เบื่องานมากคับจริงๆไม่ได้เบื่องานเบื่อเพื่อนรวมงานกับเจ้านาย ซุบซิบนินทา บอกว่าเราขี้เกียจก็เรามาก่อนเวลาแต่กลับบ้านตรงเวลาเหมือนที่ทำงานที่นี่ใครกลับทีหลังขยันมาก่อนไม่สนใจ
พักกินข้าว1 ชม.แต่กินเสร็จต้องทำงานต่อพอกินเร็วว่าจะพักโดนเรียกไปบ่นว่าไม่ทำงานทั้งๆที่เป็นเวลาพัก
กดดันหวาดระแวงเจ้านายก็เดินมาตอนนั่งพักพอดีตอนทำงานไม่เคยเห็นเดินมาต้องเข้าห้องน้พมานั่งพัก ตอนนี้อารมณ์เหมือนทนทำเพื่อที่บ้านจะได้มีเงินใช้
วีนหยุดก็ไม่ได้หยุดต้องเทรนนิ่ง ผ้านี่ไม่ได้ซักเพื่อนฝูงพ่อแม่ไม่ได้คุยกลับมาก็เหนื่อยง่วง
งานเข้าเจ็ดโมงก็ต้องตื่นตีห้าเลิกสี่โมงแต่ต้องเลทจะได้ดูขยันเซ็งสุดๆ
ทุกวันนี้รู้สึกว่าสุขภาพกายสุขภาพย่ำแย่มากๆป่วยก็ไม่กล้าลา หัวหน้าก็คาดหวังว่าเราจะต้องเก่งอย่างนั้นอย่างนี้เอาเราไปเทียบกับคนมีประสบการณ์7-8ปีเซ็งสุดวันๆก็เรียกไปโดนบ่นงานนี่ไม่ต้องทำแล้ว กลับมาบ้านก็ไม่อยากนอนไม่อยากถึงพรุ่งนี้ไวๆอยากกลับบ้านมากตอนนี้ปลีกตัวมากินข้าวคนเดียวทรใส่หน้ากันกันเองไม่ไหวไม่ชอบเลยต่อกน้าพูดอีกอย่างลับหลังอีกอย่าง ปวดหัวจนไม่รุ้จะพูดไงแล้ว