สวัสดีครับ พี่พี่ เพื่อนๆ ไม่แน่ใจว่ามีใครยังจำผมได้อยุ่ไหมครับ วันนี้ที่ผมเข้ามาแชร์เพราะว่า "ผมใกล้จะถึงจุดหมายแล้วครับ"
ท้าวความหลังถึงเรื่องเดิม I'm "TAXI "
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2011/09/V11117283/V11117283.html
และ I'm "TAXI " ชีวิตผู้ประสบภัย เกือบสาหัส....
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2011/11/V11360797/V11360797.html
มาถึงวันนี้ ฟ้าที่มืดครึ้ม กำลังจะผ่านพ้นไปในอีก 3 เดือนข้างหน้า รถผมกำลังจะผ่อนหมด ผมจะปีรถสำหรับประกอบอาชีพโดยที่แทบจะไม่มีต้นทุนอีก 2 ปี นั่นหมายความว่า ยังงัยผมก็จะเก็บเงินได้อีกประมาณเดือนละ 20,000 หรือมากกว่านั้น หลังจากหักค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว
จะว่าไปแล้วประสบการณ์ที่ผ่านมา ก็ให้อะไรดีดีกับผมหลายอย่างมากครับ
ผมเลิกเที่ยว ปกติผมจะเป้นคนที่ชอบออกเที่ยว ตจว ด้วยมอเตอร์ไซค์มาก แต่ผมจำเป็นต้องเลิก เพราะ
1. เมื่อผมหยุดขับรถ รายได้ก็จะหาย และ ผมก็ต้องควักเงินเก็บเพื่อมาจ่ายค่าผ่อนด้วย
2. การขี่มอไซค์เที่ยวไกลๆ มันมีความเสี่ยงสูง ถ้าหากผมพลาด ... ไม่ใช่ผมคนเดียวที่เจ็บ คนทั้งบ้านก็จะเป็นทุกข์ตามทันที เพราะหนี้สินที่จะไม่สอดคล้องกับรายได้ทันที
ผมเลิกกินข้าวนอกบ้าน เพราะจะเอาตังให้แม่ทำกับข้าว 100 บาท สามารถทำไข่พะโล้กินได้ทั้งครอบครัว ... และเมื่อมีโอกาสได้ไปกินข้าวนอกบ้านผมจะนึกถึงครอบครัวเสมอ ผมอยากให้ทุกคนได้กินเหมือนผม
และในเวลานี้ผมมีโอกาสได้พาครอบครับ พอ่ แม่ ย่า น้อง ไปทานข้าวนอกบ้านมากขึ้น มันสร้างความสุขให้กับครอบครัวได้ดีเลยหล่ะ
เมื่อช่วงเดือน มีค ที่ผ่านมา ผมพาครอบครัวเดินทางไป จ.น่าน ลำปาง และเชียงใหม่ สถานที่เก่าๆ ที่พ่อกับแม่เจอกัน และ รักกัน จนมีผมมาทุกวันนี้ พ่อกับแม่ มีความสุขมากๆ เราเดินทางโดยเจ้า ติสน้อย Taxi รถที่ทำให้เรามีความสุข และ เคยทำให้เราท้อแท้ที่สุดในชีวิตมาแล้ว
ผมรักตัวเองมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน และต้องดูแลตัวเองจากการทำงานแบบ FULL TIME ในหนึ่งวัน ผมจะมีเวลาจัดการตัวเองและนอนรวมแล้วไม่ถึง 7 ชม ผมจึงต้องดูแลร่างกาย รักษาสุขภาพให้ดีอยุ่เสมอ เพราะ ถ้าผมป่วย รายได้ก็จะหายไปตามวันที่ผมป่วย
ผมต้องยอมทุกอย่างบนถนนครับ มันทำให้ผมเป็นคนที่ใจเย็นขึ้นมาก เพราะเราต้องระลึกเสมอว่า หากชน รายได้เราต้องหายตามไปด้วย
และผมยังได้ระเบียบวินัยของตัวเองเพิ่มขึ้นมาอีก ต้องกำหนดเวลาในการทำงานเพราะถ้ามากเกินไปผมก้อทำงานในวันใหม่ไม่ได้ และกลับกันหากน้อยเกินไป ผมก้อจะกลายเป็นขี้เกียจไปโดยปริยาย
ถึงวันนี้ผมเข้าใจทุกถ้อยคำครับกับวลีที่ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยุ่ที่นั่น" มันเป็นเรื่องจริงครับ ถ้าหากเราพยายามอย่างเต็มที่ผมเชื่อว่าความสำเร็จจะมาถึงเราโดยไม่ช้า
ทุกวันนี้ ผมจบปริญญาตรี มีงานประจำทำ และ การขับรถเป้นงานที่ผมต้องรับผิดชอบให้ครอบครัว เพื่อให้สภาวะทางด้านการเงินของพ่อและแม่ไม่สะดุด พ่อผมไม่ต้องเหนื่อยมากในอายุ 63 นี้ ทุกวันนี้พ่อสบายๆ ครับ ขับไหวก้อขับ ขับไม่ไหวก็พัก
นอกจากนี้มันยังทำให้ผมมีความรู้เรื่องการทำธุรกิจแท็กซี่อีกหลายอย่างเลยครับ และผมก็สามารถใช้มันเป็นเครื่องมือหากินในอนาคตได้อีกด้วย
ผมวา่งอนาคตสำหรับตัวเองไว้แล้วครับ ก่อนอื่นหลังจากภาระทั้งหมดถุกยกออกไปแล้ว ผมจะขอหาความสุขให้ตัวเอง 1 อย่าง คือ การแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่รักและคอยช่วยเหลือผมมาตลอดใน 3 ปีที่ผ่านมานี้ เราเจ็บ เราเหนื่อย มาด้วยกันมากอีกไม่นานนี้เราจะสบายสักที
ผมคงจะซื้อรถแท้กซี่ต่อไปอีกสักคันในวันข้างหน้า คันต่อไปนี้ผมมีการวางแนวทางไว้แล้วไม่เหมือนที่ผ่านมา ที่ซื้อเพราะอยากซื้อให้พ่อ โดยไม่มีการวางแผนมาก่อน และ อีก 5 ปี ข้างหน้า รถไฟฟ้าเสร็จครบทุกสาย ผมน่าจะได้ไปทำธุรกิจอย่างอื่นนอกจาก TAXI ครับ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณชาวรัชดาที่คอยให้กำลังใจกันเสมอนะครับ
เป็นกำลังใจให้คนสู้ เพื่อความสำเร็จเสมอครับ
ขอบคุณมากครับ
I'm Taxi
~ I'm Taxi จากวันนั้นเกือบสองปีที่แล้ว จนถึงวันนี้ผมใกล้จะทำสำเร็จแล้วครับ ~
ท้าวความหลังถึงเรื่องเดิม I'm "TAXI "
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2011/09/V11117283/V11117283.html
และ I'm "TAXI " ชีวิตผู้ประสบภัย เกือบสาหัส....
http://topicstock.pantip.com/ratchada/topicstock/2011/11/V11360797/V11360797.html
มาถึงวันนี้ ฟ้าที่มืดครึ้ม กำลังจะผ่านพ้นไปในอีก 3 เดือนข้างหน้า รถผมกำลังจะผ่อนหมด ผมจะปีรถสำหรับประกอบอาชีพโดยที่แทบจะไม่มีต้นทุนอีก 2 ปี นั่นหมายความว่า ยังงัยผมก็จะเก็บเงินได้อีกประมาณเดือนละ 20,000 หรือมากกว่านั้น หลังจากหักค่าใช้จ่ายทั้งหมดแล้ว
จะว่าไปแล้วประสบการณ์ที่ผ่านมา ก็ให้อะไรดีดีกับผมหลายอย่างมากครับ
ผมเลิกเที่ยว ปกติผมจะเป้นคนที่ชอบออกเที่ยว ตจว ด้วยมอเตอร์ไซค์มาก แต่ผมจำเป็นต้องเลิก เพราะ
1. เมื่อผมหยุดขับรถ รายได้ก็จะหาย และ ผมก็ต้องควักเงินเก็บเพื่อมาจ่ายค่าผ่อนด้วย
2. การขี่มอไซค์เที่ยวไกลๆ มันมีความเสี่ยงสูง ถ้าหากผมพลาด ... ไม่ใช่ผมคนเดียวที่เจ็บ คนทั้งบ้านก็จะเป็นทุกข์ตามทันที เพราะหนี้สินที่จะไม่สอดคล้องกับรายได้ทันที
ผมเลิกกินข้าวนอกบ้าน เพราะจะเอาตังให้แม่ทำกับข้าว 100 บาท สามารถทำไข่พะโล้กินได้ทั้งครอบครัว ... และเมื่อมีโอกาสได้ไปกินข้าวนอกบ้านผมจะนึกถึงครอบครัวเสมอ ผมอยากให้ทุกคนได้กินเหมือนผม
และในเวลานี้ผมมีโอกาสได้พาครอบครับ พอ่ แม่ ย่า น้อง ไปทานข้าวนอกบ้านมากขึ้น มันสร้างความสุขให้กับครอบครัวได้ดีเลยหล่ะ
เมื่อช่วงเดือน มีค ที่ผ่านมา ผมพาครอบครัวเดินทางไป จ.น่าน ลำปาง และเชียงใหม่ สถานที่เก่าๆ ที่พ่อกับแม่เจอกัน และ รักกัน จนมีผมมาทุกวันนี้ พ่อกับแม่ มีความสุขมากๆ เราเดินทางโดยเจ้า ติสน้อย Taxi รถที่ทำให้เรามีความสุข และ เคยทำให้เราท้อแท้ที่สุดในชีวิตมาแล้ว
ผมรักตัวเองมากขึ้นกว่าเมื่อก่อน และต้องดูแลตัวเองจากการทำงานแบบ FULL TIME ในหนึ่งวัน ผมจะมีเวลาจัดการตัวเองและนอนรวมแล้วไม่ถึง 7 ชม ผมจึงต้องดูแลร่างกาย รักษาสุขภาพให้ดีอยุ่เสมอ เพราะ ถ้าผมป่วย รายได้ก็จะหายไปตามวันที่ผมป่วย
ผมต้องยอมทุกอย่างบนถนนครับ มันทำให้ผมเป็นคนที่ใจเย็นขึ้นมาก เพราะเราต้องระลึกเสมอว่า หากชน รายได้เราต้องหายตามไปด้วย
และผมยังได้ระเบียบวินัยของตัวเองเพิ่มขึ้นมาอีก ต้องกำหนดเวลาในการทำงานเพราะถ้ามากเกินไปผมก้อทำงานในวันใหม่ไม่ได้ และกลับกันหากน้อยเกินไป ผมก้อจะกลายเป็นขี้เกียจไปโดยปริยาย
ถึงวันนี้ผมเข้าใจทุกถ้อยคำครับกับวลีที่ว่า "ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยุ่ที่นั่น" มันเป็นเรื่องจริงครับ ถ้าหากเราพยายามอย่างเต็มที่ผมเชื่อว่าความสำเร็จจะมาถึงเราโดยไม่ช้า
ทุกวันนี้ ผมจบปริญญาตรี มีงานประจำทำ และ การขับรถเป้นงานที่ผมต้องรับผิดชอบให้ครอบครัว เพื่อให้สภาวะทางด้านการเงินของพ่อและแม่ไม่สะดุด พ่อผมไม่ต้องเหนื่อยมากในอายุ 63 นี้ ทุกวันนี้พ่อสบายๆ ครับ ขับไหวก้อขับ ขับไม่ไหวก็พัก
นอกจากนี้มันยังทำให้ผมมีความรู้เรื่องการทำธุรกิจแท็กซี่อีกหลายอย่างเลยครับ และผมก็สามารถใช้มันเป็นเครื่องมือหากินในอนาคตได้อีกด้วย
ผมวา่งอนาคตสำหรับตัวเองไว้แล้วครับ ก่อนอื่นหลังจากภาระทั้งหมดถุกยกออกไปแล้ว ผมจะขอหาความสุขให้ตัวเอง 1 อย่าง คือ การแต่งงานกับผู้หญิงคนหนึ่งที่รักและคอยช่วยเหลือผมมาตลอดใน 3 ปีที่ผ่านมานี้ เราเจ็บ เราเหนื่อย มาด้วยกันมากอีกไม่นานนี้เราจะสบายสักที
ผมคงจะซื้อรถแท้กซี่ต่อไปอีกสักคันในวันข้างหน้า คันต่อไปนี้ผมมีการวางแนวทางไว้แล้วไม่เหมือนที่ผ่านมา ที่ซื้อเพราะอยากซื้อให้พ่อ โดยไม่มีการวางแผนมาก่อน และ อีก 5 ปี ข้างหน้า รถไฟฟ้าเสร็จครบทุกสาย ผมน่าจะได้ไปทำธุรกิจอย่างอื่นนอกจาก TAXI ครับ
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณชาวรัชดาที่คอยให้กำลังใจกันเสมอนะครับ
เป็นกำลังใจให้คนสู้ เพื่อความสำเร็จเสมอครับ
ขอบคุณมากครับ
I'm Taxi