อึดอัดใจ ไม่สบายใจ ยอมรับเลยตอนนี้ ท้อแท้มากกับตัวเอง...
มันสับสน มันคิดมาก ฟุ้งซ่าน ....
เรากับแฟนคบกันและอยู่ด้วยกันจะสิบปีแล้ว ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราต่างคนต่างก็ไม่เคยมีใคร...(อันนี้เรื่องจริงเลยสาระ -3-)
อาจจะมีบางครั้ง เราหึงเราหวงเวลาเจอผู้หญิงชอบมาทำเหมือนต้องการอะไรซักอย่างจากตัวแฟนเรา...
แฟนเราไม่ได้หล่ออะไรมากมายเลยนะ หน้าตาแบบธรรมดาๆๆ(เราก็ธรรมดา- -*) แต่...
แฟนเราค่อนข้างเป็นคนคุยสนุก ออกแนวตลกๆ สุภาพ ออกแนวบ้าบอคอแตก รั่วๆ เวลาสนิทสนมกับใครแล้วอ่ะ
เรื่องปากปีจอก็มีบ้างเป็นบางโอกาส...
อยู่มาวันนึงแฟนเราได้ที่ทำงานที่ต้องไปทำงานไกลจากบ้านจากเรามาก
โอกาสจะได้เจอกันก็ตามประสามนุษย์เงินเดือนทั่วไปแระมั่งคือ เทศกาลทีแระจะได้กลับบ้าน กลับมาหาครอบครัว
ซึ่งแน่นอน เราจะมีเวลาโทรติดต่อหากันก็หลังเวลางาน คือเขาทำงานทั้งวันงานค่อนข้างหนักแระมั่งเลิกดึกทุกวัน...
(ไม่ขอบอกงานไรนะ เพราะกลัวคนที่...จะรู้ตัว)
ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรหรอก เพราะแฟนเราไม่เคยนอกใจ แม้จะเป็นพวกไม่ค่อยโรแมนติก แต่เขาก็ไม่เคยมีใครหรือแอบคุยกะใคร
รหัสทุกอย่างที่เขาเล่นเรามีหมด รับรู้หมด มีบ้างเขาแอบไปถูกใจรูปคนรักเก่าของเขา เราก็งอนตามธรรมชาติผู้หญิง สุดท้ายเขาก็ง้อ
ไม่ถึงวันก็ดีเหมือนเดิม แต่ช่วงเทศกาลก่อนวันแม่ช่วงเข้าพรรษาที่เขากลับบ้านเราดูโทรศัพท์เขา
มันมีเบอร์นึง แฟนเราไม่ได้เมมชื่อ โทรมาหาหลายรอบ หลายสาย (คือเป้นใคร ใครก็สงสัยอ่ะ ผู้หญิงทุกคนก็คงสงสัยแบบเราแระ)
คือ...แบบนับสายเรากะสายนั้นมันช่าง...เห้อออ พูดไม่ถูก เราไม่รู้จะอธิบายยังไง พอถามเขาไปแล้ว
เขาบอกกลับมาว่ารุ่นน้องที่ทำงาน มันโทรถามงานแระ...
เหมือนไม่น่าคิดไรใช่ไหมละ แต่ก็นะตามประสาผู้หญิงอ่ะ มันก็ต้องเช็คให้ระเอียด เลยนั่งไล่ดูเวลาการโทร มาสะดุดตรงเวลาที่มันเลย 00.00 น.
คือมันเลยเที่ยงคืนอ่ะ คือคุยงานนี่คุยเลยเที่ยงคืนเลย ??? อึ่งซิ เราอ่ะ อึ้งมากด้วย เลยถามกับแฟนกลับไป ว่า
"เห้ยยยพี่งานห่าไรคุยกันดึกดื่นขนานั้นเลยหรอ???" (น้ำเสียงเราก็ออกแนวตกใจปนรนรานแระ)
คือแค่มีสายโทรเข้าบ่อยแล้ว ยังจะมีเลยเวลาวิกาลเวลาที่ควรจะพักแล้วอ่ะ แล้วคนที่ทำงานด้วยกันก็ตั้งเยอะ แต่โทรหาแฟนเราคือ???
พยายามไม่คิดแระ เออ มันคงงานจริงๆแระมั้ง(ยัง ยังจะใจเย็นนะ - -''')
แล้วเมื่อวันแม่ที่ผ่านมา เอาอีกแล้วดิ สายมากกว่าเราอีกแล้ว แฟนเราก็ยังไม่เมมชื่ออีกเหมือนเคย...
แล้วระหว่างที่เรากะแฟนนั่งดูเว็บอ่านข่าวอะไรไปเรื่อยนั่งข้างๆกันแระ แล้วเสียงโทรศัพท์แฟนก็ดังขึ้น....
พอเห็นเบอร์แฟนก็ทำหน้างงๆเบอร์ไม่คุ้น เราก็บอกรับเหอะเผื่อใครมีธุระ พอรับปุ๊บ อ่าาาาาา นางอีกแล้ว นางโทรมาอีกแล้ว...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คุยคำถามเรื่องงาน แต่คำตอบที่แฟนเราตอบเหมือนแฟนเราก็ไม่เข้าใจว่ามันน่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ถามเพื่ออะไร
แฟนเราก็ใจเย็นไม่คิดอะไรตอบไปหัวเราะไป แล้วเราละ นั่งข้างๆ มันหวิวๆๆเลยนะ ต่อหน้าต่อตาเรา คุยกันหัวเราะกัน...
ใจเย็นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราท่องไว้ในใจตลอด พยายามนับ 1ให้ถึง10 เพื่อสงบสติอารมณ์ แล้วพูดขัดจังหวะขึ้นไปว่าใครหรอใครโทรมา...
ทั้งๆที่เรานั่งข้างๆแต่เหมือนเราไม่มีตัวตนเลย เราก็ยังนิ่ง ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น คงเรื่องงานแระ เขาคงมีเรื่องต้องคุยกัน...
แล้วเราก็ปล่อยให้ผ่านไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เพราะไม่อยากทะเลาะอะไรกับเขา อีกอยากเดี่ยวเขาก็ต้องกลับไปทำงาน
เราไม่อยากเป็นตัวที่ทำให้เขาเสียงานเพราะเรา... แต่เรื่องมันก็ไม่จบ ผญ. คนนั้นก็ยังคงทักมาในโปรแกรม...
(ขอสงวนไม่บอกโปรแกรมไร...เรากลัวนางมาเผือกเจอ) ข้อควาทุกอย่างแอบแฝงไปหมด เหมือนจะถามเรื่องงาน แต่อ่านของทั้งคู่คือเหมือนแฟนเรางงกับหลายๆคำถามที่นางถาม เหมือนรุ้อยู่แล้ว แต่ถาม เราสังเกตุจากข้อความที่แฟนเราตอบคือเขาบอกปกติ ทำได้ ไม่มีปัญหา อะไรทำนองนี้
((((มีอยุ่ครั้งนึงแฟนเราพูดเหมือนผู้หญิงคนนี้น่าสงสาร จะด้วยเรื่องไรเราไม่อยากเล่าแระ น้ำตาจะไหล คือเพื่อนๆๆคงเข้าใจความรู้สึกใช่ป่ะแฟนเราบอกผู้หญิงคนนึงน่าสงสารพูดแง่ดีดีของผู้หญิงคนนึงที่เขาได้อยู่ด้วยเห้นหน้ากันทุกวันยิ่งกว่าเราทำงานด้วยกันกินข้าวด้วยกัน ชอบเหมือนกัน แล้วเราละ เรายอมรับเลยเราไม่เก่งไม่สวยความจำก็สั้น มันก็ธรรมดาแระที่เราจะน้อยใจ)))
คือนี่แค่คร่าวๆๆที่เพิ่งสังเกตุเห็นและพยายามดูเรื่องราวของเขาทั้งสอง เราสับสน เราท้อ เราหมดหวัง คือเราคิดเสมอว่าแฟนเรากับเราจะไม่เกิดเรื่องอะไรแบบนี้ เราพยายามไม่คิดว่าลับหลังเรามันจะมีอะไรมากกว่านี้ไหม แต่มันก็อดคิดไม่ได้เลย ยิ่งตอนนี้เราอยู่คนเดียว มันยิ่งสับสนไม่รู้จะทำอย่างไง ยิ่งเขาทั้งสองอยู่ด้วยกันทุกวันเห็นหน้ากันทุกวัน ความรักที่มีมาเกือบ10ปี จะหมดไปเพราะระยะทางความห่างที่มันเกิดขึ้น ณ ตอนนี้ไหม ???
...เพื่อนคนไหนเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างไหม รับมือกับปัญหาแบบนี้ได้อย่างไง ช่วยแนะนำเราที T_T
ขอโทษที่พร่ามยาวไปหน่อย แต่ก็นะ ไม่รู้จะพูดกับใครให้รู้สึกสบายใจ เพราะจะปรึกษาใครก็กลัวเขาเป็นห่วง เพราะเรามีโรคประจำตัวที่ค่อนข้างอันตรายคงไม่เป้นการดีแน่ถ้าเอาไปปรึกษากับคนรอบข้างเรา ครั้นจะพาคนอื่นเป้นห่วงป่าวๆ
ปล.เพิ่มเติมเหตุผลที่เราไม่สามารถตามไปเฝ้าแฟนหรือแอบไปดูพฤติกรรมของเขาได้คือเราก็อยู่ทำหน้าที่เราในอีกที่หนึ่งซึ่งคนละจังหวัดกับเขาเลยแล้วเสาร์-แาทิตย์วันหยุด เราก็ต้องกลับบ้านเพื่อไปดูแลลูกเพราเราอยู่ใกล้กว่าเขามาก
ขอบคุณทั้งกำลังใจและคำแนะนำนะคะ
จะทำอย่างไรดี เมื่อมีผู้หญิงโทรหาแฟนเราบ่อยมากกว่าเรา???
มันสับสน มันคิดมาก ฟุ้งซ่าน ....
เรากับแฟนคบกันและอยู่ด้วยกันจะสิบปีแล้ว ตลอดระยะเวลาที่คบกัน เราต่างคนต่างก็ไม่เคยมีใคร...(อันนี้เรื่องจริงเลยสาระ -3-)
อาจจะมีบางครั้ง เราหึงเราหวงเวลาเจอผู้หญิงชอบมาทำเหมือนต้องการอะไรซักอย่างจากตัวแฟนเรา...
แฟนเราไม่ได้หล่ออะไรมากมายเลยนะ หน้าตาแบบธรรมดาๆๆ(เราก็ธรรมดา- -*) แต่...
แฟนเราค่อนข้างเป็นคนคุยสนุก ออกแนวตลกๆ สุภาพ ออกแนวบ้าบอคอแตก รั่วๆ เวลาสนิทสนมกับใครแล้วอ่ะ
เรื่องปากปีจอก็มีบ้างเป็นบางโอกาส...
อยู่มาวันนึงแฟนเราได้ที่ทำงานที่ต้องไปทำงานไกลจากบ้านจากเรามาก
โอกาสจะได้เจอกันก็ตามประสามนุษย์เงินเดือนทั่วไปแระมั่งคือ เทศกาลทีแระจะได้กลับบ้าน กลับมาหาครอบครัว
ซึ่งแน่นอน เราจะมีเวลาโทรติดต่อหากันก็หลังเวลางาน คือเขาทำงานทั้งวันงานค่อนข้างหนักแระมั่งเลิกดึกทุกวัน...
(ไม่ขอบอกงานไรนะ เพราะกลัวคนที่...จะรู้ตัว)
ตอนแรกเราก็ไม่คิดอะไรหรอก เพราะแฟนเราไม่เคยนอกใจ แม้จะเป็นพวกไม่ค่อยโรแมนติก แต่เขาก็ไม่เคยมีใครหรือแอบคุยกะใคร
รหัสทุกอย่างที่เขาเล่นเรามีหมด รับรู้หมด มีบ้างเขาแอบไปถูกใจรูปคนรักเก่าของเขา เราก็งอนตามธรรมชาติผู้หญิง สุดท้ายเขาก็ง้อ
ไม่ถึงวันก็ดีเหมือนเดิม แต่ช่วงเทศกาลก่อนวันแม่ช่วงเข้าพรรษาที่เขากลับบ้านเราดูโทรศัพท์เขา
มันมีเบอร์นึง แฟนเราไม่ได้เมมชื่อ โทรมาหาหลายรอบ หลายสาย (คือเป้นใคร ใครก็สงสัยอ่ะ ผู้หญิงทุกคนก็คงสงสัยแบบเราแระ)
คือ...แบบนับสายเรากะสายนั้นมันช่าง...เห้อออ พูดไม่ถูก เราไม่รู้จะอธิบายยังไง พอถามเขาไปแล้ว
เขาบอกกลับมาว่ารุ่นน้องที่ทำงาน มันโทรถามงานแระ...
เหมือนไม่น่าคิดไรใช่ไหมละ แต่ก็นะตามประสาผู้หญิงอ่ะ มันก็ต้องเช็คให้ระเอียด เลยนั่งไล่ดูเวลาการโทร มาสะดุดตรงเวลาที่มันเลย 00.00 น.
คือมันเลยเที่ยงคืนอ่ะ คือคุยงานนี่คุยเลยเที่ยงคืนเลย ??? อึ่งซิ เราอ่ะ อึ้งมากด้วย เลยถามกับแฟนกลับไป ว่า
"เห้ยยยพี่งานห่าไรคุยกันดึกดื่นขนานั้นเลยหรอ???" (น้ำเสียงเราก็ออกแนวตกใจปนรนรานแระ)
คือแค่มีสายโทรเข้าบ่อยแล้ว ยังจะมีเลยเวลาวิกาลเวลาที่ควรจะพักแล้วอ่ะ แล้วคนที่ทำงานด้วยกันก็ตั้งเยอะ แต่โทรหาแฟนเราคือ???
พยายามไม่คิดแระ เออ มันคงงานจริงๆแระมั้ง(ยัง ยังจะใจเย็นนะ - -''')
แล้วเมื่อวันแม่ที่ผ่านมา เอาอีกแล้วดิ สายมากกว่าเราอีกแล้ว แฟนเราก็ยังไม่เมมชื่ออีกเหมือนเคย...
แล้วระหว่างที่เรากะแฟนนั่งดูเว็บอ่านข่าวอะไรไปเรื่อยนั่งข้างๆกันแระ แล้วเสียงโทรศัพท์แฟนก็ดังขึ้น....
พอเห็นเบอร์แฟนก็ทำหน้างงๆเบอร์ไม่คุ้น เราก็บอกรับเหอะเผื่อใครมีธุระ พอรับปุ๊บ อ่าาาาาา นางอีกแล้ว นางโทรมาอีกแล้ว...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
คุยคำถามเรื่องงาน แต่คำตอบที่แฟนเราตอบเหมือนแฟนเราก็ไม่เข้าใจว่ามันน่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ถามเพื่ออะไร
แฟนเราก็ใจเย็นไม่คิดอะไรตอบไปหัวเราะไป แล้วเราละ นั่งข้างๆ มันหวิวๆๆเลยนะ ต่อหน้าต่อตาเรา คุยกันหัวเราะกัน...
ใจเย็นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เราท่องไว้ในใจตลอด พยายามนับ 1ให้ถึง10 เพื่อสงบสติอารมณ์ แล้วพูดขัดจังหวะขึ้นไปว่าใครหรอใครโทรมา...
ทั้งๆที่เรานั่งข้างๆแต่เหมือนเราไม่มีตัวตนเลย เราก็ยังนิ่ง ทำเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น คงเรื่องงานแระ เขาคงมีเรื่องต้องคุยกัน...
แล้วเราก็ปล่อยให้ผ่านไปเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เพราะไม่อยากทะเลาะอะไรกับเขา อีกอยากเดี่ยวเขาก็ต้องกลับไปทำงาน
เราไม่อยากเป็นตัวที่ทำให้เขาเสียงานเพราะเรา... แต่เรื่องมันก็ไม่จบ ผญ. คนนั้นก็ยังคงทักมาในโปรแกรม...
(ขอสงวนไม่บอกโปรแกรมไร...เรากลัวนางมาเผือกเจอ) ข้อควาทุกอย่างแอบแฝงไปหมด เหมือนจะถามเรื่องงาน แต่อ่านของทั้งคู่คือเหมือนแฟนเรางงกับหลายๆคำถามที่นางถาม เหมือนรุ้อยู่แล้ว แต่ถาม เราสังเกตุจากข้อความที่แฟนเราตอบคือเขาบอกปกติ ทำได้ ไม่มีปัญหา อะไรทำนองนี้
((((มีอยุ่ครั้งนึงแฟนเราพูดเหมือนผู้หญิงคนนี้น่าสงสาร จะด้วยเรื่องไรเราไม่อยากเล่าแระ น้ำตาจะไหล คือเพื่อนๆๆคงเข้าใจความรู้สึกใช่ป่ะแฟนเราบอกผู้หญิงคนนึงน่าสงสารพูดแง่ดีดีของผู้หญิงคนนึงที่เขาได้อยู่ด้วยเห้นหน้ากันทุกวันยิ่งกว่าเราทำงานด้วยกันกินข้าวด้วยกัน ชอบเหมือนกัน แล้วเราละ เรายอมรับเลยเราไม่เก่งไม่สวยความจำก็สั้น มันก็ธรรมดาแระที่เราจะน้อยใจ)))
คือนี่แค่คร่าวๆๆที่เพิ่งสังเกตุเห็นและพยายามดูเรื่องราวของเขาทั้งสอง เราสับสน เราท้อ เราหมดหวัง คือเราคิดเสมอว่าแฟนเรากับเราจะไม่เกิดเรื่องอะไรแบบนี้ เราพยายามไม่คิดว่าลับหลังเรามันจะมีอะไรมากกว่านี้ไหม แต่มันก็อดคิดไม่ได้เลย ยิ่งตอนนี้เราอยู่คนเดียว มันยิ่งสับสนไม่รู้จะทำอย่างไง ยิ่งเขาทั้งสองอยู่ด้วยกันทุกวันเห็นหน้ากันทุกวัน ความรักที่มีมาเกือบ10ปี จะหมดไปเพราะระยะทางความห่างที่มันเกิดขึ้น ณ ตอนนี้ไหม ???
...เพื่อนคนไหนเคยเจอปัญหาแบบนี้บ้างไหม รับมือกับปัญหาแบบนี้ได้อย่างไง ช่วยแนะนำเราที T_T
ขอโทษที่พร่ามยาวไปหน่อย แต่ก็นะ ไม่รู้จะพูดกับใครให้รู้สึกสบายใจ เพราะจะปรึกษาใครก็กลัวเขาเป็นห่วง เพราะเรามีโรคประจำตัวที่ค่อนข้างอันตรายคงไม่เป้นการดีแน่ถ้าเอาไปปรึกษากับคนรอบข้างเรา ครั้นจะพาคนอื่นเป้นห่วงป่าวๆ
ปล.เพิ่มเติมเหตุผลที่เราไม่สามารถตามไปเฝ้าแฟนหรือแอบไปดูพฤติกรรมของเขาได้คือเราก็อยู่ทำหน้าที่เราในอีกที่หนึ่งซึ่งคนละจังหวัดกับเขาเลยแล้วเสาร์-แาทิตย์วันหยุด เราก็ต้องกลับบ้านเพื่อไปดูแลลูกเพราเราอยู่ใกล้กว่าเขามาก
ขอบคุณทั้งกำลังใจและคำแนะนำนะคะ