มาต่อกันครับกับตอนที่สองของนิยายฉบับ THE STAR 10 เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ไปติดตามกันครับ
ตอนที่ผ่านมาครับ
http://pantip.com/topic/31696608/
บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 10 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ
---------
ตอนที่ ๒
---------
การอัดรายการ สองสาวเล่าเรื่อง จบลงแล้ว THE STAR 10 ทั้งแปดคนก็เดินทางกลับด้วยรถตู้ และเนื่องจากรถที่ติดเป็นปกติของเมืองกรุง พี่ใหญ่อย่างตั้มเลยถือโอกาสงีบหลับซะหน่อย
ตั้มหลับตาพริ้มอย่างสบายใจบนไหล่ของอาเมนที่นั่งอยู่ข้างๆ และอาเมนเองก็มองดูใบหน้าของพี่ชายที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมด้วยรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก จนกระทั่งเมื่อตั้มขยับตัวขึ้นมานิดหนึ่ง ก็ทำให้เหมือนอาเมนรู้สึกตัวขึ้นมาด้วย เลยรีบขยับไหล่ออกจากตั้ม
“พี่ตั้ม ผมหนักนะเนี่ย นอนดีๆสิ”
“อะไรอ่ะ ยืมไหล่น้องนอนสักหน่อยไม่ได้เหรอ” ตั้มพูดพร้อมทำหน้ามุ่ยเพราะกำลังเคลิ้มหลับได้ที่
“โธ่ พี่ตั้ม...พี่อาเมนเค้ากลัวแฟนพี่หึงน่ะสิ...แต่ผมไม่กลัวนะ แล้วไหล่ผมยังว่างด้วยน้า” ซีดีที่นั่งเบาะหลังส่งเสียงแซวพร้อมกับเสนอตัว(?)ทำแทนอาเมน
“ไม่อ่ะ ไหล่อาเมนน่าซบกว่าตั้งเยอะ...เนอะ” พูดแล้วตั้มก็หันมายิ้มแป้นใส่อาเมน
“ไม่เอาอ่ะ หัวพี่หนักจะตาย ถ้าพี่ง่วงก็รอหน่อย พอถึงบ้านเดี๋ยวก็ได้นอนหมอนนุ่มๆแล้ว” พูดจบอาเมนก็หันออกไปมองนอกกระจกโดยไม่สนใจตั้มอีก
ตั้มทำหน้าเซ็งก่อนจะต้องกลับไปนอนกอดตัวเองแทน โดยไม่สนใจซีดีที่ชะโงกหน้ามาเหมือนรอคำตอบ รวมทั้งกั้งที่มองสังเกตการณ์อยู่ที่เบาะเดี่ยวข้างๆกันด้วย
ทันทีที่ทุกคนกลับมาถึงบ้าน ตั้มก็ทำอย่างที่อาเมนพูดจริงๆ คือพุ่งตรงลงไปยังหมอนบนเตียงของเขาทันที
“พี่ตั้ม นอนด้วยยยยยย!!!” ซีดีส่งเสียงมาแต่ไกล ก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆตั้มนั่นเอง
เฮ้ย เตึยงตั้งกว้าง ทำไมต้องมานอนเบียดพี่ด้วยเนี่ย?!” ตั้มบ่นๆเมื่อเจ้าน้องคนเล็กนอนเอาไหล่ชนไหล่เขาเลยทีเดียว
“ก็อยากใกล้ชิดพี่ชายสุดหล่ออ่ะ ไม่ได้เหรอ” ซีดีทำเสียงอ้อนๆกวนๆกับตั้ม และไม่รู้เพราะความเอ็นดู หรือ หมั่นเขี้ยว ตั้มเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆซีดี แล้วถามว่า
“ใกล้พอรึยังล่ะ...?” ตั้มถามด้วยสายตาเชื่อม ทำเอาซีดีถึงกับอึ้ง ดวงตาทั้งสองมองอีกฝ่ายไม่วางตา อีกทั้งหัวใจก็เต้นแรงขี้นราวกับจังหวะเพลงแดนซ์
“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมแบบตั้งใจดังขึ้นจากหน้าประตู (ที่ไม่ได้ปิด) ทำให้ทั้งสองหนุ่มเด้งออกจากกันโดยอัตโนมัติ
“เย็นนี้เรากับพี่เป็นเวรจัดโต๊ะนะ ไปช่วยพี่เลย” กั้งนั่นเองที่มาขัดจังหวะ และทำเสียงเข้มเรียกให้ซีดีตามลงไปช่วย
“เออ จริงด้วย!” ซีดีผุดขึ้นจากเตียงแล้วไปสมทบกับกั้งในทันที ปล่อยให้ตั้มยิ้มขำเมื่อสามารถแกล้งให้ซีดีเขินจนหน้าแดงได้สำเร็จ
“มุก...อ้ามมมมม” นัทบรรจงป้อนข้าวผัดให้กับนัทพร้อมกับส่งตาหวาน โดยที่ก่อนหน้านั้น มุกก็เพิ่งจะตักกับข้าวให้กั้งด้วยเหมือนกัน
“โห วันนี้แต่ละคนสวีตกันจังเลยนะ” ตั้มเอ่ยแซว
“พี่ตั้มก็เอาบ้างสิ อย่ายอมๆ” เต้ที่นั่งข้างตั้มถือโอกาสยุพี่ชายเอามันส์ และเหมือนตั้มจะตามน้ำเสียด้วย เพราะตั้มหันไปม้วนสปาเก็ตตี้ ของโปรดของอาเมน และให้กับอาเมนที่นั่งถัดไปจากเต้
“ขอบคุณครับพี่ตั้ม” อาเมนยิ้มบางๆเป็นการขอบคุณ ก่อนจะกลับไปสนใจกับสปาเก็ตตี้ ทั้งที่ตั้มตักให้ และที่ตัวเองตักมา ทำให้ตั้มแปลกใจนิดหน่อย เพราะคิดว่าอาเมนจะเล่นอะไรกลับมาซะอีก...แต่สุดท้าย ทั้งตั้มและน้องๆทุกคนก็หันมายุ่งกับการกินอาหารอร่อยๆตรงหน้าแทน จนแต่ละคนท้องตึงกันเป็นแถบๆ
นอกจากจะเป็นคนจัดโต๊ะแล้ว กั้งและซีดียังเป็นเวรล้างจานต่อด้วย โดยมีบิวและเต้ช่วยทั้งสองคนเก็บจานชามเข้ามาให้ด้วย
สองหนุ่มแบ่งหน้าที่กันโดยให้ซีดีเป็นคนล้างด้วยน้ำยาล้างจาน ส่วนกั้งทำหน้าที่ล้างด้วยน้ำสะอาดอีกที
“ซีดี...” กั้งที่มีเงียบและมีสีหน้าครุ่นคิดมานานสองนาน ตัดสินใจหันมาหาซีดี แต่แล้วเขาก็อดขำไม่ได้เมื่อเห็นที่แก้มของซีดีมีฟองติดอยู่ด้วย
“ล้างจานจริงจังไปมั้ยเนี่ย ดูดิมีฟองติดที่แก้มด้วย” กั้งบอกทั้งที่ยังขำอยู่
“สงสัยตอนที่ผมเผลอเอามือไปเกาที่แก้มเมื่อกี้แน่เลย...พี่กั้งเอาออกให้ผมหน่อยสิ”
กั้งเอื้อมมือไปแตะที่หน้าของซีดี พร้อมกับใช้นิ้วโป้งเช็ดเอาฟองบนแก้มของซีดีออกอย่างนุ่มนวล
“ขอบคุณครับ” ซีดียิ้มกว้างอย่างน่าเอ็นดูให้กับกั้ง ก่อนจะหันไปจัดการกับจานชามที่เหลืออยู่ตรงหน้าต่อ จนกระทั่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย
“เออ แล้วเมื่อกี้พี่กั้งจะพูดอะไรกับผมเหรอ?” ซีดีเอ่ยถามหลังจากเช็ดไม้เช็ดเมื่อเรียบร้อยแล้ว
“อ๋อ...ช่างมันเถอะ ไม่มีอะไรหรอก”
“งั้นผมขึ้นไปหาพี่ตั้มข้างบนก่อนนะพี่” พูดแล้วซีดีก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปจากห้องครัวอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้กั้งพูดตามหลังเบาๆว่า
“พี่รู้นะว่าเราคิดอะไร” ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนจะเดินออกไปจากห้องครัวอีกคน
-------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วนะครับกับตอนที่สอง เป็นยังไงกันบ้างครับ สั้นหรือยาวไปมั้ย พูดคุย/ติชมกันได้นะครับ...และขอบอกว่า โมเมนต์เล็กๆที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ในตอนต่อๆไปอาจใหญ่ขึ้นก็ได้นะครับ (หรือที่ยังไม่เกิด ก็อาจเกิดในอนาคตได้นะ ^^)
THE STAR 10 Fanfic ตอน ๒ : ความคิด...
ตอนที่ผ่านมาครับ
http://pantip.com/topic/31696608/
บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 10 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ
---------
ตอนที่ ๒
---------
การอัดรายการ สองสาวเล่าเรื่อง จบลงแล้ว THE STAR 10 ทั้งแปดคนก็เดินทางกลับด้วยรถตู้ และเนื่องจากรถที่ติดเป็นปกติของเมืองกรุง พี่ใหญ่อย่างตั้มเลยถือโอกาสงีบหลับซะหน่อย
ตั้มหลับตาพริ้มอย่างสบายใจบนไหล่ของอาเมนที่นั่งอยู่ข้างๆ และอาเมนเองก็มองดูใบหน้าของพี่ชายที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมด้วยรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก จนกระทั่งเมื่อตั้มขยับตัวขึ้นมานิดหนึ่ง ก็ทำให้เหมือนอาเมนรู้สึกตัวขึ้นมาด้วย เลยรีบขยับไหล่ออกจากตั้ม
“พี่ตั้ม ผมหนักนะเนี่ย นอนดีๆสิ”
“อะไรอ่ะ ยืมไหล่น้องนอนสักหน่อยไม่ได้เหรอ” ตั้มพูดพร้อมทำหน้ามุ่ยเพราะกำลังเคลิ้มหลับได้ที่
“โธ่ พี่ตั้ม...พี่อาเมนเค้ากลัวแฟนพี่หึงน่ะสิ...แต่ผมไม่กลัวนะ แล้วไหล่ผมยังว่างด้วยน้า” ซีดีที่นั่งเบาะหลังส่งเสียงแซวพร้อมกับเสนอตัว(?)ทำแทนอาเมน
“ไม่อ่ะ ไหล่อาเมนน่าซบกว่าตั้งเยอะ...เนอะ” พูดแล้วตั้มก็หันมายิ้มแป้นใส่อาเมน
“ไม่เอาอ่ะ หัวพี่หนักจะตาย ถ้าพี่ง่วงก็รอหน่อย พอถึงบ้านเดี๋ยวก็ได้นอนหมอนนุ่มๆแล้ว” พูดจบอาเมนก็หันออกไปมองนอกกระจกโดยไม่สนใจตั้มอีก
ตั้มทำหน้าเซ็งก่อนจะต้องกลับไปนอนกอดตัวเองแทน โดยไม่สนใจซีดีที่ชะโงกหน้ามาเหมือนรอคำตอบ รวมทั้งกั้งที่มองสังเกตการณ์อยู่ที่เบาะเดี่ยวข้างๆกันด้วย
ทันทีที่ทุกคนกลับมาถึงบ้าน ตั้มก็ทำอย่างที่อาเมนพูดจริงๆ คือพุ่งตรงลงไปยังหมอนบนเตียงของเขาทันที
“พี่ตั้ม นอนด้วยยยยยย!!!” ซีดีส่งเสียงมาแต่ไกล ก่อนจะทิ้งตัวลงข้างๆตั้มนั่นเอง
เฮ้ย เตึยงตั้งกว้าง ทำไมต้องมานอนเบียดพี่ด้วยเนี่ย?!” ตั้มบ่นๆเมื่อเจ้าน้องคนเล็กนอนเอาไหล่ชนไหล่เขาเลยทีเดียว
“ก็อยากใกล้ชิดพี่ชายสุดหล่ออ่ะ ไม่ได้เหรอ” ซีดีทำเสียงอ้อนๆกวนๆกับตั้ม และไม่รู้เพราะความเอ็นดู หรือ หมั่นเขี้ยว ตั้มเลยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆซีดี แล้วถามว่า
“ใกล้พอรึยังล่ะ...?” ตั้มถามด้วยสายตาเชื่อม ทำเอาซีดีถึงกับอึ้ง ดวงตาทั้งสองมองอีกฝ่ายไม่วางตา อีกทั้งหัวใจก็เต้นแรงขี้นราวกับจังหวะเพลงแดนซ์
“อะแฮ่ม!” เสียงกระแอมแบบตั้งใจดังขึ้นจากหน้าประตู (ที่ไม่ได้ปิด) ทำให้ทั้งสองหนุ่มเด้งออกจากกันโดยอัตโนมัติ
“เย็นนี้เรากับพี่เป็นเวรจัดโต๊ะนะ ไปช่วยพี่เลย” กั้งนั่นเองที่มาขัดจังหวะ และทำเสียงเข้มเรียกให้ซีดีตามลงไปช่วย
“เออ จริงด้วย!” ซีดีผุดขึ้นจากเตียงแล้วไปสมทบกับกั้งในทันที ปล่อยให้ตั้มยิ้มขำเมื่อสามารถแกล้งให้ซีดีเขินจนหน้าแดงได้สำเร็จ
“มุก...อ้ามมมมม” นัทบรรจงป้อนข้าวผัดให้กับนัทพร้อมกับส่งตาหวาน โดยที่ก่อนหน้านั้น มุกก็เพิ่งจะตักกับข้าวให้กั้งด้วยเหมือนกัน
“โห วันนี้แต่ละคนสวีตกันจังเลยนะ” ตั้มเอ่ยแซว
“พี่ตั้มก็เอาบ้างสิ อย่ายอมๆ” เต้ที่นั่งข้างตั้มถือโอกาสยุพี่ชายเอามันส์ และเหมือนตั้มจะตามน้ำเสียด้วย เพราะตั้มหันไปม้วนสปาเก็ตตี้ ของโปรดของอาเมน และให้กับอาเมนที่นั่งถัดไปจากเต้
“ขอบคุณครับพี่ตั้ม” อาเมนยิ้มบางๆเป็นการขอบคุณ ก่อนจะกลับไปสนใจกับสปาเก็ตตี้ ทั้งที่ตั้มตักให้ และที่ตัวเองตักมา ทำให้ตั้มแปลกใจนิดหน่อย เพราะคิดว่าอาเมนจะเล่นอะไรกลับมาซะอีก...แต่สุดท้าย ทั้งตั้มและน้องๆทุกคนก็หันมายุ่งกับการกินอาหารอร่อยๆตรงหน้าแทน จนแต่ละคนท้องตึงกันเป็นแถบๆ
นอกจากจะเป็นคนจัดโต๊ะแล้ว กั้งและซีดียังเป็นเวรล้างจานต่อด้วย โดยมีบิวและเต้ช่วยทั้งสองคนเก็บจานชามเข้ามาให้ด้วย
สองหนุ่มแบ่งหน้าที่กันโดยให้ซีดีเป็นคนล้างด้วยน้ำยาล้างจาน ส่วนกั้งทำหน้าที่ล้างด้วยน้ำสะอาดอีกที
“ซีดี...” กั้งที่มีเงียบและมีสีหน้าครุ่นคิดมานานสองนาน ตัดสินใจหันมาหาซีดี แต่แล้วเขาก็อดขำไม่ได้เมื่อเห็นที่แก้มของซีดีมีฟองติดอยู่ด้วย
“ล้างจานจริงจังไปมั้ยเนี่ย ดูดิมีฟองติดที่แก้มด้วย” กั้งบอกทั้งที่ยังขำอยู่
“สงสัยตอนที่ผมเผลอเอามือไปเกาที่แก้มเมื่อกี้แน่เลย...พี่กั้งเอาออกให้ผมหน่อยสิ”
กั้งเอื้อมมือไปแตะที่หน้าของซีดี พร้อมกับใช้นิ้วโป้งเช็ดเอาฟองบนแก้มของซีดีออกอย่างนุ่มนวล
“ขอบคุณครับ” ซีดียิ้มกว้างอย่างน่าเอ็นดูให้กับกั้ง ก่อนจะหันไปจัดการกับจานชามที่เหลืออยู่ตรงหน้าต่อ จนกระทั่งทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย
“เออ แล้วเมื่อกี้พี่กั้งจะพูดอะไรกับผมเหรอ?” ซีดีเอ่ยถามหลังจากเช็ดไม้เช็ดเมื่อเรียบร้อยแล้ว
“อ๋อ...ช่างมันเถอะ ไม่มีอะไรหรอก”
“งั้นผมขึ้นไปหาพี่ตั้มข้างบนก่อนนะพี่” พูดแล้วซีดีก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งออกไปจากห้องครัวอย่างรวดเร็ว ปล่อยให้กั้งพูดตามหลังเบาๆว่า
“พี่รู้นะว่าเราคิดอะไร” ชายหนุ่มถอนหายใจก่อนจะเดินออกไปจากห้องครัวอีกคน
-------------------------------------------------------------------------------
จบไปแล้วนะครับกับตอนที่สอง เป็นยังไงกันบ้างครับ สั้นหรือยาวไปมั้ย พูดคุย/ติชมกันได้นะครับ...และขอบอกว่า โมเมนต์เล็กๆที่เกิดขึ้นในตอนนี้ ในตอนต่อๆไปอาจใหญ่ขึ้นก็ได้นะครับ (หรือที่ยังไม่เกิด ก็อาจเกิดในอนาคตได้นะ ^^)