กระทู้นี้ไม่ได้ตั้งใจที่จะเขียน แต่สุดท้ายผู้เขียน ก็ทนไม่ไหวเนื่องจากเพื่อนๆ เรียกร้องเข้ามาเยอะ เนื่องจากผู้อ่านรู้สึกค้างคาใจหลายเรื่อง
เรื่องประสบการณ์ในคุก ผมก็เล่ามาจนถึงจุดสุดท้ายของเรื่องก็คือการออกจากคุกและจบตรงนั้น เพื่อนๆ แจ้งว่าเรื่องจบแต่อารมณ์ไม่จบ
ดังนั้นจึงเป็นที่มาของกระทู้นี้ จะเป็นการตอบคำถาม และตอบข้อสงสัยในทุกๆ เรื่อง ทุกๆ ประเด็นที่สามารถตอบได้ครับ

หลายคนต้องการแลกเปลี่ยนมุมมองการใช้ชีวิต ผมก็ยินดีตอบ ทั้งหน้าไมค์ และหลังไมค์ อาจช้าก็ขออภัย เพราะหลังไมค์ตอนนี้ 1,000 ข้อความ
จะตอบคำถาม และเปลี่ยนทัศนะ ทุกๆ คำถาม แต่อย่าลืมว่าผมก็เป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ซึ่งเป็นอะไรก็ไม่รู้มาหลายอย่าง
เคยเป็นเด็กเรียน เคยเป็นนักบริหาร เคยเป็นนักกฎหมาย เคยเป็นทหาร เคยเป็นพระ เคยเป็นนักโทษเรือนจำ ที่สำคัญเป็นตุ๊ด อยากได้มุมไหนก็ว่ากันไป

ผมเชื่อแล้วจริงๆว่าชาวพันทิป เป็นคนฉลาดเพราะผมเล่าประสบการณ์ และถ่ายทอดออกมาทุกตัวอักษร ชาวพันทิปสามารถเข้าถึงเป้าหมาย
และวัตถุประสงค์ในการสื่อ ทั้งยังสามารถตีความได้โดยที่ผมไม่ต้องอธิบาย บางครั้งมีข้อสงสัย เพื่อนๆ ก็จะช่วยตีความและขยายความแทน
ทั้งยังช่วยผมแก้คำผิด และดูว่าตรงไหนควรหรือไม่ควรเขียน ให้ตัดออก ลบทิ้ง เป็นการเขียนครั้งแรกที่เขียนยาวนานขนาดนี้
ซึ่งผมไม่มีประสบการณ์ และผมก็เป็นคนจำพวกอ่านหนังสือไม่เกิน 8 บรรทัดเช่นกัน เรื่องราวทหารมันจบลงแล้ว แต่ผมก็ยังรู้สึกอยากเขียนต่อ

ดังที่ได้บอกไว้แต่ต้นแล้วว่าเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริง เป็นชีวิตจริง ลำดับเหตุการณ์ที่เล่าเรื่องตามเวลา เหมือนการอ่านไดอะรี่ ไม่ใช่นิยาย
ไม่มีพระเอก ไม่มีนางเอก ไม่มีใครถูกใครผิด เมื่อจบการเป็นทหาร ทุกคนก็จะต้องดำเนินชีวิตของตัวเองต่อไป เหมือนเพื่อนๆ ทุกคนนี่แหละ
สิ่งที่เกิดขึ้นจบลงแล้ว เหลือไว้เพียงแค่ความทรงจำที่ดี กลายเป็นอดีต เพราะโลกเรานี้เป็นมิติแห่งเวลา ผ่านไปแล้วก็ผ่านเลยไป

เรื่องที่ผมรู้สึกกังวลที่สุดก็คือ เด็กและเยาวชน ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ แล้วหลายคนอยากเป็นทหารเกณฑ์ แล้วไม่เรียน รด. กัน
น้องๆ อยากเป็นทหารเกณฑ์ อยากรับใช้ชาติ เป็นความคิดที่ดีนะครับ แต่การเรียน รด. น้องๆ ก็จะได้ประสบการณ์ที่ดีไม่ต่างกัน
หลักสูตรของ รด. ก็เหมือนฝึกทหารเกณฑ์ทุกประการ ถ้าน้องเข้าไปเรียนอย่างตั้งใจ และเข้าใจในหลักสูตรแล้ว
ทุกอย่างในหลักสูตร ล้วนสร้างความเข้มแข็งและอดทน ฝึกให้น้องๆ มีวินัยได้ ไม่ต่างจากการเป็นทหารเกณฑ์เลยทีเดียวครับ
หากเพื่อนๆ ต้องการแสดงความเห็นชี้แนะ หรือข้อคิด ให้แก่น้องๆ ได้ก็จะเป็นสิ่งที่ดียิ่ง น้องๆยังไม่ค่อยมีวิจารณญาณในการแยกแยะ

ก่อนที่จะเริ่มต้นเล่าประสบการณ์ชีวิตหลังปลดทหารนี้ ผมอยากจะกราบเรียน HR หรือ ผู้จัดการ เล็กน้อยครับ
หากคุณรับคนเข้าสมัครงาน แล้วมีเจอคนที่มีคุณสมบัติ วุฒิการศึกษาตามที่คุณต้องการ แล้วผ่านการเป็นทหารเกณฑ์มา
ถ้าคุณรับเข้าทำงาน ผมรับรองว่าคุณไม่ผิดหวังแน่นอนครับ คนที่คุณรับไปจะมีความอดทน กล้าหาญ ไม่กลัวความลำบาก
และสามารถรับสภาพความกดดันได้ ไม่มีขีดจำกัด เพราะเราถูกฝึกให้เป็นเช่นนั้น ละลายพฤติกรรมโลกสวยทั้งหมดมาแล้ว

คำถามหน้ากระทู้ และคำถามหลังไมค์ สงสัย ติดใจ หรือค้างคาใจตรงไหน ว่ากันมา ถามมาตอบไปด้วยความยินดีนะครับ
ผมอยู่กับพวกคุณมานาน จนเหมือนกลายเป็นเพื่อนหมด  หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัย ณ ที่นี้ ยินดีแก้ไขนะครับ