หมาเหงาก็ยังไม่พอใจ เหมือนจะโกรธที่หมาหงอยไปแย่งสติ๊กชิ้นสุดท้ายของสัปดาห์มาอย่างนั้น เลยเห่าใส่หมาหงอยไม่หยุด
5 นาทีผ่านไป หมาเหงาก็ยังไม่หยุดเห่าหมาหงอย จนคนในห้องแถวเปิดประตูออกมาถลึงตาใส่หมาเหงาอย่างมุ่งร้าย
และนั่นทำให้หมาเหงาเลิกเห่าหมาหงอยลงได้ หมาหงอยอยากบอกว่ามันทั้งเหงาทั้งหงอยและเหนื่อยซะเหลือเกิน
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
06.00 น. ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีแล้ว สว่างๆขึ้นเรื่อยๆ ตัวผมที่สวมบทเป็นหมาหงอยอยู่ตรงนั้นยังคงไม่มีความหวังใดๆ มองรถขนผักใดๆ ก็ไม่มีคันไหนพอจะฝากความหวังได้ ฮือออ ตะเตือนไต หันหลังไปดูอิหมาเหงา
เวลาผ่านไปอีกเล็กน้อย ผมยังคงถามรถกระหล่ำที่เริ่มมีเข้ามาแล้วหลายคัน บางคันก็ไม่อยากให้ไป
ตลาดผักที่หมาหงอยยืนรอรถ cr. jarintip_p
ก่อนที่เธอทั้งสองจะเดินผ่านไป เราเกือบจะประสานสายตากันแว๊บๆ เมื่อเดินผ่านไปไม่กี่ก้าวทั้งสองคนก็เดินกลับมา และเรานั้นก็ไปทางเดียวกัน
เราเชวนข้าไปนั่งที่แคร่กันแปปนึง ผมก็ได้วางกระเป๋าที่เล่นเอาซะเจ็บเอวด้วย ซิวกับอ้อ รุ่นน้องที่อายุห่างจากผม ปีกว่าๆ ก็ขอตัวไปหารถบ้าง ไอ้ผมนั้นขอพักก่อน เมื่อยล้า
ทั้งสองคนเดินคนเดินไปไม่นาน ก็เดินกลับมาพร้อมคำตอบว่า "รอตรงนี้ เดินเขาจะมารับ" โว้วววววว ไอ้เราเดินถามตั้งแต่ตี4 กว่า ยัน 6โมง ไม่เห็นมีคันไหนพูดแบบนี้เลย ทำไมโลกช่างโหดร้ายกับผู้ชายตัวเล็กอย่างโผ๊มมมมม!!
ไม่นานเราก็ได้ขึ้นรถจากน้ำใจของคุณพี่ทั้งสองที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ โดยพี่เขาอาสาไปส่งที่ปากทางขึ้นภูทับเบิกที่หล่มเก่าซึ่งเป็นทางผ่านพี่เขาพอดี
แล้วเราต้องโบกรถต่อขึ้นไปบนภูทับเบิก
สาวน้อยผู้ร่วมทริปครั้งนี้ ซิว และ อ้อ สาวใต้ไม่พายเรือ
ไกลมากเหมือนกันนะเนี่ย กว่าจะถึงปากทางขึ้น ตอนนั้นฝนหยุดตกแล้ว หยิบกล้องมาถ่ายรูปได้ บรรยากาศสองข้างทางสวยดี เห็นแล้วนึกถึงทริปขี่แมงกะไซไปอ่างขางเลยครับ