"" ""
“ ระyamจริงๆ ! … นี่กรูต้องมาหนีหลบซ่อนตัวถูกตามไล่ฆ่า กลายเป็นหมาหางจุกตูดไปแล้วหรือยังไงว่ะ แมร่งเคยแต่ตามล่าเขา
เพิ่งรู้รสชาติการถูกตามไล่ล่าว่ามันเป็นยังไงก็คราวนี้แหละ ทั้งหวาดระแวงเห็นอะไรไหวๆนิดเดียวก็รีบจับปืนขึ้นมาตั้งท่าจะยิงมัน จะนอนก็หลับ
ไม่สนิทได้ยินเสียงห่าอะไรนิดหน่อยก็สะดุ้งตื่น กรูเหนื่อยจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วโว๊ย ”
หลังจากกระดกเหล้าแรงๆลงลำคอ สมบัติ ก็ระบายความรู้สึกของเขาออกมาดังๆ จนผมที่นั่งสูบบุหรี่พิงเสาระเบียงต้นหนึ่งอยู่ สายตา
จับจ้องมองไปที่ความมืดเวิ้งว้างภายนอก ต้องหันกลับมามองดูเขา ที่ตอนนี้กำลังกระดกเหล้าที่เหลืออยู่ก้นขวดลงคอจนหมดสิ้น อ้าปากจะ
เอ่ยคำแต่แล้วก็รีบกล้ำกลืนมันลงคอ ปล่อยให้เขาได้ระบายอารมณ์ต่อไป
“ กรูโคตรเกลียดบรรยากาศแบบนี้ชิปหาย ประสาทกรูจะแดกตายไห้ได้ ทำยังไงเราถึงจะรู้ตัวไอ้นักฆ่าสารเลวนี่ได้ซ่ะทีว่ะว่ามันเป็นใคร
แmร่งเหมือนผีเลย ฆ่าคนไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้ให้ตาม อยู่ๆก็โผล่มาแล้วพวกเราก็โดนเก็บร่วงไปทีละคนสองคน ทั้งๆที่แต่ละคนแmร่งก็ไม่ใช่
ขี้ๆ อันดับต้นๆของวงการทั้งนั้น มันยังล่อซะกลายเป็นลูกแมวป่วยไปเลย แล้วระดับพวกเรามันจะไปเหลืออะไรว่ะ – เฮ้ยเครียดเว้ย ! ”
สมบัติ เคยได้ชื่อว่าเป็น นักฆ่าซาดิสต์ขาโหดสุดๆอันดับต้นๆของวงการ ด้วยวิธีการที่เขาใช้ฆ่าคนแต่ละครั้งนั้นมักกระทำด้วยความ
เลือดเย็นชอบทรมานเหยื่อก่อนลงมือฆ่า บางทีก็ชอบเล่นกับเหยื่อเหมือนแมวเล่นกับหนู ปล่อยเหยื่อที่บาดเจ็บให้หลบหนี แล้วเขาจึงเล่นเกมไล่
ล่าจนเมื่อพอใจแล้วจึงค่อยลงมือฆ่าด้วยการใช้ปืนเล็งยิงไปทะลุปอด แล้วปล่อยให้เหยื่อค่อยๆ ตายอย่างทรมาน ครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับว่าจ้าง
ให้เก็บสองพ่อลูกนักค้าที่ดินรายใหญ่ในภาคเหนือ เขาใช้เวลาเล่นสนุกสนานทรมานเหยื่ออยู่ถึงสองวัน ก่อนที่วันที่สามเขาจึงค่อยๆลงมือฆ่า
ลูกชายต่อหน้าพ่อที่เลือดท่วมตัวถูกมัดมือมัดเท้าร่ำร้องขอชีวิตลูกชายอยู่ อย่างโหดเหี้ยมทารุณ จนทำให้ในเวลาต่อมาจึงไม่ค่อยมีใครว่าจ้าง
เขาให้ทำงานอีก เพราะแม้แต่ผู้ว่าจ้างเองบางครั้งก็ยังทนรับกับวิธีการฆ่าคนของเขาไม่ได้
ทำให้ช่วงหลังเมื่อไม่มีงาน สมบัติ จึงหันมาเอาดีทางด้านการค้ายาเสพย์ติด และทำให้เขาติดยาที่ตัวเองขายจนงอมแงม และเพราะ
ฤทธิ์ยาเสพย์ติดนี่เองที่ทำให้ตอนนี้เขาเริ่มมีอาการประสาทหลอน เป็นโรคหวาดระแวง และเมื่อเขาขาดยาสิ่งเดียวที่ช่วยบรรเทาเขาไว้ไม่ให้สติ
แตกได้ในตอนนี้ก็คือเหล้า ตั้งแต่เมื่อวานนี้เขาดื่มเหล้าเก่าที่ผมเก็บสะสมไว้มานานหลายปีจนตอนนี้เหลือเพียงไม่กี่ขวด และดูจากอาการที่เขา
กำลังราดรดมันลงคอแล้ว ผมคิดว่าคงไม่พ้นคืนนี้แน่ๆเหล้าที่ผมสะสมมาอย่างยากลำบาก คงต้องสูญหายลงไปอยู่ในร่างของเขาจนหมดสิ้น
อย่างแน่นอน
.........................................................................................................
เมื่อวานนี้ สมบัติ เข้ามาหาผมที่บ้านขอให้ผมช่วย เขาบอกว่าเขากำลังโดนตามฆ่า ทีแรกผมคิดว่าเขาคงมีปัญหาเรื่องธุรกิจค้ายาเสพย์
ติดของเขา ที่ผมได้ข่าวมาว่าตอนนี้กำลังมีปัญหาการแตกกอแตกคอหักหลังหักขากันอยู่มากมายทั้งภายในประเทศ และต่างประเทศ แต่เมื่อเรา
ได้นั่งคุยกันในเย็นวันนั้น เขากลับยื่นเศษชิ้นส่วนกระดาษหนังสือพิมพ์เก่าๆ หลายชิ้น ที่ดูเหมือนว่าเขาจะไล่ฉีกมาจากหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ
หลายฉบับ มาให้ผมดู
“ เมริงจำ ไอ้พันเอก ได้ไหมว่ะ เมริงลองอ่านข่าวนี้ดู มันลงข่าวเล็กๆว่า พบศพอดีตทหารพราน ถูกยิงด้วยปืนไรเฟิลล่าสัตว์ในป่าแก่ง
กระจาน ตำรวจสันนิษฐานว่าอาจเกิดจากการที่มันได้เข้าไปพบเห็น ขบวนการลักลอบล่าสัตว์ป่า แล้วเกิดการต่อสู้กันขึ้น ก่อนที่มันจะโดนยิง
ตาย ”
“ แล้วก็ข่าวนี้มีรูปด้วย กรูจำมันได้แม่นนี่ก็ ไอ้ยศ ที่ตอนนี้ทำงานเป็นเลขารัฐมนตรีคนหนึ่งอยู่ ข่าวลงว่ารถมันเสียหลักพุ่งเข้าชนต้นไม้
ข้างทาง คอหักตายคาพวงมาลัย ระหว่างที่มันกำลังขับรถกลับบ้าน หลังจากร่วมงานฉลองวันเกิดรัฐมนตรีห่าอะไรนั่นที่มันทำงานอยู่นี่แหละ ”
“ ส่วนแผ่นนี้ก็ข่าว ไอ้เสือ ที่มันแmร่งไม่เคยแม้แต่จะขึ้นตึกสูงเกินสองชั้น แต่มันกลับผลัดตกจากตึกสูงสี่สิบสองชั้นตายอนาถ แล้วนี่ก็อีก
สองสามข่าวนี่ที่กรูค้นเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นพวกเราทั้งนั้นที่ตายอย่างน่าสงสัย “
“ แล้วก็ไหนจะข่าวที่สองอาทิตย์ก่อนหน้านี้ ที่นายเก่ากรูกับเมริงเพิ่งหัวใจวายตายอย่างกะทันหัน หมอบอกว่าเป็นเพราะโรคประจำตัว
แต่กรูก็ยังสงสัยว่าเป็นฝีมือมันว่ะ
หลังจากที่ สมบัติ อธิบายเหตุผลต่างๆจากเศษชิ้นส่วนหนังสือพิมพ์ที่เขาเก็บรวบรวมมาให้ผมดู และมันทำให้เขาเชื่อว่า พวกเรากำลัง
โดนตามไล่ล่า-ไล่ฆ่า จากนักฆ่าปริศนาอยู่ เขาก็เอ่ยปากขอหลบซ่อนตัวอยู่ที่บ้านผมก่อน จนกว่าที่เขาจะรู้ว่าไอ้นักฆ่ารายนี้ว่ามันคือใคร
..............................................................................................
ตีสองกว่าแล้ว ผมหยิบบุหรี่ออกมาจากกล่องบุหรี่ทองเหลืองเก่าคร่ำคร่า ก่อนจุดมันด้วยไฟแช็คซิปโป้ลักษณะเดียวกันกับกล่องบุหรี่ สูด
ควันบุหรี่รสขมเข้มเข้าปอดแรงๆ ก่อนค่อยๆปล่อยควันสีเทาจางๆออกมาปล่อยให้มันล่องลอยไปยังความมืดเวิ้งว้างของค่ำคืน ผมนั่งมองควันสี
เทาที่ล่องลอยปล่อยความคิดให้ล่องลอยตามไป ถ้าหากว่าเรื่องเป็นอย่างที่สมบัติคิดจริงๆตอนนี้ในกลุ่มของพวกเราที่เคยทำงานให้กับนายเก่า
ก็เหลือเพียงผมกับเขาเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ เพราะจากที่เขาเล่ามาคนอื่นๆ ล้วนกลายเป็นศพไปหมดแล้วในช่วงเวลาเพียงสามเดือน ดังนั้นถ้า
หากมันต้องการเก็บพวกเราให้หมดสิ้นจริงๆ มันก็ต้องมาตามล่าผมกับเขาอย่างแน่นอน
“ ได้ข่าวว่าเมริงล้างมือออกจากวงการได้เกือบครึ่งปีแล้วนี่หว่า กลับมาอยู่บ้านนอกอย่างนี้ทำมาหาแดกอะไรว๊ะ มีแต่ป่ากับเขา ”
สมบัติเอ่ยคำถาม ทำลายความคิดผมที่กำลังคิดสับสนวุ่นวายไปต่างๆนาๆ
“ ก็ปลูกผักปลูกหญ้า เลื้ยงไก่เลี้ยงปลาไปตามเรื่องตามราวของกรู ตามประสาคนแก่นั่นแหละว่ะ อยู่ที่นี่มันไม่จำเป็นต้องใช้จ่ายมาก
เหมือนเมื่อก่อน ก็พออยู่ได้สบายๆ ”
ผมหันหน้ากลับมาตอบคำถามเขา และเห็นว่าเขากำลังเดินโซเซเข้าไปหยิบเหล้าเรมี่ มาร์แตงขวดสุดท้ายจากในตู้โชว์ข้างกำแพง
ก่อนเปิดขวดเหล้าที่ผมรักมากที่สุดกระดกมันลงคอไปต่อหน้าต่อตา ก่อนเคลื่อนตัวแบบเซๆ มายังอีกฝั่งของกำแพง ยืนเพ่งมองปืนไรเฟิลล่า
สัตว์เก่าๆ ที่ผมแขวนประดับไว้ข้างฝา เขายกขวดเหล้าเรมี่ขึ้นกระดกอีกครา นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยคำพูดเลื่อนลอยเหมือนเขากำลังพูดกับตัว
เองช้าๆ
“ กรูจำได้ว่าเมื่อก่อนเมริงก็ชอบฆ่าคนด้วยวิธีการแบบนี้นี่หว่า ทำให้เหมือนกับว่ามันเป็นอุบัติเหตุบ้าง ทำเหมือนเป็นการฆ่าตัวตายบ้าง
บางทีก็เล่นจัดฉากว่าเป็นการฆ่าชิงทรัพย์ หรืออะไรอื่นๆที่เมริงจะคิดได้ และทุกครั้งก็จะไม่ค่อยมีใครรู้ว่านี่เป็นการฆาตกรรมโดยฝีมือเมริง ใช่ๆ
ๆๆ เออใช่แล้วเมริงมันก็คือผู้เชื่ยวชาญในการฆาตกรรมอำพรางอันดับหนึ่งของวงการนี่หว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...ทำไมกรูถึงเพิ่งนึกออกตอนนี้ว๊ะ ”
“ แล้วนี่เรื่องมันเป็นไงมาไงกันว๊ะ มันเรื่องห่าเหวอะไรของเมริงกันว๊ะ เมริงถึงได้มาตามไล่ฆ่าพวกเรากันเองแบบนี้ได้ กรูอยากรู้จริงๆเอ้ย “
…………………………………………………………………………………………………….
หลังจากผมเห็นสมบัติเดินเซไปหยุดยืนนิ่งมอง ปืนไรเฟิลล่าสัตว์กระบอกเก่าของผมบนข้างฝา ผมก็รู้สึกได้ทันทีว่าเขามีอาการเปลี่ยน
ไปไม่เหมือนเก่าเหมือนเขานึกอะไรออก และเหมือนเขากลับไปเป็น ไอ้บัตินักฆ่าวิปริตคนเดิมอีกครั้ง ผมรีบลุกขึ้นกระโดดเข้าไปในห้องหยิบมีด
พกที่ซ่อนไว้ด้านบนของบานวงกลบประตู พร้อมกันกับที่เมื่อสมบัติพูดจบเขาก็ทิ้งขวดเหล้าเรมี่ที่ถืออยู่ในมือ คว้าปืนไรเฟิลล่าสัตว์บนข้างฝาหัน
กลับมา ก็ทันทีกับที่ผมกำลังทิ่มปลายมีดเข้าไปที่ทรวงอกของเขา เขาใช้ปลายด้ามปืนฟาดเข้าที่ข้อมือผมอย่างจังจนมีดพกในมือผมกระเด็น
กระดอนไปข้างหนึ่ง ผมรีบกระโดดเข้าไปแย่งปืนในมือเขา จนเราทั้งคู่ล้มคว่ำลงไปกับพื้น ผมพยายามขืนแรงและน้ำหนักตัวที่มากกว่าของเขา
เพื่อพลิกตัวขึ้นด้านบน ในขณะที่เขาพยายามกดตัวผมให้อยู่แน่นิ่งกับพื้น เรากลิ้งตัวปล้ำกอดรัดกันอยู่บนพื้นสักพักหนึ่ง
“ ปัง ” เสียงปืนไรเฟิลที่ดังขึ้นมา หยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่าง เลือดที่กระเซ็นเป็นท่อน้ำแตก เปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าของผม ร่าง
ของสมบัติที่กดทับผมอยู่บนตัวเริ่มอ่อนแรง ผมรีบพลิกร่างตัวเองลุกขึ้นมานั่งพิงกำแพงห้อง หอบหายใจแรงๆมองไปที่ร่างที่เต็มไปด้วยเลือด
ของสมบัติที่ถูกผมผลักจนกระเด็นไปอยู่อีกฝากหนึ่ง
ผ่านไปชั่วอึดใจ ผมปล่อยให้ตัวเองหอบหายใจแรงๆ แล้วค่อยๆผ่อนมันลงจนตอนนี้ลมหายใจผมเริ่มเข้าสู่ภาวะปกติ ต่างกับร่างของ
สมบัติที่ตอนนี้ลมหายใจของเขาเริ่มอ่อนแรงลงทีละน้อยๆ เขาถูกปืนลั่นเข้าที่ทรวงอกทะลุปอด เหมือนวิธีที่เขาชอบใช้ฆ่าเหยื่อ ปล่อยให้มัน
ทรมานและค่อยๆตายไปเองอย่างช้าๆ
“ ตอนนี้กรูรู้รสชาติความเจ็บปวดของคนที่ถูกกูฆ่าแล้วหว่ะ ว่ามันเป็นยังไงแมร่งโคตรทรมานเลยให้ตายเถอะ ” สมบัติค่อยๆเอ่ยคำ
อย่างยากเย็น หลังจากหอบหายใจ และไอแรงๆ
“ เมริงบอกกรูได้หรือยัง ว่าทำไมเมริงถึงตามฆ่าพวกเรา ก่อนตายกรูอยากรู้เหตุผลว่าทำไม กรูถึงโดนเมริงฆ่ามันคาใจว่ะ “ เขายังคง
พยายามพูดออกมาอีกอย่างยากลำบากเพราะเลือดได้ไหลเข้าไปในปอดของเขาแล้วพอสมควร
ผมนั่งมองดูร่างที่เต็มไปด้วยเลือดของเขาที่นอนอยู่บนพื้นห้อง ไอแรงๆ และหอบหายใจโรยๆ พยายามเอ่ยคำถาม มือที่เพิ่งหายสั่น
ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบบุหรี่ที่เหลืออยู่มวนสุดท้ายจากในกล่องขึ้นมาคาบไว้ที่มุมปาก นิ่งเงียบอยู่เนิ่นนาน ไม่รู้จะตอบคำถามของเขา
ว่าอย่างไรดี
....................................................................................................
บุหรี่มวนสุดท้ายที่ผมเหลืออยู่ ตอนนี้เหลือแค่เพียงก้นกรองที่พร้อมสลัดทิ้ง ร่างที่นอนเลือดท่วมตัวอยู่บนพื้นห้องตอนนี้กลายเป็น
เพียงซากศพที่ไร้วิญญาณ เขาตายเร็วกว่าที่ผมคิดไว้และถ้าหากว่าตอนนี้เขายังไม่ตาย เขาก็อาจจะได้รับคำตอบแล้วก็ได้ว่าสิ่งที่เขาคิดไว้มัน
ผิดหมด
ผมไม่ใช่ “นักฆ่า”คนนั้น ผมไม่ได้เป็นคนตามฆ่าพวกเราทั้งหมดที่ตายไป ผมล้างมือออกจากวงการแล้วจริงๆและถ้าหากว่า ผมไม่ใช่
นักฆ่าคนนั้น แสดงว่าตอนนี้ .....
“ ผมก็กำลังถูกตามฆ่าอยู่ใช่ไหม ? "
................................................................................................
๐ จบตอน " นักฆ่า " แล้วพบกันใหม่ตอนต่อไป " ความซื่อสัตย์ "
สุขสวัสดิ์ ..... ในวันสบาย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ ทุกท่านที่แวะมาอ่าน
ขอบคุณมาก ครับ ...
............................................................
๐ ตอน ๑ ... ตีนแมว ครับ
http://pantip.com/topic/30080340
...
โปลิศจับขโมย ... ( ตอน ๒ .... นักฆ่า )
“ ระyamจริงๆ ! … นี่กรูต้องมาหนีหลบซ่อนตัวถูกตามไล่ฆ่า กลายเป็นหมาหางจุกตูดไปแล้วหรือยังไงว่ะ แมร่งเคยแต่ตามล่าเขา
เพิ่งรู้รสชาติการถูกตามไล่ล่าว่ามันเป็นยังไงก็คราวนี้แหละ ทั้งหวาดระแวงเห็นอะไรไหวๆนิดเดียวก็รีบจับปืนขึ้นมาตั้งท่าจะยิงมัน จะนอนก็หลับ
ไม่สนิทได้ยินเสียงห่าอะไรนิดหน่อยก็สะดุ้งตื่น กรูเหนื่อยจนจะทนไม่ไหวอยู่แล้วโว๊ย ”
หลังจากกระดกเหล้าแรงๆลงลำคอ สมบัติ ก็ระบายความรู้สึกของเขาออกมาดังๆ จนผมที่นั่งสูบบุหรี่พิงเสาระเบียงต้นหนึ่งอยู่ สายตา
จับจ้องมองไปที่ความมืดเวิ้งว้างภายนอก ต้องหันกลับมามองดูเขา ที่ตอนนี้กำลังกระดกเหล้าที่เหลืออยู่ก้นขวดลงคอจนหมดสิ้น อ้าปากจะ
เอ่ยคำแต่แล้วก็รีบกล้ำกลืนมันลงคอ ปล่อยให้เขาได้ระบายอารมณ์ต่อไป
“ กรูโคตรเกลียดบรรยากาศแบบนี้ชิปหาย ประสาทกรูจะแดกตายไห้ได้ ทำยังไงเราถึงจะรู้ตัวไอ้นักฆ่าสารเลวนี่ได้ซ่ะทีว่ะว่ามันเป็นใคร
แmร่งเหมือนผีเลย ฆ่าคนไม่ทิ้งร่องรอยอะไรไว้ให้ตาม อยู่ๆก็โผล่มาแล้วพวกเราก็โดนเก็บร่วงไปทีละคนสองคน ทั้งๆที่แต่ละคนแmร่งก็ไม่ใช่
ขี้ๆ อันดับต้นๆของวงการทั้งนั้น มันยังล่อซะกลายเป็นลูกแมวป่วยไปเลย แล้วระดับพวกเรามันจะไปเหลืออะไรว่ะ – เฮ้ยเครียดเว้ย ! ”
สมบัติ เคยได้ชื่อว่าเป็น นักฆ่าซาดิสต์ขาโหดสุดๆอันดับต้นๆของวงการ ด้วยวิธีการที่เขาใช้ฆ่าคนแต่ละครั้งนั้นมักกระทำด้วยความ
เลือดเย็นชอบทรมานเหยื่อก่อนลงมือฆ่า บางทีก็ชอบเล่นกับเหยื่อเหมือนแมวเล่นกับหนู ปล่อยเหยื่อที่บาดเจ็บให้หลบหนี แล้วเขาจึงเล่นเกมไล่
ล่าจนเมื่อพอใจแล้วจึงค่อยลงมือฆ่าด้วยการใช้ปืนเล็งยิงไปทะลุปอด แล้วปล่อยให้เหยื่อค่อยๆ ตายอย่างทรมาน ครั้งหนึ่งเขาเคยได้รับว่าจ้าง
ให้เก็บสองพ่อลูกนักค้าที่ดินรายใหญ่ในภาคเหนือ เขาใช้เวลาเล่นสนุกสนานทรมานเหยื่ออยู่ถึงสองวัน ก่อนที่วันที่สามเขาจึงค่อยๆลงมือฆ่า
ลูกชายต่อหน้าพ่อที่เลือดท่วมตัวถูกมัดมือมัดเท้าร่ำร้องขอชีวิตลูกชายอยู่ อย่างโหดเหี้ยมทารุณ จนทำให้ในเวลาต่อมาจึงไม่ค่อยมีใครว่าจ้าง
เขาให้ทำงานอีก เพราะแม้แต่ผู้ว่าจ้างเองบางครั้งก็ยังทนรับกับวิธีการฆ่าคนของเขาไม่ได้
ทำให้ช่วงหลังเมื่อไม่มีงาน สมบัติ จึงหันมาเอาดีทางด้านการค้ายาเสพย์ติด และทำให้เขาติดยาที่ตัวเองขายจนงอมแงม และเพราะ
ฤทธิ์ยาเสพย์ติดนี่เองที่ทำให้ตอนนี้เขาเริ่มมีอาการประสาทหลอน เป็นโรคหวาดระแวง และเมื่อเขาขาดยาสิ่งเดียวที่ช่วยบรรเทาเขาไว้ไม่ให้สติ
แตกได้ในตอนนี้ก็คือเหล้า ตั้งแต่เมื่อวานนี้เขาดื่มเหล้าเก่าที่ผมเก็บสะสมไว้มานานหลายปีจนตอนนี้เหลือเพียงไม่กี่ขวด และดูจากอาการที่เขา
กำลังราดรดมันลงคอแล้ว ผมคิดว่าคงไม่พ้นคืนนี้แน่ๆเหล้าที่ผมสะสมมาอย่างยากลำบาก คงต้องสูญหายลงไปอยู่ในร่างของเขาจนหมดสิ้น
อย่างแน่นอน
.........................................................................................................
เมื่อวานนี้ สมบัติ เข้ามาหาผมที่บ้านขอให้ผมช่วย เขาบอกว่าเขากำลังโดนตามฆ่า ทีแรกผมคิดว่าเขาคงมีปัญหาเรื่องธุรกิจค้ายาเสพย์
ติดของเขา ที่ผมได้ข่าวมาว่าตอนนี้กำลังมีปัญหาการแตกกอแตกคอหักหลังหักขากันอยู่มากมายทั้งภายในประเทศ และต่างประเทศ แต่เมื่อเรา
ได้นั่งคุยกันในเย็นวันนั้น เขากลับยื่นเศษชิ้นส่วนกระดาษหนังสือพิมพ์เก่าๆ หลายชิ้น ที่ดูเหมือนว่าเขาจะไล่ฉีกมาจากหนังสือพิมพ์ฉบับต่างๆ
หลายฉบับ มาให้ผมดู
“ เมริงจำ ไอ้พันเอก ได้ไหมว่ะ เมริงลองอ่านข่าวนี้ดู มันลงข่าวเล็กๆว่า พบศพอดีตทหารพราน ถูกยิงด้วยปืนไรเฟิลล่าสัตว์ในป่าแก่ง
กระจาน ตำรวจสันนิษฐานว่าอาจเกิดจากการที่มันได้เข้าไปพบเห็น ขบวนการลักลอบล่าสัตว์ป่า แล้วเกิดการต่อสู้กันขึ้น ก่อนที่มันจะโดนยิง
ตาย ”
“ แล้วก็ข่าวนี้มีรูปด้วย กรูจำมันได้แม่นนี่ก็ ไอ้ยศ ที่ตอนนี้ทำงานเป็นเลขารัฐมนตรีคนหนึ่งอยู่ ข่าวลงว่ารถมันเสียหลักพุ่งเข้าชนต้นไม้
ข้างทาง คอหักตายคาพวงมาลัย ระหว่างที่มันกำลังขับรถกลับบ้าน หลังจากร่วมงานฉลองวันเกิดรัฐมนตรีห่าอะไรนั่นที่มันทำงานอยู่นี่แหละ ”
“ ส่วนแผ่นนี้ก็ข่าว ไอ้เสือ ที่มันแmร่งไม่เคยแม้แต่จะขึ้นตึกสูงเกินสองชั้น แต่มันกลับผลัดตกจากตึกสูงสี่สิบสองชั้นตายอนาถ แล้วนี่ก็อีก
สองสามข่าวนี่ที่กรูค้นเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นพวกเราทั้งนั้นที่ตายอย่างน่าสงสัย “
“ แล้วก็ไหนจะข่าวที่สองอาทิตย์ก่อนหน้านี้ ที่นายเก่ากรูกับเมริงเพิ่งหัวใจวายตายอย่างกะทันหัน หมอบอกว่าเป็นเพราะโรคประจำตัว
แต่กรูก็ยังสงสัยว่าเป็นฝีมือมันว่ะ
หลังจากที่ สมบัติ อธิบายเหตุผลต่างๆจากเศษชิ้นส่วนหนังสือพิมพ์ที่เขาเก็บรวบรวมมาให้ผมดู และมันทำให้เขาเชื่อว่า พวกเรากำลัง
โดนตามไล่ล่า-ไล่ฆ่า จากนักฆ่าปริศนาอยู่ เขาก็เอ่ยปากขอหลบซ่อนตัวอยู่ที่บ้านผมก่อน จนกว่าที่เขาจะรู้ว่าไอ้นักฆ่ารายนี้ว่ามันคือใคร
..............................................................................................
ตีสองกว่าแล้ว ผมหยิบบุหรี่ออกมาจากกล่องบุหรี่ทองเหลืองเก่าคร่ำคร่า ก่อนจุดมันด้วยไฟแช็คซิปโป้ลักษณะเดียวกันกับกล่องบุหรี่ สูด
ควันบุหรี่รสขมเข้มเข้าปอดแรงๆ ก่อนค่อยๆปล่อยควันสีเทาจางๆออกมาปล่อยให้มันล่องลอยไปยังความมืดเวิ้งว้างของค่ำคืน ผมนั่งมองควันสี
เทาที่ล่องลอยปล่อยความคิดให้ล่องลอยตามไป ถ้าหากว่าเรื่องเป็นอย่างที่สมบัติคิดจริงๆตอนนี้ในกลุ่มของพวกเราที่เคยทำงานให้กับนายเก่า
ก็เหลือเพียงผมกับเขาเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ เพราะจากที่เขาเล่ามาคนอื่นๆ ล้วนกลายเป็นศพไปหมดแล้วในช่วงเวลาเพียงสามเดือน ดังนั้นถ้า
หากมันต้องการเก็บพวกเราให้หมดสิ้นจริงๆ มันก็ต้องมาตามล่าผมกับเขาอย่างแน่นอน
“ ได้ข่าวว่าเมริงล้างมือออกจากวงการได้เกือบครึ่งปีแล้วนี่หว่า กลับมาอยู่บ้านนอกอย่างนี้ทำมาหาแดกอะไรว๊ะ มีแต่ป่ากับเขา ”
สมบัติเอ่ยคำถาม ทำลายความคิดผมที่กำลังคิดสับสนวุ่นวายไปต่างๆนาๆ
“ ก็ปลูกผักปลูกหญ้า เลื้ยงไก่เลี้ยงปลาไปตามเรื่องตามราวของกรู ตามประสาคนแก่นั่นแหละว่ะ อยู่ที่นี่มันไม่จำเป็นต้องใช้จ่ายมาก
เหมือนเมื่อก่อน ก็พออยู่ได้สบายๆ ”
ผมหันหน้ากลับมาตอบคำถามเขา และเห็นว่าเขากำลังเดินโซเซเข้าไปหยิบเหล้าเรมี่ มาร์แตงขวดสุดท้ายจากในตู้โชว์ข้างกำแพง
ก่อนเปิดขวดเหล้าที่ผมรักมากที่สุดกระดกมันลงคอไปต่อหน้าต่อตา ก่อนเคลื่อนตัวแบบเซๆ มายังอีกฝั่งของกำแพง ยืนเพ่งมองปืนไรเฟิลล่า
สัตว์เก่าๆ ที่ผมแขวนประดับไว้ข้างฝา เขายกขวดเหล้าเรมี่ขึ้นกระดกอีกครา นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนเอ่ยคำพูดเลื่อนลอยเหมือนเขากำลังพูดกับตัว
เองช้าๆ
“ กรูจำได้ว่าเมื่อก่อนเมริงก็ชอบฆ่าคนด้วยวิธีการแบบนี้นี่หว่า ทำให้เหมือนกับว่ามันเป็นอุบัติเหตุบ้าง ทำเหมือนเป็นการฆ่าตัวตายบ้าง
บางทีก็เล่นจัดฉากว่าเป็นการฆ่าชิงทรัพย์ หรืออะไรอื่นๆที่เมริงจะคิดได้ และทุกครั้งก็จะไม่ค่อยมีใครรู้ว่านี่เป็นการฆาตกรรมโดยฝีมือเมริง ใช่ๆ
ๆๆ เออใช่แล้วเมริงมันก็คือผู้เชื่ยวชาญในการฆาตกรรมอำพรางอันดับหนึ่งของวงการนี่หว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ...ทำไมกรูถึงเพิ่งนึกออกตอนนี้ว๊ะ ”
“ แล้วนี่เรื่องมันเป็นไงมาไงกันว๊ะ มันเรื่องห่าเหวอะไรของเมริงกันว๊ะ เมริงถึงได้มาตามไล่ฆ่าพวกเรากันเองแบบนี้ได้ กรูอยากรู้จริงๆเอ้ย “
…………………………………………………………………………………………………….
หลังจากผมเห็นสมบัติเดินเซไปหยุดยืนนิ่งมอง ปืนไรเฟิลล่าสัตว์กระบอกเก่าของผมบนข้างฝา ผมก็รู้สึกได้ทันทีว่าเขามีอาการเปลี่ยน
ไปไม่เหมือนเก่าเหมือนเขานึกอะไรออก และเหมือนเขากลับไปเป็น ไอ้บัตินักฆ่าวิปริตคนเดิมอีกครั้ง ผมรีบลุกขึ้นกระโดดเข้าไปในห้องหยิบมีด
พกที่ซ่อนไว้ด้านบนของบานวงกลบประตู พร้อมกันกับที่เมื่อสมบัติพูดจบเขาก็ทิ้งขวดเหล้าเรมี่ที่ถืออยู่ในมือ คว้าปืนไรเฟิลล่าสัตว์บนข้างฝาหัน
กลับมา ก็ทันทีกับที่ผมกำลังทิ่มปลายมีดเข้าไปที่ทรวงอกของเขา เขาใช้ปลายด้ามปืนฟาดเข้าที่ข้อมือผมอย่างจังจนมีดพกในมือผมกระเด็น
กระดอนไปข้างหนึ่ง ผมรีบกระโดดเข้าไปแย่งปืนในมือเขา จนเราทั้งคู่ล้มคว่ำลงไปกับพื้น ผมพยายามขืนแรงและน้ำหนักตัวที่มากกว่าของเขา
เพื่อพลิกตัวขึ้นด้านบน ในขณะที่เขาพยายามกดตัวผมให้อยู่แน่นิ่งกับพื้น เรากลิ้งตัวปล้ำกอดรัดกันอยู่บนพื้นสักพักหนึ่ง
“ ปัง ” เสียงปืนไรเฟิลที่ดังขึ้นมา หยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่าง เลือดที่กระเซ็นเป็นท่อน้ำแตก เปรอะเปื้อนไปทั่วใบหน้าของผม ร่าง
ของสมบัติที่กดทับผมอยู่บนตัวเริ่มอ่อนแรง ผมรีบพลิกร่างตัวเองลุกขึ้นมานั่งพิงกำแพงห้อง หอบหายใจแรงๆมองไปที่ร่างที่เต็มไปด้วยเลือด
ของสมบัติที่ถูกผมผลักจนกระเด็นไปอยู่อีกฝากหนึ่ง
ผ่านไปชั่วอึดใจ ผมปล่อยให้ตัวเองหอบหายใจแรงๆ แล้วค่อยๆผ่อนมันลงจนตอนนี้ลมหายใจผมเริ่มเข้าสู่ภาวะปกติ ต่างกับร่างของ
สมบัติที่ตอนนี้ลมหายใจของเขาเริ่มอ่อนแรงลงทีละน้อยๆ เขาถูกปืนลั่นเข้าที่ทรวงอกทะลุปอด เหมือนวิธีที่เขาชอบใช้ฆ่าเหยื่อ ปล่อยให้มัน
ทรมานและค่อยๆตายไปเองอย่างช้าๆ
“ ตอนนี้กรูรู้รสชาติความเจ็บปวดของคนที่ถูกกูฆ่าแล้วหว่ะ ว่ามันเป็นยังไงแมร่งโคตรทรมานเลยให้ตายเถอะ ” สมบัติค่อยๆเอ่ยคำ
อย่างยากเย็น หลังจากหอบหายใจ และไอแรงๆ
“ เมริงบอกกรูได้หรือยัง ว่าทำไมเมริงถึงตามฆ่าพวกเรา ก่อนตายกรูอยากรู้เหตุผลว่าทำไม กรูถึงโดนเมริงฆ่ามันคาใจว่ะ “ เขายังคง
พยายามพูดออกมาอีกอย่างยากลำบากเพราะเลือดได้ไหลเข้าไปในปอดของเขาแล้วพอสมควร
ผมนั่งมองดูร่างที่เต็มไปด้วยเลือดของเขาที่นอนอยู่บนพื้นห้อง ไอแรงๆ และหอบหายใจโรยๆ พยายามเอ่ยคำถาม มือที่เพิ่งหายสั่น
ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบบุหรี่ที่เหลืออยู่มวนสุดท้ายจากในกล่องขึ้นมาคาบไว้ที่มุมปาก นิ่งเงียบอยู่เนิ่นนาน ไม่รู้จะตอบคำถามของเขา
ว่าอย่างไรดี
....................................................................................................
บุหรี่มวนสุดท้ายที่ผมเหลืออยู่ ตอนนี้เหลือแค่เพียงก้นกรองที่พร้อมสลัดทิ้ง ร่างที่นอนเลือดท่วมตัวอยู่บนพื้นห้องตอนนี้กลายเป็น
เพียงซากศพที่ไร้วิญญาณ เขาตายเร็วกว่าที่ผมคิดไว้และถ้าหากว่าตอนนี้เขายังไม่ตาย เขาก็อาจจะได้รับคำตอบแล้วก็ได้ว่าสิ่งที่เขาคิดไว้มัน
ผิดหมด
ผมไม่ใช่ “นักฆ่า”คนนั้น ผมไม่ได้เป็นคนตามฆ่าพวกเราทั้งหมดที่ตายไป ผมล้างมือออกจากวงการแล้วจริงๆและถ้าหากว่า ผมไม่ใช่
นักฆ่าคนนั้น แสดงว่าตอนนี้ .....
“ ผมก็กำลังถูกตามฆ่าอยู่ใช่ไหม ? "
................................................................................................
๐ จบตอน " นักฆ่า " แล้วพบกันใหม่ตอนต่อไป " ความซื่อสัตย์ "
สุขสวัสดิ์ ..... ในวันสบาย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ครับ ทุกท่านที่แวะมาอ่าน
ขอบคุณมาก ครับ ...
............................................................
๐ ตอน ๑ ... ตีนแมว ครับ
http://pantip.com/topic/30080340
...