สับสนตัวเองไม่อยากเป็นคนสองศาสนารู้สึกละอายใจมากค่ะ(พุทธ,คริสต์)

คือหนูเป็นพุทธค่ะ ที่บ้านนับถือพุทธมาตั้งแต่เกิด ถือว่าเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีในระดับนึงนะคะ หนูเรียนโรงเรียนของคนคริสต์มา(คาทอลิกนะคะ)ตั้งแต่ป.1 คลุกคลีกับคนคริสต์ก็มาก ได้ศึกษาหลักธรรมของเขาก็เยอะอยู่ บางทีหนูยังเข้าใจมากกว่าศาสนาพุทธอีกค่ะ แต่ตอนแรกก็ไม่คิดมากเรื่องนี้หรอกค่ะ ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไปที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ แต่ความคิดหนูเริ่มเปลี่ยนเมื่อประมาณ 2 ปี ที่แล้วค่ะ...หนูได้มีโอกาสไปเป็นนักขับร้องประจำโรงเรียน เวลามีพิธีอะไรก็จะได้เข้าร่วมตลอด บางทีก็เข้าไปร้องในโบสถ์เหมือนเป็นคนคริสต์แท้ๆอีกคนนึงเลยค่ะ หนูรู้สึกเลื่อมใส ศรัทธาพระเจ้า คำสอนของคริสต์อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เวลาคุณพ่อท่านสอนอะไรเราก็จะตั้งใจฟัง พอมีเรื่องท้อแท้ก็ได้พระแม่มารีย์นี่แหละค่ะเป็นที่ยึดเหนี่ยว เคยมีเพื่อนชวนเข้าคริสต์นะคะแต่ว่าไม่ได้ตอบตกลงไป เพราะกลัวครอบครัวไม่ยอม บวกกับเรายังมีวุฒิภาวะไม่มากด้วย ตอนนี้หนูรู้สึกสับสนตัวเองมากค่ะ เมื่อตอนปิดเทอมที่แล้วพ่อก็ส่งเราไปปฎิบัติธรรม แต่เราก็รู้สึกละอายใจนะคะเหมือนกับว่าเราทำไม่ได้ เหมือนใจมันไม่ได้นับถืออยู่เต็มร้อย แต่เราก็ทำตามนะคะ ยังนับถือพระ คำสอนของพระพุทธเจ้าอยู่ แต่ตอนนี้เหมือนใจมันเทให้อย่างละครึ่งน่ะค่ะ หนูอยากมีจุดยืน มีที่ยึดเหนี่ยว หนูควรจะทำยังไงดีคะ ไม่อยากเป็นคนสองศาสนา รู้สึกเหมือนไม่ซื่อสัตย์ต่อทั้งพระพุทธเจ้าแล้วก็พระเจ้าค่ะ