จขกท มีผู้ใหญ่คนนึงที่นับถือ ชื่อ คุณยายสมพร คุณยายแก เป็นเพื่อนกับคุณยายแท้ๆที่เสียไปตอนจขกทยังเด็ก
ซึ่งจขกทเคยเห็นแต่ภาพถ่าย แต่จำอย่างอื่นไม่ได้ คิดเสมอๆว่า อยากจะรู้จักยาย อยากจะกอด   อยากจะดูแลท่านบ้าง ถ้าคุณยายยังอยู่  ยายคงจะเป็นที่พึ่งทางใจให้เรา และห้ามเวลาแม่ตี  (แม่ข้าพเจ้าดุมาก ตีตลอดๆ แม่เล่าว่า เวลาจะตี คุณยายก็จะมาห้าม 555)

ดังนั้น เวลาไปเยี่ยมยายสมพร ก็ชอบขอให้แกเล่าเรื่องเก่า ๆ อยากรู้นิสัยใจคอของยาย ยายชอบ hangout ที่ไหน ทานอะไร นิสัยยังไง ยายสมพรเป็นคนเดียวที่ยังคาบเกี่ยวกับอดีตและปัจจุบัน เวลาถาม แกก็ชอบเล่า  เอาเรื่องสมัย 40 ปีที่แล้ว มาย้อนไหม  

ปีนี่อายุยาย ก็ปาเข้าไป 85 แล้ว แต่แกยังมีความจำดี เดินกระฉับกระเฉง และที่สำคัญคือ แกถวายอาหารให้พระที่วัดราชโอรสเป็นเวลากว่า 20 ปี ช่างยาวนานเก๋ากึกจริงๆ  แกฝากบอกผ่านแม่ข้าพเจ้ามา ว่าจะมีงานบุญ จะชวนจขกทไปเปิด booth (เหม่ แอบทันสมัย) ทำอาหารเลี้ยงชาวบ้านที่มางาน

เราก็ชอบเรื่องนี่อยู่แล้ว แต่มาคิดหนักว่าจะเอาอะไรไปเลี้ยง ถ้าเอาขนมเบื้อง หรือขนมโตเกียว กว่าจะได้กินกันก็รากงอกพอดี  จะทำทอดมันก็ไม่เก่ง แม่เลยบอกว่า เอากุ้ยช่าย กับขนมครกโบราณไหม จขกทก็ว่าดี

เอาละเรามาดู booth กันเลยดีกว่า เมื่อเข้าวัดมาแล้ว เดินตรงเข้ามาเรื่อย ๆ

เลี้ยวขวา