สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกที่เขียนขึ้น ซึ่งเกิดจากความอึดอัดใจที่ไม่สามารถคุยกับใครได้เลย มีคำถามมากมายในใจแต่วันนี้ขอมาถามเรื่องนึงในนี้นะคะ สำหรับคนที่ว่าไร้สาระ ข้ามเลยนะคะไม่ต้องมาตอบ
ขอเล่าก่อนนะคะว่าครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ฐานะไม่ค่อยดีแต่ก็ไม่จนมาก เราอยากรู้ว่าครอบครัวอื่นเป็นแบบแม่เราไหม แม่เราเป็นมนุษย์แม่ที่ชอบเงินมากค่ะ เวลาเราทำงานหาเงินให้นางจะชอบและมีความสุขมาก แต่ไม่เคยถามเราสักครั้งว่าเหนื่อยไหม ไหวไหม กลับกันเวลาทำงานกลับบ้านอยู่นานๆพอเงินใกล้หมดนางจะเริ่มบ่นเรา บลาๆ บางครั้งเวลานางโกรธไรมาชอบมาลงที่บ้าน (บ้านเรามี3คน แม่ พี่สาว และเรา พ่อแยกทางกับแม่ พี่ชายคนอื่นๆมีครอบครัวไม่ค่อยอยากมายุ่ง) อย่างที่บอกเวลานางโกรธไรมาจากข้างนอกจะชอบมาลงกับคนในบ้าน บางครั้งถ้าเราเถียงกลับนางจะชอบสาบแช่งลูกตัวเอง ด้วยคำแรงๆ บางครั้งเราก็กลัวบาปที่มาลงกระทู้แบบนี้ แต่มันไม่ไหวจริงๆ เราร้องไห้บ่อยครั้งทุกครั้งที่กลับมาที่บ้าน เพราะคำพูดแรงๆของคนที่ชื่อว่า แม่ และคำสาปแช่งทั้งหลาย ถามว่าเราเหนื่อยไหม เราเหนื่อยมากทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจ แต่เราก็หายเหนื่อยทุกครั้งที่เวลาเงินออกก็ได้ให้เงินแม่ เห็นแม่มีความสุข สิ่งที่เราต้องการคือ ความห่วงใย คำปลอบโยนจากแม่บ้าง แต่ไม่เคยเลย เวลามีผู้ชายที่มีเงินหน่อยมาชอบเรา นางก็จะบอกให้เราคบและแต่งงานเลย โดยให้เหตุผลที่ว่า เป็นห่วงอนาคตของเรากลัวไม่ได้ดี แต่ไม่เคยถามเราสักครั้งว่าเราชอบคนนี้ไหม ผู้ชายคนนี้มีนิสัยยังไงก็ไม่รู้ พอเราใจกล้าเถียงว่าเราไม่ชอบคนนี้หรือคนมีเงินที่มาจีบหน่อย ก็งอนเราบ้าง ประชดประชันเราบ้าง ถ้าถามจริงๆความสุขในบ้านเราแทบหาไม่เจอเลย บางที่เราอยากหายไปจากตรงนี้แล้วรอสัก10 ปีค่อยกลับบ้าน เราเหนื่อยใจจนคิดไรแบบนี้...........วันนี้เลยอยากทราบว่ามีใครที่แม่หรือครอบครัวเป็นแบบเราบ้าง หรือเราคิดมากไป ถามว่ากลัวบาปไหมเรากลัวนะ แต่เราอึดอัดใจมาก ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านและเข้ามาตอบนะคะ
อะไรคือความสบายใจในครอบครัว ?
ขอเล่าก่อนนะคะว่าครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ฐานะไม่ค่อยดีแต่ก็ไม่จนมาก เราอยากรู้ว่าครอบครัวอื่นเป็นแบบแม่เราไหม แม่เราเป็นมนุษย์แม่ที่ชอบเงินมากค่ะ เวลาเราทำงานหาเงินให้นางจะชอบและมีความสุขมาก แต่ไม่เคยถามเราสักครั้งว่าเหนื่อยไหม ไหวไหม กลับกันเวลาทำงานกลับบ้านอยู่นานๆพอเงินใกล้หมดนางจะเริ่มบ่นเรา บลาๆ บางครั้งเวลานางโกรธไรมาชอบมาลงที่บ้าน (บ้านเรามี3คน แม่ พี่สาว และเรา พ่อแยกทางกับแม่ พี่ชายคนอื่นๆมีครอบครัวไม่ค่อยอยากมายุ่ง) อย่างที่บอกเวลานางโกรธไรมาจากข้างนอกจะชอบมาลงกับคนในบ้าน บางครั้งถ้าเราเถียงกลับนางจะชอบสาบแช่งลูกตัวเอง ด้วยคำแรงๆ บางครั้งเราก็กลัวบาปที่มาลงกระทู้แบบนี้ แต่มันไม่ไหวจริงๆ เราร้องไห้บ่อยครั้งทุกครั้งที่กลับมาที่บ้าน เพราะคำพูดแรงๆของคนที่ชื่อว่า แม่ และคำสาปแช่งทั้งหลาย ถามว่าเราเหนื่อยไหม เราเหนื่อยมากทั้งเหนื่อยกายเหนื่อยใจ แต่เราก็หายเหนื่อยทุกครั้งที่เวลาเงินออกก็ได้ให้เงินแม่ เห็นแม่มีความสุข สิ่งที่เราต้องการคือ ความห่วงใย คำปลอบโยนจากแม่บ้าง แต่ไม่เคยเลย เวลามีผู้ชายที่มีเงินหน่อยมาชอบเรา นางก็จะบอกให้เราคบและแต่งงานเลย โดยให้เหตุผลที่ว่า เป็นห่วงอนาคตของเรากลัวไม่ได้ดี แต่ไม่เคยถามเราสักครั้งว่าเราชอบคนนี้ไหม ผู้ชายคนนี้มีนิสัยยังไงก็ไม่รู้ พอเราใจกล้าเถียงว่าเราไม่ชอบคนนี้หรือคนมีเงินที่มาจีบหน่อย ก็งอนเราบ้าง ประชดประชันเราบ้าง ถ้าถามจริงๆความสุขในบ้านเราแทบหาไม่เจอเลย บางที่เราอยากหายไปจากตรงนี้แล้วรอสัก10 ปีค่อยกลับบ้าน เราเหนื่อยใจจนคิดไรแบบนี้...........วันนี้เลยอยากทราบว่ามีใครที่แม่หรือครอบครัวเป็นแบบเราบ้าง หรือเราคิดมากไป ถามว่ากลัวบาปไหมเรากลัวนะ แต่เราอึดอัดใจมาก ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านและเข้ามาตอบนะคะ