ชีวิตผ่านการเลี้ยงดูแมวมาหลายเจเนอเรชั่นมาก ๆ ครับ และทั้งหมดเป็นแมวจร ตายไปก็หลายตัว ทุกวันนี้เหลืออยู่ 2 ตัวในบ้าน คือ คุณนายคะน้า และ คุณชายผักกาด!!
คุณนายคะน้าแก่มากแล้ว ทุกวันนี้ ต่อมไฮเปอร์หมดการหลั่งฮอร์โมนไปเรียบร้อย ไม่มีอะไรทำอะไรนางได้ ไม้ล่อแมว หนู ฯลฯ นางจะมองดูแล้วทำท่าเบื่อ ๆ บางทีมองหน้าเราด้วย ประมาณว่า "แกคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเชียวรึ" แล้วก็เดินจากไป
ส่วนคุณชายผักกาด เป็นแมวใจแตก อาทิตย์นึง จะเห็นหัวซักวันนึง และ ขี้หงุดหงิดมาก ตัวใหญ่มาก ใหญ่กว่าคะน้าที่มาอยู่ก่อนประมาณ 1 เท่าครึ่งได้เลย
ก็เลี้ยงไปครับ กินดีอยู่ดี ตัวอย่างควายทุกตัว คุณนายกินน้อยหน่อยช่วงนี้เพราะแก่แล้ว พลังงานไม่ค่อยได้ใช้
ส่วนผักกาดนี่ ถ้าเป็นโจรก็เรียกว่า "ปล้น" ล่ะครับ กินเหมือนแมวอดอยาก แรก ๆ เลี้ยงระบบปิดทั้งคู่ ผักกาดผมไม่ค่อยห่วงเพราะตัวผู้ จะห่วงก็แต่ผักกาด เพราะเป็นแมวขี้กลัว และ ขี้ตื่น หลัง ๆ มาคุณนายเริ่มอายุมาก เริ่มไม่ออกเที่ยวแล้ว เลยค่อนข้างปล่อย ผักกาดเลยร่าเริงไป ส่วนคะน้าก็นอนแง่กอยู่ในบ้าน ไม่กล้าออกนอกบริเวณรั้วบ้าน คนเลี้ยงสบายใจไป
2 ตัวนี้อยู่บ้านนึงครับ
จนเมื่อซักปีที่ผ่านมา ผมมีบ้านใหม่ให้อยู่อีกหลัง ไป ๆ กลับ ๆ เพราะอยู่ใกล้กัน
และเมื่อประมาณ 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมา อยู่ดี ๆ น้องที่ออฟฟิต ก็ส่งรูปแมวไฮโซ พันธุ์เปอร์เซีย ตัวนึงมาให้ทาง Line
พร้อมยิงคำถามมาด้วยว่า
"เพื่อนจะหาคนเลี้ยงแมวต่อ พี่สนใจไหม ชื่อ มีมี่ อายุ 5 เดือน พันธุ์แท้"
นาทีนั้น คำว่าพันธุ์แท้ทำอะไรผมไม่ได้จริง ๆ เพราะประสบการณ์เลี้ยงแมวมาทั้งชีวิตของผม มันแปลคำนั้นออกมาได้ว่า "ภาระ"
ผมเงียบไปประมาณครึ่งวัน นึกขึ้นได้จึงหันไปปรึกษาเจ้าของบ้านใหม่ ว่า สนใจเลี้ยงแมวหรือเปล่า พร้อมยื่นรูปให้ดู บอกว่า แมว 5 เดือน ยังเด็กอยู่นะ
เจ้าของบ้านใหม่ตอบสั้น ๆ ว่า "เอามาก็ได้"
ผมจึงส่งคำตอบไปให้น้องว่า "โอเค อีก 3 วันเอาได้เลย"
น้องขอเวลา 3 วัน ในการตระเตรียมขนย้ายแมวที่ชื่อ มีมี่ ตัวนี้มาให้
ผมกับเจ้าของบ้านใหม่ ไม่ได้สนใจอะไรจริง ๆ ชิล ๆ มาก ใจไม่อยากได้ด้วยซ้ำ จริง ๆ นะ เชื่อเหอะ!!!
ก็ไม่มีอะไรมาก แค่วันแรกที่รู้ว่าจะได้แมว ก็หมดไปเป็นพันแล้ว ค่ากะบะทราย ทราย อาหารแมว (อาหารแมวเทพ ถุงละ 120 ยี่ห้อ คานิน ๆ อะไรซักอย่าง ถุงนิดเดียวเอง เรื่องนี้จะให้อี 2 ตัวที่บ้านรู้ไม่ได้เป็นอันขาด เพราะมันกิน มีโอ 2 โลร้อยอยู่ กะบะทรายส่วนตัวไม่ต้อง เข้าห้องน้ำเองเป็น (ถ้ามันกดชักโครกเองได้จะดีมาก)) สายจูง วิตามิน ขนมแมว ฯลฯ แป๊บเดียวพันกว่า!!!
อีก 2 วันต่อมา มีมี่ ก็มาถึงที่ออฟฟิต เห็นแว๊บแรก เฉย ๆ มาก แมวอะไร ขนฟูแบบนี้ กุต้องเป็นหอบหืดเพราะเอ็งแน่ ๆ
8 ชั่วโมงที่ทำงาน ผมเล่นแต่กับแมว งานการไม่ทำ T_T
ที่หลงมันมากเพราะมันนั่งสองขาได้เวลาเล่น เลยเล่นด้วยทั้งวัน
มีมี่ กลายเป็นขวัญใจคนทั้งออฟฟิต ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงหลังจากพวกเขารู้ข่าว ต่างแวะเวียนมาที่ห้องทำงาน วันนั้นวันเดียว มีมี่ผ่านมือชายและหญิงไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คน เมื่อทุกคนหลงแมวกันหมด จึงเกิดการแย่งตัวกันเกิดขึ้น หลายคนพยายามใส่ร้ายผมว่าเป็นตัวกินแมว เพราะหน้าตาโหดผิดจิตใจ ผมแทบจะต้องโกนหัวบวชเพื่อบอกว่า จิตใจผมดีกว่าหน้าตาเยอะนะครับ และ ผมรักแมว บางคนเสนอคอนโดแมวเป็นสิ่งตอบแทน ฯลฯ!!!
พามีมี่ กลับบ้านมาได้แบบทุลักทุเล
จากประสบการณ์ เลี้ยงแมวจรมาตลอด ทำให้ผมรู้สึกว่า มีมี่ เป็นแมวที่เรียบร้อยสุด ๆ ไม่ดิ้น ไม่ซน ไม่วุ่นวาย จับวางตรงไหน อยู่ตรงนั้น ร้องเสียงเบา ๆ ขอเพียงให้มีคนอยู่ในสายตาเท่านั้น มีมี่ไม่ใช่แมวขี้อ้อนอะไร แต่ต้องมีคนอยู่ใกล้ ๆ
พอถึงบ้านปุ๊บ ผมเปลี่ยนชื่อแมวทันที
"หนูมาลี"
ตอนแรกจะตั้งว่าหญิงลี แต่เสียงคัดค้านเยอะจนต้องล่าถอย ส่วนเจ้าของเก่า คงเกลียดผมไปเลย เพราะดันไปเปลี่ยนชื่อแมวที่ออกจะไฮโซของเธอมาเป็นชื่อโคตรไทยแบบนี้ ตอนแรกเรียกก็ไม่หันหรอกครับ แต่เรียกบ่อย ๆ ตอนนี้ เริ่มรู้แล้วว่ามันต้องเปลี่ยนชื่อล่ะนะ
อยู่มาได้ประมาณ 2 อาทิตย์กว่า ๆ แล้วครับ ไม่ค่อยรักมันเท่าไหร่หรอก
แต่พาไปฉีดวัคซีน ซื้ออาหารแมวเพิ่ม ซื้อของเล่นให้ อาบน้ำ เช็ดตัว หวีขนแทบทุกวัน ต้องมานั่งเล่นกับมันอีก
หลัง ๆ หนูมาลี เริ่มวิ่งเข้าตู้เย็นบ่อยขึ้น เปิดตู้เย็นเมื่อไหร่ พุ่งใส่ทันที ทั้งที่บ้านก็เปิดแอร์ ไม่รู้แม่คุณจะร้อนอะไรขนาดนั้น
สำรวจบ้าน
จ้องเหยื่อ
หมั่บเข้าให้
ไปหาหมอ
แมวตู้เย็น
ช่วงนี้ตัวเหม็น อาบน้ำไม่ได้ เพราะเพิ่งฉีดวัคซีนมา ต้องเช็ดตัวทุกวัน ลำบากกุอีกกกกกก T_T
รับสมาชิกใหม่เข้าบ้าน แมวไฮโซตัวแรกในชีวิต!!
คุณนายคะน้าแก่มากแล้ว ทุกวันนี้ ต่อมไฮเปอร์หมดการหลั่งฮอร์โมนไปเรียบร้อย ไม่มีอะไรทำอะไรนางได้ ไม้ล่อแมว หนู ฯลฯ นางจะมองดูแล้วทำท่าเบื่อ ๆ บางทีมองหน้าเราด้วย ประมาณว่า "แกคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเชียวรึ" แล้วก็เดินจากไป
ส่วนคุณชายผักกาด เป็นแมวใจแตก อาทิตย์นึง จะเห็นหัวซักวันนึง และ ขี้หงุดหงิดมาก ตัวใหญ่มาก ใหญ่กว่าคะน้าที่มาอยู่ก่อนประมาณ 1 เท่าครึ่งได้เลย
ก็เลี้ยงไปครับ กินดีอยู่ดี ตัวอย่างควายทุกตัว คุณนายกินน้อยหน่อยช่วงนี้เพราะแก่แล้ว พลังงานไม่ค่อยได้ใช้
ส่วนผักกาดนี่ ถ้าเป็นโจรก็เรียกว่า "ปล้น" ล่ะครับ กินเหมือนแมวอดอยาก แรก ๆ เลี้ยงระบบปิดทั้งคู่ ผักกาดผมไม่ค่อยห่วงเพราะตัวผู้ จะห่วงก็แต่ผักกาด เพราะเป็นแมวขี้กลัว และ ขี้ตื่น หลัง ๆ มาคุณนายเริ่มอายุมาก เริ่มไม่ออกเที่ยวแล้ว เลยค่อนข้างปล่อย ผักกาดเลยร่าเริงไป ส่วนคะน้าก็นอนแง่กอยู่ในบ้าน ไม่กล้าออกนอกบริเวณรั้วบ้าน คนเลี้ยงสบายใจไป
2 ตัวนี้อยู่บ้านนึงครับ
จนเมื่อซักปีที่ผ่านมา ผมมีบ้านใหม่ให้อยู่อีกหลัง ไป ๆ กลับ ๆ เพราะอยู่ใกล้กัน
และเมื่อประมาณ 2-3 อาทิตย์ที่ผ่านมา อยู่ดี ๆ น้องที่ออฟฟิต ก็ส่งรูปแมวไฮโซ พันธุ์เปอร์เซีย ตัวนึงมาให้ทาง Line
พร้อมยิงคำถามมาด้วยว่า
"เพื่อนจะหาคนเลี้ยงแมวต่อ พี่สนใจไหม ชื่อ มีมี่ อายุ 5 เดือน พันธุ์แท้"
นาทีนั้น คำว่าพันธุ์แท้ทำอะไรผมไม่ได้จริง ๆ เพราะประสบการณ์เลี้ยงแมวมาทั้งชีวิตของผม มันแปลคำนั้นออกมาได้ว่า "ภาระ"
ผมเงียบไปประมาณครึ่งวัน นึกขึ้นได้จึงหันไปปรึกษาเจ้าของบ้านใหม่ ว่า สนใจเลี้ยงแมวหรือเปล่า พร้อมยื่นรูปให้ดู บอกว่า แมว 5 เดือน ยังเด็กอยู่นะ
เจ้าของบ้านใหม่ตอบสั้น ๆ ว่า "เอามาก็ได้"
ผมจึงส่งคำตอบไปให้น้องว่า "โอเค อีก 3 วันเอาได้เลย"
น้องขอเวลา 3 วัน ในการตระเตรียมขนย้ายแมวที่ชื่อ มีมี่ ตัวนี้มาให้
ผมกับเจ้าของบ้านใหม่ ไม่ได้สนใจอะไรจริง ๆ ชิล ๆ มาก ใจไม่อยากได้ด้วยซ้ำ จริง ๆ นะ เชื่อเหอะ!!!
ก็ไม่มีอะไรมาก แค่วันแรกที่รู้ว่าจะได้แมว ก็หมดไปเป็นพันแล้ว ค่ากะบะทราย ทราย อาหารแมว (อาหารแมวเทพ ถุงละ 120 ยี่ห้อ คานิน ๆ อะไรซักอย่าง ถุงนิดเดียวเอง เรื่องนี้จะให้อี 2 ตัวที่บ้านรู้ไม่ได้เป็นอันขาด เพราะมันกิน มีโอ 2 โลร้อยอยู่ กะบะทรายส่วนตัวไม่ต้อง เข้าห้องน้ำเองเป็น (ถ้ามันกดชักโครกเองได้จะดีมาก)) สายจูง วิตามิน ขนมแมว ฯลฯ แป๊บเดียวพันกว่า!!!
อีก 2 วันต่อมา มีมี่ ก็มาถึงที่ออฟฟิต เห็นแว๊บแรก เฉย ๆ มาก แมวอะไร ขนฟูแบบนี้ กุต้องเป็นหอบหืดเพราะเอ็งแน่ ๆ
8 ชั่วโมงที่ทำงาน ผมเล่นแต่กับแมว งานการไม่ทำ T_T
ที่หลงมันมากเพราะมันนั่งสองขาได้เวลาเล่น เลยเล่นด้วยทั้งวัน
มีมี่ กลายเป็นขวัญใจคนทั้งออฟฟิต ในเวลาไม่กี่ชั่วโมงหลังจากพวกเขารู้ข่าว ต่างแวะเวียนมาที่ห้องทำงาน วันนั้นวันเดียว มีมี่ผ่านมือชายและหญิงไปไม่รู้กี่คนต่อกี่คน เมื่อทุกคนหลงแมวกันหมด จึงเกิดการแย่งตัวกันเกิดขึ้น หลายคนพยายามใส่ร้ายผมว่าเป็นตัวกินแมว เพราะหน้าตาโหดผิดจิตใจ ผมแทบจะต้องโกนหัวบวชเพื่อบอกว่า จิตใจผมดีกว่าหน้าตาเยอะนะครับ และ ผมรักแมว บางคนเสนอคอนโดแมวเป็นสิ่งตอบแทน ฯลฯ!!!
พามีมี่ กลับบ้านมาได้แบบทุลักทุเล
จากประสบการณ์ เลี้ยงแมวจรมาตลอด ทำให้ผมรู้สึกว่า มีมี่ เป็นแมวที่เรียบร้อยสุด ๆ ไม่ดิ้น ไม่ซน ไม่วุ่นวาย จับวางตรงไหน อยู่ตรงนั้น ร้องเสียงเบา ๆ ขอเพียงให้มีคนอยู่ในสายตาเท่านั้น มีมี่ไม่ใช่แมวขี้อ้อนอะไร แต่ต้องมีคนอยู่ใกล้ ๆ
พอถึงบ้านปุ๊บ ผมเปลี่ยนชื่อแมวทันที
"หนูมาลี"
ตอนแรกจะตั้งว่าหญิงลี แต่เสียงคัดค้านเยอะจนต้องล่าถอย ส่วนเจ้าของเก่า คงเกลียดผมไปเลย เพราะดันไปเปลี่ยนชื่อแมวที่ออกจะไฮโซของเธอมาเป็นชื่อโคตรไทยแบบนี้ ตอนแรกเรียกก็ไม่หันหรอกครับ แต่เรียกบ่อย ๆ ตอนนี้ เริ่มรู้แล้วว่ามันต้องเปลี่ยนชื่อล่ะนะ
อยู่มาได้ประมาณ 2 อาทิตย์กว่า ๆ แล้วครับ ไม่ค่อยรักมันเท่าไหร่หรอก
แต่พาไปฉีดวัคซีน ซื้ออาหารแมวเพิ่ม ซื้อของเล่นให้ อาบน้ำ เช็ดตัว หวีขนแทบทุกวัน ต้องมานั่งเล่นกับมันอีก
หลัง ๆ หนูมาลี เริ่มวิ่งเข้าตู้เย็นบ่อยขึ้น เปิดตู้เย็นเมื่อไหร่ พุ่งใส่ทันที ทั้งที่บ้านก็เปิดแอร์ ไม่รู้แม่คุณจะร้อนอะไรขนาดนั้น
สำรวจบ้าน
จ้องเหยื่อ
หมั่บเข้าให้
ไปหาหมอ
แมวตู้เย็น
ช่วงนี้ตัวเหม็น อาบน้ำไม่ได้ เพราะเพิ่งฉีดวัคซีนมา ต้องเช็ดตัวทุกวัน ลำบากกุอีกกกกกก T_T