ตอนที่ 2: นอนมันตรงนี้แหละ....สุวรรณภูมิ!!
http://pantip.com/topic/33282329
สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวแค่ว่าเป็นเด็กมหาลัยป.ตรี วัย 21 ที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวคนเดียว โดยเฉพาะแนว trekking และ backpack ค่ะ
ประเทศในแถบอาเซียนนี่ตามเก็บเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ฟิลิปปินส์ บรูไน ติมอร์ (สองอันหลังนี่นับไหม? ซึ่งเล็กเกิ๊นนเราไม่นับ ฮิฮิ)
ประเทศแรกที่เรียกได้ว่าแบกเป้เที่ยวคนเดียวเลยก็คือ ไต้หวันค่ะ เพราะว่าจะไปดูคอนเสิร์ตวงฝรั่งเศส ชื่อ Phoenix ที่ไทเป
ส่วนประเทศอินโดนีเซียนั้นเป็นประเทศที่เรียกว่าอยู่ในเป้าหมายชีวิตที่จะต้องทำก่อนเรียนจบค่ะ!
เพราะอะไร? เพราะว่าเกือบสองปีที่แล้ว ได้ลงคอร์สภาษาอินโดฯที่ศูนย์ภาษารามค่ะ คอร์สสั้นๆ และเราก็แค่อยากรู้ว่า...
"เออ ที่เรียนๆไปเนี่ย มันจะได้ใช้ไหมวะ?" หรือ "ตัดสินใจถูกปะเนี่ยที่เรียนภาษานี้?" เลยอยากรู้วิถีชีวิต สภาพเศรษฐกิจ ฯลฯ ว่าคุ้มค่ากับการที่เราจะยังคงฝึกฝนภาษานี้อีกต่อไปดีไหม เอวัง
ก่อนอื่นนะคะ ตอนแรกเราตั้งใจ "ฉันจะลุยเดี่ยว!" เท่านั้น ตั้งแต่วันศุกร์ที่ 30 มกราคม - จันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์
อาจมีแพลนไปหาคนรู้จักที่จาการ์ตาแค่คนเดียว แต่เมืองที่เหลือกะฉายเดี่ยวทั้งหมด....
เริ่มทำการจองตั๋วกับ Tiger Air (ตอนนั้นมี Deal ค่าตั๋วขาไป กรุงเทพ-จาการ์ตา แค่ 3,800~ ขากลับ บาหลี-กรุงเทพ 4,500~)
ล่วงหน้าตั้ง 1 เดือนค่ะ จองช่วงสิ้นปี.... ตะกุกตะกักค่ะ เพราะตอนนั้น ปิดเทอม 3 อาทิตย์.... ยังอยู่ที่วัดพระธาตุศรีจอมทอง เชียงใหม่
ไปฝึกวิปัสสนาทั้ง 3 สัปดาห์...มีกฏว่าห้ามใช้โทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต และห้ามอ่านหนังสือหรือเขียนหนังสือ...
สรุป เบรคแตกคว้ามือถือเพื่อจองเที่ยวบินค่ะ T__T ส่วนที่พักนั้น...สำหรับนักศึกษาที่ไม่อยากทำบัตรเครดิต (เหตุผลหลัก = ไม่มี)
เราจองกับ app Booking.com ค่ะ เพราะเป็นแบบเช็คอินก่อนแล้วจ่ายเงินสดทีหลัง เฮ~
คราวนี้.... สองสัปดาห์ก่อนจะบิน ช่วงกลางเดือนมกราค่ะ มีชายนิรนามชาวอินโดนีเซีย Follow ใน Twitter
ซึ่ง งงมาก เพราะเพิ่งเปิดใช้ Twitter ได้เพียง 2 วัน! เขาก็ทักมาด้วยภาษาไทยคาราโอเกะ ปนภาษาอินโด!!
เฮ้ยยยยย รู้จักได้งายยยย ตามหาฉันได้งายยยย? ก็เลยมานั่งนึก.... เออ สงสัยคงตามเรามาจากกรุ๊ปคนอินโดเรียนภาษาไทยในเฟซ
คือ คนกลุ่มนี้นะคะ ส่วนมากจะได้รับแรงบันดาลใจมาจาก หนังไทย ซีรีส์ไทย เพลงไทย ดาราไทย ที่บุกตลาดย่านนี้
พวกเขาเป็นติ่ง GTH ค่ะ แล้วคือแบบ..... เราก็เอาตัวเข้าไปพัวพันกับกลุ่มเรียนภาษาไทยเหล่านี้ เพราะคนอินโดในไทยหายากม๊ากกกส์!
ปัญหาคือ... เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สนใจเรื่องราวดารงดารา สื่อบันเทิง ละครไม่ดู ทีวีไม่ใช้ หนังนานๆดูที (แต่เพลงฟังทั่วโลกทุกภาษา)
แล้วเขาก็จะพยายามเข้าหาเราด้วยหัวข้อพวกดารา หนัง ฯลฯ เราก็จะรู้สึกว่าเราเป็นคนไทยที่คุยกับพวกเขาไม่รู้เรื่อง คุยไรกันวะ -*-
บางคนนะ.... โหหหหหห รู้เรื่องซีรีส์ GTH ไวกว่า ลึกกว่าเราอีกกกก!! ฮอร์หม่งฮอร์โมน Thirteen ซัมติงไรนี่ ตามเก็บทุกเม็ดอ่ะ
ค่ะ ชายคนนี้ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลากเราเข้ากลุ่มใน LINE และ Twitter ชื่อ "Thai Holic"
(อืม....ชื่อแบบ ชัดมากกกกก ว่าเป็นติ่งเมืองไทย แอบภูมิใจ อิอิ) กลุ่มนี้นะคะ มีกระทั่งออกรายการวิทยุในจาการ์ตาโปรโมทกลุ่ม!!!
ช่วยโปรโมทหนังไทย โดยตอนที่เราถูกลากเข้ากลุ่มไป เขาตื่นเต้นมากกับหนัง I Fine Thank You Love You และชอบไอซ์ ปรีชญามาก
ทุกคนแบบ...มีรูปโปรไฟล์เป็นรูปคู่ที่ถ่ายกับไอซ์ปรีชญา ตอนไปโปรโมท I Fine ที่อินโด
(ฉันเป็นคนไทยฉันยังไม่ติ่งขนาดนี้เลย หรือว่ามันจะอารมณ์คล้ายๆกันกับคนไทยที่เป็นติ่งเกาหลี?)
Chaidar ก็ Line Call มาเป็นภาษาไทย + อังกฤษ "จะไปเมืองไหนบ้างงงงง เดี๋ยวหาเพื่อนให้" "อยู่บ้านแม่ gu ไหม?"
(ฮึ่ยยยย...ใครสั่งใครสอนคำนี้? คำว่า gu? พูด gu กับคนแปลกหน้าที่เจอกันครั้งแรกเนี่ยนะ!! ไม่ใช่ aku ที่แปลว่าฉัน ภาษาอินโดด้วยนะ...)
เราก็บอกไปว่าเราจะไป Jakarta -> Bandung -> Yogyakarta -> Surabaya -> Probolinggo -> Bali
Chaidar ก็จัดการเสร็จสรรพถามคนในกรุ๊ปค่ะว่า ใครอยู่เมืองไหนกันบ้าง จะมีคนไทย VIP ไปเยือนเมืองเหล่านี้ สนใจมาเจอไหมมมม?
คราวนี้มาดูวิธีการซ่อนเงินสดติดตัวค่ะ เราเตรียมเงินไป 5,500,000 IDR แล้วด้วยการที่แบงค์ใหญ่สุดของเขา 100,000IDR = 300฿
เลยไม่ชินที่จะพวกจำนวนเงินเป็นล้านๆขนาดนี้ รู้สึกเหมือนรวย 5555 เลยต้องหาวิธีซ่อนค่ะ!
1) ก่อนอื่นนะคะ เราต้องแบ่งเงินออกเป็นส่วนๆค่ะ เราแบ่งเงินที่ต้องจ่ายค่าที่พักออกก่อนใครเพื่อน
พร้อมกับเขียนโน้ตว่า "ชื่อเมือง + จำนวนคืนที่พัก + ราคา" กำกับเงินแต่ละพับเอาไว้ค่ะ
2) เงินสำรองจำนวน 5,000-6,000฿ (2,000,000IDR) ที่เราเก็บเอาไว้ในนี้ค่ะ...
เราเอาใส่ไว้ในขวดโรลออนค่ะ คือพอดีคอขวดมันแตก ลูกกลิ้งชอบหลุด เราก็เลยเทตัวเนื้อโรลออนออกมา
ล้างๆๆๆ แล้วเอาแบงค์พับหรือม้วนในซองยา หรือซิปล็อค มัดยางค่ะ แล้วใส่ไปในขวด
ข้อดี ของการใช้ขวดโรลออนซ่อนเงินสดก็คือว่า ไม่มีใครอยากเอาของที่ใช้กับจักแร้คนอื่นมาใช้จักแร้ตัวเอง ถูกไหม? xD
ที่สำคัญ มันสีทึบค่ะ และของพวกนี้มักอยู่รวมกับเครื่องใช้ส่วนตัว คนไม่ค่อยมาสุงสิง
ตอนวันสุดท้าย นั่งแท็กซ่ไปสนามบินบาหลี หยิบขวดโรลออนเทตังค์ออกมา คนขับอึ้งงงงง 55555
ใครห้ามยุ่งกับโรลออนนี้นะคะ sacred ศักดิ์สิทธิ์ holy มากกกกก
3) แบ่งเงินออกไปส่วนอื่นๆบ้างค่ะ กระจายๆ เราแบ่ง 5 ส่วนค่ะ จำนวนไม่เท่ากัน และแต่ละห่อมีประเภทแบงค์เล็กใหญ่ต่างกัน
4) ซ่อนเอาไว้ในกระปุกยาก็มีค่ะ
5) กลัวดราม่าจุง.... เพราะคนไทย "บางคน" อาจถือสาก็ได้ค่ะ.... เราซ่อนเงินสองแพ็คไว้ก้นแพ็คเกจผ้าอนามัย
อันนึงใต้ก้นแพ็คเกจแล้วทับด้วยชิ้นห่อผ้าอนามัย ส่วนอีกแพ็คเอาไว้ในตัวผ้าอนามัย (ที่ยังไม่ได้ใช้นะเออ -*-)
6) ในขวดกันแดดที่หมดแล้วค่ะ
7) Macbook Air นี่ก็หาซองเอกสารหน้าตาบ้านๆ ซองกระดาษธรรมด๊าาธรรมดามาใส่ค่ะ
เพราะว่าตัวเครื่องมันบางและดูเนียนเหมือนซองเอกสารเฉยๆ ฉาบทับหลอกตาด้วยเอกสารพวกแผนที่ที่ปริ้นท์มาใส่ไปในซองด้วย
พรุ่งนี้ มาต่อนะคะ ออกเดินทางพร้อมเหตุการณ์ไม่น่าให้อภัยตัวเอง!!!!
เด็กหญิงมหาลัย แบ็คแพ็คเดี่ยวอินโดนีเซีย ตอนที่ 1: ติ่งหนังไทยในอินโด + วิธีซ่อนเงินติดตัวสุดล้ำ!!
สวัสดีค่ะ ขอแนะนำตัวแค่ว่าเป็นเด็กมหาลัยป.ตรี วัย 21 ที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวคนเดียว โดยเฉพาะแนว trekking และ backpack ค่ะ
ประเทศในแถบอาเซียนนี่ตามเก็บเกือบหมดแล้ว เหลือแต่ฟิลิปปินส์ บรูไน ติมอร์ (สองอันหลังนี่นับไหม? ซึ่งเล็กเกิ๊นนเราไม่นับ ฮิฮิ)
ประเทศแรกที่เรียกได้ว่าแบกเป้เที่ยวคนเดียวเลยก็คือ ไต้หวันค่ะ เพราะว่าจะไปดูคอนเสิร์ตวงฝรั่งเศส ชื่อ Phoenix ที่ไทเป
ส่วนประเทศอินโดนีเซียนั้นเป็นประเทศที่เรียกว่าอยู่ในเป้าหมายชีวิตที่จะต้องทำก่อนเรียนจบค่ะ!
เพราะอะไร? เพราะว่าเกือบสองปีที่แล้ว ได้ลงคอร์สภาษาอินโดฯที่ศูนย์ภาษารามค่ะ คอร์สสั้นๆ และเราก็แค่อยากรู้ว่า...
"เออ ที่เรียนๆไปเนี่ย มันจะได้ใช้ไหมวะ?" หรือ "ตัดสินใจถูกปะเนี่ยที่เรียนภาษานี้?" เลยอยากรู้วิถีชีวิต สภาพเศรษฐกิจ ฯลฯ ว่าคุ้มค่ากับการที่เราจะยังคงฝึกฝนภาษานี้อีกต่อไปดีไหม เอวัง
ก่อนอื่นนะคะ ตอนแรกเราตั้งใจ "ฉันจะลุยเดี่ยว!" เท่านั้น ตั้งแต่วันศุกร์ที่ 30 มกราคม - จันทร์ที่ 9 กุมภาพันธ์
อาจมีแพลนไปหาคนรู้จักที่จาการ์ตาแค่คนเดียว แต่เมืองที่เหลือกะฉายเดี่ยวทั้งหมด....
เริ่มทำการจองตั๋วกับ Tiger Air (ตอนนั้นมี Deal ค่าตั๋วขาไป กรุงเทพ-จาการ์ตา แค่ 3,800~ ขากลับ บาหลี-กรุงเทพ 4,500~)
ล่วงหน้าตั้ง 1 เดือนค่ะ จองช่วงสิ้นปี.... ตะกุกตะกักค่ะ เพราะตอนนั้น ปิดเทอม 3 อาทิตย์.... ยังอยู่ที่วัดพระธาตุศรีจอมทอง เชียงใหม่
ไปฝึกวิปัสสนาทั้ง 3 สัปดาห์...มีกฏว่าห้ามใช้โทรศัพท์ อินเตอร์เน็ต และห้ามอ่านหนังสือหรือเขียนหนังสือ...
สรุป เบรคแตกคว้ามือถือเพื่อจองเที่ยวบินค่ะ T__T ส่วนที่พักนั้น...สำหรับนักศึกษาที่ไม่อยากทำบัตรเครดิต (เหตุผลหลัก = ไม่มี)
เราจองกับ app Booking.com ค่ะ เพราะเป็นแบบเช็คอินก่อนแล้วจ่ายเงินสดทีหลัง เฮ~
คราวนี้.... สองสัปดาห์ก่อนจะบิน ช่วงกลางเดือนมกราค่ะ มีชายนิรนามชาวอินโดนีเซีย Follow ใน Twitter
ซึ่ง งงมาก เพราะเพิ่งเปิดใช้ Twitter ได้เพียง 2 วัน! เขาก็ทักมาด้วยภาษาไทยคาราโอเกะ ปนภาษาอินโด!!
เฮ้ยยยยย รู้จักได้งายยยย ตามหาฉันได้งายยยย? ก็เลยมานั่งนึก.... เออ สงสัยคงตามเรามาจากกรุ๊ปคนอินโดเรียนภาษาไทยในเฟซ
คือ คนกลุ่มนี้นะคะ ส่วนมากจะได้รับแรงบันดาลใจมาจาก หนังไทย ซีรีส์ไทย เพลงไทย ดาราไทย ที่บุกตลาดย่านนี้
พวกเขาเป็นติ่ง GTH ค่ะ แล้วคือแบบ..... เราก็เอาตัวเข้าไปพัวพันกับกลุ่มเรียนภาษาไทยเหล่านี้ เพราะคนอินโดในไทยหายากม๊ากกกส์!
ปัญหาคือ... เป็นผู้หญิงที่ไม่ได้สนใจเรื่องราวดารงดารา สื่อบันเทิง ละครไม่ดู ทีวีไม่ใช้ หนังนานๆดูที (แต่เพลงฟังทั่วโลกทุกภาษา)
แล้วเขาก็จะพยายามเข้าหาเราด้วยหัวข้อพวกดารา หนัง ฯลฯ เราก็จะรู้สึกว่าเราเป็นคนไทยที่คุยกับพวกเขาไม่รู้เรื่อง คุยไรกันวะ -*-
บางคนนะ.... โหหหหหห รู้เรื่องซีรีส์ GTH ไวกว่า ลึกกว่าเราอีกกกก!! ฮอร์หม่งฮอร์โมน Thirteen ซัมติงไรนี่ ตามเก็บทุกเม็ดอ่ะ
ค่ะ ชายคนนี้ก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ลากเราเข้ากลุ่มใน LINE และ Twitter ชื่อ "Thai Holic"
(อืม....ชื่อแบบ ชัดมากกกกก ว่าเป็นติ่งเมืองไทย แอบภูมิใจ อิอิ) กลุ่มนี้นะคะ มีกระทั่งออกรายการวิทยุในจาการ์ตาโปรโมทกลุ่ม!!!
ช่วยโปรโมทหนังไทย โดยตอนที่เราถูกลากเข้ากลุ่มไป เขาตื่นเต้นมากกับหนัง I Fine Thank You Love You และชอบไอซ์ ปรีชญามาก
ทุกคนแบบ...มีรูปโปรไฟล์เป็นรูปคู่ที่ถ่ายกับไอซ์ปรีชญา ตอนไปโปรโมท I Fine ที่อินโด
(ฉันเป็นคนไทยฉันยังไม่ติ่งขนาดนี้เลย หรือว่ามันจะอารมณ์คล้ายๆกันกับคนไทยที่เป็นติ่งเกาหลี?)
Chaidar ก็ Line Call มาเป็นภาษาไทย + อังกฤษ "จะไปเมืองไหนบ้างงงงง เดี๋ยวหาเพื่อนให้" "อยู่บ้านแม่ gu ไหม?"
(ฮึ่ยยยย...ใครสั่งใครสอนคำนี้? คำว่า gu? พูด gu กับคนแปลกหน้าที่เจอกันครั้งแรกเนี่ยนะ!! ไม่ใช่ aku ที่แปลว่าฉัน ภาษาอินโดด้วยนะ...)
เราก็บอกไปว่าเราจะไป Jakarta -> Bandung -> Yogyakarta -> Surabaya -> Probolinggo -> Bali
Chaidar ก็จัดการเสร็จสรรพถามคนในกรุ๊ปค่ะว่า ใครอยู่เมืองไหนกันบ้าง จะมีคนไทย VIP ไปเยือนเมืองเหล่านี้ สนใจมาเจอไหมมมม?
คราวนี้มาดูวิธีการซ่อนเงินสดติดตัวค่ะ เราเตรียมเงินไป 5,500,000 IDR แล้วด้วยการที่แบงค์ใหญ่สุดของเขา 100,000IDR = 300฿
เลยไม่ชินที่จะพวกจำนวนเงินเป็นล้านๆขนาดนี้ รู้สึกเหมือนรวย 5555 เลยต้องหาวิธีซ่อนค่ะ!
1) ก่อนอื่นนะคะ เราต้องแบ่งเงินออกเป็นส่วนๆค่ะ เราแบ่งเงินที่ต้องจ่ายค่าที่พักออกก่อนใครเพื่อน
พร้อมกับเขียนโน้ตว่า "ชื่อเมือง + จำนวนคืนที่พัก + ราคา" กำกับเงินแต่ละพับเอาไว้ค่ะ
2) เงินสำรองจำนวน 5,000-6,000฿ (2,000,000IDR) ที่เราเก็บเอาไว้ในนี้ค่ะ...
เราเอาใส่ไว้ในขวดโรลออนค่ะ คือพอดีคอขวดมันแตก ลูกกลิ้งชอบหลุด เราก็เลยเทตัวเนื้อโรลออนออกมา
ล้างๆๆๆ แล้วเอาแบงค์พับหรือม้วนในซองยา หรือซิปล็อค มัดยางค่ะ แล้วใส่ไปในขวด
ข้อดี ของการใช้ขวดโรลออนซ่อนเงินสดก็คือว่า ไม่มีใครอยากเอาของที่ใช้กับจักแร้คนอื่นมาใช้จักแร้ตัวเอง ถูกไหม? xD
ที่สำคัญ มันสีทึบค่ะ และของพวกนี้มักอยู่รวมกับเครื่องใช้ส่วนตัว คนไม่ค่อยมาสุงสิง
ตอนวันสุดท้าย นั่งแท็กซ่ไปสนามบินบาหลี หยิบขวดโรลออนเทตังค์ออกมา คนขับอึ้งงงงง 55555
ใครห้ามยุ่งกับโรลออนนี้นะคะ sacred ศักดิ์สิทธิ์ holy มากกกกก
3) แบ่งเงินออกไปส่วนอื่นๆบ้างค่ะ กระจายๆ เราแบ่ง 5 ส่วนค่ะ จำนวนไม่เท่ากัน และแต่ละห่อมีประเภทแบงค์เล็กใหญ่ต่างกัน
4) ซ่อนเอาไว้ในกระปุกยาก็มีค่ะ
5) กลัวดราม่าจุง.... เพราะคนไทย "บางคน" อาจถือสาก็ได้ค่ะ.... เราซ่อนเงินสองแพ็คไว้ก้นแพ็คเกจผ้าอนามัย
อันนึงใต้ก้นแพ็คเกจแล้วทับด้วยชิ้นห่อผ้าอนามัย ส่วนอีกแพ็คเอาไว้ในตัวผ้าอนามัย (ที่ยังไม่ได้ใช้นะเออ -*-)
6) ในขวดกันแดดที่หมดแล้วค่ะ
7) Macbook Air นี่ก็หาซองเอกสารหน้าตาบ้านๆ ซองกระดาษธรรมด๊าาธรรมดามาใส่ค่ะ
เพราะว่าตัวเครื่องมันบางและดูเนียนเหมือนซองเอกสารเฉยๆ ฉาบทับหลอกตาด้วยเอกสารพวกแผนที่ที่ปริ้นท์มาใส่ไปในซองด้วย
พรุ่งนี้ มาต่อนะคะ ออกเดินทางพร้อมเหตุการณ์ไม่น่าให้อภัยตัวเอง!!!!