------------ ข้าบดินทร์ : (ไร้) สาระกับผู้คนตัวเล็กตัวน้อย วิลาศ ไอ้เรือง พุ่มแลหมอเสน่ห์ สัปเยก จีนเสียงทอง---------

ข้าบดินทร์ ในนวนิยายให้ความสำคัญกับช่วงต้นชีวิตของพ่อเหม ก่อนจะโยงเข้าสู่ช่วงสำคัญในตอนท้ายเรื่อง

ข้าบดินทร์ ในละคร ถึงแม้จะเดินเรื่องกระชับไปเร็วมากๆ แต่ก็ลากจูงให้ผู้ชมค่อยๆ ซึมซับไปกับตัวละครและเส้นเรื่อง
เท่าที่สังเกตเส้นเรื่องจะให้ความสำคัญกับครึ่งหลังของเรื่อง ขยี้บทในส่วนนี้เพิ่มมากขึ้น ซี่งเป็นกลไกในการสร้างการติดตามให้กับผู้ชมละคร
ทั้งในนวนิยายและในละคร ผู้เขียนได้หยิบบริบทแวดล้อมในช่วงแผ่นดินปลายรัชกาลที่ ๒ – รอยต่อรัชกาลที่ ๓ – แลต้นรัชกาลที่ ๔
มาถักทอร้อยเรียงเข้าด้วยกัน ในช่วงชีวิตของคุณเหม จึงผ่านพานพบตัวละครตัวเล็กตัวน้อยที่เข้ามาช่วยเติมเต็มชีวิตคุณเหม
ให้เข้มข้นและน่าสนใจมากขื้น
เพื่อช่วยให้เข้าใจเนื้อหา คลายข้อสงสัยและอรรถรสในการชมละครมากขึ้น
จึงจะช่วยขยายตัวละครตัวเล็กตัวน้อยในเรื่องให้เห็นภาพชัดเจนมากขึ้น
ขอเน้นไปที่กลุ่มตัวละคร แล คำเหล่านี้

วิลาศ
ไอ้เรือง – ดาบอาฏมาทใต้
พุ่ม แล หมอเสน่ห์
สัปเยก
จีนเสียงทอง – กบฏตั้วเหี่ย แล ชาวจีนในช่วงเวลานี้ ได้แก่จีนจร จีนคงเมืองแลจีนในบังคับสยาม