**สำหรับผู้ที่ยังเป็นเยาวชนหรือนักศึกษาที่ยังต้องเพิ่งพาทุนทรัพย์จากพ่อแม่ผู้ปกครองในการดำรงชีวิต ผมขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ**
เห็นหลายครั้งแล้วเวลาเกมตกเป็นแพะรับบาปทางสังคมของปัญหาสังคมสักเรื่อง สื่อก็ประโคมข่าวแต่เน้นประเด็นเกม แ่ฟังคนเล่นเกมกลับไม่ทำอะไรนอกจากบ่นให้กันฟังในพื้นที่โลกออนไลน์ที่มีแต่คนกลุ่มเดียวกัน พอเรื่องเริ่มซาหรือมีประเด็นอื่นมากลบกระแส ก็แทบจะเงียบไป เห็นเป็นแบบนี้มาหลายยุคแล้ว
และผมเห็นคนเล่นเกมกลุ่มหนึ่งในไทย ที่มีจำนวนเยอะพอควร เป็นพวกที่มีทั้งเวลา กำลังทรัพย์ ความรู้ ความสามารถพร้อมในการออกมาเคลื่อนไหวเรื่องพวกนี้แบบจริงจังและเป้นรูปธรรมเด่นชัด คนเหล่านี้เล่นเกมมาตั้งแต่ยุค Atari แต่ละคนอายุมากพอเรียกลุงเรียกอาได้ เปิดเว็บไซต์รวบรวมคนรักเกมเว็บหนึ่ง profileชีวิตส่วนใหญ่ของแต่ละคนก็ไม่ใช่พวกหาเงินแบบเดือนชนเดือนหรือหาเช้ากินค่ำ หลายคนเป็นเจ้าของกิจการ มีที่กินและอสังหาริมทรัพย์เยอะแยะ มีอิสระในเวลาทำงานสูงกว่าพวกพนักงานออฟฟิศและพนักงานโรงงานหลายเท่า รายได้ต่อเดือนก็ดูไม่ใช่น้อยๆ มีเกมและเครื่อเกมสะสมแต่ละคนมูลค่าน่าจะแตะหลักแสนกันแทบทุกคน (เคยดุรายการทีวีที่สัมภาษณ์หนึง่ในคนกลุ่มนี้ ที่มีเกมและเครื่องเกมรวมมุลค่า5แสนบาท บ้านที่อยู่ก็หลังเบ้อเริ่ม ช่องทีวีที่มาสัมภาษณ์เป็นช่องเกี่ยวกับเกมของบริษัทเคบิ้ลทีวียักษ์ใหญ๋เจ้าหนึ่ง ที่ตอนนี้ช่องนี้ปิดตัวไปแล้ว) บางคนมีตู้เกมส่วนตัวในบ้าน บางคนก็มีของเกี่ยวกับเกมประเภท rare items ที่มีมูลค่าต่อชิ้นนั้นซื้อ next gen. ได้2เครื่อง เรีกยว่ารวยหล่ะกัน // บางคนก็เป้นอาจารย์ เป็นหมอ หรือมีอาชีพที่สามารถใช้ทักษะความรู้ของตนในการเคลื่อนไหวในเรื่องนี้ได้อย่างเป็นรูปธรรมและมีความน่าเชื่อถือในสายตาคนในสังคม
คนเล่นเกมกลุ่มนี้น่าจะเคลื่อนไหวจริงจังในเรื่องนี้ ให้คนในสังคมที่ไม่ใช่พวกเล่นเกมได้รับรู้ว่า เกมไม่ใช่สิ่งเลวร้ายนะ เกมไม่ได้เป็นต้นเหตุทั้งหมดในการทำให้เด็กเลวนะ ไม่ต้องถึงขั้นตั้งเวทีแบบ กปปส. หรือเดินขบวนอะไรหรอก (แถมแบบนั้นภาพลักษณ์ยิ่งแย่ไปอีก) ทำแบบเริ่มจากการยึดพื้นที่สื่อก่อนอย่างเปิดเว็บไซต์เรื่งอนี้โดยตรง(ไม่ใช่แค่โพสในเว็บไซต์ของคนกลุ่มตัวเอง) ตั้งเพจเรื่องนี้โดยตรงในFacebook ออกไปโพสข้อความตามเว็บไซต์อื่นที่มีคนดูเยอะๆที่มีเนื้อที่ในการให้ตั้งกระทู้อิสระทั่วไปได้ หาบทความจากต่างประเทศที่สนับสนุนประเด็นที่ว่าเกมไม่ใช่ต้นเหตุของความเลวในตัวเด็กมาแปลแล้วเผยแพร่ควบคู่ไปด้วย ใครเป็นหมอ เป้นอาจารย์ ก็ออกมาพูดเพิ่มความน่าเชื่อถือให้มากขึ้นด้วยในตัว
จากนั้นก็ดำเนินการในลักษณะจัดเหมือนงานนิทรรศการ ตามที่ที่คนภายนอกจะเข้ามาดูได้เยอะและพบเห็นได้ง่าย เช่นเช่าพื้นที่ห้างฯ ถ้าจัดในสถานที่อย่างโรงพยาบาลหรือโรงเรียนได้ยิ่งดีใหญ่ เป็นการดผยแพร่ข้อมุลให้กลุ่มคนที่ไม่ได้เล่นอินเตอร์เน็ตได้รับทราบว่าเกมไม่ได้เป้นสิ่งเลวร้าย พร้อมหลักฐานที่น่าเชื่อถือ(อย่างบทความแบบที่ว่ามา) มีผู้ใหญ่ที่เป้นคนเล่นเกมแต่ประสบความสำเร็จในชีวิตและสามารถเลี้ยงลูกให้เติบโตเป้นคนดีได้มาเป็น
านและคนดำเนินการ ยิ่งน่าเชื่อถือเข้าไปใหญ่
หรือช่วยกันกดดันสื่อเวลาเสนอข่าวเรื่องดทษเกม กดดันแบบจริงๆจังไม่ใช่แค่ภาพหรือข้อความล้อเลียนในFacebookหรือตามเว็บไซต์ของพวกเล่นเกม
ถ้าจะทำแค่อยู่แบบที่เดิมคือบ่นในกลุ่มสังคมออนไลน์ของแค่พวกเล่นเกมด้วยกัน ปัญหามันก็จะวนลูปอยู่แบบเดิมนี้ไปอีกนาน ถ้าจะให้คนในสังคมที่ไม่ใช่คนเล่นเกมเข้าใจ คนเล่มเกมที่มีศํกยภาพพร้อมในการเคลื่อนไหวเรื่องพวกนี้ต้องเริ่มออกมาเคื่ลอนไหวกันก่อน แต่ต้องเคลื่อนไหด้วยวิธีการที่มีหลักการณืและดุน่าเชื่อถือ อย่างที่ว่าไปแล้ว
อยากเห็นกลุ่มนักเล่มเกมของไทยออกมาเคลื่อนไหวปกป้องสิทธิ์ตัวเอง ไม่ให้เกมต้องเป็นแพะรับบาป อย่างเป็นรูปธรรม
เห็นหลายครั้งแล้วเวลาเกมตกเป็นแพะรับบาปทางสังคมของปัญหาสังคมสักเรื่อง สื่อก็ประโคมข่าวแต่เน้นประเด็นเกม แ่ฟังคนเล่นเกมกลับไม่ทำอะไรนอกจากบ่นให้กันฟังในพื้นที่โลกออนไลน์ที่มีแต่คนกลุ่มเดียวกัน พอเรื่องเริ่มซาหรือมีประเด็นอื่นมากลบกระแส ก็แทบจะเงียบไป เห็นเป็นแบบนี้มาหลายยุคแล้ว
และผมเห็นคนเล่นเกมกลุ่มหนึ่งในไทย ที่มีจำนวนเยอะพอควร เป็นพวกที่มีทั้งเวลา กำลังทรัพย์ ความรู้ ความสามารถพร้อมในการออกมาเคลื่อนไหวเรื่องพวกนี้แบบจริงจังและเป้นรูปธรรมเด่นชัด คนเหล่านี้เล่นเกมมาตั้งแต่ยุค Atari แต่ละคนอายุมากพอเรียกลุงเรียกอาได้ เปิดเว็บไซต์รวบรวมคนรักเกมเว็บหนึ่ง profileชีวิตส่วนใหญ่ของแต่ละคนก็ไม่ใช่พวกหาเงินแบบเดือนชนเดือนหรือหาเช้ากินค่ำ หลายคนเป็นเจ้าของกิจการ มีที่กินและอสังหาริมทรัพย์เยอะแยะ มีอิสระในเวลาทำงานสูงกว่าพวกพนักงานออฟฟิศและพนักงานโรงงานหลายเท่า รายได้ต่อเดือนก็ดูไม่ใช่น้อยๆ มีเกมและเครื่อเกมสะสมแต่ละคนมูลค่าน่าจะแตะหลักแสนกันแทบทุกคน (เคยดุรายการทีวีที่สัมภาษณ์หนึง่ในคนกลุ่มนี้ ที่มีเกมและเครื่องเกมรวมมุลค่า5แสนบาท บ้านที่อยู่ก็หลังเบ้อเริ่ม ช่องทีวีที่มาสัมภาษณ์เป็นช่องเกี่ยวกับเกมของบริษัทเคบิ้ลทีวียักษ์ใหญ๋เจ้าหนึ่ง ที่ตอนนี้ช่องนี้ปิดตัวไปแล้ว) บางคนมีตู้เกมส่วนตัวในบ้าน บางคนก็มีของเกี่ยวกับเกมประเภท rare items ที่มีมูลค่าต่อชิ้นนั้นซื้อ next gen. ได้2เครื่อง เรีกยว่ารวยหล่ะกัน // บางคนก็เป้นอาจารย์ เป็นหมอ หรือมีอาชีพที่สามารถใช้ทักษะความรู้ของตนในการเคลื่อนไหวในเรื่องนี้ได้อย่างเป็นรูปธรรมและมีความน่าเชื่อถือในสายตาคนในสังคม
คนเล่นเกมกลุ่มนี้น่าจะเคลื่อนไหวจริงจังในเรื่องนี้ ให้คนในสังคมที่ไม่ใช่พวกเล่นเกมได้รับรู้ว่า เกมไม่ใช่สิ่งเลวร้ายนะ เกมไม่ได้เป็นต้นเหตุทั้งหมดในการทำให้เด็กเลวนะ ไม่ต้องถึงขั้นตั้งเวทีแบบ กปปส. หรือเดินขบวนอะไรหรอก (แถมแบบนั้นภาพลักษณ์ยิ่งแย่ไปอีก) ทำแบบเริ่มจากการยึดพื้นที่สื่อก่อนอย่างเปิดเว็บไซต์เรื่งอนี้โดยตรง(ไม่ใช่แค่โพสในเว็บไซต์ของคนกลุ่มตัวเอง) ตั้งเพจเรื่องนี้โดยตรงในFacebook ออกไปโพสข้อความตามเว็บไซต์อื่นที่มีคนดูเยอะๆที่มีเนื้อที่ในการให้ตั้งกระทู้อิสระทั่วไปได้ หาบทความจากต่างประเทศที่สนับสนุนประเด็นที่ว่าเกมไม่ใช่ต้นเหตุของความเลวในตัวเด็กมาแปลแล้วเผยแพร่ควบคู่ไปด้วย ใครเป็นหมอ เป้นอาจารย์ ก็ออกมาพูดเพิ่มความน่าเชื่อถือให้มากขึ้นด้วยในตัว
จากนั้นก็ดำเนินการในลักษณะจัดเหมือนงานนิทรรศการ ตามที่ที่คนภายนอกจะเข้ามาดูได้เยอะและพบเห็นได้ง่าย เช่นเช่าพื้นที่ห้างฯ ถ้าจัดในสถานที่อย่างโรงพยาบาลหรือโรงเรียนได้ยิ่งดีใหญ่ เป็นการดผยแพร่ข้อมุลให้กลุ่มคนที่ไม่ได้เล่นอินเตอร์เน็ตได้รับทราบว่าเกมไม่ได้เป้นสิ่งเลวร้าย พร้อมหลักฐานที่น่าเชื่อถือ(อย่างบทความแบบที่ว่ามา) มีผู้ใหญ่ที่เป้นคนเล่นเกมแต่ประสบความสำเร็จในชีวิตและสามารถเลี้ยงลูกให้เติบโตเป้นคนดีได้มาเป็น
หรือช่วยกันกดดันสื่อเวลาเสนอข่าวเรื่องดทษเกม กดดันแบบจริงๆจังไม่ใช่แค่ภาพหรือข้อความล้อเลียนในFacebookหรือตามเว็บไซต์ของพวกเล่นเกม
ถ้าจะทำแค่อยู่แบบที่เดิมคือบ่นในกลุ่มสังคมออนไลน์ของแค่พวกเล่นเกมด้วยกัน ปัญหามันก็จะวนลูปอยู่แบบเดิมนี้ไปอีกนาน ถ้าจะให้คนในสังคมที่ไม่ใช่คนเล่นเกมเข้าใจ คนเล่มเกมที่มีศํกยภาพพร้อมในการเคลื่อนไหวเรื่องพวกนี้ต้องเริ่มออกมาเคื่ลอนไหวกันก่อน แต่ต้องเคลื่อนไหด้วยวิธีการที่มีหลักการณืและดุน่าเชื่อถือ อย่างที่ว่าไปแล้ว