ประสบการณ์การดูหนังที่ชีวิตนี้จะไม่มีวันลืม ไม่นึกว่าหนังเรื่องหนึ่งจะสร้างความประทับใจให้ได้มากขนาดนี้ได้
หนังสนุกมากกกก หนังยาวเกือบ 3 ชม.แต่ไม่มีความรู้สึกเบื่อเกิดขึ้นเลย 70% ของหนังนั่งยิ้มตลอดจนเหงือกแห้ง
แล้วเพราะหนังมันเล่นเอาเรื่องจริง เอาความเป็นธรรมชาติมาถ่ายทอดให้ดูกันขนาดนี้ เลยไม่ต้องกลัวเลยว่า
30%ในส่วนที่เป็นดราม่าจะไม่รู้สึกอินไปกับหนัง ฉากไหนสร้างเสียงหัวเราะ สร้างรอยยิ้ม ก็ไม่สามารถเรียกได้เลยว่า
เป็นมุกที่หนังจงใจใส่มา แล้วสนุกที่สุดกับการได้เห็นการเจริญเติบโตของตัวละครทุกตัวในเรื่องโดยเฉพาะ เมสัน
สนุกแม้กระทั่งได้เห็นเมสันใช้มือถือทันสมัยขึ้นเรื่อยๆ...
เป็นหนัง coming of age ที่ดีสุดๆ ดีแบบชัดๆ เห็นกันจะๆว่ามันดี ดีแบบเถียงไม่ออก ดีแบบไม่มีที่ติ
แต่สิ่งสำคัญกว่านั้นคือนอกจากได้ดูหนังดีๆเรื่องหนึ่งแล้ว หนังเรื่องนี้ยังเป็นเหมือนภาพความทรงจำในวัยเด็กของผม
หลายๆฉากที่เมสันเป็นเด็กทำให้นึกถึงตัวเองในตอนเด็กๆเหมือนกัน มีเพื่อนปั่นจักรยานเอย เล่นเกมบอยเอย
โกหกแม่ว่าไม่สบายเพื่อที่จะได้ไม่ต้องไม่โรงเรียน ตอนดูก็ดิ้นดิ๊กๆๆในโรงหนัง เห้ยใช่อะ เห้ยเหมือนเราเลย 5555
หรือบางทีถึงมันจะค่อนข้างเป็นความทรงจำที่เราเริ่มจะลืมๆไปแล้วแต่เรายังได้เห็นพฤติกรรมแบบเมสันกับเด็กๆวัยเดียวกันด้วย
หลายๆความทรงจำที่ไม่ดีก็มี ความทรงจำที่ไม่ใช่แค่ลืมไม่ลงแต่เป็นความทรงจำที่ผมยังคิดถึงมันอยู่ตลอดเวลา
เช่นการที่เมสันฝ่าฟันปัญหาครอบครัวหรือช่วงหนึ่งในชีวิตเมสันที่ไม่ราบลื่นบ้างมันล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ผมเคยผ่านมา
หนังย้ำน้อยแต่เจ็บหนักจนเกือบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
แ้ล้วยิ่งเมื่อการเดินทางของหนังมาสู่ช่วงที่เมสันอายุไล่ืเลี่ยกับผมยิ่งอินไปใหญ่ เริ่มมีความชอบในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
เริ่มมาถึงช่วงของการบินออกจากรัง มันเหมือนกับเมสันเป็นภาพสะท้อนของผม หลายๆครั้งที่ผมคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้
การตามหาสิ่งที่ตัวเองชอบ การตัดสินใจทำในสิ่งที่ชอบ ตอนดูก็พยักหน้าหงึกๆว่าเราเข้าใจนะเมสันว่าเอ็งรู้สึกไง
ช่วงท้ายที่สุดของหนังก็ทำให้จินตนาการไปอีกว่าการบินออกจากรังของเรานั้นมันจะเหมือนกับของเมสันมั้ย
แต่ก็ไม่อาจรู้ได้อยู่ดีว่าอนาคตของเมสันจะเป็นอย่างไรต่อไป ถึงหนังจะจบด้วยรอยยิ้มของเมสันแบบนั้นก็ตาม...
เป็นหนังที่ชอบที่สุดของปีนี้แน่ๆไม่คิดว่าจะมีเรื่องไหนมาโค่นลงได้และคิดว่าอีกนานเลยกว่าจะได้ดูหนังที่ชอบมากกว่าเรื่องนี้
ที่เหลือก็ให้เป็นหน้าที่ของ"กาลเวลา"ที่จะเป็นสิ่งที่พิสูจน์ว่าหนังเรื่องนี้จะกลายเป็นอีกหนึ่งหนังในดวงใจของผมหรือเปล่า
Boyhood(2014) : 9.5/10
[CR] รีวิว Boyhood : ยิ้มทั้งน้ำตา
หนังสนุกมากกกก หนังยาวเกือบ 3 ชม.แต่ไม่มีความรู้สึกเบื่อเกิดขึ้นเลย 70% ของหนังนั่งยิ้มตลอดจนเหงือกแห้ง
แล้วเพราะหนังมันเล่นเอาเรื่องจริง เอาความเป็นธรรมชาติมาถ่ายทอดให้ดูกันขนาดนี้ เลยไม่ต้องกลัวเลยว่า
30%ในส่วนที่เป็นดราม่าจะไม่รู้สึกอินไปกับหนัง ฉากไหนสร้างเสียงหัวเราะ สร้างรอยยิ้ม ก็ไม่สามารถเรียกได้เลยว่า
เป็นมุกที่หนังจงใจใส่มา แล้วสนุกที่สุดกับการได้เห็นการเจริญเติบโตของตัวละครทุกตัวในเรื่องโดยเฉพาะ เมสัน
สนุกแม้กระทั่งได้เห็นเมสันใช้มือถือทันสมัยขึ้นเรื่อยๆ...
เป็นหนัง coming of age ที่ดีสุดๆ ดีแบบชัดๆ เห็นกันจะๆว่ามันดี ดีแบบเถียงไม่ออก ดีแบบไม่มีที่ติ
แต่สิ่งสำคัญกว่านั้นคือนอกจากได้ดูหนังดีๆเรื่องหนึ่งแล้ว หนังเรื่องนี้ยังเป็นเหมือนภาพความทรงจำในวัยเด็กของผม
หลายๆฉากที่เมสันเป็นเด็กทำให้นึกถึงตัวเองในตอนเด็กๆเหมือนกัน มีเพื่อนปั่นจักรยานเอย เล่นเกมบอยเอย
โกหกแม่ว่าไม่สบายเพื่อที่จะได้ไม่ต้องไม่โรงเรียน ตอนดูก็ดิ้นดิ๊กๆๆในโรงหนัง เห้ยใช่อะ เห้ยเหมือนเราเลย 5555
หรือบางทีถึงมันจะค่อนข้างเป็นความทรงจำที่เราเริ่มจะลืมๆไปแล้วแต่เรายังได้เห็นพฤติกรรมแบบเมสันกับเด็กๆวัยเดียวกันด้วย
หลายๆความทรงจำที่ไม่ดีก็มี ความทรงจำที่ไม่ใช่แค่ลืมไม่ลงแต่เป็นความทรงจำที่ผมยังคิดถึงมันอยู่ตลอดเวลา
เช่นการที่เมสันฝ่าฟันปัญหาครอบครัวหรือช่วงหนึ่งในชีวิตเมสันที่ไม่ราบลื่นบ้างมันล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ผมเคยผ่านมา
หนังย้ำน้อยแต่เจ็บหนักจนเกือบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
แ้ล้วยิ่งเมื่อการเดินทางของหนังมาสู่ช่วงที่เมสันอายุไล่ืเลี่ยกับผมยิ่งอินไปใหญ่ เริ่มมีความชอบในสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
เริ่มมาถึงช่วงของการบินออกจากรัง มันเหมือนกับเมสันเป็นภาพสะท้อนของผม หลายๆครั้งที่ผมคุยกับพ่อแม่เรื่องนี้
การตามหาสิ่งที่ตัวเองชอบ การตัดสินใจทำในสิ่งที่ชอบ ตอนดูก็พยักหน้าหงึกๆว่าเราเข้าใจนะเมสันว่าเอ็งรู้สึกไง
ช่วงท้ายที่สุดของหนังก็ทำให้จินตนาการไปอีกว่าการบินออกจากรังของเรานั้นมันจะเหมือนกับของเมสันมั้ย
แต่ก็ไม่อาจรู้ได้อยู่ดีว่าอนาคตของเมสันจะเป็นอย่างไรต่อไป ถึงหนังจะจบด้วยรอยยิ้มของเมสันแบบนั้นก็ตาม...
เป็นหนังที่ชอบที่สุดของปีนี้แน่ๆไม่คิดว่าจะมีเรื่องไหนมาโค่นลงได้และคิดว่าอีกนานเลยกว่าจะได้ดูหนังที่ชอบมากกว่าเรื่องนี้
ที่เหลือก็ให้เป็นหน้าที่ของ"กาลเวลา"ที่จะเป็นสิ่งที่พิสูจน์ว่าหนังเรื่องนี้จะกลายเป็นอีกหนึ่งหนังในดวงใจของผมหรือเปล่า
Boyhood(2014) : 9.5/10