หน้าเปิด
เปิดตอน รูริที่กำลังคิดว่าความรักเป็นเรื่องยุ่งยากรึเปล่า ทำให้ระแวงจนทำให้กระวนกระวาย ถ้าจับมือใครแล้วตื่นเต้นก็พูดแบบนั้นได้ รูริที่เห็นโอโนเดระตกใจรีบหลบทันทีที่เห็นราคุจึงคิดแบบนั้น แต่เธอที่เป็นคนที่ไม่เคยมีความรักแต่ก็ใช้สี่ตานี้มองใครต่อใครได้ง่าย แต่เพราะเผลอตอนนี้รูริก็ทำแว่นตาหายซะแล้ว
พอรูริทำแว่นหายก็บอกกับราคุและโอโนเดระ รูริบอกตอนอยู่ที่ทางเดินเธอเห็นเสื้อมีรอยเปื้อนก็เลยกลับเข้าห้องเพื่อทำความสะอาดและวางแว่นที่ขอบหน้าต่าง พอกลับมาแว่นก็หายไปแล้ว รูริคิดว่าอาจจะตกลงไปในสวนข้างล่างก็เลยลงไปหาแต่ก็หาไม่เจอ ราคุบอกก็ไม่ใส่แว่นแบบนั้นจะหาอะไรเจอก็ยากอยู่แล้วเลยบอกงั้นจะไปช่วยหาด้วย ให้รูริบอกว่าทำตกที่ไหน รูริก็ขอบคุณ โอโนเดระเองคิดว่าหลายคนช่วยจะดีกว่าก็กำลังคิดไปบอกจิโตเกะกับสึกุมิ แต่ราคุบอกทั้งสองคนมีเรื่องบางอย่างต้องทำเลยกลับไปแล้ว ส่วนมาริกะก็พุ่งกลับไปเมื่อกี้เอง
ตอนนั้นเองที่ไมโกะโผล่มาและรู้เรื่องโดยไม่มีใครบอกและบอกจะช่วยหาให้แบบหน้าระรื่น แต่รูริปฎิเสธบอกไม่อยากให้ไมโกะมาช่วยแต่ไมโกะบอกเอาน่าคู่สวนแว่นเหมือนกัน รูริก็คิดเลยเธอไม่อยากคู่ด้วยสักหน่อย พอไมโกะกำลังเซ็งก็เหมือนคิดอะไรออกก็เลยบอกรูริให้รอก่อนบอกให้รูริเลิกหวังเรื่องแว่นเถอะ...
ไมโกะ: เพราะรูริจังถึงจะไร้แว่นตาแต่ก็ยังน่ารัก..
[ตึก!!!] (เสียงฝ่ามือรูริสับเข้าข้างคอไมโกะ)
พอไมโกะสลบคาที่แล้วรูริก็บอกให้ไปหากันแค่สามคนนี่แหละ ราคุก็เลยจำยอมปล่อยไมโกะสลบไปก่อนและไปช่วยรูริหา
แต่รูริยังไม่ทันเดินออกจากห้องก็เดินชนเข้าประตูห้องเต็มๆเสียงดังจนทั้งราคุกับโอโนเดระตกใจ รูริพอรู้ว่าตัวเองเดินชนก็เอาใหม่เปิดประตูแต่ก็เดินสะดุดธรณีประตูอีกจนล้มหน้าทิ่มจูบพื้นทำเอาราคุกับโอโนเดระตกใจใหญ่ ราคุกับโอโนเดระรีบเข้ามาดูรูริว่าเป็นอะไรมั้ย ราคุบอกเลยรูริเหมือนคนตาบอดไม่มีผิด รูริก็ไม่คิดว่าสายตาเธอจะแย่ขนาดนี้
รูริที่มองทางเดินก็เบลอไปหมด แต่ก็บอกราคุว่าเธอไม่เป็นไรให้ราคุลงไปก่อนเลยแล้วเธอจะตามไป แต่ที่รูริพูดด้วยนั้นเป็นใครไม่รู้จนราคุบอกเลยนั้นไม่ใช่เขา บอกรูริว่าแบบนี้แย่สุดๆยังไงก็ต้องให้รูริไปด้วยกันรีบๆหาให้เจอ รูริก็ได้แต่ขอโทษ ตอนนั้นเองมีเสียงมาบอกรูริว่าเจอแว่นแล้วและเอามาให้ พอรูริจะหยิบและถามว่าเจอที่ไหน แต่พูดยังไม่ทันจบไมโกะที่เป็นคนเอามาก็บอกซะที่ไหนอันนี้เป็นแว่นเขาเองต่างหาก เจอแบบนี้รูริเลยเดือดรีบชกหมัดตรงใส่ไมโกะจนไมโกะเกือบหลบไม่ทันแถมยังแปลกใจที่ขนาดไม่มีแว่นแต่ไหงชกได้ตรงเป้า พอรู้ตัวก็สายไปแล้วโดนรู
ไปอีกรอบเรียบร้อย
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ลงมาที่สวนใต้ห้อง โอโนเดระคิดอยู่ว่าอาจจะเจอที่ส่งของหายที่ห้องพักครูก็ได้ รูริบอกเธอไปดูมาแล้วแต่ไม่เจอเลยคิดมาหาอีกรอบในที่ๆรอดสายตา พอมาถึงก็เริ่มช่วยกันหาทันทีซึ่งเป็นพุ่งไม้ ราคุคิดตอนแรกว่าน่าจะหาเจอได้ง่ายๆเพราะรู้ว่าตกลงมาตรงไหนแต่ก็ยังหาไม่เจอ ตอนนั้นเองรูริก็ตะโกนว่าเจอแล้วจนราคุแปลกใจหันไปดู แต่ที่ไหนได้รูริเจอรองเท้าทำเอาราคุคิดเลยว่ามองเห็นเป็นแว่นไปได้ยังไง ไม่พอยังหยิบเจอทั้งขวดน้ำกระทั้งดารุมะก็ยังเข้าใจผิดไปได้
พอหากันพักหนึ่งราคุดูแล้วก็หาไม่เจอจริง โอโนเดระก็คิดอยู่ว่าอยู่ที่ไหนกัน ตอนนั้นรูริก็นึกได้บอกอาจจะตกไปที่นั้น โอโนเดระถามว่าตรงไหน รูริบอกหลังตึกพิเศษจะมีพุ่มไม้ที่ไม่มีคนเคยไปอยู่ รูริบอกชั่วแป๊บหนึ่งเธอไปที่นั้นมาและทำท่าส่ายหัวอย่างเร็วจนคิดว่าอาจจะทำตกที่นั้นก็ได้ ราคุกับโอโนเดระถึงกับเงิบคิดเลยว่าแล้วจะส่ายหัวไปทำไมกัน รูริบอกตาเธอก็เป็นแบบนี้แล้วคงต้องให้ทั้งสองคนช่วยดูตรงนั้นหน่อยแล้ว ราคุถามว่าเอาจริงอะ
แต่โอโนเดระคิดอยู่ว่ารูริแกล้งพูดเพื่อให้เธออยู่กับราคุใช่มั้ย รูริบอกนึกว่าโอโนเดระต้องการซะอีกและบอกเธอสร้างปัญหาให้ทั้งสองคนและก็เป็นโอกาสของโอโนเดระด้วยแล้ว แถมรูริยังไปกระซิบบอกราคุที่เข้าใจผิดว่าเป็นโอโนเดระว่าที่นั้นจะทำอะไรไปก็ไม่มีใครได้ยิน เป็นที่ๆดีที่สุดที่จะรวบหัวรวบหางเลย โอโนเดระก็ตกใจอายรีบตะโกนบอกรูริว่าที่กระซิบนั้นมันราคุนะ โอโนเดระที่อายและโกรธนิดๆก็เลยขอตัวไปดูห้องพักครูอีกรอบ รูริก็เลยได้แต่ให้ช่วยหน่อยแต่ก็คิดว่าไม่ยอมทำตามที่เธอบอกเลยเหรอ พอโอโนเดระไปแล้วราคุก็ถามที่เมื่อครู่รูริบอกแต่รูริบอกไม่มีอะไรทั้งนั้น ราคุถามย้ำเพราะเห็นรูริพูดแปลกๆแต่รูริก็เฉไฉอยู่ดีจนราคุงง
พอหากันต่อราคุก็คิดว่าคิดๆดูแล้วเขาเองก็ไม่ได้คุยกับรูริตัวต่อตัวมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ตอนนั้นราคุก็เรียกรูริ รูริก็ถามว่ามีอะไร ราคุเลยถามเรื่องที่โอโนเดระมีชอบใครอยู่รึเปล่า ทันทีนั้นรูริก็เข้าโหมดมาคุพูดเลยว่าแล้วทำไมเธอจะต้องเป็นคนบอกราคุด้วย ราคุได้ยินเสียงสยองก็ตกใจรีบขอโทษทันที รูริก็ถอนหายใจพูดถามราคุว่าราคุไม่รู้เลยงั้นเหรอว่าโอโนเดระชอบใครอยู่ แต่ราคุตกใจมากกว่าที่ว่าโอโนเดระมีคนที่ชอบแล้วจนรูริคิดเลยว่าบื้อจริงๆ คิดว่าจะบอกให้เข้าใจง่ายๆหรือจะบอกไปตรงๆเลยดี
รูริก็บอกราคุว่าคนที่มองไม่เห็นอะไรเลยก็คือราคุเองต่างหาก ขนาดเธอที่มองไม่เห็นเพราะไม่มีแว่นยังเห็นมากกว่าราคุเลย บอกราคุว่าทำไมไม่คิดสักหน่อยล่ะเรื่องของผู้หญิงที่อยู่ข้างราคุมาตลอด ราคุก็ถามว่าหมายความจิโตเกะรึเปล่า รูริเลยไฟลุกบอกเธอกำลังพูดถึงโอโนเดระอยู่นะ แล้วก็บอกราคุคงไม่มีทางนึกได้ เพียงแค่นิดเดียว ถ้าราคุมองดูโอโนเดระอีกสักนิดและคิดเลยว่าทั้งๆที่เธอเห็นทั้งสองคนต่างมองกันด้วยจุดยืนของเธอในตอนนี้แท้ๆ แล้วทำไมราคุถึงมองไม่เห็น ราคุก็คิดว่าจริงเหรอที่เขามองได้สังเกตโอโนเดระเลย
ราคุก็ถามใหญ่ว่ารูริพูดอะไร อะไรที่เขามองไม่เห็น รูริคิดเลยทั้งๆที่ราคุน่าจะเห็นได้ทุกวันแท้ๆ ราคุบอกเขาไม่เข้าใจ อธิบายให้เขาเข้าใจหน่อยเถอะ รูริที่เริ่มเซ็งก็เลยว่า....
รูริ: ...ที่ฉันพูดก็หมายถึง..
รูริ: คนๆนั้น
รูริ: ที่โคซากิชอบ
รูริ: นั้นก็คือน....
แต่จังหวะนั้นก็มีคนเข้ามาถามรูริว่าเจอแว่นรึยังด้วยดารุมะ ทั้งคู่เลยเซ็งและหันไปดูก็เห็นว่าเป็นไมโกะ ราคุถามเลยไมโกะมาทำอะไร ไมโกะบอกเขาก็แค่เห็นทั้งสองคนก็เลยคิดว่ามาดูหน่อย รูริถามซ้ำว่ามาทำอะไรบอกแล้วไงว่าไม่ต้องการให้ช่วย ไมโกก็หัวเราะบอกเขาไม่ได้มาช่วยสักหน่อยแค่กำลังจะกลับบ้าน ตอนนั้นโอโนเดระก็กลับมาราคุก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง โอโนเดระบอกไม่มีเลยและก็คิดๆกันอยู่ว่าอาจอยู่ที่อื่น โอโนเดระก็บอกรูริว่าจะไปหาที่ชั้นบนดูให้รูริรอที่นี่
พอทั้งสองคนไปแล้วไมโกะก็พูดกับรูริว่าอย่าทำอะไรเกินจำเป็นดีกว่า รูริเลยหันไปถามไมโกะว่ารู้อยู่แล้วสินะว่าเธอตั้งใจจะ.... แต่ไมโกะก็ยิ้ม รูริเลยบอกก็แล้วทำไมล่ะแบบนี้ทั้งสองคนก็ไม่ได้รู้กันสักที เธออยากให้ต่างรับรู้ถึงอีกฝ่าย แค่มองดูก็หงุดหงิดแล้วก็เลยจะช่วยไม่ดีเหรอไง ไมโกะบอกก็จริงที่การช่วยอาจจะดีก็ได้ แต่สุดท้ายความตื่นเต้นที่จะสารภาพก็น่าจะให้พวกนั้นทำด้วยตัวเอง รูริถามเลยว่าทำไมเพราะมันก็เหมือนกันนิ ไมโกะบอกถ้าคิดเหมือนกันมันผิดนะ น้ำหนักที่ต้องแบกรับด้วยตัวเองกับการยืมมือคนอื่นมาต่างกัน รูริก็บอกพูดเหมือนรู้ทั้งๆที่ไมดกะเองก็ไม่เคยชอบใครสักคนสักหน่อย ไมโกะบอกเห็นงี้แต่เขาก็มีคนที่ชอบแล้วเหมือนกันนะ รูริก็พูดเลยว่าจริงอะแต่ก็ไม่สนอยู่ดี ไมโกะบอกสำหรับเขาๆอยากให้ความสำคัญกับเพื่อนให้กระโดดข้ามกำแพงได้รับความสุขก่อน บอกราคุเองก็เป็นคนดีด้วย รูริบอกเธอก็คิดแบบนั้นอยู่
ตอนนั้นราคุก็ตะโกนบอกรูริว่าหาเจอแล้ว แต่สภาพของทั้งคู่นั้นสกปรกไปทั้งตัว รูริถามเลยทำไมโทรมกันแบบนี้ไปหาเจอที่ไหน ราคุบอกเหมือนจุดบอดนั้นแหละเป็นที่ๆรูริจะวางแว่นไว้ด้วย พอรูริดูราคุกับโอโนเดระคุยกันแล้วก็ถอนหายใจได้แต่มองต่อไป
พอวันต่อมา ราคุก็กลุ้มต่อเรื่องที่รูริพยายามจะบอกเขาเมื่อวานว่าเขามองอะไรโอโนเดระไม่เห็น ราคุเลยมองดูอีกรอบแต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าโอโนเดระชอบใครจนเริ่มกลัวทำเอานอนไม่หลับตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พอรูริเห็นราคุกลุ้มใจก็เลยลุกขึ้นมาบอกราคุว่าเรื่องคนที่โอโนเดระชอบที่บอกเมื่อวานเธอล้อเล่น ราคุถึงกับช็อคโวยเลยว่าทำไมล้อเล่นได้โหดร้ายแบบนี้ รูริก็ถามเลยทำไมถึงว่าโหดร้ายล่ะ ราคุที่รู้ตัวว่าเกือบหลุดก็เลยทำเฉยบอกไม่มีอะไรรูริก็เลยขอตัวและมองไมโกะและเซ็งอีกรอบ
ราคุก็ดีใจอีกครั้งที่รู้ว่าโอโนเดระยีงไม่ได้ชอบใครก็ดีใจว่าเท่านี้เขานอนตาหลับได้แล้ว แล้วโอโนเดระก็เรียกราคุ ราคุก็ดีใจเข้าไปหาทันที รูริก็ขอดูพวกราคุด้วยแว่นของเธอต่อไป
จบตอน
[Spoil] Nisekoi - 58
เปิดตอน รูริที่กำลังคิดว่าความรักเป็นเรื่องยุ่งยากรึเปล่า ทำให้ระแวงจนทำให้กระวนกระวาย ถ้าจับมือใครแล้วตื่นเต้นก็พูดแบบนั้นได้ รูริที่เห็นโอโนเดระตกใจรีบหลบทันทีที่เห็นราคุจึงคิดแบบนั้น แต่เธอที่เป็นคนที่ไม่เคยมีความรักแต่ก็ใช้สี่ตานี้มองใครต่อใครได้ง่าย แต่เพราะเผลอตอนนี้รูริก็ทำแว่นตาหายซะแล้ว
พอรูริทำแว่นหายก็บอกกับราคุและโอโนเดระ รูริบอกตอนอยู่ที่ทางเดินเธอเห็นเสื้อมีรอยเปื้อนก็เลยกลับเข้าห้องเพื่อทำความสะอาดและวางแว่นที่ขอบหน้าต่าง พอกลับมาแว่นก็หายไปแล้ว รูริคิดว่าอาจจะตกลงไปในสวนข้างล่างก็เลยลงไปหาแต่ก็หาไม่เจอ ราคุบอกก็ไม่ใส่แว่นแบบนั้นจะหาอะไรเจอก็ยากอยู่แล้วเลยบอกงั้นจะไปช่วยหาด้วย ให้รูริบอกว่าทำตกที่ไหน รูริก็ขอบคุณ โอโนเดระเองคิดว่าหลายคนช่วยจะดีกว่าก็กำลังคิดไปบอกจิโตเกะกับสึกุมิ แต่ราคุบอกทั้งสองคนมีเรื่องบางอย่างต้องทำเลยกลับไปแล้ว ส่วนมาริกะก็พุ่งกลับไปเมื่อกี้เอง
ตอนนั้นเองที่ไมโกะโผล่มาและรู้เรื่องโดยไม่มีใครบอกและบอกจะช่วยหาให้แบบหน้าระรื่น แต่รูริปฎิเสธบอกไม่อยากให้ไมโกะมาช่วยแต่ไมโกะบอกเอาน่าคู่สวนแว่นเหมือนกัน รูริก็คิดเลยเธอไม่อยากคู่ด้วยสักหน่อย พอไมโกะกำลังเซ็งก็เหมือนคิดอะไรออกก็เลยบอกรูริให้รอก่อนบอกให้รูริเลิกหวังเรื่องแว่นเถอะ...
ไมโกะ: เพราะรูริจังถึงจะไร้แว่นตาแต่ก็ยังน่ารัก..
[ตึก!!!] (เสียงฝ่ามือรูริสับเข้าข้างคอไมโกะ)
พอไมโกะสลบคาที่แล้วรูริก็บอกให้ไปหากันแค่สามคนนี่แหละ ราคุก็เลยจำยอมปล่อยไมโกะสลบไปก่อนและไปช่วยรูริหา
แต่รูริยังไม่ทันเดินออกจากห้องก็เดินชนเข้าประตูห้องเต็มๆเสียงดังจนทั้งราคุกับโอโนเดระตกใจ รูริพอรู้ว่าตัวเองเดินชนก็เอาใหม่เปิดประตูแต่ก็เดินสะดุดธรณีประตูอีกจนล้มหน้าทิ่มจูบพื้นทำเอาราคุกับโอโนเดระตกใจใหญ่ ราคุกับโอโนเดระรีบเข้ามาดูรูริว่าเป็นอะไรมั้ย ราคุบอกเลยรูริเหมือนคนตาบอดไม่มีผิด รูริก็ไม่คิดว่าสายตาเธอจะแย่ขนาดนี้
รูริที่มองทางเดินก็เบลอไปหมด แต่ก็บอกราคุว่าเธอไม่เป็นไรให้ราคุลงไปก่อนเลยแล้วเธอจะตามไป แต่ที่รูริพูดด้วยนั้นเป็นใครไม่รู้จนราคุบอกเลยนั้นไม่ใช่เขา บอกรูริว่าแบบนี้แย่สุดๆยังไงก็ต้องให้รูริไปด้วยกันรีบๆหาให้เจอ รูริก็ได้แต่ขอโทษ ตอนนั้นเองมีเสียงมาบอกรูริว่าเจอแว่นแล้วและเอามาให้ พอรูริจะหยิบและถามว่าเจอที่ไหน แต่พูดยังไม่ทันจบไมโกะที่เป็นคนเอามาก็บอกซะที่ไหนอันนี้เป็นแว่นเขาเองต่างหาก เจอแบบนี้รูริเลยเดือดรีบชกหมัดตรงใส่ไมโกะจนไมโกะเกือบหลบไม่ทันแถมยังแปลกใจที่ขนาดไม่มีแว่นแต่ไหงชกได้ตรงเป้า พอรู้ตัวก็สายไปแล้วโดนรู
หลังจากนั้นทั้งสามคนก็ลงมาที่สวนใต้ห้อง โอโนเดระคิดอยู่ว่าอาจจะเจอที่ส่งของหายที่ห้องพักครูก็ได้ รูริบอกเธอไปดูมาแล้วแต่ไม่เจอเลยคิดมาหาอีกรอบในที่ๆรอดสายตา พอมาถึงก็เริ่มช่วยกันหาทันทีซึ่งเป็นพุ่งไม้ ราคุคิดตอนแรกว่าน่าจะหาเจอได้ง่ายๆเพราะรู้ว่าตกลงมาตรงไหนแต่ก็ยังหาไม่เจอ ตอนนั้นเองรูริก็ตะโกนว่าเจอแล้วจนราคุแปลกใจหันไปดู แต่ที่ไหนได้รูริเจอรองเท้าทำเอาราคุคิดเลยว่ามองเห็นเป็นแว่นไปได้ยังไง ไม่พอยังหยิบเจอทั้งขวดน้ำกระทั้งดารุมะก็ยังเข้าใจผิดไปได้
พอหากันพักหนึ่งราคุดูแล้วก็หาไม่เจอจริง โอโนเดระก็คิดอยู่ว่าอยู่ที่ไหนกัน ตอนนั้นรูริก็นึกได้บอกอาจจะตกไปที่นั้น โอโนเดระถามว่าตรงไหน รูริบอกหลังตึกพิเศษจะมีพุ่มไม้ที่ไม่มีคนเคยไปอยู่ รูริบอกชั่วแป๊บหนึ่งเธอไปที่นั้นมาและทำท่าส่ายหัวอย่างเร็วจนคิดว่าอาจจะทำตกที่นั้นก็ได้ ราคุกับโอโนเดระถึงกับเงิบคิดเลยว่าแล้วจะส่ายหัวไปทำไมกัน รูริบอกตาเธอก็เป็นแบบนี้แล้วคงต้องให้ทั้งสองคนช่วยดูตรงนั้นหน่อยแล้ว ราคุถามว่าเอาจริงอะ
แต่โอโนเดระคิดอยู่ว่ารูริแกล้งพูดเพื่อให้เธออยู่กับราคุใช่มั้ย รูริบอกนึกว่าโอโนเดระต้องการซะอีกและบอกเธอสร้างปัญหาให้ทั้งสองคนและก็เป็นโอกาสของโอโนเดระด้วยแล้ว แถมรูริยังไปกระซิบบอกราคุที่เข้าใจผิดว่าเป็นโอโนเดระว่าที่นั้นจะทำอะไรไปก็ไม่มีใครได้ยิน เป็นที่ๆดีที่สุดที่จะรวบหัวรวบหางเลย โอโนเดระก็ตกใจอายรีบตะโกนบอกรูริว่าที่กระซิบนั้นมันราคุนะ โอโนเดระที่อายและโกรธนิดๆก็เลยขอตัวไปดูห้องพักครูอีกรอบ รูริก็เลยได้แต่ให้ช่วยหน่อยแต่ก็คิดว่าไม่ยอมทำตามที่เธอบอกเลยเหรอ พอโอโนเดระไปแล้วราคุก็ถามที่เมื่อครู่รูริบอกแต่รูริบอกไม่มีอะไรทั้งนั้น ราคุถามย้ำเพราะเห็นรูริพูดแปลกๆแต่รูริก็เฉไฉอยู่ดีจนราคุงง
พอหากันต่อราคุก็คิดว่าคิดๆดูแล้วเขาเองก็ไม่ได้คุยกับรูริตัวต่อตัวมาตั้งแต่ม.ต้นแล้ว ตอนนั้นราคุก็เรียกรูริ รูริก็ถามว่ามีอะไร ราคุเลยถามเรื่องที่โอโนเดระมีชอบใครอยู่รึเปล่า ทันทีนั้นรูริก็เข้าโหมดมาคุพูดเลยว่าแล้วทำไมเธอจะต้องเป็นคนบอกราคุด้วย ราคุได้ยินเสียงสยองก็ตกใจรีบขอโทษทันที รูริก็ถอนหายใจพูดถามราคุว่าราคุไม่รู้เลยงั้นเหรอว่าโอโนเดระชอบใครอยู่ แต่ราคุตกใจมากกว่าที่ว่าโอโนเดระมีคนที่ชอบแล้วจนรูริคิดเลยว่าบื้อจริงๆ คิดว่าจะบอกให้เข้าใจง่ายๆหรือจะบอกไปตรงๆเลยดี
รูริก็บอกราคุว่าคนที่มองไม่เห็นอะไรเลยก็คือราคุเองต่างหาก ขนาดเธอที่มองไม่เห็นเพราะไม่มีแว่นยังเห็นมากกว่าราคุเลย บอกราคุว่าทำไมไม่คิดสักหน่อยล่ะเรื่องของผู้หญิงที่อยู่ข้างราคุมาตลอด ราคุก็ถามว่าหมายความจิโตเกะรึเปล่า รูริเลยไฟลุกบอกเธอกำลังพูดถึงโอโนเดระอยู่นะ แล้วก็บอกราคุคงไม่มีทางนึกได้ เพียงแค่นิดเดียว ถ้าราคุมองดูโอโนเดระอีกสักนิดและคิดเลยว่าทั้งๆที่เธอเห็นทั้งสองคนต่างมองกันด้วยจุดยืนของเธอในตอนนี้แท้ๆ แล้วทำไมราคุถึงมองไม่เห็น ราคุก็คิดว่าจริงเหรอที่เขามองได้สังเกตโอโนเดระเลย
ราคุก็ถามใหญ่ว่ารูริพูดอะไร อะไรที่เขามองไม่เห็น รูริคิดเลยทั้งๆที่ราคุน่าจะเห็นได้ทุกวันแท้ๆ ราคุบอกเขาไม่เข้าใจ อธิบายให้เขาเข้าใจหน่อยเถอะ รูริที่เริ่มเซ็งก็เลยว่า....
รูริ: ...ที่ฉันพูดก็หมายถึง..
รูริ: คนๆนั้น
รูริ: ที่โคซากิชอบ
รูริ: นั้นก็คือน....
แต่จังหวะนั้นก็มีคนเข้ามาถามรูริว่าเจอแว่นรึยังด้วยดารุมะ ทั้งคู่เลยเซ็งและหันไปดูก็เห็นว่าเป็นไมโกะ ราคุถามเลยไมโกะมาทำอะไร ไมโกะบอกเขาก็แค่เห็นทั้งสองคนก็เลยคิดว่ามาดูหน่อย รูริถามซ้ำว่ามาทำอะไรบอกแล้วไงว่าไม่ต้องการให้ช่วย ไมโกก็หัวเราะบอกเขาไม่ได้มาช่วยสักหน่อยแค่กำลังจะกลับบ้าน ตอนนั้นโอโนเดระก็กลับมาราคุก็ถามว่าเป็นยังไงบ้าง โอโนเดระบอกไม่มีเลยและก็คิดๆกันอยู่ว่าอาจอยู่ที่อื่น โอโนเดระก็บอกรูริว่าจะไปหาที่ชั้นบนดูให้รูริรอที่นี่
พอทั้งสองคนไปแล้วไมโกะก็พูดกับรูริว่าอย่าทำอะไรเกินจำเป็นดีกว่า รูริเลยหันไปถามไมโกะว่ารู้อยู่แล้วสินะว่าเธอตั้งใจจะ.... แต่ไมโกะก็ยิ้ม รูริเลยบอกก็แล้วทำไมล่ะแบบนี้ทั้งสองคนก็ไม่ได้รู้กันสักที เธออยากให้ต่างรับรู้ถึงอีกฝ่าย แค่มองดูก็หงุดหงิดแล้วก็เลยจะช่วยไม่ดีเหรอไง ไมโกะบอกก็จริงที่การช่วยอาจจะดีก็ได้ แต่สุดท้ายความตื่นเต้นที่จะสารภาพก็น่าจะให้พวกนั้นทำด้วยตัวเอง รูริถามเลยว่าทำไมเพราะมันก็เหมือนกันนิ ไมโกะบอกถ้าคิดเหมือนกันมันผิดนะ น้ำหนักที่ต้องแบกรับด้วยตัวเองกับการยืมมือคนอื่นมาต่างกัน รูริก็บอกพูดเหมือนรู้ทั้งๆที่ไมดกะเองก็ไม่เคยชอบใครสักคนสักหน่อย ไมโกะบอกเห็นงี้แต่เขาก็มีคนที่ชอบแล้วเหมือนกันนะ รูริก็พูดเลยว่าจริงอะแต่ก็ไม่สนอยู่ดี ไมโกะบอกสำหรับเขาๆอยากให้ความสำคัญกับเพื่อนให้กระโดดข้ามกำแพงได้รับความสุขก่อน บอกราคุเองก็เป็นคนดีด้วย รูริบอกเธอก็คิดแบบนั้นอยู่
ตอนนั้นราคุก็ตะโกนบอกรูริว่าหาเจอแล้ว แต่สภาพของทั้งคู่นั้นสกปรกไปทั้งตัว รูริถามเลยทำไมโทรมกันแบบนี้ไปหาเจอที่ไหน ราคุบอกเหมือนจุดบอดนั้นแหละเป็นที่ๆรูริจะวางแว่นไว้ด้วย พอรูริดูราคุกับโอโนเดระคุยกันแล้วก็ถอนหายใจได้แต่มองต่อไป
พอวันต่อมา ราคุก็กลุ้มต่อเรื่องที่รูริพยายามจะบอกเขาเมื่อวานว่าเขามองอะไรโอโนเดระไม่เห็น ราคุเลยมองดูอีกรอบแต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าโอโนเดระชอบใครจนเริ่มกลัวทำเอานอนไม่หลับตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว พอรูริเห็นราคุกลุ้มใจก็เลยลุกขึ้นมาบอกราคุว่าเรื่องคนที่โอโนเดระชอบที่บอกเมื่อวานเธอล้อเล่น ราคุถึงกับช็อคโวยเลยว่าทำไมล้อเล่นได้โหดร้ายแบบนี้ รูริก็ถามเลยทำไมถึงว่าโหดร้ายล่ะ ราคุที่รู้ตัวว่าเกือบหลุดก็เลยทำเฉยบอกไม่มีอะไรรูริก็เลยขอตัวและมองไมโกะและเซ็งอีกรอบ
ราคุก็ดีใจอีกครั้งที่รู้ว่าโอโนเดระยีงไม่ได้ชอบใครก็ดีใจว่าเท่านี้เขานอนตาหลับได้แล้ว แล้วโอโนเดระก็เรียกราคุ ราคุก็ดีใจเข้าไปหาทันที รูริก็ขอดูพวกราคุด้วยแว่นของเธอต่อไป
จบตอน