ยาวนิดนะครับ
เรื่องของเรื่องผมทำกิจการเล็กๆในจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน เปิดมาก็สองปีกว่าได้แล้ว
ตอนเปิดทีแรกก็มีติดขัดอยู่บ้าง แต่พอลูกค้าเริ่มติด ก็พอที่จะเลี้ยงตัวเองภรรยา
กับน้องชายอีกหนึ่งคนที่หมอบอกป่วยเป็นโรคหวาดระแวงได้
ลืมบอกไปผมมีลูกน้องอีกสี่คนช่วยกันทำงาน กิจการก็พอเลี้ยงตัวเองมาเรื่อยๆ
จนมาถึงช่วงต้นปีก็เริ่มติดขัด ต้องไปกู้เงินดอกมาจ่ายค่าแรงบ้าง ค่าน้ำค่าไฟ
แต่ก็ยังพอไปได้ แต่มาสามเดือนหลัง หนักมาก ลูกค้าหายไปเยอะ มาห่างขึ้น
ทำให้รายได้ไม่พอจ่ายหนักเข้าไปอีก จนสุดท้ายจำเป็นต้องกู้พวกหมวกกันน๊อค 10,000บาท
ดอก 20% จ่ายวันละ 500 จำนวน 24 วันพวกนี้จะเก็บทุกวัน ไม่มีให้ไม่ได้ ต้องหามาให้ได้
ถ้าไม่ได้เงินก็จะพูดข่มขู่ ด่าสาดเสียเทเสีย ประจานเราต่อหน้าลูกค้า ต่อหน้าลูกน้อง จนกว่าเราจะหามาให้มันให้ได้
สุดท้ายผมลองโทรปรึกษาที่ศูนย์ดำรงค์ธรรมของจังหวัด ทางนั้นก็บอกให้ไปติดต่อที่ศูนย์ดำรงค์ธรรมของอำเภอ
แล้วก็เป็นเรื่องของข้อตกลงทั้งสองฝ่ายเอง คือพูดเหมือนไม่อยากช่วย
ประเด็นก็คืออยากให้ช่วยไกล่เกลี่ยให้หน่อย บางวันมันหาไม่ได้จริงๆ ถ้ามันเกินที่ตกลงไว้ก็คิดดอกไป
แต่ให้ผมไปติดต่อที่อำเภอ ผมไม่รู้ใครเป็นใคร ชีวิตผมจะปลอดภัยหรือป่าว
เคยลองถามนาโนไฟแนนซ์ ก็ได้คำตอบต้องเป็นลูกค้าเก่า ผมก็หมดสิทธิ์กู้
ถามธนาคารออมสิน เงินกู้ประชาสุขใจ ผมก็ติดบูโร เพราะไปค้ำประกันรถให้เพื่อน
ตอนนี้ก็หมดหนทาง สงสัยคงต้องทำเหมือนคนอื่น คือปิดร้านหนี
แต่ก็ยังห่วงน้องชาย ก็ยังไม่รู้จะมีทางออกยังไง
กระทู้ระบาย
เรื่องของเรื่องผมทำกิจการเล็กๆในจังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน เปิดมาก็สองปีกว่าได้แล้ว
ตอนเปิดทีแรกก็มีติดขัดอยู่บ้าง แต่พอลูกค้าเริ่มติด ก็พอที่จะเลี้ยงตัวเองภรรยา
กับน้องชายอีกหนึ่งคนที่หมอบอกป่วยเป็นโรคหวาดระแวงได้
ลืมบอกไปผมมีลูกน้องอีกสี่คนช่วยกันทำงาน กิจการก็พอเลี้ยงตัวเองมาเรื่อยๆ
จนมาถึงช่วงต้นปีก็เริ่มติดขัด ต้องไปกู้เงินดอกมาจ่ายค่าแรงบ้าง ค่าน้ำค่าไฟ
แต่ก็ยังพอไปได้ แต่มาสามเดือนหลัง หนักมาก ลูกค้าหายไปเยอะ มาห่างขึ้น
ทำให้รายได้ไม่พอจ่ายหนักเข้าไปอีก จนสุดท้ายจำเป็นต้องกู้พวกหมวกกันน๊อค 10,000บาท
ดอก 20% จ่ายวันละ 500 จำนวน 24 วันพวกนี้จะเก็บทุกวัน ไม่มีให้ไม่ได้ ต้องหามาให้ได้
ถ้าไม่ได้เงินก็จะพูดข่มขู่ ด่าสาดเสียเทเสีย ประจานเราต่อหน้าลูกค้า ต่อหน้าลูกน้อง จนกว่าเราจะหามาให้มันให้ได้
สุดท้ายผมลองโทรปรึกษาที่ศูนย์ดำรงค์ธรรมของจังหวัด ทางนั้นก็บอกให้ไปติดต่อที่ศูนย์ดำรงค์ธรรมของอำเภอ
แล้วก็เป็นเรื่องของข้อตกลงทั้งสองฝ่ายเอง คือพูดเหมือนไม่อยากช่วย
ประเด็นก็คืออยากให้ช่วยไกล่เกลี่ยให้หน่อย บางวันมันหาไม่ได้จริงๆ ถ้ามันเกินที่ตกลงไว้ก็คิดดอกไป
แต่ให้ผมไปติดต่อที่อำเภอ ผมไม่รู้ใครเป็นใคร ชีวิตผมจะปลอดภัยหรือป่าว
เคยลองถามนาโนไฟแนนซ์ ก็ได้คำตอบต้องเป็นลูกค้าเก่า ผมก็หมดสิทธิ์กู้
ถามธนาคารออมสิน เงินกู้ประชาสุขใจ ผมก็ติดบูโร เพราะไปค้ำประกันรถให้เพื่อน
ตอนนี้ก็หมดหนทาง สงสัยคงต้องทำเหมือนคนอื่น คือปิดร้านหนี
แต่ก็ยังห่วงน้องชาย ก็ยังไม่รู้จะมีทางออกยังไง