17 Jan 15 Narita-BKK  17.30-22.40
จะกลับไทยแล้วคร่า

หลายวันที่ผ่านมาพี่ก็มัวแต่ลั้ลลากับวิถีชนบทของญี่ปุ่น

พอวันที่กลับเข้ามาโตเกียว
พี่ก็มัวแต่ดื่มด่ำกับพิพิธภัณฑ์ต่างๆ
โหมดช๊อปปิ้งพี่เลยยังไม่ on

แม้เมื่อวาน
อย่างที่ทราบกันดี
พี่ไปลุยถึงตลาดอะเมโยโกะแล้ว ก็เห็นแต่มหกรรมปิดร้าน (ไปค่ำซินะ )

เช้านี้ค่ะ เป็นวันที่พี่ต้องกลับแล้ว
รองเท้าวิ่งยังไม่ได้ซื้อ
ที่เพื่อนๆ ฝากซื้อก็ยังไม่ได้ไปหาให้

วางแผนไว้
พุ่งไปฮาราจุกุก่อน
Asics ร้านเปิด 11โมง

กว่าจะได้รองเท้าคู่แรก ก็ต้องลองใส่เดินไปมาก่อน
พนักงานบริการดีมากๆ
พี่ก็ลำไยไปมา กะจะลองชุดใส่วิ่ง  แต่ดูเวลาแล้ว พอเถอะแกร๊!!!! เร็วเข้า ต้องไปหารองเท้าอีกคู่นึงนะ
งั้นขอแค่ถอยถุงเท้าอีก 3 คู่ ละกัน




นั่งรถไฟมาที่ Ueno เพื่อมาหารองเท้าคู่ 2
วื่นวือเดินหา แถมเวิ่นเว้อในการเลือกอีก




ดูนาฬิกาแล้ว ถึงกับร้องว๊าย ว๊าย!!!!!

กว่าจะกลับมารับกระเป๋าที่โรงแรม
3 สาวสายเป๋างอกก็ล่วงหน้าไปสนามบินแล้ว


อ๊าววว!!!!!

อะไรนะ?????

ค่ารถไม่พอ

อะไรของแกร๊!!!!!
ไอ่บร้าาาาา $#$/₩¥£
นี่ซื้อจนหมดตัวไม่ดูตังเลยเรอะ

รีบโทรหาเพื่อน JR Style

งือ งือ งือ
แกร๊ ชั้นตังไม่พอ

โชคดีมาก ที่ JR Style มารอขึ้นรถที่ Ueno พอดี
รีบๆๆ มาหาพวกนาง
JR Style มายืนรออยู่นานพอควร
เพราะพี่ต้องลากเป๋าใหญ่ บวกเป๋าสะพายยักษ์
แถมด้วยเป้หลังอีก 1
คือ สภาพข้าวของพะรุงพะรังระดับ 8
ชนิดที่เดินเข้า-ออก
ขึ้น-ลงรถไฟ คนญี่ปุ่นมีร้องอุทานแถมต้องมาช่วยพี่อีก

เจอหน้า เพื่อนรีบจกเงินให้ แล้วเช็คเส้นทางกัน
JR Style ชวนพี่ไปพร้อมกับพวกนาง แต่พี่ดูเวลาแล้ว มันไม่ใช่อ่ะกิฟท์
พี่ขอเลือกทางของพี่เองดีกว่า เวลาก็ปาไปจะบ่าย 3 แล้วเท้อ

ลากเป๋าวิ่งเข้ารถไฟ ไปเปลี่ยนรถอีก 2 สถานี
พอถึงสถานี Nippori พุ่งหลาวออกไป
มีรถ Skyliner ค่ะ
หน้าตาล้ำมาก เหมือนมาจากอนาคต
แต่พี่ไม่มีอารมณ์ที่จะเทคอะพิคเจอร์แล้วเวลานั้น

ขอด่วนสุดๆ 1 ที่ค่ะ



บนรถโล่งมาก คนอื่นๆ เค้าคงเตรียมตัวดีสินะ ถึงไปแบบรถธรรมดาได้

พอรถออกปุ๊บ
พี่พุ่งไปที่นั่งคนพิการปั๊บ
กางกระเป๋าลากปุ๊บ
โกยๆ พับๆ ยัดๆ จัดๆ
เสร็จแล้วพุ่งกลับมาที่นั่งปกติพร้อมกับใจที่เต้นผิดปกติไปด้วย

สองข้างทางมีบ้านเรือนที่คงจะสวยงาม
วิวทุ่งนาที่คงจะน่ารักในเวลาที่เราไม่รีบ
แต่พี่นั้นร้อนรุ่มไฟสุมทรวง

รถจะจอดที่ Terminal 2 ก่อนค่ะ

พอถึง Terminal 1
พี่พุ่งตัวแซงคนทุกชนชาติ
ที่ลิฟท์คนเยอะไปใหนคะ คนที่มารอเป็นคุณแม่และเด็ก และผู้โดยสารนั่งรถเข็น

พี่เลยมุ่งมาทางบันไดเลื่อน

อ๊อยยย!!!! ช้าไปใหน๊

เนิบเนิบเพื่อความปลอดภัยแบบสูงสุด แต่พี่ต้องการความไวค่ะ!!!!
ทุลักทุเล โผล่มาชั้น 4
เห็นแถว A แล้ว

แต่



ได้ข่าวว่า การบินไทยอยู่ แถว J ไม่ใช่เรอะ!!!!!

งานวิ่งสู่ฝั่งฝันก็มา
จากฟากหนึ่งของอาคารไปอีกด้านที่อยู่ฝั่งโน้น

เสียงประกาศลอยมาตอกย้ำ
ว่า TG677 เคาเตอร์จะ finally close แล้วจ้า

เห็นแถว J ล้าววว
พุ่งหลาวเข้าเคาเตอร์
บอกว่า help me pls เพื่อนพี่ยังอยู่บนรถไฟอีก 2 อ๊ะ
พวกนางจะมาถึง 16.30 ค่ะ
รีบเขียนชื่อเพื่อนรัวๆ
พร้อมบอกสัมภาระเป๋าลากยักษ์ 1 เป้หลังใหญ่อีก 2 ซึ่งพวกนางต้องโหลดเท่านั้น

พนักงานอีกคนได้ยินทิ้งเคาเตอร์ทันที รีบมาช่วยพี่
ว่า ขอไปแจ้ง Supervisor ก่อนเน่อ

พี่ถามไปว่าถ้าพวกนางมาไม่ทันจะทำยังไงดี มีคำแนะนำมั้ยคะ
พนักงานบอกให้วิ่งๆ ค่ะ รีบวิ่งๆ มาไวๆ

พี่รีบไลน์ไปบอกเพื่อนว่า ชั้นใหน แถวใหน ระยะไกล บันไดเลื่อนช้า บลา บลา
ย้ำว่า วิ่งเท่านั้นนะแกร๊ วิ่ง วิ่ง  วิ่ง

เคาเตอร์เช็คอินจะปิด 16.40
เรียกขึ้นเครื่อง 16.50

พนักงานเลยให้พี่รีบผ่าน ตม.เข้าไปก่อน
โชคดีแถวสั้น และเจ้าหน้าที่ทำงานไวมาก
แค่ยิ้มให้ก็พูดโอเค โอเค
แต่พอฮีเห็นบอร์ดดิ้งพาสพี่ บอกว่ายูออกจากนี่เลี้ยวขวาแล้ววิ่งเลยนะ hurry up

งานวิ่งสู่ฝั่งฝัน ครั้งที่ 2 ก็มา

เป็นเกทที่ไกลม๊าก

วิ่ง
วิ่ง
วิ่ง

ร้านค้าปลอดภาษีที่สองข้างทาง เหมือนจะกวักมือเรียกพี่

มาสิ มาสิ

Potato farm ไง ไม่ซื้อหรอ
Royce ไง มีหลายรสน๊า
เครื่องสำอางค์จุ๊กจิ๊กไม่สนหรอ

ม๊ายยยยยย !!!

เกท 46 เท่าน๊านนนน ที่พี่ต้องการ
ฮือ ฮือ

วิ่ง
วิ่งไป ในใจน้ำตานอง


เห็นเลข 46 ล๊าวววว

สำรวจเสร็จ รีบไลน์หาเพื่อน บลา บลา ถ้าขอความช่วยเหลือให้รถมาส่งได้ให้ขอทันที

นั่งไม่ได้
ยืนก็ไม่เป็นสุข

มีคนเริ่มตั้งแถว
เริ่มเชิญ ผู้โดยที่มีสิทธิ์ขึ้นเครื่องก่อน
เพื่อนยังไม่มา

แถว Eco เริ่มคิวยาว ใจชื้นมาหน่อย
เพื่อนส่งรูปมาว่า อยู่ใน ตม.แล้ว

กระวนกระวาย มาดักรอเพื่อนตรงทางเดิน

ไชโย๊ ไชโย๊

ดีใจมว๊ากก
พวกนางโผล่มาแล้ว
หัวเหอกระจุยกระจาย
หน้าแดงแป๊ด
เสื้อผ้าเปียกเหงื่อ

แกร๊ ชั้นขอกอดหน่อย


ใจพี่นี้ไม่เป็นสุขเลยอ๊ะ
ผู้โดย 3 คนสุดท้ายของไฟลท์นี้

พอขึ้นเครื่องมาได้พี่หลับในรอข้าวเลยอ่ะ
สุดๆ จริงๆ

‪#‎อย่ามัวแต่ช๊อปจนเงินหมด‬
‪#‎เวลาสำคัญที่สุดให้เผื่อไว้เยอะๆ‬

พอกลับมาบ้าน รื้อกระเป๋าเสร็จ ถึงเจอเงินที่ตัวเองเอาซ่อนไว้อีก 15,000 เยน
เฮ้อ!!!! พี่จะบร้า#%&*&!!!!

จบแล้วคร่า
ขอบคุณมากๆ ที่ติดตามอ่านนะคะ^^

เหตุการณ์ที่ผ่านมาค่ะ
ตอน 1 7 คืน 8 วัน ญึ่ปุ่นครั้งแรกของพี่มีครบทุกรส http://pantip.com/topic/33204932
ตอน 2 11 Jan 15 Shinjuku-Shibuya-Harajuku http://pantip.com/topic/33205174
ตอน 3 12 Jan 15 Shinjuku-Takayama-Hida Beef  http://pantip.com/topic/33205468
ตอน 4 Ryokan Oyado Koto no Yome-Takayama http://pantip.com/topic/33208341
ตอน 5 13 Jan 15 Takayama ที่พี่ประทับใจ http://pantip.com/topic/33213884
ตอน 6 Ryokan Hisamatsu Shirakawago- หมู่บ้านนิทานในฝัน http://pantip.com/topic/33227059
ตอน 7 Kawaguchiko-Fujiko F Fujio Museum ฟูจิซังกับโดราเอมอนไปด้วยกันได้ไงแกร  http://pantip.com/topic/33230658
ตอน 8 Ghibli Museum มาตามหาโตโตโร่เพื่อนรักและรถบัสแมว http://pantip.com/topic/33233887
ตอน 9 Asakusa Ryokan toukaisou พักย่านอาสะกุสะแต่ไปหาร้านปิ้งย่างนั่งกินเลียนแบบซาลาริมังที่อุเอะโนะ http://pantip.com/topic/33238884