มีใครอายุยี่สิบกว่าแล้วแม่ยังเก็บเข้าบ้านก่อนสองทุ่ม แบบว่าโควิดมาก็ไม่สะเทือนต่างเพราะต้องกลับบ้านก่อนสองทุ่มอยู่แล้ว

ตอนนี้ยิ่งกว่าอีก กลัวโควิดเหมือนเกอดสงครามโลก เร่งต้องกลับเข้าบ้านให้เร็วขึ้น เหมือนต้องกลับหลุมหลบภัย มาช้า โทรตาม โทรจิก โทรวีน เครียดค่ะ เพื่อนก็ไม่ให้มี แฟนก็ไม่ให้คบตั้งแต่เด็ก คนโดนทุกปีทุกวันนมันไม่ตลกนะ เหมือนไม่ได้ให้หายใจหายคอ จะทำธุระทำงานทำการอะไรก็ไม่ได้ ไม่รู้จะหลุดพ้นยังไง ยี่สิบกว่านี่เข้าปลายด้วยแล้วนะ ไม่เคยมีอิสระภาพเลย ไม่เล่นบทวีนก็บทดราม่าถึงที่สุด กลุ้มใจจริงๆแก้ปัญหานี้ไม่ได้