ความเรียง สองข้างทางมีดอกไม้

กระทู้สนทนา
ความเรียง สองข้างทางมีดอกไม้
โดย ส.ชยปาน
 
โลกนี้กว้างใหญ่กว่าที่เราเห็น
และใจของเรานั้นกว้างกว่าอย่างที่เราเข้าใจ
สุดสายตามีจุดหมาย สุดสายใจไร้ขอบเขต
 
ทุกครั้งที่ทุ่มเทให้กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
เรามักจะเผลอยกไปให้ทั้งใจ
จนบางครั้งลืมที่จะนึกถึงตัวเอง
เมื่อแรงใจถดถอยร่างกายก็ทรุดโทรม
 
แต่นั้นไม่ใช่ปัญหาที่ควรนำมาเป็นประเด็น
เพราะมนุษย์มีสิ่งหนึ่งอยู่ข้างในเสมอ
สิ่งนั้นคือ “ความรัก”
 
ความรักมักจะกล่อมเราให้หลงลืมตัวอยู่เสมอ
ความรักเป็นสิ่งที่เราสมยอมพร้อมภักดี
ความรักสามารถกล่อมประสาทให้เราคล้อยตามได้
ความรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อนเกินจะหาคำอธิบาย
ความรักเป็นสิ่งสวยงามกว่ามวลดอกไม้บนโลก
ความรักแฝงอยู่ในหัวใจของผู้คนและทุกสรรพสิ่ง
ฯลฯ
 
ไม่เคยมีใครปฏิเสธความรักแม้เพียงสักคน
นับตั้งแต่โลกใบนี้ได้อุบัติขึ้นในจักรวาลอันซับซ้อน
ผู้มีจิตใจเหี้ยมโหดดุร้ายยังไงยังคงต้องการความรักอยู่ดี
 
ความรักเปลี่ยนเปลือกโลกภายนอกให้งดงาม
สะท้อนเข้าสู่แก่นภายใน
สว่าง สดใส บริบูรณ์
 
เพราะเวลาในชีวิตทุกคนมีจำกัด
จำเป็นต้องจัดแจงให้พอเหมาะพอดีกับวิถีแห่งตน
ใส่ใจจุดหมายปลายทางให้น้อยลง
บางทีสองข้างทางอาจมีหนึ่งดอกไม้ที่สวยงามกว่า.
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่