ต้นทาง http://www.pixiv.net/member_illust.php?mode=manga&illust_id=36140520

เห็นมีคนแชร์ภาพมาจากในเฟซเห็นแล้วความฟิน ความอวยมันล้นทะลักจนทนไม่ไหว
พอให้ใจที่กำลังเศร้าเรื่องย่าแว่นหายไปหน่อยนึงเลยทีเดียว

เลยขอเอามาแชร์ให้เพื่อนๆในห้องการ์ตูนกันคร้าบบบ ^0^

ลองวาดจิ้นถึงลูกๆของคนในชมรมวรรณกรรมคลาสสิค แต่ไม่ค่อยมีสี่ตัวละครหลักซักเท่าไรนะจ๊ะ


หนูน้อยที่ตั้งใจจะวาดภาพโฮทาโร่เป็นของขวัญวันเกิดอายุ29ปี


หนูน้อยกับเพื่อนชาย


เหล่าคุณพ่อที่คอยดูคุณลูก


เข้าเรียนที่โรงเรียนคามิยามะแล้วจ้า


โยชิเอะจังเมียงมองคุณพ่อที่กำลังเคร่งคิด


มาซาชิคุงแอบปลื้มคุณพ่อที่เป็นพวกรอบรู้


ภาพตอนเช้าของบ้านโอเรกิ
โฮทาโร่ "ฮ้าวว อรุณซาหวาด"
โยชิเอะจัง "อรุณซาหวาดค่า"
จี้จัง "วันนี้ก็น่ารักเหมือนเดิมเลย คิกๆ"


เห็นภาพSS(situation?)ของอีกคนนึงเข้า น่ารักจนทนไม่ไหวเลยเขียนออกมาล่ะ


โยชิเอะจังคอยศึกษาวิธีทำกับข้าวจากคุณแม่โดยมีมาซาชิคุงดูอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ


คุณแม่ของมาซาชิคุงวาดภาพของทั้งคู่ให้


พอมาคิดว่าคงไม่ได้มีแต่เรื่องสนุกอยู่เสมอไป ก็เลยนึกถึงภาพแบบนี้ขึ้นมา


ตอนซื้อของไปเจอที่ใส่เกลือเป็นคฑารูปดาวเข้า เลยลองวาดโยชิเอะจังโรยเกลือด้วยคฑานี้
โยชิเอะจัง "จะใช้เวทมนต์ทำให้อร่อยขึ้นค่า"


"ที่นี่ชมรมวรรณกรรมคลาสสิคหรือเปล่าครับ"
ถึงชมรมจะไม่มีแล้ว แต่จากความเห็นของFollowersว่าที่ห้องชมรมยังมีรุ่นพี่คนนึงอยู่
เห็นว่าน่าสนุกดีก็เลยเขียนออกมาแบบนี้ค่า


"มาสะจังเนี่ย เป็นคนอ่อนไหวมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วน้า"
จากหัวข้อในRT(Retweet)ว่า "ภาพเช็ดน้ำตาให้ของโยชิเอะจังกับมาซาชิคุง"
พอเห็นภาพมาซาชิคุงเซ้นสิทีฟแบบนี้แล้วทำอะไรไม่ถูกเลยย
แต่ก็จะร้องไห้ต่อหน้าโยชิเอะจังเท่านั้นแหละ


ภาพบรรยากาศตอนไขปริศนาค่ะ มาซาชิคุงที่คอยรวบรวมข้อมูลต่างๆ
กับรุ่นพี่ที่แบ่งจัดแยกข้อมูลที่ได้มา ส่วนโยชิเอะจังจะเป็นคนที่ปะติดปะต่อทั้งหมดเข้าด้วยกัน
แหม ก็อยากลองเขียนโยชิเอะจังที่กำลังเลียนแบบคุณพ่อสุดๆเลยนี่นา