ครูคือผู้ให้...

กุหลาบ ไฮเดรนเยีย พุดซ้อน อินจัน หญ้ามาเลย์ แก้ว บุหงาส่าหรี พยับหมอก กุหลาบเลื้อย ชมนาด ปีป ชะอม โมกซ้อน เงาะ มังคุด กะเพรา ชมพูพันทิพย์ ศรีตรัง กัลปพฤกษ์ บลูซันเวีย บัว หลิว มะขาม ฯลฯ พวกนี้จะเป็น

ขอบคุณเธอเดินเข้ามาในชีวิต มืดสนิทเพราะยังจมกับความหลัง เธอเป็นเหมือนหยาดน้ำค้างเติมพลัง ชุ่มชื่นดั่งสวรรค์โปรยหยาดละไม ใสวะวับกับน้ำใจของเกล็ดแก้ว จุดประกายเพริศแพร้วมุมมองใหม่ มีชีวิตต่างจากเดิมเติ

ครูให้เเต่งร่ายสุภาพ2บทเเล้วมันต้องจบด้วยโคลง2สุภาพ สรุปเราต้องเเต่งกี่วรรคหรอคะงงมาก... ก่อนหน้านี้เราเเต่งเป็นกลอนร่ายทั้งหมด7วรรคกับกลอน2สุภาพ3วรรค เราทำผิดใช่ไหมคะ มันต้องมีโคลงร่ายสุภาพอย่างต่

อันการบ้านที่อาจารย์นั้นมอบให้ มีเอาไว้ให้เข้าใจในเนื้อหา งานทุกอย่างมันต้องใช้เวลา ภูมิใจกว่าด้วยปัญญาของตัวเอง

ผมแต่งมานิดนึง​ได้ประมาณนี้ครับ พวกเราขาวแดง สีแห่งความดี เราสามัคคี ต่างช่วยเหลือกัน การเรียนเราเด่น ไม่เล่นดื้อรั้น เป็นเลือดเดียวกัน นี่คือปอบอ อยากให้ช่วยแก้ตรงคำที่ยังดูผิดไปครับหรือเปลี่ยนให้ดู