ขอเกริ่นนิดนึงนะคะ ว่าเรื่องนี้จขกท ไปกับเพื่อนรวม 4 คน เพื่อนชื่อย่อว่า A, P, K
พวกเรานัดกันมาเที่ยวตั้งแต่บ่ายจนถึงประมาณทุ่มนึง และตั้งใจว่าจะไปหาของกินที่เซนลาด ระหว่างที่จะเดินเข้าห้างมันจะผ่านร้านขายของเกาหลีร้านหนึ่งที่อยู่ในห้างเล็กๆติดกับทางเข้าเซนลาด (เราไม่รู้ว่ามีกี่ร้านนะคะแต่พอดีร้านนั้นเป็นร้านที่เราเดินผ่าน) ซึ่งพวกเราก็คือเป็นแฟนคลับไง ตามนิสัยถ้าเห็นแม้จะซื้อหรือไม่ซื้อก็แวะก่อน ทีนี้ตรงนี้ขอแบ่งเพื่อนเป็น 2 ส่วนคือ จขกทเดินมาก่อนกับ P และ A กับ K เดินตามมาทีหลัง แวะกันคนละส่วนของร้าน ที่จริงร้านก็ไม่ได้ใหญ่มากหรอกค่ะ แต่สินค้าร้านเขาเยอะมาก อัดๆกับเต็มร้านเลย เรื่องก็เกิดตรงนี้แหละค่ะ P ด้วยความตื่นเต้น เห็นผู้ชายในรูปก็กรี้ดใหญ่แล้วไปหยิบโฟโต้บุ๊คผู้ชายมาให้เราดูด้วยความรวดเร็ว P พูดว่า นี้ๆไงแก เราก็ เออๆตามเพื่อน แต่ยังไม่ทันไร เสียงเข้าของร้านก็มาค่ะ พร้อมเสียงว่า "น้องคะ ห้ามจับนะคะ คนไทยรึป่าว อ่านหนังสือเป็นมั้ย? " อันนี้เราจำได้แม่นเลย
คือมันมีป้ายติดไว้ว่าห้ามจับค่ะ แต่เพื่อนเราไม่เห็นและเราก็ไม่ได้มองเหมือนกัน ทีนี้เรารู้ตัวว่าผิด เพื่อนเราก็ขอโทษเขา และจะวางของไว้ที่เดิม แต่เจ้าของร้านเขาไม่ยอมให้เก็บเองเพราะกลัวยับ เขาเลยมาหยิบไปเก็บที่เดิมเอง เรากับPก็งงแบบเออรู้สึกผิดนะ ว่าจะออกจากร้านเลย แต่เห็น KกับA ยังเลือกของอยู่ ก็เลยยืนรอแต่ไม่ยุ่งของในร้านละ เพราะเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว
แป๊บนึง Kก็เดินมาหาเราและชี้ให้ดูหมอนที่สกรีนรูปเมนของนางไว้ เราก็โอเคเห็นละ K พูดว่าจะโอนเงินให้ P แล้วให้มาซื้อเก็บไว้ให้ด้วย (คือบ้าน K อยู่ไกลจากแถวนี้ที่สุด) พอเราได้ยินแบบนั้นก็เลยพูดกับ K ว่า "แกไหนว่าไม่มีตังแล้วไง ยังจะซื้ออีกเหรอ" แต่ K ก็ดูอยากได้จริงๆ แต่ว่าไม่ได้ตั้งใจจะซื้อตอนนั้นหรอก แล้วก็เดินดูของอย่างอื่นต่อไป แล้ว K ก็ไปเห็นสินค้าซักอย่างแหละแต่มันอยู่ข้างในร้านเข้าไปอีก นางจะชี้ให้ดูแต่คราวนี้ K เอาโปสเตอร์ที่ได้มาก่อนหน้านั้น โปสเตอร์จะม้วนไว้ค่ะ K ก็เอาโปสเตอร์นั้นแหละชี้ไปที่สินค้า ตัวที่ K จะให้เราดูด้วยความตื่นเต้น (คือเรามารู้ทีหลังว่า KกับAไม่ได้ยินที่เจ้าของร้านคุยกับเราและP) คราวนี้เรื่องใหญ่เลยค่ะ เพราะเจ้าของร้านพอเห็นก็โวยวายเสียงดังมาก เราก็ตกใจการกระทำของเจ้าของร้านมากเหมือนกัน จับใจความได้ประมาณนี้
"น้องนี้ไม่มีมารยาทเลย รู้มั้ยว่าไอ้การชี้แบบนี้ยิ่งไม่มีมารยาท ออกไปเลยค่ะ ไม่ขายแล้ว ทั้ง 4 คน ไม่อยากขายของให้แล้ว เชิญ"
(เราจำไม่ได้ว่าเจ้าของร้านแทนตัวเองว่าอะไรเลยไม่ได้ใส่ไว้) ประโยคแรกเจ้าของร้านว่า K ที่เอาโปสเตอร์ไปชี้สินค้า ส่วนประโยคหลังว่าพวกเรา 4 คนค่ะ และนางพูดเสียงดังด้วย เพื่อนที่มองหน้าเจ้าของร้านก็บอกนางชักสีหน้า และคนที่อยู่แถวนั้นก็มองกัน ความรู้สึกเราตอนนั้นคือ หน้าชาค่ะ เรารู้ตัวว่าทำผิด แต่เราไม่ได้ตั้งใจ แต่นางไล่เราเหมือนเราหมูเหมือนหมาค่ะ คิดถึงก็สมเพชตัวเองตอนนั้นเพราะเราทำอะไรไม่ถูกและอายมาก เลยพากันเดินออกมาจากร้านทันที แล้วก็เดินเข้าไปในเซนลาด แต่บอกเลยว่าตอนนั้นทุกคนอารมณ์ดาวกันหมด เฟลมาก รู้สึกแย่จนเดินไปด้วยกันนี้บรรยากาศอึมครึมกันเลยทีเดียว กว่าจะเริ่มพูดคุยกันและเตือนกันเองให้ระงับอารมณ์ เดินไปซักพักพอหาร้านอาหารได้ก็เลยนั่งลงและคุยกันใหม่ ตอนนั้นคือพากันนั่งคุยว่าจะเอาคืนเจ้าของร้านยังไง ทำไมเขาต้องด่าเราแรงขนาดนี้ เราทำผิดมากเหรอ เขามีสิทธิทำกับเราขนาดนี้เหรอ บางคนก็ว่า พรุ่งนี้จะไปทำบุญ จะกรวดน้ำไปให้ เขาคงเป็นเจ้ากรรมนายเวร บลาๆแล้วแต่จะพูดออกมาเพราะอารมณ์ยังไม่ดี ทั้งโกรธ อาย และเสียหน้า ไปมาๆ P ก็คุ้นๆเหมือนเคยอ่านเจอกระทู้คล้ายสถานการณ์เดียวกันก็เลยค้นเนตกันเลยจ้า และก็เจอจริงๆ พอเราอ่านแล้วก็คิดว่าน่าจะเป็นร้านเดียวกัน เพราะอารมณ์คล้ายกับที่เรากับเพื่อนโดน
ขออนุญาติสปอยลิ้งที่เราอ่านกันนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แย่มากก!!! คนขายร้านขายของศิลปินเกาหลีในTHE ONE (ติดกับเซ็นลาด)
http://www.dek-d.com/board/view/1577648/
[มีเรื่องมาแชร์]ร้านขายของศิลปินเกาหลีที่เซ็นทรัลลาดพร้าว
http://www.siamzone.com/board/view.php?sid=3369179
เจ้าของร้านฮาร์ดคอ ร้านขายของเกาหลี ที่ The One ลาดพร้าว
http://pantip.com/topic/33386461
พอเราอ่านเจอว่ามีคนอื่นก็เคยโดนร้านเดียวกันทำแบบนี้ พวกเราก็อารมณ์เย็นลงค่ะ แบบว่าเออไม่ได้มีแค่พวกเราที่โดนนะ แต่มันสื่ออีกด้านหนึ่งคือ เจ้าของร้านนี้เขาคงไม่คิดจะแก้พฤติกรรมเขาแล้วละ มันเลยอยู่ที่ตัวเราว่าจะจัดการกับสถานการณ์แบบนี้ยังไง ตอนนั้นพวกเราคิดอะไรไม่ออกจริงๆ เท่าที่เข้ามาอ่านก็เป็นคล้ายๆกัน คือหน้าชากันไปตามๆกัน ไม่แน่ใจว่าร้านเขาขายดีมั้ย แต่เราแน่ใจว่าเราจะไม่ซื้อของร้านเขาแน่นอน
ค่ะถึงตรงนี้เราอยากจะบอกจุดประสงค์ในการตั้งกระทู้ คือ เป็นอุทธรหรณ์ให้เราและคนที่เข้ามาอ่านอย่างหนึ่ง ให้ระวังในการเลือกซื้อสินค้า และสังเกตให้ดีว่ามีป้ายห้ามจับห้ามถ่ายรูปสินค้ารึไม่ เกิดเผลอจับไปไม่รู้ตัว เรื่องอาจจะจบไม่สวยเหมือนเราได้ และอีกอย่างแฟนคลับด้วยกันจะเข้าใจว่าเวลาเจอสินค้าอะไรที่เกี่ยวกับศิลปินที่เราชอบความตื่นเต้นจะนำพาเราไปก่อนสติเสมอ ก็ระวังร้านที่จะเข้าไปซื้อด้วย ถ้าเป็นร้านนี้ยิ่งต้องระวัง เพราะสินค้าบางอย่างเขาดูมีค่ามากเสมือนรูปปั้นที่ตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์คือห้ามจับห้ามถ่ายรูป (ประชดค่ะ) เราไม่ซีเรียสหรอกค่ะกับป้ายสินค้าห้ามจับเพราะเข้าใจแม่ค้าว่า กลัวสินค้าชำรุด แต่ที่เราติดใจคือคำพูดและการกระทำของเจ้าของร้านว่าทำไมเขาถึงเลือกใช้วิธีการที่กระทบกระเทือนความรู้สึกของลูกค้าขนาดนี้ คือเราก็เลือกซื้อสินค้าตามปกติของลูกค้าที่พึงจะทำในร้านค้าทั่วไป แต่เรารู้สึกว่าแม่ค้าร้านนี้ไม่ค่อยปกติ ต่างจากร้านค้าทั่วๆไป ถ้าไม่เชื่อมีใครอยากทดสอบความจริงก็ไปลองได้นะค่ะ มีบางเว็บในข้อความที่ซ่อนไว้ชี้เป้าร้านไว้ แต่จากคาดเดาของเราคุณอาจจะได้รับการต้อนรับที่แตกต่างกันตามลักษณะลูกค้า ถ้าคุณเข้าไปด่อมๆมองๆสินค้าเฉยๆแต่ไม่ตัดสินใจซื้อ คุณก็จะได้รับการบริการแบบหนึ่ง ถ้าหากคุณไม่ได้ดูเฉยๆแต่ตัดสินใจซื้อก็จะได้รับการบริการอีกแบบหนึ่ง
ปล. เราไม่อยากปล่อยให้ผ่านไปเฉยๆ พูดตามตรงคือเพื่อนเราอยากให้ตั้งกระทู้พันทิพแฉพฤติกรรมของเจ้าของร้านนี้และเราก็เห็นด้วย เพราะตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูก ถ้าจะให้เดินกลับไปด่าคืนเราก็ไม่ทำอยู่แล้วไม่อยากจะไปเฉียดร้านนางอีก เลยทำตัวเป็นนักเลงคีบอร์ดแทน อยากรู้ว่าใครเคยโดนมากกว่าพวกเรา 4 คนมั้ยค่ะ หรือเห็นว่าพฤติกรรมของเรา 4 คน ไร้มารยาทมากถึงขนาดต้องได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มั้ยคะ
ปล 2. เราไม่รู้จะแท็กห้องอะไรจริงๆค่ะ
เมื่อเพื่อนของเราเสียมารยาทในการซื้อสินค้าในร้านขายของเกาหลีแห่งหนึ่ง
พวกเรานัดกันมาเที่ยวตั้งแต่บ่ายจนถึงประมาณทุ่มนึง และตั้งใจว่าจะไปหาของกินที่เซนลาด ระหว่างที่จะเดินเข้าห้างมันจะผ่านร้านขายของเกาหลีร้านหนึ่งที่อยู่ในห้างเล็กๆติดกับทางเข้าเซนลาด (เราไม่รู้ว่ามีกี่ร้านนะคะแต่พอดีร้านนั้นเป็นร้านที่เราเดินผ่าน) ซึ่งพวกเราก็คือเป็นแฟนคลับไง ตามนิสัยถ้าเห็นแม้จะซื้อหรือไม่ซื้อก็แวะก่อน ทีนี้ตรงนี้ขอแบ่งเพื่อนเป็น 2 ส่วนคือ จขกทเดินมาก่อนกับ P และ A กับ K เดินตามมาทีหลัง แวะกันคนละส่วนของร้าน ที่จริงร้านก็ไม่ได้ใหญ่มากหรอกค่ะ แต่สินค้าร้านเขาเยอะมาก อัดๆกับเต็มร้านเลย เรื่องก็เกิดตรงนี้แหละค่ะ P ด้วยความตื่นเต้น เห็นผู้ชายในรูปก็กรี้ดใหญ่แล้วไปหยิบโฟโต้บุ๊คผู้ชายมาให้เราดูด้วยความรวดเร็ว P พูดว่า นี้ๆไงแก เราก็ เออๆตามเพื่อน แต่ยังไม่ทันไร เสียงเข้าของร้านก็มาค่ะ พร้อมเสียงว่า "น้องคะ ห้ามจับนะคะ คนไทยรึป่าว อ่านหนังสือเป็นมั้ย? " อันนี้เราจำได้แม่นเลย
คือมันมีป้ายติดไว้ว่าห้ามจับค่ะ แต่เพื่อนเราไม่เห็นและเราก็ไม่ได้มองเหมือนกัน ทีนี้เรารู้ตัวว่าผิด เพื่อนเราก็ขอโทษเขา และจะวางของไว้ที่เดิม แต่เจ้าของร้านเขาไม่ยอมให้เก็บเองเพราะกลัวยับ เขาเลยมาหยิบไปเก็บที่เดิมเอง เรากับPก็งงแบบเออรู้สึกผิดนะ ว่าจะออกจากร้านเลย แต่เห็น KกับA ยังเลือกของอยู่ ก็เลยยืนรอแต่ไม่ยุ่งของในร้านละ เพราะเริ่มรู้สึกไม่ดีแล้ว
แป๊บนึง Kก็เดินมาหาเราและชี้ให้ดูหมอนที่สกรีนรูปเมนของนางไว้ เราก็โอเคเห็นละ K พูดว่าจะโอนเงินให้ P แล้วให้มาซื้อเก็บไว้ให้ด้วย (คือบ้าน K อยู่ไกลจากแถวนี้ที่สุด) พอเราได้ยินแบบนั้นก็เลยพูดกับ K ว่า "แกไหนว่าไม่มีตังแล้วไง ยังจะซื้ออีกเหรอ" แต่ K ก็ดูอยากได้จริงๆ แต่ว่าไม่ได้ตั้งใจจะซื้อตอนนั้นหรอก แล้วก็เดินดูของอย่างอื่นต่อไป แล้ว K ก็ไปเห็นสินค้าซักอย่างแหละแต่มันอยู่ข้างในร้านเข้าไปอีก นางจะชี้ให้ดูแต่คราวนี้ K เอาโปสเตอร์ที่ได้มาก่อนหน้านั้น โปสเตอร์จะม้วนไว้ค่ะ K ก็เอาโปสเตอร์นั้นแหละชี้ไปที่สินค้า ตัวที่ K จะให้เราดูด้วยความตื่นเต้น (คือเรามารู้ทีหลังว่า KกับAไม่ได้ยินที่เจ้าของร้านคุยกับเราและP) คราวนี้เรื่องใหญ่เลยค่ะ เพราะเจ้าของร้านพอเห็นก็โวยวายเสียงดังมาก เราก็ตกใจการกระทำของเจ้าของร้านมากเหมือนกัน จับใจความได้ประมาณนี้
"น้องนี้ไม่มีมารยาทเลย รู้มั้ยว่าไอ้การชี้แบบนี้ยิ่งไม่มีมารยาท ออกไปเลยค่ะ ไม่ขายแล้ว ทั้ง 4 คน ไม่อยากขายของให้แล้ว เชิญ"
(เราจำไม่ได้ว่าเจ้าของร้านแทนตัวเองว่าอะไรเลยไม่ได้ใส่ไว้) ประโยคแรกเจ้าของร้านว่า K ที่เอาโปสเตอร์ไปชี้สินค้า ส่วนประโยคหลังว่าพวกเรา 4 คนค่ะ และนางพูดเสียงดังด้วย เพื่อนที่มองหน้าเจ้าของร้านก็บอกนางชักสีหน้า และคนที่อยู่แถวนั้นก็มองกัน ความรู้สึกเราตอนนั้นคือ หน้าชาค่ะ เรารู้ตัวว่าทำผิด แต่เราไม่ได้ตั้งใจ แต่นางไล่เราเหมือนเราหมูเหมือนหมาค่ะ คิดถึงก็สมเพชตัวเองตอนนั้นเพราะเราทำอะไรไม่ถูกและอายมาก เลยพากันเดินออกมาจากร้านทันที แล้วก็เดินเข้าไปในเซนลาด แต่บอกเลยว่าตอนนั้นทุกคนอารมณ์ดาวกันหมด เฟลมาก รู้สึกแย่จนเดินไปด้วยกันนี้บรรยากาศอึมครึมกันเลยทีเดียว กว่าจะเริ่มพูดคุยกันและเตือนกันเองให้ระงับอารมณ์ เดินไปซักพักพอหาร้านอาหารได้ก็เลยนั่งลงและคุยกันใหม่ ตอนนั้นคือพากันนั่งคุยว่าจะเอาคืนเจ้าของร้านยังไง ทำไมเขาต้องด่าเราแรงขนาดนี้ เราทำผิดมากเหรอ เขามีสิทธิทำกับเราขนาดนี้เหรอ บางคนก็ว่า พรุ่งนี้จะไปทำบุญ จะกรวดน้ำไปให้ เขาคงเป็นเจ้ากรรมนายเวร บลาๆแล้วแต่จะพูดออกมาเพราะอารมณ์ยังไม่ดี ทั้งโกรธ อาย และเสียหน้า ไปมาๆ P ก็คุ้นๆเหมือนเคยอ่านเจอกระทู้คล้ายสถานการณ์เดียวกันก็เลยค้นเนตกันเลยจ้า และก็เจอจริงๆ พอเราอ่านแล้วก็คิดว่าน่าจะเป็นร้านเดียวกัน เพราะอารมณ์คล้ายกับที่เรากับเพื่อนโดน
ขออนุญาติสปอยลิ้งที่เราอ่านกันนะคะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
พอเราอ่านเจอว่ามีคนอื่นก็เคยโดนร้านเดียวกันทำแบบนี้ พวกเราก็อารมณ์เย็นลงค่ะ แบบว่าเออไม่ได้มีแค่พวกเราที่โดนนะ แต่มันสื่ออีกด้านหนึ่งคือ เจ้าของร้านนี้เขาคงไม่คิดจะแก้พฤติกรรมเขาแล้วละ มันเลยอยู่ที่ตัวเราว่าจะจัดการกับสถานการณ์แบบนี้ยังไง ตอนนั้นพวกเราคิดอะไรไม่ออกจริงๆ เท่าที่เข้ามาอ่านก็เป็นคล้ายๆกัน คือหน้าชากันไปตามๆกัน ไม่แน่ใจว่าร้านเขาขายดีมั้ย แต่เราแน่ใจว่าเราจะไม่ซื้อของร้านเขาแน่นอน
ค่ะถึงตรงนี้เราอยากจะบอกจุดประสงค์ในการตั้งกระทู้ คือ เป็นอุทธรหรณ์ให้เราและคนที่เข้ามาอ่านอย่างหนึ่ง ให้ระวังในการเลือกซื้อสินค้า และสังเกตให้ดีว่ามีป้ายห้ามจับห้ามถ่ายรูปสินค้ารึไม่ เกิดเผลอจับไปไม่รู้ตัว เรื่องอาจจะจบไม่สวยเหมือนเราได้ และอีกอย่างแฟนคลับด้วยกันจะเข้าใจว่าเวลาเจอสินค้าอะไรที่เกี่ยวกับศิลปินที่เราชอบความตื่นเต้นจะนำพาเราไปก่อนสติเสมอ ก็ระวังร้านที่จะเข้าไปซื้อด้วย ถ้าเป็นร้านนี้ยิ่งต้องระวัง เพราะสินค้าบางอย่างเขาดูมีค่ามากเสมือนรูปปั้นที่ตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์คือห้ามจับห้ามถ่ายรูป (ประชดค่ะ) เราไม่ซีเรียสหรอกค่ะกับป้ายสินค้าห้ามจับเพราะเข้าใจแม่ค้าว่า กลัวสินค้าชำรุด แต่ที่เราติดใจคือคำพูดและการกระทำของเจ้าของร้านว่าทำไมเขาถึงเลือกใช้วิธีการที่กระทบกระเทือนความรู้สึกของลูกค้าขนาดนี้ คือเราก็เลือกซื้อสินค้าตามปกติของลูกค้าที่พึงจะทำในร้านค้าทั่วไป แต่เรารู้สึกว่าแม่ค้าร้านนี้ไม่ค่อยปกติ ต่างจากร้านค้าทั่วๆไป ถ้าไม่เชื่อมีใครอยากทดสอบความจริงก็ไปลองได้นะค่ะ มีบางเว็บในข้อความที่ซ่อนไว้ชี้เป้าร้านไว้ แต่จากคาดเดาของเราคุณอาจจะได้รับการต้อนรับที่แตกต่างกันตามลักษณะลูกค้า ถ้าคุณเข้าไปด่อมๆมองๆสินค้าเฉยๆแต่ไม่ตัดสินใจซื้อ คุณก็จะได้รับการบริการแบบหนึ่ง ถ้าหากคุณไม่ได้ดูเฉยๆแต่ตัดสินใจซื้อก็จะได้รับการบริการอีกแบบหนึ่ง
ปล. เราไม่อยากปล่อยให้ผ่านไปเฉยๆ พูดตามตรงคือเพื่อนเราอยากให้ตั้งกระทู้พันทิพแฉพฤติกรรมของเจ้าของร้านนี้และเราก็เห็นด้วย เพราะตอนนั้นเราทำอะไรไม่ถูก ถ้าจะให้เดินกลับไปด่าคืนเราก็ไม่ทำอยู่แล้วไม่อยากจะไปเฉียดร้านนางอีก เลยทำตัวเป็นนักเลงคีบอร์ดแทน อยากรู้ว่าใครเคยโดนมากกว่าพวกเรา 4 คนมั้ยค่ะ หรือเห็นว่าพฤติกรรมของเรา 4 คน ไร้มารยาทมากถึงขนาดต้องได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มั้ยคะ
ปล 2. เราไม่รู้จะแท็กห้องอะไรจริงๆค่ะ