สวัสดีครับ ก่อนอื่นผมขอบอกก่อนเลยว่าผมคบกับแหนมา 7 ปี ระหว่าง7ปีที่เราคบกันเราอยู่ด้วยกันตลอด จนวันหนึ่งแฟนของผมต้องไปทำงานที่ต่างจังหวัด ทำให้ไม่ได้อยู่ด้วยกันผมก็เข้าใจครับ ว่าเค้าไปทำงาน ช่วงแรกๆก็คุยกันดีปกติครับ แต่ช่วงนี้ ความรู้สึกมันเริ่มเปลี่ยนไป ผมรู้สึกไม่ปกติครับ
เรามีเวลาให้กันน้อยลง แต่ผมก็เข้าใจนะครับว่าเค้าต้องทำงาน แต่เค้าทำให้ความรู้สึกผมแย่ลง เค้ามีเวลาให้ผมน้อยลง แต่อันนี้ผมเข้าใจแหละ แต่นับวันเค้าเหมือนไม่สนใจผม เค้าดูเมินและเฉยชากับผมมาก ผมรู้สึกซึมไปเลยครับ เพราะปกติไม่เคยเป็นแบบนี้ พอเขาอยู่กับเพื่อนเขาก็ดูเหมือนมีความสุขดีนะครับ เวลาเค้าอยู่กับเพื่อนเค้าไม่ค่อยคุยกับผมตอบผม บางความรู้สึกเหมือนเค้าอายว่ามีผมเป็นแฟนรึป่าว แรกๆผมก้ไม่ได้คิดอะไรนะครับผมเข้าใจว่าทุกคนต้องมีสังคมมีเพื่อน เหมือนเค้ามีสังคมที่กว้าแล้วมันทำให้เวลาของเราลดน้อยลง พอเค้าไปกับเพื่อนกลับมา เค้าไม่โทรหาผมเลยแค่บอกว่าจะนอนแล้ว วันนี้เหนื่อย ผมควรต้องทำตัวยังไงครับ พอผมงอลเค้าบอกว่าผมงี่เง้าผมไร้สาระ ผมผิดมากไหมครับที่ผมงี่เง้า แค่ผมอยากให้เค้าสนใจผมมากกว่านี้ ความรู้สึกมันทำให้ผมคิดคิดไปเอง ทั้งๆที่ผมรักแฟนผมมากนะครับ ตั้งแต่วันแรกที่คบกันจนวันนี้ความรู้สึกที่ผมมีให้เค้าไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่มันเหมือนกับ เค้าเริ่มรักผมน้อยลงให้ความสำคัญผมน้อยลง จนเหมือนผมไม่มีตัวตนในสายตาเค้า ผมนอนร้องให้เกือบทุกวัน จนกลายเป็นทุกอ
ย่างรอบข้างมันดูเศร้าไปหมด ไม่อยากคุยกับใครอยากอยู่คนเดียว รู้สึกเดียวดาย เหมือนความรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้
อยากให้ทุกอย่างมันผ่านไปเร็วๆผมทรมานมาก ผมไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกนี้กับใคร ผมต้องเกบไว้คนเดียว
เมื่อเราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ความรักไวทำงาน
เรามีเวลาให้กันน้อยลง แต่ผมก็เข้าใจนะครับว่าเค้าต้องทำงาน แต่เค้าทำให้ความรู้สึกผมแย่ลง เค้ามีเวลาให้ผมน้อยลง แต่อันนี้ผมเข้าใจแหละ แต่นับวันเค้าเหมือนไม่สนใจผม เค้าดูเมินและเฉยชากับผมมาก ผมรู้สึกซึมไปเลยครับ เพราะปกติไม่เคยเป็นแบบนี้ พอเขาอยู่กับเพื่อนเขาก็ดูเหมือนมีความสุขดีนะครับ เวลาเค้าอยู่กับเพื่อนเค้าไม่ค่อยคุยกับผมตอบผม บางความรู้สึกเหมือนเค้าอายว่ามีผมเป็นแฟนรึป่าว แรกๆผมก้ไม่ได้คิดอะไรนะครับผมเข้าใจว่าทุกคนต้องมีสังคมมีเพื่อน เหมือนเค้ามีสังคมที่กว้าแล้วมันทำให้เวลาของเราลดน้อยลง พอเค้าไปกับเพื่อนกลับมา เค้าไม่โทรหาผมเลยแค่บอกว่าจะนอนแล้ว วันนี้เหนื่อย ผมควรต้องทำตัวยังไงครับ พอผมงอลเค้าบอกว่าผมงี่เง้าผมไร้สาระ ผมผิดมากไหมครับที่ผมงี่เง้า แค่ผมอยากให้เค้าสนใจผมมากกว่านี้ ความรู้สึกมันทำให้ผมคิดคิดไปเอง ทั้งๆที่ผมรักแฟนผมมากนะครับ ตั้งแต่วันแรกที่คบกันจนวันนี้ความรู้สึกที่ผมมีให้เค้าไม่เคยลดน้อยลงเลย แต่มันเหมือนกับ เค้าเริ่มรักผมน้อยลงให้ความสำคัญผมน้อยลง จนเหมือนผมไม่มีตัวตนในสายตาเค้า ผมนอนร้องให้เกือบทุกวัน จนกลายเป็นทุกอ
ย่างรอบข้างมันดูเศร้าไปหมด ไม่อยากคุยกับใครอยากอยู่คนเดียว รู้สึกเดียวดาย เหมือนความรู้สึกอยากหายไปจากโลกนี้
อยากให้ทุกอย่างมันผ่านไปเร็วๆผมทรมานมาก ผมไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกนี้กับใคร ผมต้องเกบไว้คนเดียว