อิจฉาเพื่อนที่ทำคะแนนได้ดีกว่า

เรื่องมีอยู่ว่าตอนเด็กๆเราเป็นคนที่เรียนเก่งมากแทบจะไม่เคยได้ที่2หรือตกจากเกรด4เลย แต่ก่อนแม่เราก็พูดบ่อยๆว่าหนูต้องเรียนให้ได้ที่1นะอย่าทำให้ผิดหวังอะไรแบบนี้หน่ะค่ะ แต่พอโตมาแม่ก็เหมือนจะร

เราเป็นเด็กกิจกรรมประจำห้อง เด็กเรียนประจำห้อง และเด็กเก่งในหลายๆด้านในมุมของเพื่อน เรารู้สึกว่าเรามองคนอื่นเป็นคู่แข่งทั้งหมดเลย ใครเก่งกว่าเราก็แอบอิจฉา ใครได้คะแนนเยอะกว่าเรา จะมองเป็นคู่เแข่ง เรา

ระบาย คือมีเพื่อนคนหนึ่งค่ะ เขาเรียนเก่งมาก เราซึ่งเรียนห่วยมากในวิชาคณิต ล่ะมีวันหนึ่งมันต้องสอบคณิตแล้ว เขามาบ่นว่า เรียนไม่รู้เรื่องเลย ทำไม่ได้แน่ๆ ได้คะแนนน้อยแน่ๆ เราตอบไปว่า มาดูคะแนนกันป้ะหล

ตามหัวข้อกระทู้ครับ คือ ถกเรื่องของ "ทำไมถึงอวดพูดว่าตนดีเลิศ ได้เยอะต่าง ๆ ไม่ได้" คือ มันเริ่มมาจากการที่ผมสงสัยพวกมีมแบบ เพื่อนที่เก่งจะพูดว่า "ทำไม่ได้เลย" แต่พอผลคือก็ได้เกื

เรามีเพื่อนคนหนึ่ง...ที่ตัวเองพูดอยู่ตลอดว่าไม่ชอบแข่งกันเรียนเพราะจะอึดอัดแต่นางเป็นคนที่ขี้เกียจและเล่นมือถือในคาบเรียนพอถึงวลาจะมานั่งฟังเพื่อนสรุปไม่ก็ลอกเพื่อนข้างๆ...เรื่องนี้จะไม่มีอะไรที่น่าโม

ผมเฝ้าสังเกตุอาการของผมมาสิบกว่าปี พอได้อ่าน คห.ท่านอื่นๆที่ไห้ข้อมูลเกี่ยวกับโรคซึมเศร้าต่างๆนาๆมาหลายกระทู้เพื่อเปรียบเทียบอาการของตัวเอง คิดว่าผมเป็นหลายๆโรคเลยแหละ ที่เด่นชัด และคนรอบข้างบอกก็คือ

กระทู้นี้ไม่ได้มีเจตนาไม่มีต่อใครนะคะ แค่อยากจะถามความเห็นคนที่ผ่านมาอ่านเฉยๆว่า ถ้าเจอแบบเราจะรู้สึกยังไงกับเพื่อนประเภทนี้ในห้องเรียน *คือเรื่องมันมีอยู่ว่า โรงเรียนเราเนี่ยไม่มีห้องเรียนศิลป์ญี่ปุ

สวัสดีวันศุกร์ ครับวันนี้มีเรื่องเล่าจากผู้ใหญ่ใจดี มาฝากกันอีกเช่นเคย วันนี้เรื่อง   20 บทเรียนชีวิตปล.พิมพ์ผิดพิมพ์ตก ขออภัยด้วยนะครับ เนื่องจากเป็นเรื่องเล่า ไม่ใช่เรื่องที่ จขกท.เขียนเอง