[CR] เป็นครั้งแรก ที่ลองเปิดใจ #เที่ยวคนเดียว

กระทู้รีวิว

เที่ยวภูเขา บันทึกนักเดินทาง ภาพถ่ายทิวทัศน์ สถานที่ท่องเที่ยวในประเทศ ภาพถ่ายจากกล้องโทรศัพท์

ในที่สุดก็ได้เปิดหูเปิดตาอีกครั้ง หลังจากเก็บตัวนาน3-4เดือน

และครั้งนี้...เป็นครั้งแรก ที่ลองเปิดใจ #เที่ยวคนเดียว

การเที่ยวคนเดียวอาจจะไม่แปลกสำหรับใครหลายๆคน แต่สำหรับตัวผมนั้น ไม่เคยลองไปคนเดียวสักทีครับ

อาจเพราะกลัวความเหงา กลัวทำตัวไม่ถูก เขิล อาย พอเจอคนอื่นๆที่มาเป็นแก๊งค์

และหลังจากตัดสินใจได้แล้ว ผมก็เก็บข้าวของเลยเลย เอาให้พร้อม (พร้อมแหละมั้ง?)

และเลือกสถานที่ ที่อยู่ใกล้ๆก็พอ นั่นคือ "สวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี"

วันนี้เริ่มออกเดินทางก็เที่ยงแล้ว รู้สึกแปลกๆ ไม่ชินสุดๆ เพราะปกติต้องมีเพื่อนมาด้วยอย่างน้อย 1 คน

ขับรถมาเรื่อยๆ ขึ้นเขา ลงเขา แต่ทางมาไม่ยากเลย ถนนดี ขับง่าย สบายกว่าที่คิดเยอะ

ตอนขับรถมา ... ใจก็เต้นตุ๊บๆตลอดทาง (ถึงแม้จะเคยมาที่จังหวัดนี้แล้วหลายครั้ง)

ในหัวตอนนี้คิดว่า จะนอนคนเดียวได้ไหม ถ้าฝนตกตอนนอนเต็นท์จะทำไง ไปถึงจะทำอะไรดี คือ ไม่มีการวางแผนอะไรในหัวเลย

ระหว่างการเดินทาง เจอภูเขา เจอถนนใหม่ๆ เจอท้องฟ้าสวยๆ ถึงแม้เดี๋ยวฝนตก เดี๋ยวแดดออก จนงงไปหมด

และที่เพิ่มความฟินได้ยิ่งขึ้นไปอีก คือเปิดฟังเพลงของเทียนไขและวานิช ฟังไปแหกปากร้องไป แบบไม่ต้องเกรงใจใครเลย 😀

คอนเซ็ปท์ที่พักในทริปนี้คือ เลือกที่จะนอนเต็นท์เท่านั้น น้องเต็นท์ที่อยู่ท้ายรถมาหลายเดือน ไม่เคยเอาออกมาเจอแสงอาทิตย์สักที

ส่วนที่พักก็มีส่องๆในเพจไว้2-3ที่ สุดท้ายก็เลือกที่นี่ละกัน... “ฟ้าสาง แคมป์” มีรีวิวกันเยอะ ว่าราคาน่ารัก แค่150บาทต่อคน ส่วนบรรยากาศไม่ต้องพูดถึง เขาบอกเกินล้านจ้า (ราคานี้ต้องเอาเต๊นท์มาเองด้วยนะ) ❤️

ขับมาเรื่อยๆ ชมนกชมไม้ตามทาง และแล้วเจ้าแม่GPSจู่ๆก็คำรามขึ้นมา “กลับรถ” อ่าววว ฉันขับเลยมาหรอ ?

หาที่กลับรถสิครับ รออะไร 😭

และแล้วก็มาถึงปากซอย ทางเข้าจะเป็นทางดินลูกรัง ขับมาเรื่อยๆ GPSก็พล่ามออกมาอีกครั้ง “คุณมาถึงแล้ว .... “ ไหน...ไหนนนฟ้าสางของฉัน

มีแต่ไร่ข้าวโพด !! ด้วยความตกใจ รีบหยิบมือถือโทรหาเจ้าของ ติ๊ดๆๆๆ ไม่มีสัญญาณ เอิ่มมม สัญญาณเอ้ยยย เธออยู่ไหน .... Zzzzz

ลองถอยรถไปๆมาๆอยู่สักพัก ก็ไม่เห็นป้ายรีสอร์ท เลยตัดสินใจลงรถไปถามคุณน้าบ้านหลังนี้แหละ ว่า ที่นี่ใช่ฟ้าสางแคมป์ ไหมครับ

น้าเขาบอก ให้ขับเลยตรงนี้ไปอีก จะเห็นทางลงฟึบบบเลย แล้วเลี้ยวขวา จะเห็นรีสอร์ท (ตอนแรกไม่กล้าขับลงไป เพราะกลัวเลยป้ายอีก)

และแล้วเราก็มาถึงที่พัก เจอพี่เจ้าของรีสอร์ทพอดี พี่เขามาต้อนรับ “จองไว้กี่คนครับ” ผมบอก ”คนเดียวครับ”

ค่าที่พัก 150 บาทพอดีเป๊ะ

และพี่ก็พามาดูจุดกางเต๊นท์ และผมก็เลือกตรงนี้ครับ ขอแทรกอยู่ตรงกลาง ระหว่างเต๊นท์ ซ้าย ขวาเลยละกัน อุ่นใจดี

พอกางเต๊นท์(อย่างทุลักทุเล)เสร็จ พี่เจ้าของใจดี๊ดี อนุญาตให้เอาเตียงผ้าใบที่อยู่ด้านบน มาไว้ข้างๆเต๊นท์ได้ เออออ คือลงตัวและดีงามมาก

ตามภาพเลยครับ

พอเสร็จก็ขึ้นมานั่งชิลๆสักพัก ชาร์จแบตมือถือ ฟังเสียงธารน้ำ ที่ไหลผ่าน โชคดี...ถึงที่นี่ไม่มีคลื่น (มีแต่AIS) แต่มีไวไฟที่เร็วแรงดีจัง คอลหาที่บ้าน แชทหาเพื่อนๆ และที่สำคัญ!! แชทกลุ่มที่ทำงาน... ทำให้หายคิดถึงไปได้อีกเปราะ 😀