Dragon Ball Super 64ฉบับเต็ม มาแล้วครับคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง
อ่านฟรีแบบถูกลิกสิทธิ์ได้ที่นี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอบคุณแปลไทยโดย เพจ Dragon Ball TH
สปอยล์มังงะดราก้อนบอลซูเปอร์ตอนที่ 64 "สายตรวจอวกาศ ซงโกคู"
- เมรุสสูญสลาย การฝึกฝนเสร็จสมบูรณ์ และโกคูกำลังจะปลุกมันขึ้นมา!!
- ในห้วงอวกาศของจักรวาลที่ 7
- จู่ ๆ เหล่าสายตรวจอวกาศก็ได้สัมผัสถึงอะไรบางอย่าง ที่เป็นความรู้สึกสูญเสียบางสิ่งไป...
- กลับมาที่โลก
- "ม...หมายความว่าไง... สมาชิกหน่วยเมรุสตายแล้วงั้นเหรอ?" (จาโก)
- "เป็นอะไรไปน่ะ โกคู" (จาโก)
- "เราน่ะ ได้เรียนรู้สิ่งสำคัญอีกหนึ่งอย่างจากเมรุส" (โกคู)
- "ม...หมายความว่าไงกัน ที่ว่าสิ่งสำคัญเนี่ย" (จาโก)
- "เราไม่ได้ต่อสู้เพียงคนเดียว" (โกคู)
- บนยอดหน้าผาใกล้ ๆ ท่านบิลส์และวิสได้ยืนมองโกคูที่เพิ่งสูญเสียเมรุสไป
- "เอาล่ะ เอาไงต่อดี โกคู" (บิลส์)
- "ต่อจากนี้จะควบคุมอารมณ์ได้หรือเปล่านะ?" (วิส)
- โกคูพูดถึงเบจีต้าและเดนเด้ที่มาช่วยเขา รวมถึงเมรุสที่ช่วยโกคูจนตัวเองต้องสละชีวิต
- จากคำพูดของโกคูก็ทำให้จาโกรู้ว่าเมรุสได้ตายไปแล้ว
- "แต่ว่าพวกเขาไม่ได้ทำเพื่อเรา" (โกคู)
- "แต่ทำเพื่อจักรวาลแห่งนี้ต่างหาก" (โกคู)
- โกคูที่กำลังโกรธจัดอยู่ได้ค่อย ๆ คลายมือที่กำแน่นออกพร้อมกับสูดหายใจไปหนึ่งเฮือก
- "นี่จาโก ขอถามอะไรอย่างนึงหน่อยสิ?" (โกคู)
- "ทำไมนายถึงมาเป็นสายตรวจอวกาศเหรอ?" (โกคู)
- "อะไรน่ะ มาถามเวลาแบบนี้..." (จาโกคู)
- "บอกหน่อยได้ไหม" (โกคู)
- "เรื่องนั่นน่ะ มันก็ต้องอยากปกป้องความสงบสุขของอวกาศอยู่แล้ว!!! แล้วก็เพราะว่าเครื่องแบบมันเท่สุด ๆ ไปเลยยังไงล่ะ!!!" (จาโก)
- "นั่นสินะ เมรุสเองก็คงคิดแบบนั้นเหมือนกัน" (โกคู)
- "ตอนนี้เราเองก็เป็นสมาชิกสายตรวจอวกาศเหมือนกันกับพวกนาย เราต้องปกป้องจักรวาลแห่งนี้ให้ได้!" (โกคู)
- "เราจะไม่ให้โมโรทำพังไปมากกว่านี้แล้ว" (โกคู)
- จากนั้นโมโรก็ได้พุ่งขึ้นมาจากที่ที่ไม่ไกลจากตรงนั้น
- "หนอย...!! โดนท่าอะไรก็ไม่รู้เล่นงานซะได้!!" (โมโร)
- "จาโก นายช่วยถอยออกไปที" (โกคู)
- โมโรตั้งใจจะมาล้างตากับเมรุส แต่กลับไม่เห็นว่าเมรุสอยู่ที่ตรงนั้น
- "เมรุส ไม่อยู่แล้ว คนที่จะจัดการแกได้มีเพียงคนเดียว...." (โกคู)
- "เรายังไงล่ะ!!" (โกคู)
- "นี่แกยังกล้าพูดแบบนั้นอยู่อีกเหรอ" (โมโร)
- "เจตจำนงของเมรุส เราจะสานต่อเอง" (โกคู)
- จากนั้นออร่าก็ได้พวยพุ่งออกมาจากร่างของโกคู
- คลื่นออร่าที่พุ่งออกมาก่อให้เกิดลมพายุรุนแรง พาแผ่นดินและผืนน้ำต่างสั่นสะเทือนไปทั่ว
- พิกโคโลที่เห็นกระแสน้ำพุ่งขึ้นมาก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า
- ส่วนโกฮังก็รู้ได้ทันทีว่าเหตุการณ์นี้มันต้องเป็นคุณพ่อของเขาแน่นอน!
- "ในที่สุดคุณพ่อก็...!" (โกฮัง)
- "ดูเหมือนว่าจะไปได้สวยนะ" (บิลส์)
- "ครับ น่าจะเป็นแบบนั้น" (วิส)
- "เอาล่ะ แสดงให้ดูหน่อยสิ ร่างนำใจกายนำจิตที่สมบูรณ์แบบ" (บิลส์)
- หลังจากนั้นคลื่นน้ำกรรโชกและออร่ารอบตัวโกคูก็ได้ดับลง พร้อมกับทุกสิ่งทุกอย่างที่กลับคืนสู่ความสงบ
- "แผ่นดินไหวเมื่อกี้นี้หยุดแล้ว... สัมผัสอะไรไม่ได้เลย เงียบมาก..." (พิกโคโล)
- "ราวกับพายุเมื่อกี้เป็นเรื่องโกหกเลย..." (โกฮัง)
- สีผมของโกคูได้เปลี่ยนจากสีดำเข้มกลายเป็นสีเงินประกาย พร้อมกับแววตาที่ขึงขังมากขึ้น
- "อ...อะไรกันน่ะ ร่างนั่น..." (โมโร)
- "ผ...ผมสีเงิน!? เพิ่งเคยเห็นสีผมแบบนั้นเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย" (จาโก)
- โกคูค่อย ๆ ขยับตัวย่างเท้าเดินตรงเข้าไปหาโมโร
- โมโรกลับเกิดอาการหวาดกลัวจนตัวสั่น
- จากนั้นโมโรก็ได้รู้สึกตัวถึงอะไรบางอย่าง และมองไปที่หน้าโกคู
- แต่จากที่โกคูนั้นสงบนิ่งจนทำให้ตัวเขากลัว โมโรจึงชาร์จ Ki ไว้ที่มือและเตรียมปาไปที่โกคู
- ทันใดนั้น โกคูก็ได้พุ่งเข้ามาหยุดก่อนที่มือโมโรจะปา Ki ในช่วงเวลาเสี้ยววินาที
- "อย่าทำร้ายโลกมากกว่านี้เลย" (โกคู)
- โมโรยั้วะจัดจนตวัดขาหวังเตะใส่โกคูแต่โกคูก็กระโดดหลบได้อย่างง่ายดาย
- พอโมโรจะต่อย โกคูก็หลบอีกและสวนกลับจนโมโรร่างกระเด็นออกไป
- "อะไรกัน... แกทำอะไรลงไป หนอย..." (โมโร)
- โมโรพลิกตัวพุ่งกลับเข้ามาเล่นงานโกคูอีกครั้ง
- โมโรรัวหมัดใส่โกคูที่กำลังหันหน้าเหม่อไม่สนใจอะไร
- แต่โกคูก็สามารถป้องกันหมัดของโมโรได้ทุกดอก
- พอโมโรรัวเตะ โกคูก็เดอะเม็ททริกซ์หลบได้ทุกฝ่าเท้าเช่นกัน
- "ความแม่นยำเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เลยแฮะ" (บิลส์)
- "คงแบบนั้นแหละครับ" (วิส)
- โมโรยั้วะจนกระโดดเข้ามาเอามือตะปบ
- แน่นอนว่าโกคูก็กระโดดหลบออกมาได้อย่างสบาย ๆ
- "นี่แก... หมายความว่าไง ทำยังไงถึงหลบได้!?" (โมโร)
- "เราไม่ได้คิดอะไรเลย" (โกคู)
- "ว่าไงนะ?" (โมโร)
- "ร่างกายมันตัดสินใจไปเองก็เลยหลบการโจมตีได้ เพราะงั้นการโจมตีของแก..." (โกคู)
- "เลยไม่มีวันโดนเรายังไงล่ะ" (โกคู)
- "ร่างกายตัดสินใจเองงั้นเหรอ? พูดเรื่องอะไรไม่เห็นจะเข้าใจเลย...!" (โมโร)
- โมโรเบ่งพลังจนกล้ามปูด
- "ครั้งนี้คือตาของโมโรงั้นเรอะ ตั้งใจจะสู้แบบฟูลพาวเวอร์สินะ...!" (พิกโคโล)
- ตรงนี้เห็นป๋าโผล่ออกมาปวดหลังตัวเล็ก ๆ อยู่ในช่องด้านล่าง
- โมโรเบ่งพลังจนลมพัดเสยเข้าหน้าโกคู
- โกคูตั้งท่าเตรียมรับแรงกระแทกจากโมโร
- และโมโรก็พุ่งเข้าไปบวกโกคูอีกครั้ง
- แต่ก่อนที่โมโรจะได้ลงมือ โกคูก็ได้ใช้ทักษะตรึงร่างโมโรไว้กลางอากาศ
- และกระโดดโชริวเคนกระทุ้งเข้าท้องโมโรอย่างจัง!
- จังหวะที่อัดโมโรเข้าอย่างจัง ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนมหาศาลไปทั่วพื้นที่จนจาโกกระเด็น
- แม้แต่ท่านบิลส์กับวิสก็ต้องหลับตาหลบแรงสะเทือนนั้น
- ซึ่งแรงสะเทือนนั้นรุนแรงมากจนผองเพื่อนที่วิหารพระเจ้าเหวอ-
- สะเทือนตั้งแต่ขั้วโลกเหนือลงขั้วโลกใต้
- จากนั้นตัวโมโรก็ลอยขึ้นฟ้าไป
- "สมบูรณ์แบบเลยแฮะ" (บิลส์)
- "แหม ยอมรับแล้วเหรอครับ แปลกจังเลยน้า" (วิส)
- "มันก็ต้องยอมรับอยู่แล้ว การต่อสู้แบบนั้น มันเป็นรูปแบบของพระเจ้ายังไงล่ะ" (บิลส์)
- โกคูเองก็สังเกตเห็นท่านบิลส์และวิสพอดี
- "มาด้วยเหรอพวกท่านบิลส์" (โกคู)
- "ต่อซะ รีบ ๆ ทำให้มันจบแล้วไปกินข้าวกันเถอะ" (บิลส์)
- โกคูยิ้มตอบท่านบิลส์
- จากนั้นโมโรก็ร่วงลงมา
- แตกหนึ่งสวยพี่สวย
- "ตอนนี้แกคงเข้าใจแล้วใช่ไหม ว่าแกไม่มีโอกาสชนะอีกต่อไปแล้ว" (โกคู)
- โมโรพยายามฝืนลุกขึ้นมาพ้รอมกับกระอักไอเป็นจังหวะ
- "เข้าใจความทุกข์ทรมานของเหล่าผู้คนที่ถูกแกฆ่าขึ้นมาสักนิดหรือยังล่ะ" (โกคู)
- "ห...หุบปากซะ บังอาจมาสั่งสอนฉันงั้นเหรอ...แกคิดจะเป็นพระเจ้าหรือไงกัน" (โมโร)
- "พลังพระเจ้าอะไรนั่นฉันไม่กลัวหรอกโว้ย! ฉันคือโมโรผู้กลืนกินดวงดาวนะ! ฉันมีชีวิตอยู่ด้วยการกินสิ่งที่พระเจ้าสร้างขึ้นมา!" (โมโร)
- "ในจักรวาลแห่งนี้ฉันคือสิ่งมีชีวิตที่เยี่ยมยอดที่สุดยังไงล่ะ!!" (โมโร)
- การเบ่งพลังโกรธของโมโรทำให้ลาวาของโลกปะทุออกมาจากพื้นดิน
- "ดาวดวงนี้จะมีชีวิตอยู่หรือตายจากไป มันขึ้นอยู่กับฉัน" (โมโร)
- "ใครคือฝ่ายที่ได้เปรียบ คิดดูดี ๆ แล้วกัน" (โมโร)
- โมโรมุดลงดินและโผล่ออกมาทางด้านหลังของโกคู
- แต่โกคูก็ยังแม่นแบ็คคิกเสยคางโมโรได้อย่างสวยงาม
- ร่างโมโรกระเด็นไปโดนลาวาที่พุ่งขึ้นมา จนโมโรกรีดร้องเสียงแผดสะท้าน
- "มันจบแล้วล่ะ โมโร เราจะไม่ให้แกเล่นกับโลกไปมากกว่านี้อีกแล้ว" (โกคู)
- "ถ้าหากว่าดาวดวงนี้มันสำคัญขนาดนั้นแล้วล่ะก็ ถ้างั้นฉันจะกลืนกินดาวดวงนี้ซะ" (โมโร)
- โมโรยังไม่ทันทำอะไร ทันใดนั้นโกคูก็พุ่งเข้าไรเดอร์คิกใส่โมโรจนตัวโมโรไปกระทบกับหน้าผาใกล้ ๆ
- หลังจากนั้นก้อนหินขนาดใหญ่ก็หล่นลงมาทับตัวโมโร
- "ช่วยฉันด้วย..." (โมโร)
- "อะไรน่ะ" (จาโก)
- "อย่าฆ่า...ฉันเลย...นะ" (โมโร)
- "นี่จาโก เจ้านั่นได้รับโทษประหารใช่ไหม?" (โกคู)
- "เอ๊ะ? ช...ใช่แล้ว จัดการมันที่นี่เลยสิ" (จาโก)
- "เข้าใจแล้ว...ถ้างั้น" (โกคู)
- จากนั้นโกคูก็ได้ฉีกเสื้อตัวเองที่มีสัญลักษณ์ของสายตรวจอวกาศทิ้ง
- "หลังจากนี้ขอเราต่อสู้กับเจ้านั่นในฐานะมนุษย์โลกเถอะนะ" (โกคู)
- "หืม? หมายความว่าไงน่ะ" (จาโก)
- "แหม การเป็นสายตรวจอวกาศจบลงแล้วสินะครับเนี่ย" (วิส)
- "รู้สึกไม่ดีเลยแฮะ..." (บิลส์)
- การต่อสู้ในฐานะมนุษย์โลกคืออะไรกัน...!?
จะจบยังไงล่ะเนี่ยบทนี้ ลุ้นวู้ยยยยยยยยย!!
mangaplus.shueisha.co.jp 
Dragon Ball Super 64ฉบับเต็ม มาแล้วครับคิดเห็นอย่างไรกันบ้าง
อ่านฟรีแบบถูกลิกสิทธิ์ได้ที่นี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
mangaplus.shueisha.co.jp