ถุงทองจากเราไปวันศุกร์ที่ 26 กค.ประมาณเที่ยง..............
วันพฤหัส เห็นว่าเค้าไม่ฉี่ เลยโทรคุยกับหมอ แล้วป้อนยา เค้าดูสยายขึ้นเริ่มฉี่ได้ เริ่มอ้อน กรนได้
ตกเย็น เห็นว่าเค้านอนเฉย ปกติถ้าเห็นแม่เค้าจะมานอนหงายให้ลูบพุง
เห็นว่าผิดปกติ เลยบอกสามีว่าพรุ่งนี้ปิดร้านพาถุงทองไปหาหมอเถอะ
แล้วให้ถุงทองอดน้ำ+อาหาร เผื่อเอาไว้ก่อน
คืนนั้นให้ถุงทองอยู่ในห้องแต่งตัว เราเข้าไปนั่งอยู่กับลูกทั้งคืน
พอตี 5 ก็ออกจากบ้าน กว่าจะถึงร้านหมอเกือบ 9 โมง ร้านยังไม่เปิด
เด็กในร้านมาเปิดประตู ถามหาคุณหมอๆ ก็รีบลงมาดูถุงทอง
ท่อฉี่ที่เคยแปลงเพศไว้ตัน คุณหมอเลยตัดสินใจ ผ่าตัดเพิ่อขยายท่อปัสสะวะ
ขอไม่เล่ารายละเอียดนะคะ พอส่งลูกขึ้นห้องผ่าตัดประมาณ 10.45 ก็บอกให้สามีไปหาข้าวกินก่อน
เพราะเราจะอยู่กรุงเทพเป็นเพื่อนถุงทอง เค้าต้องขับรถกลับคนเดียว
ประมาณเที่ยง มีโทรฯจากที่ร้าน บอกว่าถุงทองหยุดหายใจ คุณหมอกำลังช่วยอยู่ ฟังได้แค่นั้น เลยบอกอยู่หน้าร้านแล้วกำลังถึง
นั่งรอสักพัก คุณหมอโทรลงมาคุยด้วย สรุปว่าถุงทองจากไปแล้ว............
ตอนนั้นปล่อยโฮ นั่งร้องไห้กอดกับสามี สูญเสียร่วมกัน
สักพักหมอนำถุงทองลงมา กอด จูบลาลูกกัน
หมอบอกว่าข้างในเค้าปริ อาการหนักกว่าที่เห็นภายนอก เค้าคงไม่ไหวแล้ว
บอกสามีว่าจะพาถุงทองไปอยู่บ้านสวนที่กรุงเทพ
โทรบอกพ่อทั้งน้ำตา พ่อคงเดาได้ ถามว่าถุงทองไปแล้วหรือ บอกให้พ่อเตรียมที่ขุดดินกับผ้าเช็ดตัวไว้ให้หน่อย
ขุดหลุม 2 คนกับสามี จัดการห่อลูก จูบลาครั้งสุดท้าย วางเค้าลง........ไม่กล้าร้องไห้กลัวลูกจะไปไม่สงบ
ถุงทองจากลูกแมวที่ไม่มีคนต้องการเพราะไม่สวย คนที่จองถึงยกเลิก เราสงสารเลยรับไว้เอง
เติบโตขึ้นมาเป็นแมวสวยน่ารัก พออายุได้ปีกว่า พบว่าถุงทองเป็นนิ่ว
ให้การรักษาอย่างเต็มที่ จนถึงการต้องแปลงเพศ
ณ ตอนนั้นเริ่มรับรู้แล้ว่าเค้าจะอยู่กับเราอีกไม่นาน
กระเพาะปัสสะวะถุงทองมีปัญหา คล้ายลูกโป่งที่ยางเสื่อมสภาพ
พอใส่น้ำลงไปเต็ม รอเวลาปริแตก
ปีแรกที่แปลงเพศมา ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร 5-6 เดือนมีกระเพาะปัสสะวะอักเสบที ก็หาหมอกันที
ปีนี้ อาการเป็นถี่ขึ้น แทบจะทุกเดือนหรือ 2 เดือน
จนมาวันนั้น เป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่ลูกจะทรมานจากการเจ็บป่วย
เสียใจมากที่เค้าจากไป ร้องไห้จนตาอักเสบเมื่อวานต้องไปหาหมอ
แต่ไม่เสียใจเรื่องที่ยังไม่ได้ทำอะไรให้ลูก
อะไรที่คิดว่าดี ที่อยากทำให้ลูกก็ทำให้หมดแล้ว
บอกคนใกล้ชิดเสมอว่า ทำดีต่อกันตอนเป็น ตอนที่ยังมีลมหายใจ ดีกว่าจุดธูปเคาะโลงตอนจากไปแล้ว
ขณะที่พิมพ์น้ำตาก็ไหลไปด้วย ถุงทองคงหมดบุญที่จะอยู่เป็นลูกเรา
หมดกรรม ไม่ต้องทรมานกับโรค และอาการที่เป็นอยู่
ถ้าวันนั้นไม่พาลูกไปหาหมอ คงเสียใจมากกว่านี้ เค้าคงจากไปแบบทรมานเป็นที่สุด
เราร่วมต่อสู้กันมา 2 ปี คงสุดทาง หมดเวลาของลูกแล้ว
หลับให้สบายนะคะ บนนู้น ลูกคงไม่เจ็บป่วยทรมานอีกแล้ว
ไม่ขอให้ถุงทองกลับมาเกิดเป็นลูกเราอีก อย่าลงมาเวียน ว่ายตายเกิดอีกเลย
วันนึงแม่-พ่อ และพี่ๆ น้องๆ คงทะยอยตามขึ้นไปอยู่กับถุงทอง........เทวดาน้อยของแม่
..........R.I.P พาถุงทองมาลา..............ร่วมกันส่งถุงทองไปเป็นเทวดาน้อยๆ บนฟ้านะคะ.............
วันพฤหัส เห็นว่าเค้าไม่ฉี่ เลยโทรคุยกับหมอ แล้วป้อนยา เค้าดูสยายขึ้นเริ่มฉี่ได้ เริ่มอ้อน กรนได้
ตกเย็น เห็นว่าเค้านอนเฉย ปกติถ้าเห็นแม่เค้าจะมานอนหงายให้ลูบพุง
เห็นว่าผิดปกติ เลยบอกสามีว่าพรุ่งนี้ปิดร้านพาถุงทองไปหาหมอเถอะ
แล้วให้ถุงทองอดน้ำ+อาหาร เผื่อเอาไว้ก่อน
คืนนั้นให้ถุงทองอยู่ในห้องแต่งตัว เราเข้าไปนั่งอยู่กับลูกทั้งคืน
พอตี 5 ก็ออกจากบ้าน กว่าจะถึงร้านหมอเกือบ 9 โมง ร้านยังไม่เปิด
เด็กในร้านมาเปิดประตู ถามหาคุณหมอๆ ก็รีบลงมาดูถุงทอง
ท่อฉี่ที่เคยแปลงเพศไว้ตัน คุณหมอเลยตัดสินใจ ผ่าตัดเพิ่อขยายท่อปัสสะวะ
ขอไม่เล่ารายละเอียดนะคะ พอส่งลูกขึ้นห้องผ่าตัดประมาณ 10.45 ก็บอกให้สามีไปหาข้าวกินก่อน
เพราะเราจะอยู่กรุงเทพเป็นเพื่อนถุงทอง เค้าต้องขับรถกลับคนเดียว
ประมาณเที่ยง มีโทรฯจากที่ร้าน บอกว่าถุงทองหยุดหายใจ คุณหมอกำลังช่วยอยู่ ฟังได้แค่นั้น เลยบอกอยู่หน้าร้านแล้วกำลังถึง
นั่งรอสักพัก คุณหมอโทรลงมาคุยด้วย สรุปว่าถุงทองจากไปแล้ว............
ตอนนั้นปล่อยโฮ นั่งร้องไห้กอดกับสามี สูญเสียร่วมกัน
สักพักหมอนำถุงทองลงมา กอด จูบลาลูกกัน
หมอบอกว่าข้างในเค้าปริ อาการหนักกว่าที่เห็นภายนอก เค้าคงไม่ไหวแล้ว
บอกสามีว่าจะพาถุงทองไปอยู่บ้านสวนที่กรุงเทพ
โทรบอกพ่อทั้งน้ำตา พ่อคงเดาได้ ถามว่าถุงทองไปแล้วหรือ บอกให้พ่อเตรียมที่ขุดดินกับผ้าเช็ดตัวไว้ให้หน่อย
ขุดหลุม 2 คนกับสามี จัดการห่อลูก จูบลาครั้งสุดท้าย วางเค้าลง........ไม่กล้าร้องไห้กลัวลูกจะไปไม่สงบ
ถุงทองจากลูกแมวที่ไม่มีคนต้องการเพราะไม่สวย คนที่จองถึงยกเลิก เราสงสารเลยรับไว้เอง
เติบโตขึ้นมาเป็นแมวสวยน่ารัก พออายุได้ปีกว่า พบว่าถุงทองเป็นนิ่ว
ให้การรักษาอย่างเต็มที่ จนถึงการต้องแปลงเพศ
ณ ตอนนั้นเริ่มรับรู้แล้ว่าเค้าจะอยู่กับเราอีกไม่นาน
กระเพาะปัสสะวะถุงทองมีปัญหา คล้ายลูกโป่งที่ยางเสื่อมสภาพ
พอใส่น้ำลงไปเต็ม รอเวลาปริแตก
ปีแรกที่แปลงเพศมา ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร 5-6 เดือนมีกระเพาะปัสสะวะอักเสบที ก็หาหมอกันที
ปีนี้ อาการเป็นถี่ขึ้น แทบจะทุกเดือนหรือ 2 เดือน
จนมาวันนั้น เป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่ลูกจะทรมานจากการเจ็บป่วย
เสียใจมากที่เค้าจากไป ร้องไห้จนตาอักเสบเมื่อวานต้องไปหาหมอ
แต่ไม่เสียใจเรื่องที่ยังไม่ได้ทำอะไรให้ลูก
อะไรที่คิดว่าดี ที่อยากทำให้ลูกก็ทำให้หมดแล้ว
บอกคนใกล้ชิดเสมอว่า ทำดีต่อกันตอนเป็น ตอนที่ยังมีลมหายใจ ดีกว่าจุดธูปเคาะโลงตอนจากไปแล้ว
ขณะที่พิมพ์น้ำตาก็ไหลไปด้วย ถุงทองคงหมดบุญที่จะอยู่เป็นลูกเรา
หมดกรรม ไม่ต้องทรมานกับโรค และอาการที่เป็นอยู่
ถ้าวันนั้นไม่พาลูกไปหาหมอ คงเสียใจมากกว่านี้ เค้าคงจากไปแบบทรมานเป็นที่สุด
เราร่วมต่อสู้กันมา 2 ปี คงสุดทาง หมดเวลาของลูกแล้ว
หลับให้สบายนะคะ บนนู้น ลูกคงไม่เจ็บป่วยทรมานอีกแล้ว
ไม่ขอให้ถุงทองกลับมาเกิดเป็นลูกเราอีก อย่าลงมาเวียน ว่ายตายเกิดอีกเลย
วันนึงแม่-พ่อ และพี่ๆ น้องๆ คงทะยอยตามขึ้นไปอยู่กับถุงทอง........เทวดาน้อยของแม่