ผมเขียนไม่เก่ง แต่เป็นคนชอบอ่านกระทู้ทั่วไป เป็นคนชอบหนังมาหลายสิบปี
เลยอยากถือโอกาสที่ห้องเฉลิมไทย เป็นไท (เสียที) อยากจะบรรยายความรู้สึก สั้นๆ เกี่ยวกับหนังที่พึ่งไปดูมาเมื่อ 24 ชม.ที่แล้ว

" The Fault in Our Stars "

วินาที ที่ 10 : "นางเอก น่ารักจังวะ"
นาที ที่ xx (กลางๆ เรื่อง) : "พระเอก หล่อเกิ๊นน กรูเป็น ญ คงตกหลุมรักตาย"
เมื่อหนังจบ : "หนังโลกสวย เพลงเพราะ เนื้อเรื่องทั่วไป กินใจตามประสาหนังน้ำเน่า"

8 ชม หลังจากนั้น : กระวนกระวาย อยากหา Soundtrack มาฟัง

12 ชม : แม่เจ้าเอ้ย!! เป็น เพลงที่ฟังแล้วคิดบวก มากๆ รู้สึกอบอุ่นอยากมีชีวิตอยู่ (จริงๆ นะ)

13 ชม : นั่งอ่านกระทู้ เกร็ดหนัง และหารูปนางเอกมองเพลินๆ

20 ชม : อุ๊ยตาย เผลอโพสต์ เฟสบุ้ค ไป 3 กระทู้เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้

24 ชม. คือตอนนี้ : ผมรู้สึกถึงพลังที่ส่งมาจากผู้เขียน ผ่านบทหนัง ผ่านเสียงเพลง ผ่านนักแสดง ส่งมาถึงตัวผมอย่างยิ่งใหญ่
                          ผมรู้สึกถึงเจตนารมของ ผู้เขียน ที่อยากให้ คนสิ้นหวัง "จงเลือก" ที่จะมีชีวิตอยู่ และจงไม่ทำร้ายตัวเอง
                          ด้วยการ "อนุญาติ" ให้ความคิดในแง่ลบเข้ามา
                          มีหนังหลายเรื่องที่สื่อถึง ความตาย และการใช้ชีวิตช่วงสุดท้าย แต่แปลกที่หนังเนื้อหาเรียบๆ อันนี้ กลับมีมิติมากมายหลายอย่าง
                          ทำให้ผมได้คิดมากมาย บทสนทนาที่คมคาย การแสดงที่เป็นธรรมชาติ เพลงประกอบอันนุ่มละไม มันให้เพลิดเพลิน แล้วมันก็
                          วนเวียนอยู่ในหัวไม่จากไปไหน

แนะนำให้ไปดูโดยด่วน ก่อนจะลาโรง ซึ่งผมคิดว่า ในไม่ช้านี้ แน่นอน !!!