เกิดมาไม่เคยเจอ
ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่า...เราทำงานใกล้แหล่งชุมชน ที่ทำงานเราอยู่ในซอย เป็นอาคารโดดเด่นของย่านนั้น ในแผนกมีแค่ 3 คน บริษัทไม่ใหญ่มาก
มีหัวหน้า เรา รองหัวหน้า (เราดูแลเฉพาะส่วน) และน้องผู้ชายอีกคน แค่เจ้าหน้าที่ supportน้องคนนี้ อายุ 25
น้องผู้ชายคนนี้บ้านอยู่ห่างจากที่ทำงานแค่ 100 เมตร (แค่ 100 เมตร) ที่บ้านทำธุรกิจค้าขาย เป็นลูกคนเดียว ลูกคนจีน (เราเองก็คนจีนนะ) แม่บังคับให้หางานทำ
แต่เรื่องมีอยู่ว่า....
เวลาเลิกงานต้องมาอาศัยรถเราตลอด ซึ่งปกติจะมีเพื่อนๆ อาศัยรถเราออกมาถนนใหญ่ ไม่ว่ารถจะแน่นแค่ไหน รถเราก็แค่ city car บอกให้เดินกลับเองก็ยังมีน
มาแบบมึนๆ
บางครั้งเราไม่ได้เอารถไป นั่งแท็กซี่หุ้นกันออกมา เคยพูดว่า หารค่ารถกันนะ น้องมันตอบว่า ถ้าให้ผมหาร ผมนั่งมอไซต์ ถึงหน้าบ้านเองเลยดีกว่า
แต่สุดท้ายมันก็หน้าด้านมาด้วย เหน็บมันว่ามันไล่มันก็แล้ว จะเก็บเงินจริงก็แล้ว .....โมโห ไม่รู้จะทำไงล่ะนะ เงินอ่ะ ไม่อยากได้นะ แต่ว่า 5-6 คน รวมมัน เราเซ็ง
บางทีวันดีคืนดี มันบอกให้เลี้ยวเข้าซอยจะเข้าด้านหลังบ้าน เพราะหน้าร้านปิดไปแล้ว แต่ไม่เคยเลี้ยวหลอกนะ ช่างมัน
พอเราบ่นกะเพื่อน เราก็กลัวว่าเพื่อนๆ ที่ติดรถออกมาคิดมาก
ล่าสุดทำเราโมโหมาก เลิกงานลงมา ฝนตกปรอยๆ วันนี้ มีผู้โดยสารรวมมันแล้ว 5 คน
มันบอกเราว่าทำไงดีพี่ วันนี้ผมไม่มีร่มมาด้วย เราถามมันแล้วไง ก็เดินไปดิแค่นี้ ( มีแต่พี่ aa (นามสมมติ) มีร่ม )
มันตอบว่า เอางี้ได้ไหม พี่เอาร่มพี่ aa เดินไปเอารถ แล้ววนมารับผมได้ไหม (รถ จอดห่างแค่ 10 เมตร)
เจ้าของร่มหัวเราะ เดินหนี เราก็หันไปถามว่าคิดได้ไงวะ ชั้นไม่กระ
กระสนขนาดนั้นหรอกนะ มันก็มึนๆ
พอเดินใกล้ถึงรถ เพื่อนเราอีก 2 คน ยังเดินมาไม่ถึง ไอ้น้องคนนี้มันพูดกะเราว่า
พี่เปิดรถให้ผมก่อนนะ เดี๋ยวผมเป็นหวัด โอ๊ยยยยยย!!!!! สุด ๆ หลังจากทุกคนขึ้นรถครบมันบอกว่า ดีนะ ยาเก่ายังมี ต้องกลับไปกินยาดักไว้ก่อน
เด็ก
nurd สุด ๆ
วันต่อมาเราตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่ให้มันขึ้นรถ ... หนีออกมาก่อน มันก็ยังมึน ยังวิ่งตาม เราต้องโกหกมันว่าวันนี้เราจะไปอีกทาง
พอเราโกหกมันมากๆ เราก็กลัวว่าเพื่อนเราจะคิดมากอีก
มานั่งคิดดูนะ เดินไปลานจอด 10 เมตร เหลืออีก 90 เมตร ถึงบ้าน เป็นเรา เดินเรื่อยๆดีกว่า
พฤติกรรมในที่ทำงาน ... ตอนเรามาใหม่ๆ
เราเดินผ่านตู้แฟ้ม พี่ผมฝากหยิบแฟ้มเบอร์ 6 เราก็เห็นว่าเดินผ่าน หยิบไม่คิดไร ยื่นให้มันไป มันบอกว่า พี่!!! หยุดก่อนเดี๋ยวฝากเก็บด้วย
เราก็ช่างหัวมันนะ ว่ามันอย่างมาเรื่องเยอะ มันบอกว่าไหนๆพี่ก็ยืนแป๊บนึงดิ ผมจะได้ไม่เสียงพลังงาน โอ๊ยยยย
ไม่รู้ไอ้หัวหน้าคนก่อนให้มันผ่านโปรได้ไง พฤติกรรมนี้ ไม่ได้เป็นเฉพาะเรานะ มันเป็นกะทุกคน
วันดีคืนดีมาสั่งเราทำงาน ทั้งที่ ตำแหน่งเรารองหัวหน้านะ หรือไม่ก็ต้องทำคนละครึ่ง เดี๋ยวผมเอาอุปกรณ์มาทดสอบ แล้วพี่เก็บให้ผมนะ
เราช่างมันตลอด สุดท้ายก็ทำมันเอง
เกิดมาไม่เคยเจอ
จันทร์นี้ ว่าจะบอกมันตรงๆ ว่าต่อไปนี้กลับเองเราขี้เกลียดแวะ ... ไม่รู้จะมึนอีกมั้ย
แค่อยากระบาย
เพิ่มเติม ให้เห็นภาพ
เพื่อนร่วมงาน เกิดมาไม่เคยเจอ
ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่า...เราทำงานใกล้แหล่งชุมชน ที่ทำงานเราอยู่ในซอย เป็นอาคารโดดเด่นของย่านนั้น ในแผนกมีแค่ 3 คน บริษัทไม่ใหญ่มาก
มีหัวหน้า เรา รองหัวหน้า (เราดูแลเฉพาะส่วน) และน้องผู้ชายอีกคน แค่เจ้าหน้าที่ supportน้องคนนี้ อายุ 25
น้องผู้ชายคนนี้บ้านอยู่ห่างจากที่ทำงานแค่ 100 เมตร (แค่ 100 เมตร) ที่บ้านทำธุรกิจค้าขาย เป็นลูกคนเดียว ลูกคนจีน (เราเองก็คนจีนนะ) แม่บังคับให้หางานทำ
แต่เรื่องมีอยู่ว่า....
เวลาเลิกงานต้องมาอาศัยรถเราตลอด ซึ่งปกติจะมีเพื่อนๆ อาศัยรถเราออกมาถนนใหญ่ ไม่ว่ารถจะแน่นแค่ไหน รถเราก็แค่ city car บอกให้เดินกลับเองก็ยังมีน
มาแบบมึนๆ
บางครั้งเราไม่ได้เอารถไป นั่งแท็กซี่หุ้นกันออกมา เคยพูดว่า หารค่ารถกันนะ น้องมันตอบว่า ถ้าให้ผมหาร ผมนั่งมอไซต์ ถึงหน้าบ้านเองเลยดีกว่า
แต่สุดท้ายมันก็หน้าด้านมาด้วย เหน็บมันว่ามันไล่มันก็แล้ว จะเก็บเงินจริงก็แล้ว .....โมโห ไม่รู้จะทำไงล่ะนะ เงินอ่ะ ไม่อยากได้นะ แต่ว่า 5-6 คน รวมมัน เราเซ็ง
บางทีวันดีคืนดี มันบอกให้เลี้ยวเข้าซอยจะเข้าด้านหลังบ้าน เพราะหน้าร้านปิดไปแล้ว แต่ไม่เคยเลี้ยวหลอกนะ ช่างมัน
พอเราบ่นกะเพื่อน เราก็กลัวว่าเพื่อนๆ ที่ติดรถออกมาคิดมาก
ล่าสุดทำเราโมโหมาก เลิกงานลงมา ฝนตกปรอยๆ วันนี้ มีผู้โดยสารรวมมันแล้ว 5 คน
มันบอกเราว่าทำไงดีพี่ วันนี้ผมไม่มีร่มมาด้วย เราถามมันแล้วไง ก็เดินไปดิแค่นี้ ( มีแต่พี่ aa (นามสมมติ) มีร่ม )
มันตอบว่า เอางี้ได้ไหม พี่เอาร่มพี่ aa เดินไปเอารถ แล้ววนมารับผมได้ไหม (รถ จอดห่างแค่ 10 เมตร)
เจ้าของร่มหัวเราะ เดินหนี เราก็หันไปถามว่าคิดได้ไงวะ ชั้นไม่กระ
พอเดินใกล้ถึงรถ เพื่อนเราอีก 2 คน ยังเดินมาไม่ถึง ไอ้น้องคนนี้มันพูดกะเราว่า
พี่เปิดรถให้ผมก่อนนะ เดี๋ยวผมเป็นหวัด โอ๊ยยยยยย!!!!! สุด ๆ หลังจากทุกคนขึ้นรถครบมันบอกว่า ดีนะ ยาเก่ายังมี ต้องกลับไปกินยาดักไว้ก่อน
เด็ก nurd สุด ๆ
วันต่อมาเราตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่ให้มันขึ้นรถ ... หนีออกมาก่อน มันก็ยังมึน ยังวิ่งตาม เราต้องโกหกมันว่าวันนี้เราจะไปอีกทาง
พอเราโกหกมันมากๆ เราก็กลัวว่าเพื่อนเราจะคิดมากอีก
มานั่งคิดดูนะ เดินไปลานจอด 10 เมตร เหลืออีก 90 เมตร ถึงบ้าน เป็นเรา เดินเรื่อยๆดีกว่า
พฤติกรรมในที่ทำงาน ... ตอนเรามาใหม่ๆ
เราเดินผ่านตู้แฟ้ม พี่ผมฝากหยิบแฟ้มเบอร์ 6 เราก็เห็นว่าเดินผ่าน หยิบไม่คิดไร ยื่นให้มันไป มันบอกว่า พี่!!! หยุดก่อนเดี๋ยวฝากเก็บด้วย
เราก็ช่างหัวมันนะ ว่ามันอย่างมาเรื่องเยอะ มันบอกว่าไหนๆพี่ก็ยืนแป๊บนึงดิ ผมจะได้ไม่เสียงพลังงาน โอ๊ยยยย
ไม่รู้ไอ้หัวหน้าคนก่อนให้มันผ่านโปรได้ไง พฤติกรรมนี้ ไม่ได้เป็นเฉพาะเรานะ มันเป็นกะทุกคน
วันดีคืนดีมาสั่งเราทำงาน ทั้งที่ ตำแหน่งเรารองหัวหน้านะ หรือไม่ก็ต้องทำคนละครึ่ง เดี๋ยวผมเอาอุปกรณ์มาทดสอบ แล้วพี่เก็บให้ผมนะ
เราช่างมันตลอด สุดท้ายก็ทำมันเอง
เกิดมาไม่เคยเจอ
จันทร์นี้ ว่าจะบอกมันตรงๆ ว่าต่อไปนี้กลับเองเราขี้เกลียดแวะ ... ไม่รู้จะมึนอีกมั้ย
แค่อยากระบาย
เพิ่มเติม ให้เห็นภาพ