เรื่องคือผมทำงานช่วยพ่อเเม่ในเสาร์อาทิตย์ วันธรรมดาผมไปเรียน พ่อเเม่ผมชอบไปเที่ยวไม่เคยชวน ชวนทุกคนบอกทุกคนยกเว้นผม อันนี้พอเข้าใจว่าเราไปเรียน ช่วงผมหยุดปิดเทอม เสาร์อาทิตย์ก็ทำงานทุกๆเทศกาลที่หลัฃขายของเสร็จพ่อกับเเม่เเละครอบครัวจะชวนไปเที่ยวเเต่ก็ไม่มีใครชวนผมเลยเพราะผมมีธุระตอนนั้นเเป๊บเดียว ไปเที่ยวที่ไหนวันไหนที่ผมว่างหรืออยู่บ้านก็ไม่เคยชวน คือผมไมาได้อยากไปเที่ยวหรอกครับ เเต่เพียงเเค่น้อยใจทำไมถึงไปไหนไม่ชวนกันบ้างเลย ทุกครั้ง ล่าสุดที่ไปกับที่บ้านคือ2ปีที่เเล้วครับเพราะไม่เคยรู้เลยเขาไปเที่ยวกันเพราะไม่มีใครชวนไปเลยครับ บางครั้งก็รู้ว่าเขาจะไปกันจากที่เเม่ผมคุยกับญาติคนอื่นๆก็แอบได้ยินเเต่ก็เคยเอ่ยปากง่าจะไปไหนกันหรอ เพราะคิดในใจว่า เขาไม่ชวนจะไปทำไมเนอะ😄 เราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีครับ ได้เเต่คิดว่าคงไม่มีที่นั่งในรถสำหรับเรามาตลอด เเต่เวลาไปกินข้าวนอกนั้นที่จะชวนในบางครั้งครับ
พ่อเเม่ไม่ชวนไปเที่ยวไหนเลย