ความสัมพันธ์ 4 ปี 8 เดือน?
-ไปเรียนไกลมีคนอื่นพร้อมกับมีเราไปด้วยแต่ให้ความสคัญคนนั้นออกหน้าออกตาที่ รร. ส่วนเราคือคนที่ไปรับไปส่งเวลาเขากลับบ้านและกลับไปเรียนทุกครั้ง ดึกดืนเที่ยงยังไงก็ออกไปรับตลอด กลับบ้านก็พาเราเข้าบ้านพบปะคนในบ้านปกติ แต่พอกลับไปเรียนก็พาคนนั้นเที่ยวอีกอย่างเขาอยู่ห้องเดียวกันด้วยประเด็น ฝ่ายหญิงรู้มาตลอดว่าเขามีเรา แต่เราพึ่งมารู้ช่วงหลังๆตอนแรกก็ยอมรับแหนะ ว่าโอเคคบ2 ทั้ง2ฝ่ายรับได้ พอมาถึงวันนึงช่วงที่ใกล้จะได้กลับมาฝึกงานที่บ้านแม่เขาก็พาไปเลี้ยงก่อนกลับมาทำงานที่บ้านเราก็ว่าจะไม่ไปเพราะเราเริ่มไม่ชอบความสัมพันธ์นี้แล้ว ก่อนเขาไปกันเลยขอกลับบ้านแต่เขาก็ดึงชวนขึ้นรถไปด้วยกันไปนั่งที่ร้านเราก็นิ่งๆเงียบๆไม่ค่อยกินอะไรแม่เขาญาติๆเขาดีกับเราหมดทุกคนเลย แต่ด้วยเรื่องนั้นแหละเลยรู้ว่าอยู่ไม่ไหวแล้วนะไม่ไหวจริงๆ จนใกล้จะกลับบ้านเขาก็ถามว่าเป็นไรทั้งๆที่รู้ เขาก็ดึงเราออกมาจากตรงญาติๆมาคุยเรื่องนั้นว่าเขาเลือกเรานะ เขาจะทักไปบอกคนนั้นว่าเลิกยุ่งกัน เขาทำจริงค่ะ เลิกจริง แต่!! พอกลับมาฝึกงานที่แถวบ้านเขาก็ต้องอยู่หอใกช้ที่ทำงานเขา เราก็ต้องทำงานของเราซึ่งเวลาไม่ตรงกันเวลาคุยจึงไม่ค่อยมีจึงทำให้เกิดข้ออ้างที่จะมีคนอื่นขึ้นมา มาทำงานอยู่นี่เขาก็ได้แฟนคนที่ทำงานด้วยกัน วนลูปเดิมคบกับคนอื่นออกหน้าออกตาออกสังคม แต่พอเขากลับบ้านเขาก็พาเราเข้าบ้านเขาไปมาหาสู่ปกติ จนมาเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เรากลับมาเรียนเขาก็ออกจากชีวิตเรายาวๆไปสักพัก เราก็โอเคปกติมันก็ต้องแบบนี้อยู่แล้วหนิ โสดประจำปีละครั้งกับเขาคนนี้ หายกันไปยาวๆ3เดือนจนมาเจออีกทีเมื่อตอนรับประกาศนียบัตร เราเกร็งมากว่าถ้าเจอพ่อแม่เขาจะทำไง เจอเขาเราจะทำไงสุดท้ายใจฟ่อตั้งแต่เช้าเลยจ้าา ไปส่งเพื่อนรับเสื้อคุยแต่ฝั่งตรงข้ามคือแฟนใหม่ของแฟนเก่าเรา แบบใจแบ่วเลยอ่ะ วันมาเรียนวันแรกวันรับกลับบ้านตอนั้นมันคือเราไง พอมาวันจบเขาพาคนอื่นมาแย่งซีนไปเฉยเลย แต่อย่างน้อยก็จบและรับในพิธีเดียวกันแหนะ เราพยยามมาหาว่าเขานั่งไหน พอเจอเข้าจริงๆก็หลบสายหลบหน้า ตอนซ่อมรับเขาเป็นแถวก่อนเราที่ต้องเดินผ่านหน้าเรา เราก็พยายามทำเป็นไม่มองไม่เห้นทั้งๆที่ใจอ่ะมองตลอดเวลา พองานเสร็จก็คิดว่าคงไม่ได้เจอกันแล้วสุดท้ายเจอจ้าา อยู่เดินมาทักมาคุยอีเราก็ทำไรไม่ถูกถามมาตอบไปแบบลกๆ หลังจากนั้นเราก็ไม่เจอกันอีกเลย พอมาเมื่อเดือนที่แล้วเขาเด้งไลน์มาหาหลายครั้งอยู่จนมีวันนึงเขามารับเราไปบ้านเขาไปนั่งคุยแหนะว่าเป้นไงบ้าง คิดถึงกันบ้างป่าว เราพยายามนิ่งๆเขารู้เนาะว่ายังไงเราก้อรักและรอเขาเสมอ ระหว่างที่คุยกันอะไรกันคือกเขาก้อยังคบกับแฟนใหม่เขานะ สถานะที่เป็นอยู่ก้อคงรู้เนาะ อยากออกจากความสัมพันธ์แบบนี้ แต่มันก้อทำไม่ได้อยู่มันก้อคิดถึงนึกถึงวันเก่าๆ รู้ว่าควรทำไงแต่มันทำไม่ได้อ่ะ ดีแต่บอกคนอื่นเขาแต่ตัวเองทำไม่ได้จริงๆ😭
🔥ล่าสุดก็ไปเจอแชทในไอจีเขาเขาคุยกับเด็กเก่าเขาตั้งแต่ก่อนไปเรียนพูดถึงเราด้วยแต่เขา2คนก็ไม่สะทบสะท้านอะไรเลย ระหว่างคบกับเราคุยซ่อนไปอีก4คน รวมเราด้วย คือทำได้ไงว่ะะ อยู่ด้วยกันก้อเกทือนไม่มีไรพอเรากลับก้ออกลายยย.! มารู้ที่หลังก้อจะจุกๆหน่อยอ่ะ แต่ก็ยังรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลงด้วย
ปล.แต่ก็อยากออกจากความสัมพันธ์แบบนี้นะรู้ว่ามันผิดมันเป้นไงแต่ก็.............
อยากออกจากชีวิตเขา อยากเลิกรู้สึกกับเขาสักที!
-ไปเรียนไกลมีคนอื่นพร้อมกับมีเราไปด้วยแต่ให้ความสคัญคนนั้นออกหน้าออกตาที่ รร. ส่วนเราคือคนที่ไปรับไปส่งเวลาเขากลับบ้านและกลับไปเรียนทุกครั้ง ดึกดืนเที่ยงยังไงก็ออกไปรับตลอด กลับบ้านก็พาเราเข้าบ้านพบปะคนในบ้านปกติ แต่พอกลับไปเรียนก็พาคนนั้นเที่ยวอีกอย่างเขาอยู่ห้องเดียวกันด้วยประเด็น ฝ่ายหญิงรู้มาตลอดว่าเขามีเรา แต่เราพึ่งมารู้ช่วงหลังๆตอนแรกก็ยอมรับแหนะ ว่าโอเคคบ2 ทั้ง2ฝ่ายรับได้ พอมาถึงวันนึงช่วงที่ใกล้จะได้กลับมาฝึกงานที่บ้านแม่เขาก็พาไปเลี้ยงก่อนกลับมาทำงานที่บ้านเราก็ว่าจะไม่ไปเพราะเราเริ่มไม่ชอบความสัมพันธ์นี้แล้ว ก่อนเขาไปกันเลยขอกลับบ้านแต่เขาก็ดึงชวนขึ้นรถไปด้วยกันไปนั่งที่ร้านเราก็นิ่งๆเงียบๆไม่ค่อยกินอะไรแม่เขาญาติๆเขาดีกับเราหมดทุกคนเลย แต่ด้วยเรื่องนั้นแหละเลยรู้ว่าอยู่ไม่ไหวแล้วนะไม่ไหวจริงๆ จนใกล้จะกลับบ้านเขาก็ถามว่าเป็นไรทั้งๆที่รู้ เขาก็ดึงเราออกมาจากตรงญาติๆมาคุยเรื่องนั้นว่าเขาเลือกเรานะ เขาจะทักไปบอกคนนั้นว่าเลิกยุ่งกัน เขาทำจริงค่ะ เลิกจริง แต่!! พอกลับมาฝึกงานที่แถวบ้านเขาก็ต้องอยู่หอใกช้ที่ทำงานเขา เราก็ต้องทำงานของเราซึ่งเวลาไม่ตรงกันเวลาคุยจึงไม่ค่อยมีจึงทำให้เกิดข้ออ้างที่จะมีคนอื่นขึ้นมา มาทำงานอยู่นี่เขาก็ได้แฟนคนที่ทำงานด้วยกัน วนลูปเดิมคบกับคนอื่นออกหน้าออกตาออกสังคม แต่พอเขากลับบ้านเขาก็พาเราเข้าบ้านเขาไปมาหาสู่ปกติ จนมาเมื่อไม่กี่เดือนมานี้เรากลับมาเรียนเขาก็ออกจากชีวิตเรายาวๆไปสักพัก เราก็โอเคปกติมันก็ต้องแบบนี้อยู่แล้วหนิ โสดประจำปีละครั้งกับเขาคนนี้ หายกันไปยาวๆ3เดือนจนมาเจออีกทีเมื่อตอนรับประกาศนียบัตร เราเกร็งมากว่าถ้าเจอพ่อแม่เขาจะทำไง เจอเขาเราจะทำไงสุดท้ายใจฟ่อตั้งแต่เช้าเลยจ้าา ไปส่งเพื่อนรับเสื้อคุยแต่ฝั่งตรงข้ามคือแฟนใหม่ของแฟนเก่าเรา แบบใจแบ่วเลยอ่ะ วันมาเรียนวันแรกวันรับกลับบ้านตอนั้นมันคือเราไง พอมาวันจบเขาพาคนอื่นมาแย่งซีนไปเฉยเลย แต่อย่างน้อยก็จบและรับในพิธีเดียวกันแหนะ เราพยยามมาหาว่าเขานั่งไหน พอเจอเข้าจริงๆก็หลบสายหลบหน้า ตอนซ่อมรับเขาเป็นแถวก่อนเราที่ต้องเดินผ่านหน้าเรา เราก็พยายามทำเป็นไม่มองไม่เห้นทั้งๆที่ใจอ่ะมองตลอดเวลา พองานเสร็จก็คิดว่าคงไม่ได้เจอกันแล้วสุดท้ายเจอจ้าา อยู่เดินมาทักมาคุยอีเราก็ทำไรไม่ถูกถามมาตอบไปแบบลกๆ หลังจากนั้นเราก็ไม่เจอกันอีกเลย พอมาเมื่อเดือนที่แล้วเขาเด้งไลน์มาหาหลายครั้งอยู่จนมีวันนึงเขามารับเราไปบ้านเขาไปนั่งคุยแหนะว่าเป้นไงบ้าง คิดถึงกันบ้างป่าว เราพยายามนิ่งๆเขารู้เนาะว่ายังไงเราก้อรักและรอเขาเสมอ ระหว่างที่คุยกันอะไรกันคือกเขาก้อยังคบกับแฟนใหม่เขานะ สถานะที่เป็นอยู่ก้อคงรู้เนาะ อยากออกจากความสัมพันธ์แบบนี้ แต่มันก้อทำไม่ได้อยู่มันก้อคิดถึงนึกถึงวันเก่าๆ รู้ว่าควรทำไงแต่มันทำไม่ได้อ่ะ ดีแต่บอกคนอื่นเขาแต่ตัวเองทำไม่ได้จริงๆ😭
🔥ล่าสุดก็ไปเจอแชทในไอจีเขาเขาคุยกับเด็กเก่าเขาตั้งแต่ก่อนไปเรียนพูดถึงเราด้วยแต่เขา2คนก็ไม่สะทบสะท้านอะไรเลย ระหว่างคบกับเราคุยซ่อนไปอีก4คน รวมเราด้วย คือทำได้ไงว่ะะ อยู่ด้วยกันก้อเกทือนไม่มีไรพอเรากลับก้ออกลายยย.! มารู้ที่หลังก้อจะจุกๆหน่อยอ่ะ แต่ก็ยังรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลงด้วย
ปล.แต่ก็อยากออกจากความสัมพันธ์แบบนี้นะรู้ว่ามันผิดมันเป้นไงแต่ก็.............