เรื่องเราเกิดขึ้นเมื่อวันศุกร์ที่ 27 กันยายน 2556 ผ่านมาเดือนนึงแล้ว
เหตุเกิดที่ อ.หนองแค จ.สระบุรี เป็นช่วงเวลากลับบ้าน เพราะเราทำงานที่ มวกเหล็ก สระบุรี จันทร์-ศุกร์
มันเลวร้า้ยมาก กับการที่เรารอคอยการกลับบ้านช่วงวันหยุด แล้วต้องมาเจอเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น
ณ วันที่เกิดเหตุ เวลาประมาณ 1 ทุ่ม บน ถนนพหลโยธิน ฝั่งขาเข้า อ.หนองแค มีการก่อสร้างสะพาน
ทำให้การจราจรบริเวณนั้นหนาแน่นมาก รถอยู่ในลักษณะปล่อยไหล รถเราก็เช่นกัน
รถเราก็ไหลตามๆเค้าไปเรื่อยๆ แทบจะจอดมากกว่าไหลด้วยซ้ำ อยู่ดีๆก็เกิดเสียงดัง ปัง ที่ท้ายรถ
แล้วก็ ปัง อีกทีที่ด้านซ้ายคนขับ แล้วรถฝั่งขวาเราก็ไปเบียดกับรถสิบล้อ กระจกมองข้างหลุดไปเลย ประตูยุบทั้งหน้า หลัง
ส่วนด้านหน้าก็ไปชนท่ายกระบะคันข้างหน้า หม้อน้ำแตก พอเกิดเหตุเพียงแค่เสี้ยววินาที ก็ได้ยินเสียง ตุ๊บๆๆๆๆๆๆที่หลังคารถ
ตอนนั้นไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น แต่ที่รู้คือรถโดนชนอย่างแรง เรารีบหาทางออกจากตัวรถ เพราะทางด้านคนขับออกไม่ได้
เนื่องจากรถเก๋งเคราะห์ร้ายอีกคันเบียดอยู่ เราต้องพยายามออกอีกด้าน ประตูก็เปิดไม่ออก ต้องใช้ขาถีบประตูถึงเปิดได้
ตอนนั้นตกใจมาก คิดว่าเสียงที่ดังจากหลังคารถ จะเป็นวัตถุอะไรหรือกลัวรถจะระเบิด
แต่พอลงมาจากรถ ตั้งสติได้ ก็ต้องตกใจเพราะมีรถที่เกิดอุบัติเหตุตอนนั้นรวมกันมากถึง 10 คัน
ณ เวลานั้น เราไม่รู้ว่าใครถูก ใครผิด ใครเป็นคันต้นเหตุ รู้แต่เพียงว่าสภาพรถแย่มาก คงขับรถกลับบ้านไม่ได้แน่
ที่เล่ามานั้นเป็นเหตุการณ์ ณ ขณะนั้น ซึ่งอยากให้เพื่อนๆรับรู้ถึงความรู้สึกว่า เราเซ็งมากที่อยู่ดีๆก็เกิดเรื่องแบบนี้
แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
หลังจากเกิดเหตุชนกันไม่นาน ประมาณ 15 นาที ตำรวจก็มาถึงที่เกิดเหตุ มีการถ่ายรูปเป็นหลักฐานเอาไว้
และที่มาพร้อมๆกันกับคุณตำรวจนั่นก็คือ รถยกเกือบห้าคัน รถเราขับไม่ได้แล้วจำเป็นต้องใช้รถยก ลากไปที่สถานีตำรวจ
ค่ารถยกมหาโหด ลากแค่ 1 กม. เราโดนไป 2500 บาท (ขูดเลือดขูดเนื้อกันเห็นๆ)
หลังจากลากรถไป สน.แล้ว ผู้เสียหายอีก 9 คัน ไม่รวมรถตัวต้นเหตุ ได้ไปรวมตัวกันที่โรงพัก ต่างฝ่ายต่างเรียกประกันของตัวเองมา
พอไปถึงโรงพัก ก็เรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากผู้เสียหายรายอื่นๆ ได้ความว่า รถต้นเหตุคือ รถบัสกรุงเทพฯ-อุบล
หมายเลขทะเีบียน 10-8116 นครราชสีมา ซึ่งตอนนั้นผู้โดยสารบนรถบัสคันนั้นนั่นแหละที่เป็นคนกระโดดลงมาบนหลังคารถของเรา
แล้วตอนที่หนีออกมาจากรถ เราก็คุยกับคนบนรถคันนั้นนะ เค้าบอกว่าคนขับ ตะโกนว่า เบรกแตกๆ แล้วก็ชนเลย
คือ รถเราไม่ได้โดนรถบัสชนโดยตรง มันชนรถตู้เป็นคันแรก แล้วหักขวาไปชนรถเก๋งซิตี้ รถซิตี้เลยมาชนเราข้างท้ายและข้างขวา
รถเราเป็น 1 ใน 3 ของรถที่เสียหายหนัก นอกนั้นอีก 6 คันก็มีหม้อน้ำแตก แล้วก็ชนท้ายกันบ้าง เบียดกันบ้าง
โดยมีคนเจ็บ 2 คน คือ คนขับรถตู้ และคนขับซิตี้
ระหว่างที่นั่งรอในโรงพัก ตำรวจไม่ได้มาสอบปากคำจากผู้เสียหายคนใดๆเลย มีแต่การเรียบเรียงเหตุการณ์กันเอง
และเล่าให้ประกันฟังเท่านั้น ที่สำคัญตอนนั้น คนขับรถบัสได้หนีไป ทุกคนเข้าใจว่าอย่างนั้น
รอไปเกือบๆสองชั่วโมง ถามความจากคุณตำรวจ เค้าก็บอกว่าคนขับหนีไป ยังไงวันนี้ก็ไม่จบ แต่ถ้าคนขับมาเดี๋ยวเคลียร์ได้
ก็กลับบ้านได้ ตอนนั้นเราคิดแต่เพียงว่าอยากกลับบ้าน ทำยังไงก็ได้ขอให้ได้กลับคืนนั้น เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยู่ตรงนั้น
เราต้องขอเอกสาร หลักฐาน อะไรบ้าง ไม่มีใครบอกเราเลย
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะค่ะ
ไม่ได้รับความเป็นธรรมจากความประมาทของรถบัส กรุงเทพฯ-อุบล
เหตุเกิดที่ อ.หนองแค จ.สระบุรี เป็นช่วงเวลากลับบ้าน เพราะเราทำงานที่ มวกเหล็ก สระบุรี จันทร์-ศุกร์
มันเลวร้า้ยมาก กับการที่เรารอคอยการกลับบ้านช่วงวันหยุด แล้วต้องมาเจอเหตุการณ์ที่ไม่น่าจะเกิดขึ้น
ณ วันที่เกิดเหตุ เวลาประมาณ 1 ทุ่ม บน ถนนพหลโยธิน ฝั่งขาเข้า อ.หนองแค มีการก่อสร้างสะพาน
ทำให้การจราจรบริเวณนั้นหนาแน่นมาก รถอยู่ในลักษณะปล่อยไหล รถเราก็เช่นกัน
รถเราก็ไหลตามๆเค้าไปเรื่อยๆ แทบจะจอดมากกว่าไหลด้วยซ้ำ อยู่ดีๆก็เกิดเสียงดัง ปัง ที่ท้ายรถ
แล้วก็ ปัง อีกทีที่ด้านซ้ายคนขับ แล้วรถฝั่งขวาเราก็ไปเบียดกับรถสิบล้อ กระจกมองข้างหลุดไปเลย ประตูยุบทั้งหน้า หลัง
ส่วนด้านหน้าก็ไปชนท่ายกระบะคันข้างหน้า หม้อน้ำแตก พอเกิดเหตุเพียงแค่เสี้ยววินาที ก็ได้ยินเสียง ตุ๊บๆๆๆๆๆๆที่หลังคารถ
ตอนนั้นไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น แต่ที่รู้คือรถโดนชนอย่างแรง เรารีบหาทางออกจากตัวรถ เพราะทางด้านคนขับออกไม่ได้
เนื่องจากรถเก๋งเคราะห์ร้ายอีกคันเบียดอยู่ เราต้องพยายามออกอีกด้าน ประตูก็เปิดไม่ออก ต้องใช้ขาถีบประตูถึงเปิดได้
ตอนนั้นตกใจมาก คิดว่าเสียงที่ดังจากหลังคารถ จะเป็นวัตถุอะไรหรือกลัวรถจะระเบิด
แต่พอลงมาจากรถ ตั้งสติได้ ก็ต้องตกใจเพราะมีรถที่เกิดอุบัติเหตุตอนนั้นรวมกันมากถึง 10 คัน
ณ เวลานั้น เราไม่รู้ว่าใครถูก ใครผิด ใครเป็นคันต้นเหตุ รู้แต่เพียงว่าสภาพรถแย่มาก คงขับรถกลับบ้านไม่ได้แน่
ที่เล่ามานั้นเป็นเหตุการณ์ ณ ขณะนั้น ซึ่งอยากให้เพื่อนๆรับรู้ถึงความรู้สึกว่า เราเซ็งมากที่อยู่ดีๆก็เกิดเรื่องแบบนี้
แต่นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้
หลังจากเกิดเหตุชนกันไม่นาน ประมาณ 15 นาที ตำรวจก็มาถึงที่เกิดเหตุ มีการถ่ายรูปเป็นหลักฐานเอาไว้
และที่มาพร้อมๆกันกับคุณตำรวจนั่นก็คือ รถยกเกือบห้าคัน รถเราขับไม่ได้แล้วจำเป็นต้องใช้รถยก ลากไปที่สถานีตำรวจ
ค่ารถยกมหาโหด ลากแค่ 1 กม. เราโดนไป 2500 บาท (ขูดเลือดขูดเนื้อกันเห็นๆ)
หลังจากลากรถไป สน.แล้ว ผู้เสียหายอีก 9 คัน ไม่รวมรถตัวต้นเหตุ ได้ไปรวมตัวกันที่โรงพัก ต่างฝ่ายต่างเรียกประกันของตัวเองมา
พอไปถึงโรงพัก ก็เรียบเรียงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากผู้เสียหายรายอื่นๆ ได้ความว่า รถต้นเหตุคือ รถบัสกรุงเทพฯ-อุบล
หมายเลขทะเีบียน 10-8116 นครราชสีมา ซึ่งตอนนั้นผู้โดยสารบนรถบัสคันนั้นนั่นแหละที่เป็นคนกระโดดลงมาบนหลังคารถของเรา
แล้วตอนที่หนีออกมาจากรถ เราก็คุยกับคนบนรถคันนั้นนะ เค้าบอกว่าคนขับ ตะโกนว่า เบรกแตกๆ แล้วก็ชนเลย
คือ รถเราไม่ได้โดนรถบัสชนโดยตรง มันชนรถตู้เป็นคันแรก แล้วหักขวาไปชนรถเก๋งซิตี้ รถซิตี้เลยมาชนเราข้างท้ายและข้างขวา
รถเราเป็น 1 ใน 3 ของรถที่เสียหายหนัก นอกนั้นอีก 6 คันก็มีหม้อน้ำแตก แล้วก็ชนท้ายกันบ้าง เบียดกันบ้าง
โดยมีคนเจ็บ 2 คน คือ คนขับรถตู้ และคนขับซิตี้
ระหว่างที่นั่งรอในโรงพัก ตำรวจไม่ได้มาสอบปากคำจากผู้เสียหายคนใดๆเลย มีแต่การเรียบเรียงเหตุการณ์กันเอง
และเล่าให้ประกันฟังเท่านั้น ที่สำคัญตอนนั้น คนขับรถบัสได้หนีไป ทุกคนเข้าใจว่าอย่างนั้น
รอไปเกือบๆสองชั่วโมง ถามความจากคุณตำรวจ เค้าก็บอกว่าคนขับหนีไป ยังไงวันนี้ก็ไม่จบ แต่ถ้าคนขับมาเดี๋ยวเคลียร์ได้
ก็กลับบ้านได้ ตอนนั้นเราคิดแต่เพียงว่าอยากกลับบ้าน ทำยังไงก็ได้ขอให้ได้กลับคืนนั้น เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอยู่ตรงนั้น
เราต้องขอเอกสาร หลักฐาน อะไรบ้าง ไม่มีใครบอกเราเลย
เดี๋ยวมาเล่าต่อนะค่ะ