บ่น ระบายล้วนๆ ค่ะ ตามประสาชาวบ้านตาดำๆ ที่อยู่รอบนอก ไม่ได้รู้ประสีประสาอะไรเท่าไร ไม่ใช่คนในเจงๆ
กระทู้นี้เป็นปัญหาชีวิต อาจถึงขนาดเป็นวาระแห่งชาติก็ได้นะคะ ( เวอร์ไว้ก่อน อิอิ )
เผลอๆ อาจโยงไปถึง ปัญหาเศรษฐกิจ สังคม การศึกษา กันเลยก็ได้ ใครจะไปรู้ ( น่าน ออกทะเลแล้ว )
ไม่ค่อยได้ดูละครเท่าไร เพราะรู้ๆ กัน ละครไทย ส่วนใหญ่ เป็นยังไง
ไม่ได้จะดูถูก แต่ทั้งปีในแต่ละปี ละครที่เรียกว่าน้ำดี เป็นละครแห่งปี มันจะมีสักกี่เรื่อง
แล้วบางที ... จะโทษแต่ผู้จัดก็ไม่ได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น ดิฉันว่า ปัญหาทุกอย่างมันมาจาก " บทละคร " ใช่หรือไม่
ผู้แต่งบทประพันธ์ เป็นผู้กุมบังเ
ยน ชะตากรรมของละครไทย ใช่หรือไม่ ???
ถ้าใช่ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น กับผู้แต่งบทละคร
ดูละครหลายๆ เรื่อง ( เกือบทุกเรื่อง ) ดูไปได้ 2 - 3 ตอน ไม่รู้ใครเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
ดูแล้วต้องคิดตลอดว่า ... แ ม ร ้ ง มันเอาอะไรมาคิด ว ๊ าาา เอ๊ะ หรือไม่คิด จิ้นเอาอย่างเดียว
หลายๆ ตอนของละคร จะแบบ .... แล้ว ทำไม ไม่โทรสับ ล่ะ โถ่ ... สื่อสารกันหน่อย
เกือบทุกเรื่อง ถ้ามีโทสับเข้ามา เรื่องจะไม่ดำเนินไปอย่างนั้นเลย บร๊ะ แค่ปัญหาเรื่องการสื่อสาร
พอจะนึกออกป่ะ ???
มีเศรษฐีนักธุรกิจหมื่นล้าน คนหนึ่ง เคยให้สัมภาษณ์ไว้ในทีวีว่า รู้สึกอย่างไรกับวงการละครไทย
เขาบอกมาว่า ละครไทย ถ้าไม่ทำออกมาแนวโง่ๆ จะขายไม่ได้ เพราะจะไม่ถูกใจคนดู !!!
( ขอไม่บอกชื่อ เดี๋ยวจะกลายเป็นพาดพิง เอาเป็นว่า ดูมาจากทีวีจริงๆ )
พิมพ์มาอย่างนี้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาบอกว่า ถ้าไม่ถูกใจก็ไม่ต้องไปดูสิ หรือ ว่าแต่คนอื่นตัวเองยังทำไม่ได้อย่างเขา หรือ
ถ้าคิดว่าทำออกมาดีกว่า ก็ทำซะเลยสิ ก็เอิ่ม .... ได้ ในเมื่อบทละครดีๆ มันหายากหาเย็นอะไรกันนักหนาขนาดนี้
ทำมันซะเองก็ได้ แต่จะขายได้หรือเปล่า อันนี้ไม่รู้ ก็อย่างที่บอก ของดีถ้าขายไม่ได้ มันก็จบ ...
แต่ลึกๆ แล้ว แอบคิดนะคะ ของดี ต้องมีคนเห็นคุณค่าซักวัน .... เถอะน่า
ว่าจะลองแต่งบทละครเล่นๆ ดูน่ะค่ะ เผื่อเป็นทางเลือกหนึ่ง
คิดพล็อตไว้หมดแล้ว เนื้อเรื่องเป็นแบบ ตัวละครหลัก ฉลาด เน้นแก้ปัญหา มีเหตุผล
ไม่ใช้แต่อารม์เหมือนละครส่วนใหญ่
คือดูหนังเทศมาตลอด ว่าจะเอาคาร์แรคเตอร์แบบฝรั่งๆ มาใช้น่ะค่ะ
จะเข้ามาให้กำลังใจ หรือซ้ำเติม เหยียบซ้ำ เต็มที่เลยค่ะ อารมณ์เซ็งมันฝุดได้ที่เลยตอนนี้
ถึงผู้จัดฯ ข้องใจมานานแล้ว บทละครดีๆ หนังแนวคิดเจ๋งๆ มันยากเย็นอะไรนักหนาฟร๊ะห๊ะคะ
กระทู้นี้เป็นปัญหาชีวิต อาจถึงขนาดเป็นวาระแห่งชาติก็ได้นะคะ ( เวอร์ไว้ก่อน อิอิ )
เผลอๆ อาจโยงไปถึง ปัญหาเศรษฐกิจ สังคม การศึกษา กันเลยก็ได้ ใครจะไปรู้ ( น่าน ออกทะเลแล้ว )
ไม่ค่อยได้ดูละครเท่าไร เพราะรู้ๆ กัน ละครไทย ส่วนใหญ่ เป็นยังไง
ไม่ได้จะดูถูก แต่ทั้งปีในแต่ละปี ละครที่เรียกว่าน้ำดี เป็นละครแห่งปี มันจะมีสักกี่เรื่อง
แล้วบางที ... จะโทษแต่ผู้จัดก็ไม่ได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น ดิฉันว่า ปัญหาทุกอย่างมันมาจาก " บทละคร " ใช่หรือไม่
ผู้แต่งบทประพันธ์ เป็นผู้กุมบังเ
ถ้าใช่ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น กับผู้แต่งบทละคร
ดูละครหลายๆ เรื่อง ( เกือบทุกเรื่อง ) ดูไปได้ 2 - 3 ตอน ไม่รู้ใครเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
ดูแล้วต้องคิดตลอดว่า ... แ ม ร ้ ง มันเอาอะไรมาคิด ว ๊ าาา เอ๊ะ หรือไม่คิด จิ้นเอาอย่างเดียว
หลายๆ ตอนของละคร จะแบบ .... แล้ว ทำไม ไม่โทรสับ ล่ะ โถ่ ... สื่อสารกันหน่อย
เกือบทุกเรื่อง ถ้ามีโทสับเข้ามา เรื่องจะไม่ดำเนินไปอย่างนั้นเลย บร๊ะ แค่ปัญหาเรื่องการสื่อสาร
พอจะนึกออกป่ะ ???
มีเศรษฐีนักธุรกิจหมื่นล้าน คนหนึ่ง เคยให้สัมภาษณ์ไว้ในทีวีว่า รู้สึกอย่างไรกับวงการละครไทย
เขาบอกมาว่า ละครไทย ถ้าไม่ทำออกมาแนวโง่ๆ จะขายไม่ได้ เพราะจะไม่ถูกใจคนดู !!!
( ขอไม่บอกชื่อ เดี๋ยวจะกลายเป็นพาดพิง เอาเป็นว่า ดูมาจากทีวีจริงๆ )
พิมพ์มาอย่างนี้ เดี๋ยวก็จะมีคนมาบอกว่า ถ้าไม่ถูกใจก็ไม่ต้องไปดูสิ หรือ ว่าแต่คนอื่นตัวเองยังทำไม่ได้อย่างเขา หรือ
ถ้าคิดว่าทำออกมาดีกว่า ก็ทำซะเลยสิ ก็เอิ่ม .... ได้ ในเมื่อบทละครดีๆ มันหายากหาเย็นอะไรกันนักหนาขนาดนี้
ทำมันซะเองก็ได้ แต่จะขายได้หรือเปล่า อันนี้ไม่รู้ ก็อย่างที่บอก ของดีถ้าขายไม่ได้ มันก็จบ ...
แต่ลึกๆ แล้ว แอบคิดนะคะ ของดี ต้องมีคนเห็นคุณค่าซักวัน .... เถอะน่า
ว่าจะลองแต่งบทละครเล่นๆ ดูน่ะค่ะ เผื่อเป็นทางเลือกหนึ่ง
คิดพล็อตไว้หมดแล้ว เนื้อเรื่องเป็นแบบ ตัวละครหลัก ฉลาด เน้นแก้ปัญหา มีเหตุผล
ไม่ใช้แต่อารม์เหมือนละครส่วนใหญ่
คือดูหนังเทศมาตลอด ว่าจะเอาคาร์แรคเตอร์แบบฝรั่งๆ มาใช้น่ะค่ะ
จะเข้ามาให้กำลังใจ หรือซ้ำเติม เหยียบซ้ำ เต็มที่เลยค่ะ อารมณ์เซ็งมันฝุดได้ที่เลยตอนนี้