...แม้ละคร ฟ้าจรดทราย จะจบไปแล้ว
แต่ความประทับใจที่ละครเรื่องนี้ ได้ตราตรึงไว้ในใจของพวกเราเหมือนว่าจะยังไม่จบ
ผมจึงขอถ่ายทอดความรู้สึก ผ่านบทกลอนจากแรงบันดาลใจ ...ละคร ฟ้าจรดทราย No.3 เรื่องราวของมิเชลล์
ให้มิตรรักแฟนละครฟ้าจรดทราย นะครับ...
........................................................................
ขอขอบคุณ
บทประพันธ์ : คุณโสภาค สุวรรณ
บทโทรทัศน์ : คุณศัลยา สุขะนิวัตต์
ผู้จัด : คุณสยาม สังวริบุตร
กำกับการแสดง : คุณสยาม สังวริบุตร
ผลิตโดย : ค่าย ดาราวิดีโอ
ขอบคุณ ช่อง 7 สี
.........................................................................
นักแสดงนำชาย   ธีรภัทร์ สัจจกุล (ตุ้ย)
นักแสดงนำหญิง  อุษามณี ไวทยานนท์ (ขวัญ)
.........................................................................
***หมายเหตุ การเพิ่มเติมบทกลอน[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มีการเพิ่มบทกลอนมาอีก 1 บท (จาก 19 เป็น 20 บท โดยเพิ่มบทที่ 19 ใหม่มา
ดังนั้นผมจึงกลับไปแก้บทที่ 18 วรรคสุดท้าย จาก
"ดั่งดวงดาวพราวแสงแห่งกมล" เป็น "ดั่งดวงดาวพราวแสงแห่งดวงใจ"
เพื่อให้สัมผัสระหว่างบท 18 และ 19 ถูกต้อง ***

Copy บทกลอนที่นี่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แม้ชะตาอาภัพทุกข์ทับถม        จะไม่ก้มจมหน้าขอกล้าหาญ
แม้ไม่เหลือเครือญาติขาดวงศ์วาน    ปฏิญาณสานฝันอันใฝ่ดี
แม้มีชายหมายปองครองความรัก    จะปกปักรักนวลสงวนศรี
แม้โอกาสอาจเอื้อเพื่อเสรี        กุลสตรีมีคติมินำพา
แม้เดินทางห่างไกลใจเอมอิ่ม        เลือดแม่พิมพ์ยิ้มเมื่อเกื้อศึกษา
แม้ว่าฉันนั้นใหม่ในปริญญา        ข้ามขอบฟ้าพาฝันจรรยาพึง
แม้แรกพบสบหน้ารู้ว่าใช่        คุณคือใครคนนั้นฉันฝันถึง
แม้ไร้ถ้อยวาจาแต่ตราตรึง        คุณคือหนึ่งในหล้าฟ้าประทาน
แม้ชะตาพาฉันเฉียดทัณฑ์โทษ        คุณมาโปรดปกปักหักประหาร
แม้มีภัยใกล้ชิดวิกฤติการณ์        คุณทะยานหาญสู้ฉันรู้ดี
แม้ขาดแคลนข้าวปลาอาหารแห้ง    คุณไม่แย่งแบ่งปันฉันเป็นหนี้
แม้ไม่เหลือเลยน้ำค้ำชีวี        คุณยังมีน้ำใจให้ชื่นคอ
แม้แสงแดดแผดเผาเราทั้งสอง        คุณประคองคล้องใจให้เดินต่อ
แม้ทางเดินแสนไกลใจไม่ท้อ        คุณยังรอฉันตรงนี้ถึงที่ปลาย
แม้สายตาพร่าเลือนเตือนลาลับ        คุณประดับดวงใจนี้ถึงที่หมาย
แม้ความตายตรงหน้ามากล้ำกราย    คุณคงคลายความทุกข์สุขเหลือเกิน
แม้กายรอดปลอดภัยใจสลาย        คุณเสี่ยงตายต่อไปใครสรรเสริญ
แม้ตระหนักในหน้าที่ที่เผชิญ        คุณยังเกินกว่านั้นมั่นแผ่นดิน
แม้ไม่อาจเอื้อนเอ่ยคนเคยใกล้        คุณรับรู้ได้ไหมรักไม่สิ้น
แม้ไม่อาจส่งเสียงสำเนียงชิน        คุณคงยินเสียงนี้ที่หัวใจ
แม้พลัดพรากจากกันในวันนี้        คุณจงมีชีวิตอยู่โปรดรู้ไว้
แม้ว่าโชคชะตาพาคุณไป        คุณอยู่ในใจฉันตลอดกาล
เมื่อทราบข่าวกล่าวขานปานชีพวาย    คุณเป็นตายเท่ากันฉันสงสาร
คุณรู้ไหมใจฉันสั่นสะท้าน        วันคืนผ่านนานนับหลับไม่ลง
แม้ความรักสลักใจให้ลึกซึ้ง        ขอคุณมีเพียงหนึ่งพึงประสงค์
แม้ความรักเป็นอื่นไม่ยืนยง        ฉันก็คงขอลาน้ำตานอง
แม้ไม่อาจสมปองครองความรัก        ขอหยุดพักหัวใจไปร่ำร้อง
ใจดวงนี้ที่คุณเคยประคอง        มีเจ้าของคือใครรู้ไหมคุณ
เมื่อกลับมาคราแรกแปลกใจนัก        เหตุใดรักเรานี้ยังมีลุ้น
ไม่อยากเชื่อสายตาว่าเป็นคุณ        หัวใจอุ่นคุณเอ่ยเผยรำพึง
เมื่อหมดหวังยังมีปาฏิหาริย์        รักประสานสองใจให้เป็นหนึ่ง
นับจากนี้ที่รักจักตราตรึง        และลึกซึ้งพึงใจไร้เสื่อมคลาย
เมื่อเราสองคล้องใจไว้ด้วยรัก        จะประจักษ์ใจสุขทุกข์สลาย
เพราะโลกนี้มีรักแท้แก่หญิงชาย        ผู้ไม่คลายความรักเลยสักคราว
แม้พ่อแม่หามีชีวิตไม่        ยังส่งใครคนหนึ่งพึงบอกกล่าว
ท่านคงมองฉันอยู่รู้เรื่องราว        ดั่งดวงดาวพราวแสงแห่งดวงใจ
รักสร้างสรรค์วันนี้ที่ปรารถนา        และนำพาอนาคตอันสดใส
ทั้งงดงามทรงคุณค่าคู่ควรใจ        กว่าสิ่งใดในชีวิตจิตใจคน
อันเชื้อชาติศาสนาฐานันดร        จะบั่นทอนรอนรักก็ไร้ผล
เพราะมนุษย์สุดแท้แต่กมล        เป็นสากลทั่วหล้าฟ้าจรดทราย...
อ่านบทกลอนเก่าๆ ได้ที่นี่[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
No.1 http://pantip.com/topic/30974002
No.2 http://pantip.com/topic/30978989

........................................................................
เรื่องราวของมิเชลล์
........................................................................